اولین فحش تاریخ سینما در چه فیلمی بوده است؟
سینما، هنری است که به سرعت در حال پیشرفت کردن است و اینکه چه فیلمی توانسته به نسبت فیلم‌های دیگر در ابداعی نو برای این هنر پیشتاز باشد، همیشه موضوع جذابی بوده است. اولین فیلم با صدا، اولین فیلم رنگی، اولین فیلم با جلوه‌های ویژه‌ی کامپیوتری و تمام اولین‌هایی که باعث تغییر مسیر سینما شدند؛ ولی سوالی عجیب ولی جالب که می‌توان در این مورد پرسید این است که اولین فحش سینما چه زمانی اتفاق افتاده است؟ در مورد ناسزاگویی در سینما، بحث این نیست که تکنولوژی تا چه حد پیشرفت کرده بوده؛ بلکه موضوع این بوده که تا نقطه‌ای مشترک در تاریخ سینما، چه موضوعی اجازه‌ی رخ دادن در فیلم‌ها رو داشته و چه موضوعی نداشته است. به کار بردن اولین کلمه‌ی زشت در تاریخ سینما در فیلم «بر باد رفته» بوده که در لحظات آخر فیلم، از واژه‌ی Damn استفاده شده است؛ ولی اولین فحش در تاریخ سینما مبحثی پیچیده‌تر است. در تاریخچه‌ی زبان و استفاده از ادبیات زشت در هنر به قدری مفصل و طولانی است که می‌توان یک رمان کامل در مورد آن نوشت؛ ولی تاریخچه‌ی استفاده از زشت‌ترین کلمه‌ی انگلیسی در تاریخ سینما مشخص‌تر است و می‌توان در مورد آن تحقیق و صحبت کرد. کلمه‌ی مورد نظر که مورد بحث ما هست، با «ف» شروع شده و با «ک» تمام میشود و یک «الف» هم در میان خود دارد. این کلمه شاید مورد بحث‌ترین و ممنوعه‌ترین کلمه نه تنها در تاریخ سینما، بلکه در کل تاریخ ادبیات نیز بوده است و ورودش به پرده‌ی سینما، با چالش‌های کمی روبرو نبوده. امروزه استفاده از این کلمه در فیلم‌ها به قدری مکرر است که اصلا حضور آن‌ها را احساس نمی‌کنیم؛ ولی تا مدت‌ها هرگونه به همین کلمه که امروزه پیش پا افتاده شده، جرم به حساب می‌آمده!
در مورد خود کلمه‌ی ممنوعه
کلمه‌ای که به آن اشاره کردیم، حتی امروزه استفاده از آن ریسک‌هایی را به همراه دارد. استفاده از این کلمه، به سادگی می‌تواند فیلمی که در آن استفاده شده را تبدیل به فیلمی فقط مخصوص بزرگسالان کند. خود کلمه توهین آمیزترین کلمه نیست؛ حداقل به اندازه واژه‌هایی بدتر که ممکن است توهین به یک نژاد یا یک مذهب باشد. بلکه بیشتر یک اصطلاح عامیانه است که به دلایلی در طول تاریخ، تبدیل به کلمه‌ای ممنوعه شده است. با اینکه فحش و ناسزاهای زیادی در طول تاریخ سینما در بر روی پرده‌‌ها به نمایش درآمدند، هیچکدام از اهمیت خاصی برخوردار نبودند و استفاده از کلمه‌ی فا الف کاف را به صورت رسمی به عنوان اولین فحش سینما در تاریخ ثبت کرده‌اند چون بیشتر از هر کلمه‌ی دیگری، اولین حضورش بر روی پرده‌ی سینما طول کشیده است و فقط تحت شرایطی که یکی از مهم‌ترین قانون‌های جهانی برکنار شد (در واقع قانونی که هرگونه ادبیات زشت در هنر را ممنوع می‌کرد) توانست بالاخره به فیلم‌ها راه بیابد. نام این لایحه‌ی قانونی، نظامنامه‌ی تولید تصاویر متحرک بود که آن را به خلاصه، کد هِیز می‌خواندند؛ چون خالق این قوانین ویل اچ. هیز، رئیس انجمن سینمای آمریکا بود که این قانون را در سال ۱۹۳۰ تنظیم کرد. دهه‌های متعددی از خلق هنر سینما گذشته بود و با توجه به کل تاریخچه‌ی این هنر، اولین فحش سینما اتفاق اخیری به حساب می‌آید.
