روز سوم جشنواره فجر ۹۹؛ آبیار با شکیبا و شاکردوست بازگشت
سومین روز برگزاری سیونهمین دوره جشنواره فیلم فجر سه‌شنبه ۱۴ بهمن‌ماه با نمایش دو فیلم «ابلق» و «تک‌تیرانداز» به کارگردانی نرگس آبیار و علی غفاری در سینمای اهالی رسانه پیگیری شد.
امروز در کنار اکران آثار سینمایی شاهد انتشار جدول برنامه نمایش فیلم‌های جشنواره فجر ۹۹ در وب‌سایت جشنواره بودیم. این برنامه مربوط به ۳۳ استان دارای شرایط میزبانی از جشنواره و هشتاد سالن سینما است. امسال ۱۶ فیلم بخش مسابقه سینمای ایران (سودای سیمرغ) به صورت سراسری در شهر‌های تأیید شده‌ی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سه سانس روی پرده خواهد رفت.
بر اساس این خبر، بلیت‌فروشی سینماهای مردمی در شهرستان‌ها هم همانند تهران به صورت حضوری و در گیشه سینماها نخواهد بود و مخاطبان سینمای ایران از سراسر کشور با مراجعه به سامانه‌های آنلاین خرید بلیت، آثار دلخواه خود را خریداری می‌کنند.
بلیت‌فروشی سینماهای مردمی شهرستان‌ها در سیونهمین جشنواره فیلم فجر با اعمال برخی تغییرات نسبت به سال گذشته از ساعت ۲۰ امروز سه‌شنبه ۱۴ بهمن آغاز شده است.
فیلم پربازیگر آبیار؛ از رادان تا شکیبا
نشست پرسش و پاسخ فیلم ابلق به کارگردانی نرگس آبیار امروز در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره فیلم فجر، این نشست پرسش و پاسخ با حضور کارگردان فیلم، محمدحسین قاسمی (تهیه‌کننده)، پریسا کرزیان (فیلم‌نامه‌نویس)، مهران احمدی، گلاره عباسی، الناز شاکردوست، بهرام رادان، هوتن شکیبا، گیتی معینی (بازیگر)، حمید نجفی‌راد و با اجرای محمود گبرلو مجری و منتقد برگزار شد.
در ابتدای نشست هوتن شکیبا در پاسخ به این سؤال که آیا فکر میکند این نقش برای بار دوم برایش سیمرغ به همراه بیاورد گفت: «کسی نیست که دوست نداشته باشد سیمرغ بگیرد. فیلم رسالتی داشت که انجام داده و همین که در فیلم بودم کافی است.»
در ادامه شاکر دوست در پاسخ به همین سؤال گفت: «گرفتن سیمرغ برایم افتخار است. با این نقش صدای عده‌ای از زنان بودیم که دستشان به جایی بند نیست. تأثیرگذار بودن برای من مهم است و کار کردن با نرگس آبیار برایم افتخار است.»
گلاره عباسی نیر درباره چالش‌های نقش «شهلا» گفت: این نقش چالش زیادی برایم داشت و کارکردن با خانم آبیار جذاب است. نقش متفاوت و از طبقه‌ای بود که تاکنون از من دیده نشده است. شرایط فیزیکی و صداسازی سخت‌ترین بخش بود و امیدوارم باورپذیر بوده باشد.
هوتن شکیبا هم درباره‌ی نقش خود در ابلق توضیح داد: «سعی کردم در بازی، چالشی برای خودم ایجاد کنم. اضافه وزن پیدا کردم و با وجود کرونا و تعطیلی باشگاه‌ها تلاش کردم در خانه تمرین کنم. حوصله‌ی انجام این کارها را داشتم و امیدوارم که نقش خوبی شده باشد.»
آبیار با بیان اینکه هنرمند آینه جامعه است، افزود: «اگرچه ما نشان دادیم که کاراکتر اصلی در فیلم سکوت میکند اما این به معنای منفعل بودن نیست بلکه او مصلحت را انتخاب میکند. می‌گوییم مصلحت مسکن موقت است. راحله انتخاب میکند که دروغ بگوید. جایی می‌گوید حاضرم جانم را بدهم اما تهمت به من نزنند. ما این را از او می‌پذیریم، اما وقتی مردم را دید انتخاب کرد که این دروغ را بگوید.»
