۱۰ فیلم نوجوانانه جنجالی که به مرور زمان فراموش شدند
فیلم‌های نوجوانانه زیادی اغلب به دلایلی همچون مواجه‌نشدن با استقبال عمومی یا گذر زمان، در طول تاریخ فراموش شده‌اند. هالیوود در طول سال بیش از ششصد فیلم تولید می‌کند، بنابراین تعجبی ندارد که بسیاری از این فیلم‌ها در گذر سال‌ها زیر فیلم‌های مشهورتر دفن شوند. هرچند وقتی پای فیلم نوجوانانه به میان می‌آید، به نظر می‌رسد که این آثار به محض اکران، در پس‌زمینه محو می‌شوند، و در عرض چند ماه یا حتی چند هفته، جدیدترین فیلم‌های مد روز جایشان را می‌گیرد.
با اینکه بعضی فیلم‌ها مثل «دختران بدجنس» (Mean Girls) و «بچرخ تا بچرخیم» (Bring It On) از آزمون زمان سربلند بیرون آمده‌اند، همچنان مخاطبان را سرگرم می‌کنند و الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های این ژانر بوده‌اند اما از منتقدان امتیاز کافی نگرفتند و بیشترشان به خاطر نگارش ضعیف، شخصیت‌های تحمل‌ناپذیر و داستان‌های قابل پیش‌بینی، تاریخ انقضای کوتاه‌مدتی دارند. از این رو است که بی‌شمار فیلم نوجوانانه به‌طور گسترده طی سالیان فراموش شده‌اند.
۱۰. «به خانه‌ی عروسک خوش آمدید» (Welcome To The Dollhouse) به خاطر برداشتش از نوجوانان و مشکلات‌شان تحسین شد
- سال اکران: ۱۹۹۶
- کارگردان: تاد سولوندز
- بازیگران: هذر ماتارازو، برندان سکستون سوم، اریک میبیس
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
در سال ۱۹۹۵، تاد سولوندز فیلم «به خانه‌ی عروسک خوش آمدید» را کارگردانی کرد؛ یک کمدی سیاه نوجوانانه با بازی هذر ماتارازو. فیلم داستان دان یک دانش‌آموز راهنمایی بدنام در نیوجرسی را روایت می‌کند، که تمام تلاش‌اش را می‌کند تا با بعضی همکلاسی‌های بدرفتارش دوست شود و توجه خانواده‌اش را جلب کند.
«به خانه‌ی عروسک خوش آمدید» بین منتقدان و مخاطبان موفق بود، و به خاطر کمدی آموزنده‌اش تحسین شد، که کمک کرد تا فیلم بتواند بیش از پنج برابر بودجه‌ی محدود هشتصد هزار دلاری‌اش فروش کند. «به خانه‌ی عروسک خوش آمدید» در فستیوال فیلم ساندنس (Sundance) سال ۱۹۹۶ برنده‌ی جایزه‌ی ویژه‌ی هیئت داوران شد و به خاطر برداشت خالصانه‌اش از بچه‌های سیزده‌ساله و مشکلات هر روزشان تحسین شد؛ اما به نظر می‌رسد این فیلم بین فیلم‌های جدیدتر، به دست فراموشی شده است.
۹. «سفر به اروپا» (EuroTrip) داستان و شخصیت‌های مؤنث غیر قابل درکی داشت
- سال اکران: ۲۰۰۴
- کارگردان: جف شافر
- بازیگران: اسکات مکلوویچ، جیکوب پیتس، میشل تراکتنبرگ، تراویس وستر، جسیکا بوئس، مت دیمون، میروسلاو تابورسکی، پتر یاکل
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۷ از ۱۰۰
داستان «سفر به اروپا» حول محور چهار نوجوان امریکایی و سفر آشفته‌شان به چند کشور اروپایی می‌چرخد. فیلم بازیگران خوبی داشت که شامل میشل تراکتنبرگ، بازیگر «دختر سخن‌چین» (Gossip Girl)، در نقش جنی ماجراجو و بی‌باک، و جیکوب پیتس، بازیگر «اقیانوس آرام» (The Pacific)، در نقش کوپر افسارگسیخته و دردسرساز می‌شد.
«سفر به اروپا» بیشتر به خاطر صحنه‌های بسیار جنسی و روند نامنظمش، با نظرات منفی و متناقضی روبه‌رو شد؛ اما منتقدان به شخصیت‌های زن غیرقابل‌درک فیلم نیز اشاره کردند. فیلم در گیشه هم شکست خورد، و حتی با اکران جهانی هم نتوانست بودجه‌ی بیست‌وپنج میلیون دلاری‌اش را جبران کند.
