نگاهی دوباره به اولین گوشیهای اندرویدی نوکیا؛ تلاش محکوم به شکست
نوکیا در اوایل سال ۲۰۱۴ در آستانه ادغام با مایکروسافت بود. تحت رهبری مدیرعامل آن زمان این شرکت، استفن الوپ، نوکیا با بهرهگیری از استراتژیهای مختلف میخواست سهم بازار خود را حفظ کند. یکی از استراتژیهای نوکیا عرضه گوشی های ارزانقیمت مبتنی بر اندروید بود.
نوکیا ایکس و نوکیا ایکسال که در سال ۲۰۱۴ عرضه شدند اولین گوشی های اندرویدی این شرکت محسوب میشوند. گوشیهای سری نوکیا ایکس شامل ۵ مدل بودند. به غیر از نوکیا ایکس گوشی دیگری هم به نام نوکیا ایکس پلاس معرفی شد که تنها تفاوت بین آنها تعبیه ۲۵۶ مگابایت رم بیشتر برای مدل پلاس بود که ظرفیت رم آن را به ۷۶۸ مگابایت میرساند. در کنار این دو گوشی، باید به نوکیا ایکسال هم اشاره کنیم که از نمایشگر و باتری بزرگتر و همچنین ۷۶۸ مگابایت حافظه رم بهره میبرد. مدتی بعد هم گوشی نوکیا X2 معرفی شد که از تراشه اسنپدراگون ۲۰۰ و ۱ گیگابایت حافظه رم بهره میبرد.
این گوشیها در زمانی روانهی بازار شدند که نوکیا از ساخت گوشیهای قدرتمند مبتنی بر سیستمعامل سیمبین دست کشیده بود و مجموعه گوشیهای این شرکت از سیستمعامل ویندوز فون و سیستمعامل سری ۴۰ بهره میبردند و در این میان باید به گوشیهای ساده هم اشاره کنیم. در هر صورت در ادامه به گوشی نوکیا ایکس و ایکسال میپردازیم.
تلاش نافرجام برای موفقیت
زمانی که در سال ۲۰۱۰ استفن الوپ کنترل نوکیا را در دست گرفت، مدتی بعد روند مهاجرت گوشیهای پرچمدار این شرکت از سیستمعامل سیمبین به ویندوز فون آغاز شد. همانطور که میدانید این تلاش نوکیا به دلایل مختلف کاملا شکست خورد و همچنین در آن زمان این شرکت در بازار گوشیهای پایینرده حرف زیادی برای گفتن نداشت.
در سال ۲۰۱۱ نوکیا عرضه گوشیهای پایینرده سری «آشا» را آغاز کرد که از سیستمعامل قدیمی موسوم به سری ۴۰ بهره میبردند. این گوشیها در آن زمان با گوشیهای جذاب اندرویدی رقابت میکردند ولی سیستمعامل سری ۴۰ در برابر اندروید اصلا قابلیت جذابی نداشت. این گوشیها از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ روانهی بازار شدند و سپس تولید آنها متوقف شد.
سپس در سال ۲۰۱۴ گوشی های نوکیا ایکس و ایکسال معرفی شدند که از طراحی گوشیهای سری لومیا بهره میبردند و قیمت مشابه سری آشا داشتند. این دو گوشی با قیمت ۱۲۰ و ۱۵۰ دلار راهی بازار شدند.
نوکیا برای ایجاد ثبات بین گوشیهای مختلف خود، برخی از عناصر رابط کاربری ویندوز فون را راهی گوشیهای نوکیا ایکس کرد. اما انجام چنین کارهایی منجر به موفقیت آنها نشد.
نوکیا ایکس؛ یک تجربه کوتاهمدت
همانطور که گفتیم، گوشی های نوکیا ایکس از پلتفرم مشابه ویندوز فون بهره میبردند که البته این پلتفرم مبتنی بر اندروید بود. از طرف دیگر بدنه و طراحی این گوشیها جذاب بود و رنگهای آنها توجه را جلب میکرد. اگرچه این گوشیها به دلیل قیمت پایین از بدنه پلاستیکی استفاده میکردند، اما جنس پلاستیک استفاده شده بسیار بهتر از گوشیهای مشابه بود.
از آنجایی که این گوشیها پایینرده و ارزانقیمت بودند، از ویژگیهای سختافزاری چندان جذابی بهره نمیبردند. در دورانی که بهرهگیری از دوربین ۸ مگاپیکسلی به یک نوع استاندارد تبدیل شده بود، نوکیا ایکس از دوربین بیکیفیت ۳ مگاپیکسلی فاقد قابلیت فوکوس خودکار بهره میبرد. در عین حال، گوشی بزرگتر نوکیا ایکسال هم مجهز به دوربین نهچندان مناسب ۵ مگاپیکسلی بود.
نمایشگر ۴ و ۵ اینچی این دو گوشی ویژگی خاصی نداشتند و فقط میتوان به قابلیت نمایشگر همیشه روشن اشاره کرد. دربارهی عملکرد این گوشیها هم هرچه کمتر حرف بزنیم بهتر است.
