۸ کتاب از ۸ نویسنده فرانسوی که برنده نوبل ادبیات شدند
ادبیات فرانسه اهمیت بالایی در جهان دارد؛ اگر برندگان جایزه نوبل ادبیات را بنا بر کشورها تفکیک کنیم؛ ۱۶ تن از شاعران و نویسندگان فرانسوی، برنده جایزه نوبل ادبیات شده‌اند که آن‌ها را در صدر ملت‌هایی قرار می‌دهد که نوبل ادبیات را از آن خود کرده‌اند. نوبل ادبیات به عنوان معتبرترین جایزه ادبی جهان به شمار می‌رود. در این یادداشت با ۸ فرانسوی برنده نوبل ادبیات و یکی از مشهورترین آثار آن‌ها آشنا می‌شویم.
۱.«روژه مارتن دو گار»
«روژه مارتن دوگار» در سال ۱۹۳۷ برنده جایزه نوبل ادبیات شد؛ او به وسواس بالا در نوشتن مشهور بود طوری‌که برخی از آثارش را هیچ‌گاه به چاپ نرساند. روژه مارتن در ۳۱ مارس سال ۱۸۸۱ در شهری در حومه پاریس به دنیا آمد؛ پس از سپری کردن تخصیلات مقدماتی، به دبیرستان‌های کندرسه و ژانسون دو سایی رفت که هر دو از مدارس به‌نام و معتبر فرانسه بودند. در سال ۱۹۰۶روژه مارتن با دختری به نام «هلن فوکو» ازدواج کرد. در همین سال‌ها بود که او تلاش‌هایی برای نوشتن رمان کرد. در سن ۳۲ سالگی اولین رمان مشهور این نویسنده با نام ژان باروا به چاپ رسید. یک سال بعد به علت شروع جنگ جهانی اول و بسیج عمومی فرانسه، به ارتش پیوست. با پایان جنگ جهانی اول، او مدتی فراغت یافت که بر روی نوشتن کار کند. «روژه مارتن دوگار» بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۰ رمان «خانواده تیبو» را نوشت. هنگامی که دو گار جایزه نوبل ادبیات را گرفت؛ هفت بخش از داستان «خانواده تیبو» تمام شده بود. او پس از به اتمام رسیدن این کتاب، بر روی نوشتن رمان مفصلی به نام خاطرات سرهنگ مومور تمرکز کرد؛ این رمان سرانجام ناتمام ماند چون دوگار در سال ۱۸۵۸ و در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
کتاب «خانواده تیبو»
برخی از منتقدان رمان «خانواده تیبو« را بزرگ‌ترین و ارزنده‌ترین رمان قرن بیستم می‌دانند. این رمان بیشتر حول پسران خانواده آنتوان و ژاک می‌گردد. نویسنده در خلال اشاره به زندگی خانواده فرهیخته و ثروتمند تیبو، فضای اجتماعی فرانسه در آستانه جنگ جهانی اول را به تصویر می‌کشد. میان کلیسای کاتولیک و پروتستان نزاع و درگیری شدیدی وجود دارد طوری‌که آن‌ها از پیروان خود خواسته‌اند تا با معتقدان به مذهب دیگر ارتباط نداشته باشند؛ پدر خانواده تیبو نیز یک کاتولیک متعصب است، فرزند کوچک‌تر خانواده، ژاک روح سرکشی دارد و با یکی از هم‌کلاسی‌های پروتستان خود دوست می‌شود و خانه را ترک می‌کند. اما برادر دیگر آنتوان در چارچوب ارزش‌های خانواده زندگی می‌کند. رویدادهای مختلفی در ۷ بخش داستان «خانواده تیبو» اتفاق می‌افتد. به گفته تعدادی از منتقدان برخی از جلدهای این کتاب، ارزش تاریخی دارند. در رمان «خانواده تیبو» درباره مذهب، سیاست، فلسفه، جنگ و انقلاب سخن گفته می‌شود. کتاب «خانواده تیبو» توسط «ابوالحسن نجفی» و انتشارات نیلوفر به فارسی ترجمه شده است.
