چرا جاودانگان در جنگ ابدیت و بازی نهایی مداخله نکردند؟

از آنجایی که جاودانگان قدرتمند هزاران سال روی زمین بوده‌اند، چرا در دنیای‌ سینمایی مارول به مبارزه با تانوس کمک نکردند؟ تریلر فیلم در این‌ زمینه توضیح می‌دهد.

اولین تریلر کامل فیلم «جاودانگان» سرانجام توضیح می‌دهد که چرا آن‌ها هنگام آمدن تانوس به زمین، کمکی در مبارزه با او نکردند. ورود جاودانگان بدون شک یک لحظه‌ی مهم برای دنیای سینمایی مارول است. آن‌ها مانند سرسی، ایکاریس و تنا که توسط سلستیال‌ها ساخته شده‌اند، موجوداتی فوق‌العاده قدرتمند و نیمه جاودان هستند که انرژی را به روش‌های مختلف و خلاقانه به کار می‌گیرند. با وجود اینکه آن‌ها از جای دیگری ریشه می‌گیرند اما طی هفت هزار سال گذشته به طور مخفیانه بر روی کره‌ی زمین زندگی کرده و به‌عنوان انسان‌های معمولی نقاب می‌زنند و گاهی اوقات الهام‌بخش چندین سنت و آیین هستند.

• شرور اصلی فیلم جاودانگان کیست؟
• ابر‌قهرمان‌های باستانی مارول به پا می‌خیزند؛ تریلر فیلم جاودانگان را ببینید
• جاودانگان؛ ۸ نکته درباره‌ی فیلم ابرقهرمانی کلوئی ژائو برای مارول

طبیعتا، معرفی جاودانگان این سؤال را به وجود می‌آورد که چرا حالا؟ حضور نیافتن در برابر ملکیث در ثور: دنیای تاریک (Thor: The Dark World) یا اولتران در انتقام‌جویان: عصر اولتران (Avengers: Age of Ultron) به نظر قابل هضم است و حتی در نبرد انتقام‌جویان در نیویورک هم قابل چشم‌پوشی است. اما تانوس چشم‌اندازی کاملا متفاوت را اثبات کرد و کل جهان را هدف گرفت و توانست نیمی از حیات را از بین ببرد.

جاودانگان که در مرحله اول در انتقام‌جویان: جنگ ابدیت غایب بودند، انگار ترجیح دادند که با تانوس در سال‌های گذشته درگیر نشود و سپس یک بار دیگر در نبرد سرنوشت‌ساز انتقام‌جویان: بازی نهایی حضور نداشته باشند. سابقه‌ی آن‌ها با در نظر گرفتن اینکه تانوس (حداقل در کمیک‌ها) خود ابدی و جاودانه است، بد‌تر هم به نظر می‌رسد.

تریلر جدید جاودانگان به سؤالاتی که مدت‌ها بی‌پاسخ بوده‌ است جواب می‌دهد. اگر چه کافی بودن این پاسخ‌ها می‌تواند محل بحث باشد اما بهتر از هیچی است. این فیلم از نظر طرح داستانی به طرز عجیبی غیر‌ استوار است و در عوض به بازیگران پر‌ستاره و تصاویر نفس‌گیر خلق شده توسط کلوئی ژائو (کارگردان فیلم) تکیه دارد.

با این حال، تریلر نشان می‌دهد که جاودانگان برای اولین بار با سفینه‌ی پرنده‌ی شکلاتی‌شکل خود به سیاره محقر ما می‌آیند و با استقبال مردی زود رنج و متحیر مواجه می‌شوند. سپس صدایی از آژاک (رهبر جاودانگان) با بازی سلما هایک بیان می‌کند که مهاجران فرازمینی از آن زمان تاکنون چه حمایت‌هایی از انسان‌ها کرده‌اند. انگار آن‌ها بشریت را تماشا و راهنمایی می‌کردند و همراهان سرسی تصاویر و اطلاعاتی ارزشمند را از محصولات و ماشین‌آلات نشان می‌دهند و اشاره می‌کنند که اگر چرخ‌ها گرد باشند ارابه‌ها بهتر و سریع‌تر حرکت می‌کنند و سوراخ‌کاری داخل جمجمه کسی، بهترین راه برای درمان سردرد نیست!

آژاک همچنین اظهاراتی دارد که سیاست عدم مداخله جاودانگان را تأیید می‌کند؛ مانند خدایان یکتاپرست کلاسیک یا پروردگاران زمان. صدای آژاک فخر و غرور خاصی را در زمینه‌ی دستاورد‌های بشری نشان می‌دهد و بیان دارد که جاودانگان به وضوح می‌خواهند ما با نیروی خود رشد کنیم، در مسیر درست هدایت شویم، اما بدون فشار بیش از حد. اولا، این توضیح می‌دهد که چرا جاودانگان با وجود قدرت کافی برای جلوگیری از وقایع، اجازه دادند تراژدی‌هایی مانند جنگ جهانی دوم رخ‌ دهد. همچنین نبود آن‌ها را در طول نبردهای قبلی مارول توجیه می‌کند، زیرا دشمنان گذشته (اولتران، کاسیلیوس، جمجمه قرمز) یا از زمین سرچشمه گرفته‌اند یا اینکه توسط افراد فانی قابل‌ مدیریت هستند (لوکی، ملکیث).

به نظر می‌رسد بیشتر جاودانگان با دخالت در هدایت بشریت به سمت تکنیک‌های بهتر کشاورزی، راضی به نظر می‌رسند. کجا می‌توان بین کمک کردن و مداخله اشتباه، مرز قائل شد؟ شاید جاودانگان نیاز به کسی مانند کاپیتان آمریکا دارند تا دقیقا به آن‌ها یادآوری کند که چه چیزی با قدرت زیاد همراه است. جالب اینجاست که سخنان آژاک با فلسفه کارول دانورس که به طور معمول برای محافظت از جهان‌های بیگانه در برابر آسیب، سیاره خانگی خود را ترک می‌کند، مغایرت دارد.

نکته‌ی مهم دیگر اینکه، توضیح آژاک به تنهایی نمی‌تواند توجیهی بر کمک نکردن جاودانگان به مبارزه علیه تانوس باشد. بین اینکه بگذارید زمین اشتباهات خود را انجام دهد و تماشای نابودی نیمی از جهان، در حالی که فقط یکی از جاودانگان می‌توانست در روز موعود آن را نجات دهد، تفاوت زیادی وجود دارد.

سیاست عدم مداخله جاودانگان ممکن است رو به پایان باشد، اما عوامل دیگری هم که هنوز افشا نشده‌اند ممکن است بعدا حقایقی را مشخص کنند که توجیه این عدم مداخله باشد. در کمیک‌های مارول، جاودانگان در واقع از مداخله‌ی سلستیال‌ها منع شده‌اند. کاملا ممکن است که این‌ها در دنیای سینمایی مارول هم صادق باشد و هر چقدر سرسی، ایکاریس و بقیه بخواهند به چانه چروک و بزرگ تانوس مشت بزنند، با این کار فقط بدبختی و خشم بیشتری برای انسان‌های جهان به وجود آورند. آیا این خدایان نیمه جاودان می‌فهمند که باید مداخله می‌کردند یا از درگیر‌ شدن آن‌ها جلوگیری شده بود و اکنون می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که در صورت بروز تهدیدی جهانی (یا در واقع چند جهانی) در آینده چنین اتفاقی تکرار نمی‌شود؟

منبع: Screenrant