تراشه اسنپدراگون اس ۴ پلی همان موقع هم ضعیف محسوب میشدند اما تعبیه ۵۱۲ و ۷۶۸ مگابایت رم در نوکیا ایکس و ایکسال باعث شده بود ضعف عملکرد این دو گوشی بیشتر به چشم بیاید. در عین حال، همان زمان سامسونگ گوشی گلکسی Core را با قیمت مشابه روانهی بازار کرده بود که از تراشه بهتر و رم بیشتر بهره میبرد.
تجربه کاربری نوآورانه
البته باید به برخی نکات مثبت این گوشیها هم بپردازیم. این گوشی از پلتفرم اختصاصی موسوم به نوکیا ایکس بهره میبردند که مبتنی بر اندروید بود ولی رابط کاربری آن شباهت زیادی به ویندوز فون داشت. به همین خاطر نمیتوان جذابیت رابط کاربری آن را نسبت به گوشیهای اندرویدی آن زمان کتمان کرد.
با این حال نوکیا با حذف گوگل پلی استور مرتکب اشتباه بزرگی شد. برخلاف TouchWiz سامسونگ و دیگر رابطهای کاربری آن زمان، پلتفرم نوکیا ایکس فقط رابط کاربری نبود. در عوض نوکیا با بهرهگیری از نسخه متنباز اندروید یک سیستمعامل جدید توسعه داده بود.
این گوشیها یکپارچگی زیادی با سرویسهای مایکروسافت مانند واندرایو داشتند. در دورانی که تجربه کاربری گوشیهای هوشمند بیش از پیش اپلیکیشن محور میشد، نوکیا استور تقریبا مشابه فروشگاه Ovi در گوشیهای سیمبین بود و حرف چندانی برای گفتن نداشت. در حالی که در گوگل پلی استور میلیونها اپلیکیشن عرضه شده بودند، در نوکیا استور فقط تعداد محدودی اپ دیده میشد.
این شرکت تلاش کرد توجه توسعهدهندگان را به این پلتفرم تازهنفس جلب کند ولی در نهایت این گوشیها خیلی زود به آخر خط رسیدند. در ژوئیه ۲۰۱۴، حدود ۶ ماه بعد از عرضه گوشیهای سری نوکیا ایکس، تولید این گوشیها متوقف شد. در آن زمان فرایند تصاحب نوکیا توسط مایکروسافت به اتمام رسید و به همین خاطر تمام گوشیهای این شرکت به پلتفرم ویندوز فون مهاجرت کردند.
آغاز یک پایان
مرگ سری نوکیا ایکس به معنای پایان جاهطلبیهای نوکیا در زمینهی اندروید بود. بعد از کامل شدن انتقال نوکیا به مایکروسافت، این شرکت آمریکایی دیگر تمایلی به استفاده از اندروید نداشت و فقط میخواست از ویندوز فون استفاده کند.
در این دوران، طیف وسیعی از گوشیهای مبتنی بر ویندوز روانهی بازار شدند که البته موفقیت چندانی را کسب نکردند. در حالی که این گوشیها از لحاظ سختافزاری و نرمافزاری ضعف خاصی نداشتند، اما همچنان مهمترین مشکل گوشیهای نوکیا یعنی فقدان پشتیبانی از اپلیکیشنهای متنوع در آنها دیده میشد.
در دورانی که میلیونها توسعهدهنده در حال توسعه اپلیکیشنهای اندروید و iOS بودند، یک پلتفرم سوم شانس زیادی برای موفقیت نداشت. مایکروسافت تلاش کرد با خرج کردن پولهای هنگفت و آمادهسازی اپلیکیشنهای معروف مانند فیسبوک برای ویندوز فون این مشکل را برطرف کند که در نهایت موفقیتآمیز نبود.
بدون پشتیبانی از اپلیکیشنهای متنوع، کاربران کمتری گوشیهای لازم را خریداری میکنند و محدود بودن کاربران هم باعث میشود توسعهدهندگان انگیزهی کمتری برای فعالیت در این پلتفرم داشته باشند. در نهایت لومیا ۶۵۰ عرضه شده در سال ۲۰۱۶ به آخرین گوشی مایکروسافت موبایل تبدیل شد.
مدتی بعد شرکت فنلاندی HMD Global برند نوکیا را خریداری کرد و اولین گوشی عرضه شده در دوران جدید نوکیا ۶ بود که در سال ۲۰۱۷ روانهی بازار شد و از اندروید بهره میبرد. از آن زمان، نوکیا با بهرهگیری از اندروید خام و ارائهی گوشیهای مقرونبهصرفه باکیفیت توجهات زیادی را جلب کرده ولی هنوز نتوانسته در زمینهی گوشیهای پرچمدار به موفقیت قابل توجهی برسد.
منبع: Android Authority
این برند به این عظمت خیلی سریع تصمیم گرفت و دست به حماقت زد و خودشو و ابهتشو به فنا داد