۲. «رومن رولان»
«رومن رولان» نویسنده، روشنفکر و اندیشمند برجسته فرانسوی در ۲۶ ژانویه سال ۱۸۶۶ در شهر کلامسی فرانسه دیده به جهان گشود. او به یک خانواده بورژوآیی تعلق داشت. خانواده رولان هنگامی‌که او چهارده سال داشت برای زندگی به پاریس آمدند و رولان جوان این فرصت را پیدا کرد تا در مدرسه‌ای مناسب درس بخواند. او در همان زمان‌ها با افکار «باروخ اسپینوزا» آشنایی پیدا کرد و آثار نویسنده برجسته روسی، «لئو تولستوی» را خواند. این دو نویسنده و اندیشمند تاثیر مهمی بر روی زندگی و طرز فکر «رومن رولان» گذاشتند. رولان برای تحصیل در دانشگاه، رشته تاریخ را انتخاب کرد و پس از گذراندن موفقیت‌آمیز تاریخ در پاریس به شهر رم رفت و در رشته هنر ادامه تحصیل داد. رولان تا سه سال پس از اخذ مدرک دکترای خود در مدرسه عالی فرانسه به تدریس تاریخ هنر مشغول بود. پس از آن مدت کوتاهی در دانشگاه سوربن، تاریخ موسیقی تدریس کرد و بعد از آن به نوشتن روی آورد. «رومن رولان» به دعوت از «ماکسیم گورکی»، نویسنده اهل روسیه سفری به شوروی داشت و در آن‌جا با ژوزف استالین رهبر اتحاد کشور شوروی، دیدار کرد. او در ابتدا از طرفداران حکومت شوروی و استالین بود. اما بعدها تغییر عقیده داد و علی‌رغم تعلق خاطر به اندیشه‌های مارکسیستی، مقالاتی علیه حکومت شوروی و رهبری آن نوشت. رولان ۲۳ سال از عمرش را در سوئیس گذراند. او در همان‌جا با «مهاتما گاندی» آشنا شد و زندگینامه او را نوشت؛ گاندی تاثیر عمیقی بر روی این نویسنده گذاشت. رولان در طول حیات خود دو بار ازدواج کرد. ازدواج اول او با «کلوتیلد برئال»، در سال ۱۸۹۲ بود که نه سال دوام آورد و به جدایی انجامید. ازدواج دوم او با «ماری کوادچف» بود و تا پایان عمر رولان ادامه پیدا کرد. این نویسنده جوایز متعددی را از آن خود کرده است که می‌توان به نشان لژیون دونور و جایزه بزرگ آکادمی فرانسه اشاره کرد. اما مهم‌ترین افتخار او برنده جایزه نوبل ادبیات به خاطر نوشتن رمان «جان شیفته» شد. این نویسنده در سن ۷۸ سالگی در شهر وزله درگذشت.
کتاب «جان شیفته»
رمان «جان شیفته» به همراه «ژان کریستف» برجسته‌ترین اثر «رومن رولان» به شمار می‌آید. این کتاب فرانسه در ابتدای قرن بیستم را به تصویر می‌کشد و وضعیت اجتماعی آن را توضیح می‌دهد. شخصیت محوری داستان، زنی به نام آنت ریوی یر است؛ زنی با قلب بزرگ و عاشق‌پیشه که زندگی پرفراز و فرودی دارد. «جان شیفته» داستان زنان فرانسوی در اوایل قرن بیستم و بیداری آن‌ها را نیز روایت می‌کند. کتاب در خلال داستان زندگی این زن و مقاومت او در برابر سنت، وقایع تاریخی فرانسه را نیز به خواننده می‌گوید. این اثر توسط «محمود اعتماد‌زاده» به فارسی ترجمه شده است و دو جلد دارد.