اولین فحش سینمای هالیوودی
در هالیوود، که جای خیلی خوبی برای شروع تحلیل ما است، اولین استفاده از کلمه‌ی فا الف کاف در فیلم «مش» به کارگردانی رابرت آلتمن در تاریخ ۱۹۷۰ بوده است. این فیلم داستان گروهی از جراحان نظامی در طول جنگ کره است که با شوخی و کمدی‌هایی که امروزه تاریخ مصرف گذشته به حساب می‌آیند، از اتفاقات وحشتناک جنگ گذر می‌کنند. فیلم بر اساس رمانی به همین نام است و حتی یک سریال نیز بر اساس آن ساخته شده است که در لیست سریال‌های ممنوعه نیز قرار گرفته است. فیلم در موضوعات خیلی زیادی در زمان خود قانون‌شکنی کرده بود. استفاده از خون‌ریزی زیاد، پوچ‌گرایی و به سخره گرفتن موضوعات جدی، از اقداماتی بود که در آن زمان خیلی رایج نبوده است؛ ولی بزرگترین موضوع شهرت این فیلم، بخاطر اولین استفاده از همان کلمه‌ی ممنوعه‌ی معروف است. جالب‌ترین نکته اینجاست که این کلمه در یک نقطه‌ی کاملا بی‌اهمیت از فیلم به کار برده شده است. در یک صحنه که شخصیت‌ها در حال فوتبال بازی کردن هستند، یکی از شخصیت‌ها به دیگری می‌گوید:“خب رفیق، سَرِ […] تو قراره کنده بشه”. تصور می‌کنیم که شاید چنین رخداد مهمی در تاریخ سینما، در لحظه‌ای بسیار مهم در فیلم نیز رخ داده باشد؛ ولی بر خلاف تصور، به صورت گذرا در نقطه‌ای از فیلم به آن اشاره شده است. با این حال این فیلم هالیوودی ساختارشکن، باعث اتفاقی مهم در تاریخ سینما شد ولی با اینکه ناسزای فیلم، اولین فحش در تاریخ هالیوود بوده است ولی اولین فحش سینما در فیلم دیگری، خارج از آمریکا رخ داده است.
بریتانیا در استفاده از این کلمه پیشی گرفت
حتی با اینکه ممنوعیت‌های سفت و سخت استفاده از کلمات رکیک در سال ۱۹۶۸ کنار گذاشته شد، تعداد زیادی فیلم‌های زیرزمینی و غیر قانونی بودند که از این کلمه استفاده کردند. کارگردان یکی از این فیلم‌ها نیز اندی وارهل معروف بوده است. ولی اگر بخواهیم اولین فحش سینما را به صورت قطعی به فیلمی اتلاق کنیم، باید از فیلم‌های به رسمیت شناخته شده باشد. پس اگر «مش» را به عنوان اولین فیلم هالیوودی در نظر بگیریم، برای اولین فحش سینما باید به موج نوی سینمای انگلستان ارجاع بدهیم. دو فیلم بریتانیایی در سال ۱۹۶۷ تولید شدند که به قدری خشن و تابوشکن برای زمان خود شمرده شده بودند که سازمان سینمایی انگلیس پخش آن‌ها را به کلی ممنوع کرد. اولین استفاده‌ی جدی از کلمه‌ی مورد نظر تعلق می‌گیرد به دو فیلم «اولیس» به کارگردانی جوزف استریک و «هرگز نامش را فراموش نخواهم کرد» ساخته‌ی مایکل وینر و با نقش آفرینی اورسون ولز که هر دو در سال ۱۹۶۷ میلادی تولید شدند. موج جدید سینمای انگلیس شباهت زیادی به پسر عموی فرانسوی خود دارد. همانطور که موج جدید فرانسه، تمامی قوانین سینما را یک به یک شکست، سینمای انگلیس با گروهی از نویسنده‌های خشمگین که می‌خواستند خشنوت و سیاهی دنیا را به فیلم‌ها منتقل کنند به چالش کشیده شد. اینکه انسان‌ها در جهان واقعی ناسزا می‌گویند، در نظر آن‌ها موردی بود که باید در سینما هم بازتاب داده می‌شد و اینکه دیالوگ‌ها را تر و تمیز کنیم تا یه وقت به سانسورچی‌ها بر نخورد، باعث می‌شد که جهان سینما و جهان واقعی از هم فاصله بگیرند و این باعث آسیب دیدن هنر والای سینما می‌شد.
