سیارکی به بزرگی یک ورزشگاه از نزدیکی زمین گذشت
یک سیارک عظیم که ابعاد آن به اندازه‌ی یک ورزشگاه تخمین زده شده است، این هفته با سرعتی باورنکردنی از نزدیکی زمین گذشت.
این سیارک ۲۰۱۵ DR215 نام گرفته است و طبق پایگاه داده‌ی دیده‌بان سیارک‌های ناسا، ۱۱ مارس (بامداد ۲۱ اسفند) با سرعت بسیار زیاد ۳۰ هزار کیلومتر بر ساعت از کنار زمین گذشت.
هرچند ۲۰۱۵ DR215 از سال‌های گذشته به‌عنوان یک جرم بالقوه خطرناک طبقه‌بندی می‌شود اما به این معنی نیست که می‌تواند با زمین برخورد کند. ناسا هر سنگ فضایی را که در فاصله‌ی ۷٫۴۸ میلیون کیلومتری یا ۱۹٫۵ برابر فاصله‌ی زمین تا ماه قرار بگیرد، به‌عنوان یک جرم بالقوه خطرناک طبقه‌بندی می‌کند.
معیار دیگر برای طبقه‌بندی یک جرم به‌عنوان بالقوه خطرناک داشتن قطری بزرگ‌تر از ۱۴۰ متر (حدود ۵۰۰ فوت) است. درباره‌ی ۲۰۱۵ DR215 در حالی که این سیارک ممکن است به اندازه‌ی یک استادیوم باشد ابعاد آن بین ۲۱۷ تا ۴۸۵ متر (به‌طور دقیق‌تر حدود ۲۸۰ متر) برآورد شده است، در گذر ۱۱ مارس با فاصله‌ی فاصله‌ی ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار کیلومتری، هیچ خطری برای زمین نداشت.
این اما نخستین باری نیست که سیارک ۲۰۱۵ DR215 از کنار زمین می‌گذرد. این سنگ فضایی در ۱۸ فوریه‌ی ۲۰۱۵ (۲۹ بهمن ۱۳۹۳) شناسایی شد و هر ۱۹۹ روز یک بار دور خورشید می‌چرخد. این چرخه باعث شد در مارس ۲۰۲۱ هم مشاهده شود و حتی انتظار می‌رود در دهه‌های آینده ۳۱ گذر نزدیک از کنار زمین داشته باشد.
از سویی این فاصله هرچند ممکن است دور به‌نظر برسد اما در مقیاس کیهانی اصلا زیاد نیست. سیارکی با این ابعاد در صورت برخورد با زمین آسیب‌های جدی به بار خواهد آورد. سیارک‌ها پیش از این به زمین برخورد کرده‌اند. تصور برخورد یک سیارک عظیم وحشت‌آور است نمی‌توان آرزو کرد که دور شوند زیرا تاریخ زمین شاهد برخوردهای بسیاری بوده است.
دکتر «کلی فست» (Kelly Fast) کارشناس دفاع سیاره‌ای ناسا کفت: «سیارک‌ها در طول تاریخ زمین به آن برخورد کرده‌اند اما اغلب اندازه‌ی آن‌ها بسیار کوچک بوده است. در واقع سیارک‌های کوچک را می‌توان چندین بار در ماه، در حال عبور از کنار زمین تشخیص داد. شهاب‌سنگ‌ها اما قطعات بسیار کوچک سیارک‌ها و دنباله‌دارها هستند و معمولا ابعادی کمتر از ۱ متر دارند که می‌توانند به جو زمین برخورد کرده و بسوزند. پدیده‌ای که در واقع تقریبا هر روز روی می‌دهد.»
سیارک‌های بزرگ که می‌توانند خطری برای زمین محسوب شوند، آسان‌تر از سیارک‌های کوچک‌تر شناسایی می‌شوند و منظومه‌ی شمسی ما شماری از این سیارک‌های بزرگ‌تر را دارد. بنابراین ردیابی أن‌ها به یک وظیفه‌ی حیاتی برای ناسا تبدیل شده است تا میزان تهدید آن‌ها برای زمین را ارزیابی کند. این آژانس همچنین برنامه‌های آزمایشی مانند «دارت» (DART) را برای منحرف کردن مسیر سیارک‌ها در دست اجرا دارد.
عکس کاور: طرحی گرافیکی از یک سیارک در نزدیکی زمین
Credit: Mark Garlick/Science Photo Library/Getty Images
منابع: Hindu Times, Tweak Town, The Sun
