چهار چیزی که گوگل باید از سیستم عامل iPadOS یاد بگیرد

اگر تبلتی اندرویدی بخواهید، سامسونگ تنها گزینه‌ی جالب این بازار است. سامسونگ مدت‌هاست که به تنهایی تبلت‌های اندرویدی را ارتقاء بخشیده و چندین ویژگی منحصربه‌فرد نرم‌ افزاری مانند نوار اعلانات دو تکه و قابلیت استفاده از چندین نرم‌افزار به‌طور همزمان را به One UI آورده تا بتواند از این پلتفرم به بهترین نحو استفاده کند. سؤال اینجاست که این نرم افزار شانسی در برابر سیستم عامل iPadOS دارد یا خیر.

سامسونگ به این دلیل مجبور بود این تغییرات را انجام دهد که گوگل، حداقل در پنج سال اخیر، علاقه‌ای به بهبود بخشیدن اندروید روی تبلت‌ها نشان نداده. با این حال، مدتی است که به نظر می‌رسد گوگل متوجه پتانسیل تبلت‌ها شده و نه تنها قصد دارد سال بعد اولین تبلت پیکسل را عرضه کند، بلکه با معرفی اندروید ۱۲L که دارای قابلیت‌هایی منحصر به تبلت‌هاست، وارد این رقابت شده.

از کسی پوشیده نیست که حتی با تمام زحمات اخیر گوگل، هم‌اکنون مهم‌ترین تبلت‌های جهان آیپدها هستند. سیستم عامل اختصاصی تبلت‌های اپل یا همان iPadOS را می‌توان بهترین سیستم عامل تبلتی دانست و اگر گوگل می‌خواهد این رقابت را ببرد، باید از بهترین بخش‌های آن درس بگیرد.

اکوسیستم نرم‌افزاری بی‌رقیب سیستم عامل iPadOS

مهم‌ترین بخشی که سیستم عامل iPadOS را موفق‌تر از اندروید می‌سازد، انتخاب نرم‌ افزارهای آن است. برای مثال، اپلیکیشن Procreate ابزاری بی‌نظیر و بی‌نقصی برای طراحی دیجیتال است و بهتر از هر نمونه‌ی موجود از بین نرم افزارهای اندروید محسوب می‎شود. این مسئله فقط در رابطه با طراحی صدق نمی‌کند: LumaFusion برای ویرایش ویدیوها، PixelMator برای ادیت عکس‌ها و Notability برای نوت برداشتن نمونه‌های دیگری هستند که معادل اندرویدی ندارند. حتی فتوشاپ هم به‌صورت کامل برای سیستم عامل iPadOS در دسترس است و با اینکه ادوبی چندین نرم افزار مستقل را برای اندروید عرضه کرده، نسخه‌ی اندرویدی فتوشاپ برای تبلت‌ها، کامل نیست.

اگر شما هم مثل من آهنگسازی کنید، قطعا سراغ سیستم عامل iPadOS می‌روید. تنوع سینث‌ها، درام‌ها و نرم‌ افزارهای ساخت موسیقی روی App Store بسیار زیاد است و جای هیچ گله‌ای را باقی نمی‌گذارد. به طور کلی، اگر بخواهید همه‌ی کارهای حوزه‌ی خود را روی تبلت انجام دهید، آیپدها با اختلاف بسیار زیادی بهتر از اندرویدی‌ها عمل می‌کنند و حتی اندرویدی‌ها در برخی از بخش‌ها هیچ حرفی برای گفتن ندارند.

گوگل باید این مسئله را حل کند و یک راه برای انجام این کار، انگیزه دادن به توسعه‌دهندگان است تا اپلیکیشن‌های خود را به اندروید بیاورند. LumaFusion روی نسخه‌های اندروید و Chrome OS کار می‌کند و بد نیست دیگر انحصاری‌های آیپد هم به این سمت بیایند. در نهایت، دستگاه‌های دارای صفحه‌ی نمایش بزرگ به اندازه‌ی نرم افزارهای پیشنهادیشان خوب هستند و برتری سیستم عامل iPadOS در این زمینه، غیرقابل چشم‌پوشی است.

