۱۰ فیلم شاهکار آزاردهنده که تماشای مجدد آنها غیر ممکن است
همهی ما لیستی از فیلم‌هایی داریم که قسم خورده‌ایم هرگز دوباره آنها را نخواهیم دید. نه به این دلیل که فیلم‌هایی بدی بودند یا راضی‌مان نکردند، بلکه به این دلیل که باعث ایجاد احساسات وحشتناکی در ما شدند. شاید این حس از پایان فیلم باشد که شما را به لرزه درآورده یا شخصیت مورد علاقه‌تان که به سرنوشتی ناراحت کننده دچار شد که لیاقتش را نداشت یا شاید احساسات ناراحت کننده کل فیلم بیش از حد تحمل شما بود. حتی ممکن است این فیلم را بعد از اولین تماشا دوست داشته باشیم، اما بازهم آنقدر آزاردهنده بوده که هرگز نمی‌خواهیم دوباره تماشای آنها را تجربه کنیم.
اغلب وقتی بحث ناراحت‌کننده‌ترین فیلم‌ها می‌شود، نقش ژانر ترسناک اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. از آن‌جایی که هدف ساخت این فیلم‌ها معمولاً ترساندن مخاطب است، بنابراین دیدن نام فیلم‌هایی که در ژانر ترسناک نیستند در فهرست فیلم آزاردهنده جذاب‌تر است. کاربران Reddit فهرستی بلندبالا از فیلم‌هایی در ژانرهای مختلف تهیه کرده‌اند که هرگز نمی‌خواهند دوباره ببینند، حتی اگر در تماشای بار اول از آنها لذت برده باشند.
۱. پوست اسرارآمیز (Mysterious Skin)
- سال تولید: ۲۰۰۴
- ژانر: درام
- کارگردان: گرگ آراکی
- بازیگران: جوزف گوردون لویت، بردی کوربت، میشل تراکتنبرگ، بیل سیج، مری‌لین رایسکوب، الیزابت شو،
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
فیلم «پوست اسرارآمیز» به کارگردانی گرگ آراکی، فیلمساز مشهور مستقل، داستان دو پسر نوجوان را روایت می‌کند که هنوز تحت تاثیر سوء استفاده‌هایی که در دوران کودکی متحمل شده‌اند هستند. نیل (جوزف گوردون لویت) پس از این حادثه تبدیل به یک تن فروش بی‌خیال می‌شود و کاملاً تمایلات جنسی خود را می‌پذیرد، در حالی که برایان درون‌گرا (بردی کوربت) با این باور که بیگانگان او را ربوده‌اند، از قبول این اتفاق فرار می‌کند.
این فیلم به دلیل نحوه برخورد با موضوع آزار جنسی و آسیب‌های بی‌پایانی که به قربانیان وارد می‌کند مورد ستایش قرار گرفت. ولی همین رویکرد واقع گرایانه فیلم به موضوع هم چیزی است که باعث شده آنقدر آزاردهنده باشد که تماشای آن را به یک ساعت سخت تبدیل کند.
۲. شهر برفی (Snowtown)
- سال تولید: ۲۰۱۱
- ژانر: معمایی/ جنایی
- کارگردان: جاستین کورزل
- بازیگران: دنیل هنشال، لوکاس پیتاوی، لوییس هریس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
داستان «شهر برفی» بر اساس مجموعه‌ای از قتل‌هایی که در دهه ۱۹۹۰ در استرالیا رخ داده است نوشته شده. دانیل هنشال در نقش جان بانتینگ، قاتلی جذاب است که پسر نوجوان دوست دخترش را وارد دنیای پر از خشونت و کشتار خود می‌کند.
با توجه به اینکه این فیلم بر اساس داستانی واقعی است انتظار می‌رفت که تماشای آن سخت و آزاردهنده باشد. اما تمایل تولیدکنندگان به نمایش موقعیت واقعی به دور از هرگونه خجالت و بازی‌های متعهدانه بازیگران باعث می‌شود که به شدت درگیر کننده باشد.
