شما بگویید؛ FIFA یا PES؟

همه‌ی ما، چه گیمر حرفه‌ای باشیم، چه کسی که گاه محض تفنن دسته را از بغل‌دستی می‌رباید تا از جمع عقب نیفتد، بالاخره در برهه‌ای پای یکی از بازی‌های شبیه‌ساز فوتبالی، PES یا FIFA نشسته‌ایم؛ حتی اگر از طرفداران پروپاقرص فوتبال هم نباشیم. حتما بهتر از ما می‌دانید که این ژانر در حال حاضر در میان گیمرها از چه محبوبیتی برخوردار است و چطور بازی‌کننده‌ها برایش سر و دست می‌شکنند. اما مسئله این جاست که اصلا چه شد که شبیه‌سازهای فوتبال در میان عموم و خصوص گیمرها به محبوبیتی این چنینی دست پیدا کردند.

باید توجه داشت که از سال ۲۰۰۵ میلادی به بعد، ژانر شبیه‌ساز فوتبال کاملا وضعیتی دو قطبی به‌خودش گرفته است. شرکت‌ها و استودیوهای بازی‌سازی شرقی و غربی پیش روی هم قرار گرفتند تا ثابت کنند کدام یک از آن‌ها می‌تواند شبیه‌ساز بهتری را در اختیار بازی‌کننده‌ها قرار بدهد. در یک سمت سری بازی‌های FIFA قرار دارند و در سمت دیگر، بازی‌های Pro Evolution Soccer.

مجموعه بازی‌های فیفا را استودیوی ورزشی‌ساز شعبه‌ی کانادای الکترونیک ‌آرتز می‌سازد. مجموعه‌ی PES را هم شرکت و استودیوهای بازی‌سازی کونامی طراحی و در اختیار بازی‌کننده‌ها قرار می‌دهد که در چند سال اخیر، صحبت‌ها پیرامون این شرکت و سیاستی که آن‌ها در راستای ساخت بازی (یا کنسل کردن‌های آن‌ها) پی گرفته‌اند، بسیار بوده است.

حال بیایید حدود یک دهه به‌ گذشته برگردیم. می‌دانید که ژاپنی‌ها سابقه‌ای طولانی در ساخت بازی‌های ویدیویی دارند و اکثر کنسول‌های نسل‌های دوم و سوم هم در این کشور طراحی و ساخته شده‌اند. دانش کافی ژاپنی‌ها درخصوص ماهیت هنر-صنعت بازی‌های رایانه‌ای و ویدیویی، باعث شده بود تا فرمول‌هایی را کشف کنند که استفاده‌ از همان فرمول‌ها برای بازی‌سازهای غربی، بی‌نهایت دشوار باشد؛ برای نمونه، ژاپنی‌ها ذات مکانیک‌های آرکیدی را درک کرده بودند. به‌همین خاطر هم می‌توانستند بازی‌هایی بسازند که با وجود مکانیک‌های ساده‌ی آن‌ها، گیمرها را حسابی سرگرم می‌کردند. همین فرمول به ژاپنی‌ها کمک کرد تا در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۶ میلادی، مجموعه‌ای از بهترین و در عین حال آرکیدی‌ترین بازی‌های فوتبال تاریخ را بسازند. در این بین، غربی‌ها مشغول آزمون و خطا بودند؛ آزمون و خطاهایی که حدودا از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۸ میلادی به طول انجامید و باعث شد بارها از رقیب قدرتمند ژاپنی خود عقب بمانند.