سیستم عامل iPadOS بسیار پایدارتر است

ارزان‌ترین (و در نتیجه بدترین) آیپد با قیمتی ۳۲۹ دلاری به فروش می‌رسد و با اینکه طراحی آن برای نزدیک به ده سال ثابت مانده، همچنان برای استفاده‌ی روزمره، پایدارتر از بهترین تبلت‌های اندرویدی است. باید در نظر گرفت که اپل با محصولات محدودتری نسبت به اندروید طرف است و در نتیجه، کنترل بیش‌تری روی نرم افزار خود دارد.

البته این معضل در مقایسه‌ی گوشی‌های اندروید در برابر iOS به این اندازه بزرگ نیست. در طول یک سال، من بین ۵۰ گوشی اندرویدی گردش می‌کنم و به‌جز چند استثناء که به علت تازه بودن سیستم عامل و نرم افزار شاهد چندین باگ هستم، تفاوت پایداری زیادی بین گوشی‌های اندروید و آیفون‌ها وجود ندارد. در عوض، درست لحظه‌ای که به سمت تبلت‌های اندرویدی می‌روم، تفاوتشان با آیپدها به قدری زیاد است که نمی‌توان متوجه‌ آن نشد. این مسئله یا مربوط به بهینه‌سازی ضعیف سازندگان است یا از مشکلات بزرگ ‌کردن اندازه‌ی کلی اندروید محسوب می‌شود؛ اما استفاده از تبلت‌های اندرویدی حس استفاده از نرم افزارهای نسخه‌ی بتا و ناقص را القا می‌کند.

اپل در به‌روزسانی آیپدها بسیار موفق‌تر عمل می‌کند

هیچ بحثی در این موضوع نیست که آیپدها بیش‌تر از رقبای اندرویدی به‌روزسانی می‌شوند. بیش‌تر تبلت‌های اندرویدی حتی دو آپدیت سیستم عامل را دریافت نمی‌کنند و فقط سامسونگ است که چهار به‌روزرسانی سیستم عامل را تضمین می‌کند؛ ولی این مسئله بزرگ‌ترین مشکل تبلت‌های اندرویدی نیست. مهم‌ترین مسئله برای این محصولات، فاصله‌ی زمانی بین معرفی نسخه‌ی جدید اندروید توسط گوگل و در دسترس گرفتن به‌روزرسانی برای دستگاه‌هاست. کافی است به تبلت شیائومی Mi Pad 5 نگاهی بیندازیم که ۹ ماه پیش با اندروید ۱۱ عرضه شد و هنوز اندروید ۱۲ برای آن ارائه نشده. درست است که تبلت‌های اندرویدی از این نظر، روز به روز وضعیت بهتری پیدا می‌کنند، اما همچنان تبلت‌های اقتصادی مهجور واقع می‌شوند.

هنگامی که گوگل نسخه‌ی ۱۲L از اندروید را به طور اختصاصی برای تبلت‌ها معرفی کرد، شیائومی اظهار داشت به جای به‌روزرسانی اندروید ۱۲، به شکل مستقیم آپدیت نسخه‌ی ۱۲L را عرضه خواهد کرد. با این حال با گذشت به‌تقریب ۶ ماه، همچنان Mi Pad 5 از اندروید ۱۱ استفاده می‌کند و حتی برنامه‌ی زمانی عرضه‌ی آپدیت برای آن هم اعلام نشده.

تبلت Realme Pad هم سال گذشته با اندروید ۱۱ عرضه شد و قرار است تنها یک آپدیت به اندروید ۱۲ دریافت کند. جالب است بدانید همین یک به‌روزرسانی هم به دلیل اعتراض افراد به سیاست اولیه‌ی ریلمی است که گفته بود برنامه‌ای برای عرضه‌ی هیچ آپدیتی ندارد. با اینکه عرضه‌ی چهار به‌روزرسانی توسط سامسونگ برای تبلت‌های پرچمدار پیشرفت خوبی محسوب می‌شود، ارزان‌ترین آیپد بازار هم پنج آپدیت سیستم عامل را دریافت می‌کند و تبلت‌های اندرویدی اقتصادی از این مزیت برخوردار نیستند.

