روز پنجم جشنواره فیلم فجر ۹۹؛ فیلم‌های تلخ پرستاره
سی‌و‌نهمین دوره جشنواره فیلم فجر در روز پنجم با نمایش فیلم‌های «روشن» به کارگردانی روح‌الله حجازی و «روزی روزگاری آبادان» به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ در سینمای اهالی رسانه به کار خود ادامه داد.
پنجمین روز از جشنواره فجر ۹۹ با اکران فیلم‌هایی از چهره‌های نام‌آشنای این سال‌های سینمای ایران همراه بود؛ بازیگرانی همچون رضا عطاران، سارا بهرامی، سیامک انصاری، محسن تنابنده و فاطمه معتمدآریا.
در پایان امروز ۱۰ فیلم از ۱۶ فیلم امسال، در سینمای رسانه نمایش داده شده است. طبق برنامه تا روز ۱۹ بهمن شاهد نمایش آثار دیگر در برج میلاد خواهیم بود و نهایتا در دو روز پایانی یعنی روزهای ۲۰ و ۲۱بهمن‌ماه شاهد تکرار فیلم‌های منتخب هستیم.
امروز اسامی افرادی که به‌عنوان برندگان شرکت در بخش آرای مردمی جشنواره شتاخته شده بودند هم اعلام شد. در این بخش هر شب به ده نفر از مخاطبان جشنواره‌ی سی‌‌و‌نهم در تهران و شهرستان‌ها که در رأی‌گیری آرای مردمی جشنواره شرکت می‌کنند، مبلغ پنج میلیون ریال جایزه تعلق می‌گیرد. البته آثار راه‌یافته به بخش مسابقه سینمای ایران در سه روز ابتدایی جشنواره یعنی روزهای ۱۲، ۱۳ و ۱۴ بهمن‌ماه، تنها برای شهروندان تهرانی اکران شد و در نتیجه اسامی برندگان از میان مخاطبان تهرانی است. اما از روز ۱۵ بهمن که فیلم‌های حاضر در جشنواره در تمامی استان‌ها به نمایش درآمدند، این قرعه‌کشی نیز در سطح ایران برگزار شد و اسامی برندگان از سراسر استان‌های کشور است.
عطاران این بار در نقشی تلخ
نشست پرسش و پاسخ فیلم روشن به کارگردانی روح‌الله حجازی امروز پنجشنبه ۱۶ بهمن‌ماه با اجرای محمدرضا مقدسیان در سالن مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره فیلم فجر، نشست پرسش و پاسخ فیلم روشن با حضور کارگردان، جواد نوروزبیگی (تهیه‌کننده)، رضا عطاران، سارا بهرامی، نازنین سهامی، سرگل لواسانی (بازیگران)، مرتضی نجفی (مدیر فیلمبرداری)، سهیل دانش‌اشراقی (طراح صحنه)، ایمان امیدواری (طراح چهره‌پردازی)، میثم مولایی (تدوین‌گر) و بامداد افشار (آهنگساز) برگزار شد.
روح‌الله حجازی در ابتدای این نشست درگذشت علی انصاریان و مهرداد میناوند را تسلیت گفت و افزود: «با توجه به شرایط، حضور در کاخ جشنواره برای ما سخت بود اما به احترام اهالی رسانه حاضر شدیم.»
در ادامه جواد نوروزبیگی گفت: «من و روح‌الله حجازی در گذشته دور سابقه همکاری با هم را داشتیم و این بار بعد از خواندن فیلمنامه روشن و با توجه به ویژگی‌هایی که داشت، علاقه‌مند شدم که این فیلم را با این کارگردان کار کنم».
رضا عطاران بازیگر روشن گفت: «اولین بار که فیلمنامه را خواندم، شخصیت روشن به نظرم کاراکتری جالب توجه آمد که انفعال خاصی داشت. در واقع به این دلیل که شخصیت عجیب و غریبی بود، نظر من برای ایفای آن جلب شد.»
سارا بهرامی در ادامه این نشست درباره تجربه حضور در فیلم روشن گفت: «من فیلمنامه را دوست داشتم و مشتاق به همکاری با روح‌الله حجازی بودم. حضور رضا عطاران هم در این فیلم برایم تعیین کننده بود. من به طول نقشم فکر نکردم و تنها دوست داشتم که در این فیلم حضور داشته باشم.»