از بین رفتن سانسورها و ورود ناسزاها
همانطور که یک تکامل فرهنگی در حال رخ دادن بود، یک تکامل سیاسی نیز همزمان رخ می‌داد. در اعتراض به جنگ ویتنام، که همان موضوع فیلم «مش» هم بود، شعارهای زیادی توسط مردم داده می‌شد و با ظهور تلویزیون، مردم به این جملات به شکل راحت‌تری دسترسی داشتند. معترضین، کلمات شعارهای خود را سانسور نمی‌کردند و شعار معروف آن‌ها این بود که “یک، دو، سه، چهار، ما جنگ […] شما رو نمی‌خواهیم.” که به صورت خیلی رک و صریح، از واژه‌ی مورد نظر استفاده می‌کرد. این اعتراضات و تأخیرها باعث شد که پس از سال‌ها، قانونی که باعث می‌شد استفاده از هرگونه اصطلاحات رکیک ممنوع باشد، بالاخره برداشته شود و برای همین فیلم سینمایی «مش» دیگر دلیلی برای سانسور کلمات خود نداشت و اولین فحش سینما به صورت رسمی و بدون هیچ مقاومتی توسط سانسورچی‌ها به زبان آمد و وقتی اولین فحش سینما به زبان آمد، استفاده از آن در همه‌ی فیلم‌ها مثل بمبی ساعتی منفجر شد؛ جوری که دیگر نمی‌شد حتی آن را کنترل کرد. اولین استفاده از این کلمه در تاریخ انیمیشن، به فیلم «فریتز گربه» در سال ۱۹۷۲ تعلق می‌گیرد. ویلیام فردکین از چند کلمه‌ی ممنوعه‌ی دیگر که از اهمیت کمتری نسبت به آن کلمه‌ی اصلی برخوردار بودند در چند فیلم خود استفاده کرد که مشهورترین آن‌ها فیلم «جن‌گیر» است که یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک تاریخ سینما است. در نهایت قانونی تصویب شد که فیلم‌هایی که مخاطب نوجوان دارند، اجازه یک‌بار استفاده از آن کلمه را در فیلم خود داشته باشند؛ ولی فقط و فقط یک بار. اگر استفاده از آن دو بار می‌شد، درجه‌ی سنی فیلم افزایش می‌یافت. با گذر زمان، استفاده از ناسزا در سینما دیگه شوکه کننده بودن خود را از دست داد و کارگردان‌هایی مانند مارتین اسکورسیزی، به صورت مداوم از ناسزاهای مختلف در آثار خود استفاده می‌کنند و حتی در استفاده از کلمات رکیک، رکورد می‌زنند. همچین با ظهور اینترنت و رودرویی با انواع و اقسام ناسزا، دیگر شنیدن این کلمات ارزش خود را از دست داده است؛ ولی همچنین اولین فحش سینما به عنوان شروع کننده‌ی این مسیر، لحظه‌ای مهم در حقیقی بودن سینمایی که امروزه تماشا می‌کنیم به شمار می‌آید.
منبع: Collider
خاک بر سر هالیوود و همکارانش که انقدر وقیح هستند.در آناتومی پزشکی به دستگاه تناسلی “نقاط شرمگاهی” گفته میشود.حال آنگاه که این بی صفتان به وضوح و راحت همه چی را نشان میدهند.ننگ بر هالیوود.