۸. «هرچی لازم باشه» (Whatever It Takes) بین فیلم‌های نوجوانانه‌ی کلیشه‌ای آن زمان به چشم نمی‌آمد
- سال اکران: ۲۰۰۰
- کارگردان: دیوید راینر
- بازیگران: شین وست، مارلا سوکولف، جودی لین اویکیف، جیمز فرانکو، آرون پال، جولیا سویینی، کالین هنکس
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۶ از ۱۰۰
«هرچی لازم باشه» یک اقتباس مدرن از نمایشنامه‌ی «سیرانو دو برژراک» (Cyrano de Bergerac) از قرن نوزدهم است، و داستان رایان و کریس را روایت می‌کند؛ دو دوست عجیب که با هم قرار می‌گذارند تا دختران محبوب‌شان را تحت تأثیر قرار دهند. رایان برای کریس ایمیل‌های عاشقانه می‌نویسد تا برای دختر محبوبش بفرستد، و در ازای آن کریس به رایان یاد می‌دهد چطور با دختران بازی و توجه‌شان را جلب کند.
بازیگران نوجوان «هرچی لازم باشه» شامل شین وست، جیمز فرانکو، جودی لین اویکیف و مارلا سوکولف می‌شود که اولین نقش‌های خود را بازی می‌کردند. «هرچی لازم باشه» بین منتقدان و مخاطبان با شکست سنگینی مواجه شد و به خاطر داستان قابل پیش‌بینی، شوخی‌های کلیشه، و شخصیت‌های خسته‌کننده مورد انتقاد قرار گرفت. فیلم همچنین به‌خاطر «زن‌ستیز» بودن هم مورد انتقاد واقع شد، موضوعی که در سال‌های آینده پررنگ‌تر هم شد؛ بنابراین این فیلم به‌طور گسترده‌ای فراموش شده است.
۷. «بافی قاتل خون‌آشام‌ها» (Buffy The Vampire Slayer) نسخه‌ی ساده‌تر و سبک‌تری از داستان بود
- سال اکران: ۱۹۹۲
- کارگردان: فران روبل کوزی
- بازیگران: کریستی سوانسون، دونالد ساترلند، پل روبنز، روتخر هاور، لوک پری
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۳۶ از ۱۰۰
با اینکه «بافی قاتل خون‌آشام‌ها» در سایه‌ی اقتباس تلویزیونی‌اش محو می‌شود، اما نسخه‌ی اصلی آن در سال ۱۹۹۲ اکران شد و جاس ویدون، فیلمساز امریکایی نویسنده‌ی آن بود. فیلم حول محور کریستی سوانسون در نقش بافی سامرز می‌چرخد؛ تشویق‌کننده‌ای که می‌فهمد برای قاتل خون‌آشام بودن متولد شده است.
فیلم «بافی قاتل خون‌آشام‌ها» در طول بیشتر داستان لحنی سبک و پیش‌پاافتاده داشت، عنصری که ویدون بعدها هنگام نوشتن نسخه‌ی تلویزیونی، از شر آن خلاص شد. این فیلم علی‌رغم اینکه توانست دو برابر بودجه‌ی اندکش را به دست آورد، به خاطر نویسندگی و کارگردانی ضعیفش با نظرات منفی روبه‌رو شد.
۶. «دختر جنجالی» (The Hot Chick) به خاطر طنز مبتذل و توهین‌آمیزش با انتقاد مواجه شد
- سال اکران: ۲۰۰۲
- کارگردان: تام بریدی
- بازیگران: راب اشنایدر، آنا فاریس، ریچل مک‌آدامز، متیو لارنس، اریک کریستین اولسن، رابرت داوی، لیلا کنزله، ملورا هاردین، مایکل اوکیف
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۱ از ۱۰۰
در سال ۲۰۰۲، ریچل مک‌آدامز در اولین فیلم خود، «دختر جنجالی» در نقش جسیکا بازی کرد، یک تشویق‌کننده‌ی پرافاده که بدنش با یک جنایتکار خرده‌پا عوض می‌شود. این فیلم کمدی با همکاری کارگردان تام بریدی و راب اشنایدر نوشته شده بود، که در نقش کسی که جای جسیکا با او عوض می‌شود، بازی کرده است. آنا فاریس در نقش بهترین دوست و محرم اسرار جسیکا بازی کرد.