۳. «آناتول فرانس»
به «آناتول فرانس» لقب پادشاه نثر فرانسه را داده‌اند. ژاک آناتول فرانسوا تیبو مشهور به «آناتول فرانس» در ۱۶ آوریل سال ۱۸۴۴ در شهر پاریس در محله‌ای نزدیک رودخانه سن دیده به جهان گشود پدر «آناتول فرانس» کتاب‌فروش بود و او از همان کودکی داستان‌ها و کتاب‌های گوناگون را مطالعه می‌کرد. «آناتول فرانس» به تاریخ علاقه‌مند بسیار زیادی داشت و این علاقه در تعدادی از آثار ادبی او نیز انعکاس داده شده است. او در کتاب‌های داستان خود درباره برخی از بازه‌های زمانی تاریخی کشور فرانسه سخن می‌گوید. «آناتول فرانس» در طول حیات خود نمایشنامه‌ها، داستان‌ها و نقدهای گوناگونی را به چاپ رساند. در سال ۱۸۷۷ این نویسنده ازدواج کرد حاصل ازدواج او یک فرزند دختر بود اما رابطه آن‌ها در سال ۱۸۹۳ به پایان رسید. جنگ جهانی اول تاثیر مهمی بر روی افکار «آناتول فرانس» گذاشت و او را سرخورده کرد. این نویسنده به خاطر تلاش‌های ادبی خود در سال ۱۹۲۱ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. «آناتول فرانس» حدودا سه سال بعد در تاریخ ۱۲ اکتبر ۱۹۲۴ درگذشت. بیشتر کتاب‌های این نویسنده جنبه سیاسی- تاریخی دارند.
کتاب «خدایان تشنه‌اند»
کتاب «خدایان تشنه‌اند» یکی از مهم‌ترین داستان‌های آناتول فرانس است که زندگی یک عضو هیات منصفه دادگاه به نام اواریست گالمن را به تصویر می‌کشد. او یک هنرمند جوان است که با عضویت در هیات منصفه دادگاه در دوران وحشت، زندگی‌اش تغییر می‌کرد. در عصر وحشت فرانسه که پس از انقلاب کبیر رخ داد؛ هزاران نفر به بهانه‌های واهی جان خود را از دست دادند. کوچک‌ترین مخالفت با حکومت انقلابی ژاکوبین‌ها می‌توانست به قیمت جان شهروندان تمام شود. این کتاب هم فضای حاکم بر سال‌های ۱۷۹۳ تا ۱۷۹۴ فرانسه را توضیح می‌دهد. کشور درگیر تهاجم خارجی است؛ بسیاری از دولت‌های اروپایی متحد شده‌اند تا حکومت انقلابی فرانسه را براندازند. در داخل هم اوضاع بی‌ثبات است و مواد غذایی به اندازه کافی وجود ندارد. ژاکوبین‌ها نیز بقیه گروه‌های انقلابی را کنار زده‌اند و حکومتی یک دست تشکیل داده‌اند. در هر فصل زندگی یکی از شخصیت‌های کتاب که استعاره‌ای از جامعه فرانسه در آن‌زمان است نشان داده می‌شود. این داستان درباره تغییر شخصیت اواریست گالمن نیز توضیح می‌دهد. او در ابتدا فردی بسیار محتاط در صدور رای است و برای آزادی و جان مردم احترام قائل است. اما به تدریج دیدگاه‌هایی افراطی پیدا می‌کند و خودش نیز در پایان قربانی کارهایش می‌شود. این کتاب توسط «کاظم عمادی» و انتشارات علمی و فرهنگی ترجمه شده است.