حجازی درباره حضور رضا عطاران در این فیلم گفت: «من به رضا عطاران گفتم که اگر در این فیلم بازی کنی، من آن را می‌سازم، چراکه این نقش را برای شما نوشتم و فقط می‌خواهم شما در آن حضور داشته باشی.»
حجازی در پاسخ به این سؤال که وضعیت مردم در ۸ سال دولت شبیه به فیلم شما است، گفت: «من فیلم‌ساز سیاسی نیستم و آثارم خیلی تعابیر سیاسی ندارند. مسأله‌ی من شخصیت روشن بود و خیلی دنبال این ماجرا نیستم که بر مبنای مقطعی که در آن زندگی می‌کنیم، فیلم بسازم. این فیلم بیشتر بعد جامعه‌شناختی دارد و علاقه‌ام موضوعات روانکاوانه است.»
حجازی درباره سیاه‌نمایی در فیلم‌هایش گفت: «من فکر می‌کنم این بار دست بر موضوعی گذاشتم که برای طبقه متوسط جامعه نیست و به سراغ طبقه فرودست جامعه رفتم. در آثار قبلیم بیشتر روی روابط آدم‌ها تمرکز داشتم و در این فیلم به مسائل روانشناختی پرداخته‌ام.»
کارگردان روشن درباره کمبود اطلاعات درباره شخصیت اصلی فیلم گفت: «این اولین فیلم کاراکترمحور من است و به اعتقاد خودم به اندازه کافی به ابعاد مختلف این شخصیت پرداخته‌ام. اگر سراغ مکان‌هایی در جامعه برویم که کمتر دیده شده و اقشار طبقه فرودست را ببینیم، متوجه می‌شویم که رسالت سینما پرداختن به معضلات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. بحث سیاه‌نمایی نیست و ما باید به این موضوعات بپردازیم.»
حجازی درپاسخ به این سؤال که شخصیت روشن نماد مردم ایران است، گفت: «من به دنبال نماد در آثارم نمی‌گردم. پیش‌تر هم می‌گفتند که اگر فیلم تک لوکیشن باشد یعنی نمادی از ایران است. اما اینجا سینما است و این تعابیر محلی از اعراب ندارد. گذر زمان به ما ثابت می‌کند که قضاوت‌های ما درست هستند یا خیر.»
مرتضی نجفی، مدیر فیلمبرداری روشن درباره‌ی شیوه‌ی فیلمبرداری اثر توضیح داد: هدف ما این بود که کادر را مربع فیلمبرداری کنیم که انزوای شخصیت روشن را به تصویر بکشیم. فکر می‌کنم سال‌ها بود که فیلمی با فیلمبرداری کادر مربع نداشتیم. بر اساس کادر مربع لوکیشن‌ها انتخاب و طراحی صحنه انجام شد، ضمن این که سعی کردیم از تهران تاریک فاصله بگیریم.»
میثم مولایی درباره تدوین فیلم گفت: «کار کردن در این اثر و همکاری با روح‌الله حجازی و رضا عطاران برایم هیجان‌انگیز بود. این فیلم شخصیت‌محور بود و چنین فیلم‌هایی در تدوین چالش‌برانگیز هستند از این زاویه که بدانیم کجا نقطه نگاه را به سمت شخصیت اصلی ببریم و کجا از آن دور شویم.»
سهیل دانش‌اشراقی درباره طراح صحنه این فیلم توضیح داد: «کار کردن با روح‌الله حجازی بسیار لذتبخش است؛ چرا که این کارگردان به فرم، نور و تصویر اهمیت زیادی می‌دهد. ما در این فیلم به بسیاری از آثار سینمای کلاسیک هم ادای دین کردیم و در انتخاب لوکیشن بسیار دقت کردیم و سختی کشیدیم. در عین حال هم تلاش ما این بود که چیزی از قاب بیرون نزند. هدف ما این بود که همیشه یک المان قرمز در صحنه داشته باشیم و همه این مسائل را هنگام پیش‌تولید کار حل کردیم. من تا به حال تجربه کار رئال و در این سبک را نداشتم و این فیلم به لحاظ رنگ و نور برایم جذابیت زیادی داشت.»