«دختر جنجالی» با استقبال مخاطبان مواجه نشد، و بیشتر بینندگان از طنز توهین‌آمیز و صحنه‌های مبتذل آن به‌عنوان بزرگ‌ترین نقاط ضعف فیلم یاد کردند. هشت سال بعد اشنایدر به خاطر آثارش در دهه‌ی ۲۰۰۰ که شامل «دختر جنجالی» هم می‌شود، نامزد جایزه‌ی تمشک طلایی بدترین بازیگر دهه شد.
۵. «مرا دیوانه می‌کنی» (Drive Me Crazy) در سایه‌ی موسیقی موفق‌ترش محو شد
- سال اکران: ۱۹۹۹
- کارگردان: جان شولتز
- بازیگران: ملیسا جون هارت، آدریان گرنیر، استیون کالینز، الی لارترریا، فی گرانت، لوردس بندیکتو، جردن بریجز، کرام مالیکی-سانچز، کری لین پرت، مارک متکلف، مارک وبر
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۷ از ۱۰۰
ملیسا جون هارت در اوج محبوبیتش به‌عنوان نقش اصلی فیلم «مرا دیوانه می‌کنی» وارد سینما شد. این فیلم کمدی رمانتیک نوجوان، داستان نیکول را روایت می‌کند؛ یک دختر دبیرستانی محبوب که به موقع برای مراسم رقص مدرسه دوباره با دوست دوران کودکی‌اش ارتباط برقرار می‌کند. آن دو تصمیم می‌گیرند رابطه‌ای دروغین را شروع کنند تا حسادت افراد محبوب‌شان را برانگیزند، اما در جریان داستان عاشق همدیگر می‌شوند.
«مرا دیوانه می‌کنی» علی‌رغم داستان اقتباسی‌اش، فروش نسبتاً موفقی داشت که بیشتر به‌خاطر محبوبیت موسیقی متنش بود. فیلم در سایه‌ی ترانه‌ی موفق بریتنی اسپیرز در سال ۲۰۰۰، «تو مرا دیوانه می‌کنی» (You Drive Me Crazy) محو شد؛ ترانه‌ای که برای تبلیغ فیلم از آن استفاده شده بود و حتی هارت نیز در موزیک‌ویدیوی آن حضور داشت.
۴. «بهش بچسب» (Stick It) نتوانست مثل فیلم‌های مشابهی چون «بچرخ تا بچرخیم» انتظارات را برآورده کند
- سال اکران: ۲۰۰۶
- کارگردان: جسیکا بندینگر
- بازیگران: جف بریجز، میسی پریگریم، ونسا لنگیس، کلان لاتز، جان پاتریک آمه‌دوری، جیا کاردیس، جون گریس، آنی کورلی
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۳۲ از ۱۰۰
جسیکا بندینگر، سازنده‌ی «بچرخ تا بچرخیم»، نویسنده و کارگردان «به‌اش بچسب» بود، فیلمی که داستان هارلی گراهام را روایت می‌کند. نوجوانی یاغی که پس از یک درگیری قانونی، مجبور می‌شود به مسابقات ژیمناستیک برگردد. هارلی در جریان داستان یک دوستی صادقانه با هم‌تیمی‌هایش شکل می‌دهد و عشقش به ورزش را بازمی‌یابد.
با اینکه بازی قوی میسی پرگریم با تحسین فراوانی از سوی منتقدان مواجه شد، اما متأسفانه «به‌اش بچسب» همچنان با فیلم‌های نوجوان کلیشه‌ای دیگر مقایسه می‌شود و به خاطر شخصیت‌های تکراری‌اش مورد انتقاد قرار می‌گیرد. بینندگان از فیلمنامه‌ی ضعیف فیلم هم ناراضی بودند، که نتوانست انتظارات مخاطب را پس از تماشای «بچرخ تا بچرخیم»، برآورده کند. پس از «بچرخ تا بچرخیم» و دیگر فیلم‌های نوجوان مشابه و موفق، «به‌اش بچسب» به سادگی فراموش شد.