۴. «آندره ژید»
«پل گیوم آندره ژید» در سال ۱۸۶۹ میلادی در پاریس فرانسه دیده به جهان گشود. او شش دهه از عمرش را به نویسندگی اشتغال داشت. دوران کودکی آندره ژید با سختی‌های فراوانی گذشت. او مدتی طولانی بیمار بود و برای همین نمی‌توانست به مدرسه برود اما به دلیل متمول بودن خانواده‌اش توانست به کمک معلمان خصوصی درس بخواند. آندره ژید تحت تعالیم سخت‌گیرانه مادر کاتولیکش بزرگ شد؛ تنهایی و انزوای او در دوران کودکی از یک‌سو و آموزه‌های کلیسایی از سوی دیگر موجب شد تا آندره ژید کودکی همراه با افسردگی را سپری کند. ژید در ۱۵ سالگی به دخترخاله‌اش «مادلین روند» دل بست و با او ازدواج کرد. رابطه آن‌ها تا مرگ مادلین در سال ۱۹۳۸ ادامه یافت.
ژید نویسنده جنجالی‌ای بود؛ او نگاهی منفی به مسئله مذهب داشت و این نگرش را در آثارش انعکاس می‌داد به همین دلیل دستگاه کلیسا با آثارش مشکل پیدا کرد. از سوی دیگر کمونیست‌ها نیز افکار «آندره ژید» را برنمی‌تابیدند. او فعالیت در عرصه نویسندگی را در سال ۱۸۹۱ و با کتاب یادداشت‌های روزانه آندره والتر آغاز کرد. ژید در سال ۱۹۴۷ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. کتاب «مائده‌های زمینی» یکی از مشهورترین آثار اوست. آندره ژید در سال ۱۹۵۱ و در سن ۸۱ سالگی در زادگاهش پاریس درگذشت.
کتاب «سمفونی پاستورال»
کتاب «سمفونی پاستورال» در یکی از مناطق روستایی سوئیس اتفاق می‌افتد. داستان درباره یک کشیش پروتستان است که به همراه خانواده بزرگ خود در یک روستا زندگی می‌کند. در یکی از روزها، از او می‌خواهند که به نزد زنی در حال احتضار برود و از او اعتراف بگیرد؛ کشیش در همان خانه دختری را پیدا می‌کند که نابیناست و نمی‌تواند سخن بگوید. رفتارهای او هیچ شباهتی به انسان‌ها ندارد. از آن‌جایی‌که آن دختر کسی را برای نگهداری ندارد و مرگش در صورت تنهایی قطعی است؛ کشیش تصمیم می‌گیرد تا دختر را به خانه خود بیاورد. او با تحمل سختی‌ها و مرارت‌های بی‌شمار به دختر مطالعه کردن، سخن گفتن و نوازندگی را آموزش می‌دهد و به نحوی به دختر دلبسته می‌شود در حالی‌که به فرزندان و همسر خود توجه چندانی ندارد. این داستان پر از ظرائف ادبی، توصیفات بدیع و زیبا و ارجاعات جذاب به کتاب مقدس است. درگیری درونی کشیش نیز به خوبی نمایش داده شده است. داستان پایانی غیرمنتظره و تعجب‌برانگیز دارد. نام این کتاب از سمفونی شماره ششم بتهوون که درباره طبیعت است گرفته شده است. کتاب «سمفونی پاستورال» را با ترجمه «اسکندر آبادی» از نشر ماهی می‌توانیم بخوانیم.
۵. «فرانسوا موریاک»
«فرانسوا موریاک» شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار برجسته فرانسوی در ۱۱ اکتبر سال ۱۸۵۵ در بوردوی فرانسه به دنیا آمد. او را یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم فرانسه به شمار می‌آورند. فرانسوا نویسندگی خود را از همان سنین جوانی آغاز کرد. نخستین داستان او به نام دفترچه سیاه در سن ۲۷ سالگی‌اش منتشر شد. داستان صحرای عشق این نویسنده باعث شد تا شهرتی دوچندان پیدا کند و نامش بر سر زبان‌ها بیافتد این داستان در سال ۱۹۲۵ انتشار یافت. موریاک به عنوان یک نمایشنامه‌نویس و منتقد ادبی برجسته نیز شناخته می‌شود. در سال ۱۹۵۲ بود که این نویسنده جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد. او در سال ۱۹۷۰ و در سن ۸۴ سالگی درگذشت. از فرانسوا موریاک بیش از سی رمان بر جای مانده است.