او افزود: «این داستان هر روزه آدم‌ها است و مختص ایران نیست. من راهکار نشان ندادم و مشکل را نشان دادم.»
آبیار در توضیح نمادگرایی در این فیلم گفت: «اصولا نماد در تمامی کارهای من وجود دارد به تعبیری اشیا در فیلم تفسیری را ایجاد می‌کنند و معمولا من این عناصر را در فیلم‌هایم به کار می‌گیرم». کارگردان ابلق افزود: «این فیلم‌نامه بارها بازنویسی شد و حتی در حین تولید هم تغییراتی داشت». او توضیح داد: «دوست دارم کار اقتباسی کنم و روایت و نگاه خودم را به کار اضافه کنم.»
کارگردان فیلم درباره لوکیشن و جغرافیای این فیلم هم گفت: «فیلم در یک زورآباد در حاشیه یک کلان‌شهر اتفاق می‌افتد. جایی که مردم خانه ندارند و چادری بنا می‌کنند و زیر آن چادر خانه می‌سازند. اطراف همه کلان شهرها این مناطق وجود دارد. در همه دنیا چنین مکان‌هایی وجود دارد.»
کارگردان ابلق در پاسخ به این سؤال که چرا تمامی مردهای فیلم را متجاوز و بی‌اخلاق نشان داده‌اید گفت: «من مردها را معتاد و دزد نشان ندادم و مردها در این فیلم شریف هستند و کار می‌کنند. ما رحیم را داریم که کاراکتر قابل قبولی است که بیننده می‌تواند به او اعتماد کند. علی کاراکتر مثبتی است که بی‌عقلی کرده، بدهکار شده و دچار گرفتاری مالی شده است. او زنش را باور دارد و می‌داند که دروغ نمی‌گوید.»
پریسا کرزیان فیلم‌نامه‌نویس اثر در این باره گفت: «هم مرد بد و هم زن بد در داستان داریم که هم دیگر را مسخره و تحقیر می‌کنند.»
آبیار در پاسخ به این سؤال که اگر این اتفاق برای خود او می‌افتاد چه برخوردی می‌کرد گفت: «من آدم بی‌کله‌ای هستم و تا پای جان جلو می‌روم». این سؤال را من از مخاطب پرسیدم که این پیچیدگی شرایط انسانی است. نمی‌خواهم بگویم درست است یا غلط بلکه می‌گویم مشکل همچنان وجود دارد.
آبیار در پاسخ به این سؤال که آیا خود را فیلم‌ساز ارزشی می‌داند گفت: «واژه‌ی ارزشی معیار بزرگتری از آنچه ما می‌گوییم دارد. فرهادی فیلم‌ساز ارزشی است زیرا به ویژگی‌های اخلاقی می‌پردازد. من خود را فیلم‌ساز ارزشی نمی‌پندارم اما کاش فیلم‌ساز ارزشی بودم.»
او افزود: «من سعی کرده‌ام در این سال‌ها فیلم‌های متفاوت بسازم، درجا نزنم و روی موج موفقیت فیلم‌های قبلی‌ام سوار نشوم». او ادامه داد: «به من پیشنهاد شد که فیلمی درباره کشتی سانچی بسازم اما من خودم را می‌شکنم و بر موج موفقیت فیلم‌های قبلی‌ام سوار نمی‌شوم.»
کامبیز دیرباز «تک‌تیرانداز» شد
نشست پرسش و پاسخ فیلم تک‌تیرانداز به کارگردانی علی غفاری بعد از ظهر امروز سه‌شنبه ۱۴ بهمن‌ماه در سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
به گزارش ستاد اطلاع‌رسانی جشنواره فیلم فجر، نشست این فیلم به کارگردانی علی غفاری با حضور کارگردان، ابراهیم اصغری (تهیه‌کننده)، کامبیز دیرباز، علیرضا کمالی، امیررضا دلاوری (بازیگران)، ایمان کریمیان (طراح جلوه‌های ویژه میدانی)، احسان بیرق‌دار (آهنگساز)، حسن ایوبی (تدوین‌گر) و سعید براتی (مدیر فیلم‌برداری) برگزار شد.