اما با عرضه‌ی کنسول‌های نسل هفتمی، یا همان ایکس‌باکس ۳۶۰ و پلی‌استیشن ۳، ورق برگشت. دومین کنسول مایکروسافت حسابی در میان بازی‌کننده‌ها محبوب شد. از طرفی کنسول را غربی‌ها ساخته بودند و به همین خاطر هم سردرآوردن از معماری سخت‌افزاری‌اش برای استودیوی ورزشی‌ساز الکترونیک‌آرتز ابدا کار پیچیده‌ای نبود. این و بسیاری از عوامل دیگر، باعث شد تا الکترونیک‌آرتز پس از کوشش‌های فراوان برای ساخت بازی‌ای بدیع که رنگ و بوی خاص الکترونیک‌آرتز را دارد، بتواند بالاخره در سال ۲۰۰۸ تعریف جدیدی از فوتبال ارائه بدهد که حرف‌های زیادی هم برای گفتن داشت. البته نسخه‌ای که برای کنسول‌های نسل هفتمی ساخته شده بود، کاملا با نسخه‌ی مخصوص رایانه‌های شخصی متفاوت بود و همین امر نیز منجر به این شد که تعداد زیادی از بازی‌کننده‌های این پلتفرم، تجربه‌ی PES را به فیفا ترجیح بدهند.

از سال ۲۰۱۰ به بعد، فیفا توانست خودش را به ‌طور کامل از زیر سایه‌ی  PESای که ساخت کونامی بود، بیرون بکشد و عبارت «شبیه‌ساز فوتبال» را باب کند. الکترونیک‌آرتز ادعا کرد بازی‌ای که ساخته آن‌قدر حساب شده و دقیق طراحی شده است که دیگر یک بازی ورزشی صرف نیست و می‌توان از آن به ‌عنوان یک شبیه‌ساز یاد کرد. این دوره زمانی بود که هر سال که می‌گذشت، فیفا پیشرفت می‌کرد و بهتر می‌شد، اما این‌بار این کونامی و PES بودند که در جای خود درجا می‌زدند.

اما این عرضه‌ی کنسول‌های نسل هشتمی بود که تلنگری جدی به ژاپنی‌ها زد. آن‌ها می‌دانستند که به هیچ عنوان نباید در این نسل در برابر غربی‌ها کم بیاورند. به‌همین خاطر هم برای ساخت بازی‌های جدیدشان از یکی از قوی‌ترین موتورهای پایه‌ی ساخت ژاپن استفاده کردند؛ این موتور پایه همان «فاکس انجین» بود که برای ساخت مجموعه بازی‌های «متال‌گیر سالید» هم از آن استفاده شده است. البته مدتی طول کشید تا ژاپنی‌ها نحوه‌ی ساخت بازی خوب با این موتور را بیاموزند؛ غافل از اینکه همین وقفه‌ی زمانی لازم بود تا از ارزش و اعتبار این کمپانی در زمینه‌ی ساخت بازی فوتبال به میزان قابل ملاحظه‌ای کاسته شود.

امروزه اما کونامی بالاخره موفق شده سری بازی‌های PES را، بعد از افول چند ساله‌اش در نسل هفتم بازی‌های ویدیویی، دوباره زنده کند؛ به طوری که بازی‌های چند سال گذشته‌ی سری PES در خور شماره‌های خوش‌ساخت قبلی این سری در نسل پلی‌استیشن ۲ هستند و می‌توانند جلوی فیفا قد علم کنند. حالا چند سالی است که سری بازی‌های PES و FIFA شانه به شانه‌ی هم حرکت می‌کنند و رقابت نزدیکی با هم دارند.

تمام این‌ها بهانه‌ای شد تا از شما نظرتان را در مورد این دو بازی جویا شویم.

به‌نظر شما، مجموعه بازی‌های فیفا، با توجه به رشد شگفت‌انگیز چند سال گذشته و بازار جهانی‌ای که دارد شبیه‌ساز فوتبالی بهتری است یا مجموعه‌ی PES، که با وجود تجربه‌ی آرکیدسازان ژاپنی دوره‌ی رکود طولانی را پشت‌ سر گذاشته و حالا به روزهای اوج قبلی خود بازگشته است؟

کدام یک از این دو مجموعه بازی فوتبال می‌توانند بهترین تجربه از شبیه‌سازی این ورزش را پیش روی گیمرها قرار دهد؟ شما بگویید: FIFA یا PES؟

خرید بازی‌های کنسول از دیجی‌کالا