کتاب «ترز دکرو»
کتاب «ترز دکرو» داستانی درباره یک زن جوان و ناموفق است. او از ازدواج خود به هیچ عنوان راضی نیست و از این رابطه رنج می‌برد برای همین به فکر ارتکاب قتل می‌افتد. این زن نوعی انزوا و استیصال روحی را تجربه می‌کند. در این کتاب واقعیت پیچیده انسانی مانند احترام، بخشش، کامیابی و رنج به خوبی نمایش داده می‌شوند. خود داستان در حومه شهر بوردو- زادگاه نویسنده- اتفاق می‌افتد و در آن درباره دنیای درونی زن سخن گفته می‌شود. داستان «ترز دکرو» به گفته خود نویسنده شباهت زیادی به فیلم‌های صامت دارد و در آن شروه بی‌مقدمه و فلش بک به کار گرفته شده است. هنگام خواندن این رمان غافل‌گیری‌های زیادی را تجربه می‌کنیم. کتاب فوق توسط «احمد آجودانی» به فارسی ترجمه شده است.
۶. «آلبر کامو»
«آلبر کامو» در ۷ نوامبر سال ۱۹۱۳ در شهر الجزیره دیده به جهان گشود. او نویسنده، روزنامه‌نگار و فیلسوفی برجسته بود. پدر او لوسین کامو به طبقه کارگری فرانسه تعلق داشت. او برای کار کردن به الجزیره (پایتخت کنونی الجزایر) که آن‌زمان مستعمره فرانسه به حساب می‌آمد؛ رفت و در همان جا با زنی اسپانیایی ازدواج کرد. آلبر کامو ثمره این ازدواج بود. او در دوره کودکی خود زندگی سختی را سپری کرد. نخستین موفقیت او اخذ مدرک دیپلم بود. «آلبر کامو» در همان سال‌های نوجوانی زبان انگلیسی و اسپانیایی را نیز فرا گرفت و به سوی پیشرفت و ترقی گام برداشت. کاموی جوان به فوتبال نیز علاقه داشت ولی به خاطر ابتلا به بیماری سل مجبور شد که این ورزش را کنار بگذارد. او در سال ۱۹۳۵، لیسانس فلسفه خود را گرفت و یک سال بعد از پایان‌نامه خود در این رشته دفاع کرد. کامو در طول زندگی خود دو بار ازدواج کرد. ازدواج اول او با «سیمون هیه»، دختری زیبا و ثروتمند بود ولی این رابطه دو سال بعد به طلاق انجامید. دومین ازدواج کامو با «فرانسین فور» و در سال ۱۹۴۰ صورت گرفت. او پیانیست و ریاضی‌دان بود. رابطه آن‌ها تا زمان مرگ کامو در سال ۱۹۶۰ ادامه پیدا کرد.
«آلبر کامو» در سال ۱۹۵۷ برنده جایزه نوبل ادبیات شد. او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم به شمار می‌آورند. آلبر کامو در سن ۴۷ سالگی و بر اثر تصادف رانندگی درگذشت.
کتاب «بیگانه»
کتاب «بیگانه» یکی از مهم‌ترین و مشهورترین داستان‌های «آلبر کامو» است که در الجزایر اتفاق می‌افتد. فردی به نام مورسو، در تشییع پیکر مادر تازه درگذشته‌اش شرکا می‌کند اما هیچ تاثر و افسوسی از خود نشان نمی‌دهد و همین مسئله زمینه‌ساز مشکلاتی می‌شود. مورسو چند روز بعد در الجزیره یک مرد را می‌کشد. این داستان بن‌مایه فلسفی قدرتمندی دارد و درباره احساس پوچی صحبت می‌کند. کتاب «بیگانه» توسط مترجمان مختلفی به زبان فارسی برگردانده شده است که در این میان می‌توان به نامهای «خشایار دیهیمی» و «جلال آل احمد» اشاره کرد.