در ابتدای این نشست، علی غفاری درباره ساخت تک‌تیرانداز گفت: «حدود یک سال است که ما درگیر ساخت این فیلم هستیم. سعی ما بر این بود که پس از مدت‌ها در سینمای ایران فیلمی قهرمان‌پرور بسازیم. با عبدالرسول زرین وارد این کارزار شدیم و امیدوارم با استقبال مخاطبان همراه شود.»
در ادامه اصغری توضیح داد: «وقتی من با شخصیت شهید زرین آشنا شدم، خیلی دوست داشتم فیلمی با محوریت شخصیت ایشان بسازم. از سال ۹۵ برای این امر تلاش کردم و نتیجه فیلمی شد که بر پرده شاهد آن بودید.»
او با این توضیح که ساخت فیلم جنگی و تهیه امکانات آن بسیار سخت است، افزود: «از گروه تولید و صحنه ممنون هستم که به بهترین شکل برای اخذ امکانات پیگیری کردند. البته گاهی از سوی مدیران مربوطه برای تأمین امکانات فیلم‌های جنگی بی‌مهری می‌شود؛ اما ما تمام تلاشمان را برای اجرای هرچه بهتر دکور انجام دادیم.»
اصغری ادامه داد: «حتی از آنجایی که عراق قوی‌ترین نیروی زمینی منطقه را داشت، دشمن را قدرتمند به تصویر کشیدیم تا کار تک‌تیرانداز بیشتر به چشم بیاید.»
غفاری گفت: «تقریبا هر آن چیزی که در فیلم شاهد بودید واقعی و مستند است. از فرزند این شهید دکتر زرین نهایت تشکر را دارم. فرزند شهید زرین کتابی را تحت عنوان گردان یک‌نفره گردآوری کرده و با هم‌رزمان پدرش حرف زده که به زودی منتشر خواهد شد. البته که ما سعی کردیم داستان را دراماتیک‌تر کنیم و کمی از خیالات خود هم کمک بگیریم. صداهای آخر فیلم و جایی که حاج‌رسول با یک واکمن صدای فرزندان خود را گوش میکند، همه واقعی هستند.»
ایوبی درباره تدوین تک‌تیرانداز توضیح داد: «اگرچه این فیلم در دسته آثار دفاع‌مقدس است؛ اما دغدغه‌ی ما بیش از این که کات‌ها در پلان‌های جنگی باشد، این بود که در صحنه‌های جنگی دو گروه زمانی که شلیک می‌کنند مشخص نیست هر تیر در کجا به ثمر می‌نشیند. ما هدفمان در تدوین این بود که تا حد ممکن مشخص شود در هر صحنه چه کسی کشته می‌شود.»
او ادامه داد: «ضمن اینکه فیلم تا حد امکان کوتاه شد و قسمت‌هایی که لازم نبود حدف شد. یکی از سخت‌ترین بخش‌ها هم برای تانک‌ها و تجهیزات جنگی بود که مرتب کردن فریم‌ها برای ما سخت بود. فیلم‌برداری هم در روزهای نزدیک به جشنواره به اتمام رسید و این موضوع کمی سرعت تدوین را بیشتر کرد.»
در ادامه براتی، در خصوص فیلم‌برداری گفت: «من از آقای غفاری و اصغری تشکر می‌کنم که من را به‌عنوان جوان‌ترین شخص گروه پذیرفتند. هدف من وارد کردن یک نوآوری تکنیکال در فیلم بود تا تصویر جدیدتری از روایت فتح و جنگ را ارائه دهیم.»
او اضافه کرد: «ما نمی‌توانیم به تکنیک سینمای هالیوود برسیم؛ اما تلاشمان را کردیم که چیزی کم نگذاریم. خدا را شکر با امکانات پس از تولید توانستیم کمبود امکانات‌مان را جبران کنیم.»