بامداد افشار در خصوص آهنگسازی فیلم توضیح داد: «خیلی خوشحالم که با روح‌الله حجازی همکاری کردم و این فیلم یکی از سخت‌ترین آثاری بود که برایش آهنگسازی کردم. از یک سو به دلیل بیماری کرونا استودیوها تعطیل بود و برای هماهنگی با نوازنده‌ها پروسه مشکلی را طی کردیم و مجبور بودیم نت‌ها را به صورت پی‌دی‌اف برای نوازنده ها ارسال کنیم. از سوی دیگر شخصیت روشن به گونه‌ای بود که موسیقی ساده‌ای را می‌طلبید و نباید به سراغ موسیقی ارکسترال می‌رفتیم.»
سرگل لواسانی باریگر خردسال فیلم درباره تجربه بازی در این فیلم گفت: «این فیلم اولین تجربه حرفه‌ای من بود و حضور در کنار رضا عطاران برایم خیلی دلچسب بود. امیدوارم بازهم با روح‌الله حجازی همکاری کنم؛ باید بگویم زمانی که فیلمبرداری کار تمام شد، گریه کردم.»
در ادامه نازنین سهامی‌زاده درباره‌ی تجربه‌ی حضور در فیلم توضیح داد: «من در این فیلم با یک گروه بی‌نظیر و درخشان کار کردم و برایم به مثابه کلاس درس بود. من در شروع راه قرار دارم اما فکر می‌کنم با حضور در این اثر شروع پرقدرتی داشتم.»
روزی روزگاری آبادان؛ ورود یک تئاتری دیگر به سینما
نشست پرسش و پاسخ فیلم روزی روزگاری آبادان با حضور حمیدرضا آذرنگ (کارگردان)، علی اوجی (تهیه‌کننده)، فاطمه معتمد آریا، الهام شفیعی، هیراد آذرنگ (بازیگران)، سپیده عبدالوهاب (تدوین‌گر)، بابک بنی اردلان (صدابردار)، سهیل دانش‌اشراقی (طراح صحنه) و با اجرای محمدرضا مقدسیان بعدازظهر امروز پنجشنبه ۱۶ بهمن ماه در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
علی اوجی در ابتدای نشست ضمن تکذیب ابتلایش به کرونا گفت: «این روزها ما مشغول فیلمبرداری آخرین کار مسعود کیمیایی هستیم و در آن‌جا مرتب چک شده و تست می‌دهیم. امیدوارم هرچه سریع‌تر واکسنی معتبر تهیه شود.»
اوجی درباره‌ی همکاری در این پروژه گفت: «همکاری در این فیلم حدود یک سال و نیم قبل به من پیشنهاد شد که در آن زمان خود آقای آذرنگ می‌خواست در آن بازی کند که با مخالفت من همکاری ما منتفی شد. دوباره من از سوی آقای اسکندری، آذرنگ و تنابنده به این پروژه دعوت شدم و تصمیم به تولید آن گرفتیم.»
تهیه‌کننده روزی روزگاری آبادان افزود: «به دلیل شیوع ویروس کرونا و رعایت پروتکل‌های بهداشتی مجبور شدیم لوکیشن‌های مربوط به آبادان را در تهران فیلمبرداری کنیم.»
در ادامه آذرنگ درباره هدفش از ساخت این فیلم توضیح داد: «اگر فیلم نتوانسته هدفش را بیان کند من اینجا هر چه بگویم توجیه است. روز اول جنگ آمریکا و عراق یک موشک به اشتباه به انبارهای شرکت نفت آبادان برخورد کرد که البته تلفاتی نداشت اما من خیال‌پردازی کردم. این اتفاق که حاکی از خطای انسانی بود می‌توانست برای خانواده‌ای رخ بدهد.»
او با اشاره به اینکه قبلا این موضوع را در صحنه‌ی تئاتر کار کرده بودم، افزود: «برعکس تمام دنیا که بقای یک نمایش می‌تواند تا سال‌ها به طول بیانجامد در ایران در نهایت ۳۰ روز به درازا می‌کشد. ما دوست داریم که حرفمان را با تعداد مخاطب بیشتری به اشتراک بگذاریم. من فکر می‌کردم این موضوع کهنگی و میرایی ندارد و با توجه به زیاده‌خواهی انسانی که به جنگ منتج می‌شود، دوست داشتم فیلم آن را بسازم.»