۳. «شکر و ادویه» (Sugar And Spice) پیش‌نمایش خوبی داشت اما در اجرا ضعیف عمل کرد
- سال اکران: ۲۰۰۱
- کارگردان: فرانسیس مک دوگال
- بازیگران: مارلا سوکولف، مارلی شلتن، ملیسا جرج، مینا سوواری، ریچل بلانچارد، جیمز مارسدن
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۸ از ۱۰۰
«شکر و ادویه» یک کمدی سیاه درباره‌ی گروهی از تشویق‌کنندگان است که وقتی یک نفرشان باردار می‌شود و نیاز به پول دارد تا بتواند خودش را سرپا نگه دارد، با هم همکاری می‌کنند تا بانک بزنند. در این فیلم مارلی شلتون و مارلا سوکولف در نقش دایان و لیسا، دو رهبر تیم تشویق‌کنندگان دبیرستان لینکلن بازی می‌کردند.
حتی پیش‌نمایش نویدبخش و بامزه‌ی «شکر و ادویه» هم نتوانست آن را از موج نظرات منفی نجات دهد. فیلم علی‌رغم بازیگران بااستعداد و پرانرژی‌اش به خاطر فیلمنامه‌ی کاهلانه، عدم وجود تنوع نژادی و کمدی سیاهش با انتقاد مواجه شد. «شکر و ادویه» به سختی توانست بودجه‌ی خود را بازگرداند، و در سراسر جهان تنها هفده میلیون دلار فروش داشت.
۲. «تمومش کن» (Get Over It) اقتباسی ضعیف از یکی از مشهورترین آثار شکسپیر بود
- سال اکران: ۲۰۰۶
- کارگردان: تامی او هاور
- بازیگران: کیرستن دانست، بن فاستر، میلا کونیس، ملیسا سیجمیلر، شین وست، کالین هنکس، سوزی کرتز، اد بیگلی. جی آر، زویی سالدانا، کارمن الکترا، مارتین شورت، کولیو، شان رابرتس
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۳ از ۱۰۰
بن فاستر در «تمومش کن» که اقتباس ضعیفی از «رویای نیمه‌شب تابستان» (A Midsummer Night’s Dream) اثر شکسپیر است، در نقش برک بازی می‌کند؛ پسری هجده‌ساله که به نمایش مدرسه‌اش می‌پیوندد تا دل دوست‌دختر سابقش را به‌دست بیاورد. او با خواهر کوچک۲تر دوستش، کلی (با بازی کریستن دانست) همکاری می‌کند، و وقتی به هم نزدیک‌تر می‌شوند، عاشق او می‌شود.
میلا کونیس، زوئی سالدانیا، شین وست و خواننده و ترانه‌سرا، سیسکو نیز جزو بازیگران درخشان این فیلم هستند. مثل بسیاری دیگر از فیلم‌های آن زمان، این فیلم هم به داشتن داستانی قابل پیش‌بینی، رومانس خسته‌کننده، و طنز ناشیانه متهم شد. این فیلم همچنین اقتباس کم‌ارزشی از اثر شکسپیر محسوب می‌شد، و احتمالاً به همین دلیل تقریباً به‌کل فراموش شده است.
۱. «اما من یک تشویق‌کننده‌ام» (But I’m A Cheerleader) در طول سال‌ها طرفدارانی پیدا کرد
- سال اکران: ۲۰۰۰
- کارگردان: جیمی بابیت
- بازیگران: ناتاشا لیون، کلیا دووال، ملانی لینسکی، روپال، ادی سیبیران، ریچارد مول، کاترین تاون، کتی موریارتی
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۲ از ۱۰۰
جیمی ببیت در سال ۱۹۹۹ اولین فیلم سینمایی خود یعنی «اما من یک تشویق‌کننده‌ام» رنگارنگ را ساخت، که ناتاشا لیون در آن بازی می‌کرد. فیلم داستان یک تشویق‌کننده‌ی دبیرستانی به نام مگان را روایت می‌کند که والدینش او را به یک کمپ مشاوره می‌فرستند. او در آنجا بیماران دیگر را ملاقات می‌کند و عاشق دختری به نام گراهام می‌شود.
«اما من یک تشویق‌کننده‌ام» در هنگام اکران با نقدهای فراوانی مواجه شد، اما در طول سال‌ها طرفداران نسبتاً زیادی برای خود پیدا کرد. این فیلم به خاطر بازی‌های قوی، برداشتش از جنسیت و گرایشات، و صحنه‌ها و طراحی لباس متنوعش تحسین شده است. شش سال پس از اکران «اما من یک تشویق‌کننده‌ام»، یک اقتباس موزیکال از آن برای فستیوال تئاتر موزیکال نیویورک ساخته شد. «اما من یک تشویق‌کننده‌ام» یک جواهر گمنام است که تقریباً بیست‌وپنج سال پیش اکران شده و به طور گسترده فراموش شده است.
منبع: cbr