۷. «ژان پل سارتر»
«ژان پل سارتر»، فیلسوف، نویسنده، منتقد و رمان‌نویس مهم فرانسوی در ۲۱ ژوئن سال ۱۹۰۵ در پاریس فرانسه متولد شد. پدر او ژان باتیست سارتر افسر نیروی دریایی فرانسه بود و مادرش به خانواده‌ای مشهور تعلق داشت. وقتی سارتر ۱۵ ماهه بود پدرش بر اثر ابتلا به بیماری درگذشت. پس از این اتفاق، مادر او نزد خانواده‌اش در موردشون بازگشت. سارتر در آن‌جا زیر نظر تعدادی از معلمان خصوصی دروس مختلفی را یاد گرفت. یکی از چشمان سارتر در کودکی آب‌مروارید گرفت و انحراف پیدا کرد و نهایتا قدرت بینایی خود را از دست داد. به همین دلیل او تا ده سالگی بیشتر خانه‌نشین بود مادر او چند سال بعد مجددا ازدواج کرد و این اتفاق موجب ناراحتی سارتر شد. او در سال ۱۹۲۰ به مدرسه‌ای شبانه‌روزی در پاریس رفت تا درس بخواند. سارتر در آن‌جا با «پل نیزان« آشنا شد. پل اثر به سزایی روی سارتر برای علاقه به ادبیات گذاشت. این دو تصمیم گرفتند که در دانشسرای عالی پاریس در رشته آموزگاری ادامه تحصیل دهند و هر دو با رتبه خوبی در این دانشسرا پذیرفته شدند.
در سال ۱۹۲۹ سارتر پس از یک بار مردود شدن در رشته فلسفه، با رتبه یک در این رشته پذیرفته می‌شود. جایگاه‌های بعدی نیز به «سیمون دو بووار» شریک زندگی سارتر، «ژان ایپولیت »و «پل نیزان» تعلق دارد. سارتر و دوبووار با وجود آن‌که شریک زندگی یک‌دیگر بودند هیچ‌گاه با هم ازدواج نکردند زیرا ازدواج را عملی وابسته به بورژوازی می‌دانستند.
سارتر پس از اتمام تحصیل در رشته فلسفه، در دبیرستان‌هایی در پاریس مشغول به تدریس شد و مدتی بعد تصمیم گرفت برای تحقیقات بیشتر درباره پدیدارشناسی هوسرل به آلمان برود. اما به دلیل فضای خفقان‌آوری که نازی‌ها در آلمان ایجاد کرده بودند او نتوانست مدت زیادی در آلمان بماند. برای همین به پاریس بازگشت و مشغول تدریس فلسفه شد.
سارتر نظریات سیاسی جنجال‌برانگیزی داشت. او در دوره‌ای از زندگی خود به توجیه حکومت استالین روی آورد اما در سال‌های پایانی عمرش تجدیدنظر کرد. در سال ۱۹۶۴ آکادمی نوبل تصمیم گرفت که به خاطر تلاش‌های ادبی ارزشمند سارتر به او جایزه نوبل ادبیات را بدهد. اما «ژان پل سارتر» این جایزه را نپذیرفت و در نامهای جنجالی دلایل نپذیرفتن این جایزه را توضیح داد. نام سارتر در میان اندیشمندانی قرار دارد که میان ادبیات و فلسفه پیوند ایجاد کرده‌اند. این نویسنده نهایتا در تاریخ ۱۵ آوریل سال ۱۹۸۰ و در سن ۷۵ سالگی درگذشت.