در ادامه‌ی نشست فاطمه معتمد آریا درباره‌ی پذیرفتن نقش خود در این فیلم گفت: «سابقه‌ی تئاتری من با آقای آذرنگ و سابقه همکاری ما در فیلم آباجان به کارگردانی هاتف علیمردانی باعث شد که جدی‌تر به پیشنهاد حضور در این فیلم فکر کنم. این فیلم فراز و نشیب‌های بسیاری در پیدا کردن تهیه‌کننده و بازیگر داشت؛ اما برای من از جاذبه‌ی بسیاری برخوردار بود. فکر می‌کنم نگاه این فیلم بیشتر خانوادگی است، همه با هم هماهنگ هستند و یک بازیگر به تنهایی به چشم نمی‌آید.»
آذرنگ درباره حضور معتمدآریا در این اثر توضیح داد: «فاطمه معتمدآریا پای این کار ایستاد و من بسیار از ایشان ممنونم. اگر یک بازیگر عزیزترین اطرافیانش را هم از دست دهد باز هم باید در کار حضور داشته باشد و این سختی کار یک بازیگر است. فاطمه معتمدآریا یکی از زیباترین لحظه‌های زندگیش را که به دنیا آمدن نوه‌اش بود، به خاطر این فیلم ندیده گرفت و من از او بسیار ممنونم.»
آذرنگ درباره اولویت میان کارگردانی و بازیگری هم بیان کرد: «من از آینده خبر ندارم. پیش‌تر در تئاتر کارگردانی کرده بودم؛ اما در مدیوم سینما می‌دانستم که وارد راه سختی می‌شوم. حقیقتا نمی‌دانستم که تا این حد سخت‌کوشی را توامان نیاز دارد. کارگردانی، مجموعه‌ای از تخصص‌هاست که باید با همه آن‌ها به تعادل برسی. هنوز تصمیمی برای ساخت فیلم دوم ندارم، حتی جسارتش را هم ندارم. به نوعی در حال گذراندن دوران نقاهت و مدهوشی بعد از ساخت کار هستم. امیدوارم برای ادامه این مسیر لیاقت داشته باشم.»
در ادامه سپیده عبدالوهاب که به‌عنوان تدوین‌گر در این فیلم حضور داشت بیان کرد: «با حمیدرضا آذرنگ کار کردن برای هر تدوینگری به منزله‌ی یک شانس به حساب می‌آید و این را بدون اغراق می‌گویم. تدوین این کار برای من بسیار آسان و لذتبخش بود.»
حسام ناصری هم درباره‌ی آهنگسازی فیلم اظهار کرد: «از کارگردان و تهیه‌کننده کار بسیار ممنونم که به من اعتماد کردند. حمیدرضا آذرنگ بسیار باحوصله و با تواضع من را همراهی و راهنمایی کردند. به‌عنوان تجربه اول برایم کاری جذاب و هیجان‌انگیز بود. این فیلم فضایی دوگانه داشت و در واقع دو نیمه را روایت می‌کرد، اما از نیمه دوم که فضا می‌شکند کاربرد موسیقی بیشتر می‌شود.»
سهیل دانش اشراقی درباره طراح صحنه و لباس فیلم توضیح داد: «ما حدود یک سال و نیم درگیر این پروژه بودیم که در نهایت با حضور آقای اوجی این کار شروع شد. کرونا و شرایط موجود امکان فیلمبرداری در آبادان را از ما سلب کرد و ما مجبور شدیم که در تهران دکور بسازیم و نتوانستیم حتی یک پلان هم در آبادان بگیریم. باید بگویم جای مسعود سلامی، مدیر فیلمبرداری هم خالی است و کار کردن با او برایم لذتبخش بود.»
الهام شفیعی با بیان اینکه حضور در این اثر اولین تجربه سینمایی من بود، گفت: «بسیار خوشحالم که در اولین تجربه سینمایی من در کنار استادان خودم کار کردم و کنار کسانی ایستادم که الگوهای من هستند. چندسالی می‌شود که کار تئاتر می‌کنم اما این اولین تجربه تصویری من بود.»
هیراد آذرنگ که به‌عنوان بازیگر در روزی روزگاری آبادان ایفای نقش کرده است گفت: «یکی از بزرگترین افتخارات زندگی‌ام فرزند حمیدرضا آذرنگ بودن است که از او بسیار آموخته‌ام. خوشحالم که در ماه تولدم در کنار عوامل روزی روزگاری آبادان هستم و از پدرم ممنونم که به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد.»