کریمیان درباره جلوه‌های ویژه فیلم گفت: «حدود ۹۵ درصد این فیلم جلوه‌های ویژه است. فکر می‌کنم سکانس اول فیلم در سینمای ایران به این وسعت تاکنون اتفاق نیفتاده بود. من هربار که به تماشای سکانس اول می‌نشینم، لذت می‌برم. فکر می‌کنم نسبت به کارهای قبلی‌ام، تک‌تیرانداز کاری متفاوت‌تر است. حتی جنگ در خاکریز را ما با ۶ دوربین در حرکت گرفتیم و انفجارات در حرکت با دکوپاژ آقای غفاری شکل گرفت. شکل انفجارها و درگیری تانک‌ها متفاوت اجرا شده‌اند و این نوآوری است که از آن صحبت می‌کنیم.»
غفاری با این توضیح که هر فیلم‌نامه‌ای با سلیقه کارگردان بازنویسی می‌شود، افزود: «در این فرآیند تغییراتی جزئی اتفاق می‌افتد. ما به بخش بسیاری از واقعیت وفادار بودیم.»
او درباره انتخاب کامبیز دیرباز برای نقش عبدالرسول زرین توضیح داد: «کامبیز دیرباز به لحاظ چهره بسیار شبیه به شهید زرین بودند و شاهد تلاش‌هایش برای این اثر بودم. در کسوت یک تیرانداز قابل قرار گرفتن کاری بسیار سخت است.»
در ادامه دیرباز درباره ایفای این نقش گفت: «اول باید از کسانی تشکر کنم که چراغ جشنواره را روشن نگاه داشتند و اجازه ندادند ترمز قطار سینمای ایران کشیده شود. بابت اینکه چنین نقشی به من رسید و آن را بازی کردم بسیار خوشحال هستم. در این بیست سالی که من کار بازیگری انجام می‌دهم، این دومین نقش واقعی من بود.»
این بازیگر گفت: «به این نتیجه رسیدیم که ما نباید نعل به نعل وقایع را بازسازی کنیم، بلکه ما تفکر این شهید بزرگوار را زنده کردیم و خوشحالم که روح این عزیز را بر شانه دارم.»
دیرباز درباره لهجه‌اش در فیلم توضیح داد: «عبدالرسول زرین در گچساران به دنیا آمده و بعد از فوت مادر و پدرش همراه با دایی خود به اصفهان می‌رود و سی و اندی سال در آنجا زندگی میکند. چند دیالوگ از عبدالرسول زرین موجود است که مجموع آن‌ها به ده دقیقه نمی‌رسد و منبع خیلی خوبی برای ما نبود. باتوجه به این مسائل لهجه مرجع را لهجه پسرشان و گردان امام حسین که برای ایشان و هم‌رزمانشان بوده ملاک قرار داده‌ایم.»
بازیگر فیلم تک‌تیرانداز افزود: «منبع زیادی از این شهید برای من وجود نداشت و تنها صوت‌های کمی در اختیارم بود. پسر شهید برای درآمدن این شخصیت کمک بسیاری به من کرد.»
اصغری در پاسخ به سؤالی مبنی بر بودجه‌ی ساخت فیلم گفت: «گروه ما ۱۰۰ نفره بود و گاهی با هنروران بیشتر هم می‌شد. بودجه‌ی فیلم حدود ده میلیارد تومان شد که به اعتقاد من در شرایط فعلی بودجه زیادی برای این نوع فیلم نیست. شاید توقع زیادی باشد؛ اما توقع کمک از ارگان‌ها و مدیران را دارم چرا که در این زمینه وظیفه دارند.»
تهیه‌کننده‌ی فیلم درباره دسترسی به شهرک دفاع مقدس گفت: «این فیلم محصول خود بنیاد روایت فتح است، اما دو لوکیشن اصلی یعنی قرارگاه ایرانیان و عراقیان توسط گروه طراح صحنه فیلم در شهرک دفاع مقدس ساخته شد. مشکل عمده ما در این شهرک، قدیمی بودن امکانات است.»
