فضانوردان در نخستین راهپیمایی فضایی سال ۲۰۲۱ چه کردند؟
فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی برای نخستین بار در سال ۲۰۲۱ از این ایستگاه خارج شدند تا طی راهپیمایی فضایی، عملیات تازهای را برای بهروزرسانی این آزمایشگاه مداری انجام دهند.
«مایک هاپکینز» (Mike Hopkins) و «ویکتور گلاور» (Victor Glover) دو فضانورد ناسا روز گذشته در ساعت ۰۶:۲۸ منطقهی زمانی شرقی (۱۴:۵۸ به وقت تهران) از ایستگاه فضایی بینالمللی خارج شدند تا بهروزرسانیهایی را برای سامانههای ارتباطی این آزمایشگاه مداری انجام دهند. این عملیات، راهپیمایی فضایی ۲۳۳ طی ۲۰ سال حضور انسانی در ایستگاه فضایی بینالمللی و نخستین عملیات انسانی خارج از ایستگاه در سال ۲۰۲۱ بود.
فضانوردان در این راهپیمایی فضایی آنتن رلهی دادهی آژانس فضایی اروپا (ESA) را نصب کردند و ۴ کابل از ۶ کابل را متصل کردند تا بخشی از انرژی پلتفرم آزمایش جدید ESA تأمین شود. آنها همچنین دو اتصال کنترل آرایهی خورشیدی را برداشتند تا راه برای بهروزرسانی سیستم نیروی ایستگاه در آینده باز شود.
اما دو کابلی که آنها تنوانستند به پلتفرم «بارتولومئو» (Bartolomeo) متصل کنند، به قسمت جلویی ماژول آزمایشگاهی کلمبوس ESA متصل بودند و در آینده باید دوباره برای اتصال آنها اقدام شود تا امکان قرار دادن مجموعهی کامل محمولههای خارجی باشد. «آندریاس موگنسن» (Andreas Mogensen) فضانورد اروپایی در هوستون طی ارتباط رادیویی با خدمه گفت: «حداقل ما تا حدی به بارتولومئو متصل شدیم.»
پس از خروج از واحد قفل هوای «کوئست» (Quest)، ویکتور گلاور یک مهار پا را به انتهای بازوی رباتیک ایستگاه فضایی بینالمللی متصل کرد و با جرثقیل فضایی به ماژول کلمبوس آژانس فضایی اروپا رسید تا همراه با هاپکینز یک آنتن رلهی داده باند فرکانسی پرسرعت Ka را در آن نصب کنند.
کنترلکنندههای پرواز در ابتدا برای فعالسازی سیستم گرمایشی آنتن دچار مشکل شدند، اما پس از آنکه هاپکینز کابل را از واحد برق جدا و دوباره متصل کرد، سیستم به وضعیت عادی بازگشت. فضانوردان سپس عملیات هدایت و اتصال کابلهای سکوی آزمایش بارتولومئو به ماژول کلمبوس را برای تأمین انرژی و اتصال ابزارها اجرا کردند.
آزمایشگاه بارتولومئو در بهار گذشته طی مأموریت CRS-20 توسط یک کپسول باری دراگون اسپیسایکس به ایستگاه رسید و با استفاده از بازوی رباتیک به ماژول کلمبوس متصل شد. از این پلتفرم برای نصب انواع بستههای آزمایشی خارجی استفاده میشود که میتواند بسته به نیازهای پژوهشی تغییر کند.
با وجود تلاش فضانوردان، دو کابل همچنان بدون اتصال باقی ماند و در حالی که هاپکینز همچنان برای حل مشکل تلاش میکرد، گلاور سوار بر بازوی رباتیک، یک پوشش محافظ را که به آنتن جدید متصل شده بود، به نقطهای بسیار دور از بدنهی اصلی ایستگاه حمل کرد.
با قرار گرفتن گلاور در موقعیت مناسب، بهنظر میرسید که به تنهایی در تاریکی مداری بیانتها شناور است. در این موقعیت، گلاور پوشش محافظ را در مسیری مناسب و خلاف جهت ایستگاه هدایت کرد تا مطمئن شود که پیش از ورود مجدد و سوختن در جو، به مجاورت ایستگاه باز نخواهد گشت.
در سوی دیگر تلاشهای هاپکینز همچنان بدون نتیجه ماند و اتصال دو کابل به تلاش بعدی موکول شد. به این ترتیب او محل اتصال کابلها را با محافظ پوشاند و برای جلوگیری از معلق ماندن آنها، از بست استفاده کرد.
اقدام بعدی در این راهپیمایی فضایی جداسازی دو ابزار کنترل زمینی آرایههای خورشیدی ایستگاه فضایی بینالمللی بود. جدا کردن این اتصالات که با نام «بندهای اچ» (H Fixtures) شناخته میشوند، امکان اتصال صفحات خورشیدی جدید را در آینده فراهم میکند. این بهروزرسانیها باعث میشود برق تولید شده در ایستگاه افزایش یابد.
این پیادهروی فضایی در نهایت پس از ۶ ساعت و ۵۶ دقیقه در ۱۳:۲۴ منطقهی زمانی شرقی (۲۱:۵۴ به وقت تهران) به پایان رسید. هاپکینز و گلاور قصد دارند هفتهی آینده دومین راهپیمایی فضایی را برای حذف اتصالهای اضافی بندهای H انجام دهند تا امکان نصب باتری جایگزین آرایهی خورشیدی فراهم باشد. آنها همچنین دوربینهای روی بازوی تأمین نیرو، ماژول آزمایشگاهی «چگالی» (Destiny) و بازوی رباتیک ژاپنی را جایگزین خواهند کرد.
عکس کاور: مایک هاپکینز در نخستین راهپیمایی فضایی سال ۲۰۲۱
Credit: NASA
منبع: SpaceFlight Now