کتاب «تهوع»
بسیاری کتاب «تهوع» را اولین رمان اگزیستانسیالیستی می‌دانند. شخصیت اصلی این داستان مورخی به نام آنتوان روکانتن است که ۳۵ سال دارد. او می‌خواهد راجع به شخصیتی به نام مارکی دولبورن بنویسد و به همین منظور به منطقه‌ای ساحلی آمده است. این کتاب در حقیقت دست‌نوشته‌های خود نویسنده را شامل می‌شود. آنتوان روکانتن به خود ژان پل سارتر شباهت‌های بسیاری دارد و انزواطلبی او کمکش می‌کند که به ماهیت انسان‌ها و دنیا بهتر پی ببرد. این کتاب فلسفه اگزیستانسیالیسم را به خوبی توضیح می‌دهد. ترجمه‌های گوناگونی از کتاب تهوع به زبان فارسی وجود دارد.
۸. «کلود سیمون»
کلود اوژن آنری سیمون در ۱۰ اکتبر سال ۱۹۱۳ در ماداگاسکار و از پدر و مادری فرانسوی به دنیا آمد. هنگامی‌که نه ماهه بود خانواده اش به همراه او به فرانسه بازگشتند. «کلود سیمون» پدرش را در جنگ جهانی اول از دست داد. مادر او بیمار بود به همین خاطر عملا دایی‌اش او را بزرگ کرد. کلود در شهر پرپینیان، بزرگ شد و وقتی ۷ ساله بود برای تحصیل در مدرسه‌ای به پاریس رفت. او در دوران نوجوانی دوست داشت که نقاشی کند اما پس از مدتی این کار را کنار گذاشت. هنگامی‌که ۲۴ ساله بود در جنگ داخلی اسپانیا به عنوان سربازی طرف نیروهای جمهوری‌خواه شرکت کرد. کلود با شروع جنگ جهانی دوم به ارتش پیوست. مدتی را به اسارت نیروهای آلمانی در آمد. اما توانست از دست آن‌ها بگریزد و شهر خود در جنوب فرانسه برود. او در آن‌جا با نیروهای مقاومت همکاری می‌کرد. او در همان زمان اولین رمان خود به نام «تقلب» را نوشت. کلود در طول حیات خود جوایز مختلف ادبی‌ای را به دست آورد که مهم‌ترین آن نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۵ بود. «کلود سیمون» در سن ۹۱ سالگی در تاریخ ۶ ژوئیه ۲۰۰۵ بر اثر کهولت سن درگذشت. او در هنگام فوت ساکن شهر پاریس بود. از این نویسنده ۱۸ کتاب بر جای مانده است. بیشتر آثار او در دهه‌های پنجاه و شصت میلادی نوشته شده‌اند. آخرین کتاب او با نام «تراموا» در سال ۲۰۰۱ به چاپ رسید.
کتاب «جاده فلاندر»
کتاب «جاده فلاندر» یکی از مهم‌ترین آثار به سبک رمان نو (ضدرمان) است. این اثر در سال ۱۹۶۰ منتشر شد و مشهورترین کتاب «کلود سیمون» به حساب می‌آید. برخی معتقدند که این اثر باعث شد تا نویسنده جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کند. داستان «جاده فلاندر» در فضای جنگ جهانی دوم و اشغال کشور فرانسه رقم می‌خورد. شخصیت اصلی داستان، سربازی به نام ژرژ است که پس از شکست گروهان خود با لباسی مبدل به روستایی فرار می‌کند اما اسیر می‌شود. همزمان با این داستان، داستان دیگری نیز با فاصله دویست ساله اتفاق می‌افتد. این کتاب روایتی جذاب و منحصر بفرد از جنگ را ارائه می‌دهد. این کتاب توسط «منوچهر بدیعی» و انتشارات نیلوفر به فارسی ترجمه شده است.