اپلیکیشن‌های اصلی و انحصاری آیپد بی‌نظیر هستند

به‌جز تنوع نرم افزارهای اپ استور که به آن اشاره کردیم، اپلیکیشن‌های اصلی و انحصاری سیستم عامل iPadOS به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که از تمامی پتانسیل‌های آیپدها استفاده کنند و بهترین بخش ماجرا اینجاست که به صورت مداوم بهتر شده و قابلیت‌های تازه‌ای را دریافت می‌کنند.

برای مثال، مرورگر سافاری از iPadOS 15 به بعد از افزونه‌ها پشتیبانی می‌کند. در جریان WWDC اخیر نیز از نسخه‌ی ۱۶ این سیستم عامل رونمایی شد و در آن، نرم‌افزارهایی مانند FaceTime، گالری و Mail قابلیت‌های جدید بسیار زیادی را دریافت می‌کنند. اپلیکیشن اسپاتلایت راه سریعی برای پیدا کردن هر چیزی روی آیپد شماست و Universal Control به شما اجازه می‌دهد تا محتواهای مختلف را کپی و از یک موس و کیبورد روی مک و آیپد استفاده کنید.

همچنین برای اولین بار در آیپدها شاهد اضافه شدن قابلیتی به نام Stage manager هستیم که مدیریت پنجره‌های نرم‌ افزارها را بسیار روان‌تر و کاربردی می‌کند. این ویژگی، یکی از قابلیت‌هایی است که اپل از تبلت‌های اندرویدی دزدیده و اندروید در این زمینه بهتر عمل کرده؛ اما در باقی موارد، تبلت‌های اندرویدی توانایی رقابت با آیپدها را ندارند. به‌طور کلی، نرم افزارهای اصلی سامسونگ کاربردی و مناسب کاربر هستند، اما خود گوگل در این زمینه ناقص عمل کرده. امیدواریم با اندروید ۱۳ این مسئله هم رفع شود.

گوگل باید ثابت کند که به تبلت‌های اندرویدی اهمیت می‌دهد

باید در نظر داشت که اپل اکوسیستم پیوسته‌ی مناسبی را بین محصولات خود ساخت و در زمینه‌ی توسعه‌ی بهترین نرم افزارهای هر حوزه، بسیار موفق عمل کرد. با اینکه iOS به‌شکل چشم‌گیری نسبت به اندروید برتری ندارد و در iOS 16 شامل قابلیت‌هایی هستیم که سال‌ها در اندروید وجود داشته‌اند، سیستم عامل‌های iPadOS و watchOS در زمینه‌های خود بی‌رقیب هستند. گوگل نیز در برابر این مسئله مسلح ظاهر شده: Wear OS سال گذشته، یک بازسازی کامل را تجربه کرد و اندروید ۱۲L نیز قرار است مشکلات تبلت‌های اندرویدی را حل کند.

مشکل اینجاست که برنامه‌های بسیار مرتب گوگل با اجرای خود همخوانی ندارند و این مسئله را سال‌هاست که دیده‌ایم. ساعت‌های هوشمند اندرویدی در بهترین حالت تا آخر امسال Wear OS 3 را دریافت می‌کنند و تبلت‌های اندرویدی نیز قرار نیست به این زودی‌ها رنگ نسخه‌ی ۱۲L را ببینند.

همانطور که اشاره شد، مشکل تبلت‌های اندرویدی فراتر از به‎روزرسانی است. گوگل باید ثابت کند که می‌تواند سیستم عاملی مختص تبلت‌ها را ارائه دهد. تا آن زمان، اگر تبلتی خواستید، آیپد بهترین گزینه‌ برای شما خواهد بود.

• کدام ویژگی‌های iOS 16 از اندروید کپی‌برداری شده‌اند؟

منبع: AndroidCentral