۳. مرثیه ای برای یک رویا (Requiem for a Dream)
- سال تولید: ۲۰۰۰
- ژانر: درام روانشناسی
- کارگردان: دارن آرونوفسکی
- بازیگران: الن برستین، جرد لتو، جنیفر کانلی، مارلون وینس، کریستوفر مک‌دونالد، لوئیز لسر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۸ از ۱۰۰
این فیلم درامی حول محور اعتیاد به مواد مخدر است که چهار شخصیت را در طول مارپیچ انحطاط آنها دنبال می‌کند. هری (جرد لتو)، ماریون (جنیفر کانلی) و تایرون (مارلون وینس) سه دوست جوان هستند که زندگی آنها با هروئین نابود شده است و مادر هری، سارا (الن برستین) به قرص‌های کاهش وزن معتاد شده است.
فیلم‌های مربوط به اعتیاد معمولا تمایل زیادی به تبدیل شدن به فیلم‌های دراماتیک دارند، اما «مرثیه‌ای برای یک رویا» ماهیت واقعی زندگی تحت تأثیر مواد مخدر را نشان می‌دهد. موقعیت شخصیت‌ها در طول فیلم فقط بدتر و بدتر می‌شود و ناامیدی اعتیاد انقدر صادقانه روایت شده که تماشای آن را واقعاً آزاردهنده کرده است.
۴. انطباق (Compliance)
- سال تولید: ۲۰۱۲
- ژانر: درام/ مهیج
- کارگردان: کراگ زوبل
- بازیگران: آن داود، دریما واکر، بیل کمپ، پت هیلی، اشلی اتکینسن، مایکل ابوت جونیور، مت سرویتو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
فیلم «انطباق» هم بر اساس مجموعه‌ای از حوادث واقعی ساخته شده است. ساندرا (آن داود) که مدیر رستوران است تماسی تلفنی از شخصی که وانمود می‌کند افسر پلیس است، دریافت می‌کند. افسر به ساندرا می‌گوید که کارمندش بکی (دریما واکر) دزد است و به او دستور می‌دهد تا برای افشای حقیقت اعمال تحقیرآمیز و توهین‌آمیز در مورد بکی انجام دهد.
با وجود اینکه در این فیلم روح، هیولا و یا مصرف بیش از حد مواد مخدر وجود ندارد اما فیلمی واقعا دلهره‌آور است. دلیل آن هم نشان دادن بی‌پرده‌ی فقدان خودآگاهی برخی از افراد برای سرپیچی از سوی شخصی است که خود را شخصیتی معتبر معرفی می‌کند، حتی اگر این اطلاعات به معنای صدمه زدن ناعادلانه به اطرافیان باشد.
۵. شکلات سفت (Hard Candy)
- سال تولید: ۲۰۰۵
- ژانر: درام/ مهیج
- کارگردان: دیوید اسلید
- بازیگران: پاتریک ویلسون، الیوت پیج، ساندرا اوه، اودسا رائی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۷ از ۱۰۰
بعد از مدتی که هیلی ۱۴ ساله (الیوت پیج) با جف ۳۲ ساله (پاتریک ویلسون) آنلاین چت می‌کند، تصمیم می‌گیرد که شخصاً با او ملاقات کند. به محض اینکه جف نشانه‌هایی از سوء نیت نسبت به نوجوان زیر سن قانونی نشان می‌دهد، هیلی با خوراندن داروی بیهوشی به او، خود را عضو باندی نشان می‌دهد که پدوفیل‌ها را هدف قرار می‌دهد و جف هم قربانی بعدی آنهاست.
در «شکلات سفت» مرتباً جای شکارچی و طعمه عوض می‌شود و هر دو شخصیت به نوبت قربانی می‌شوند. همین مساله باعث ایجاد داستانی پیچیده می‌شود که هر دو شخصیت در همین راستا سرنخ‌هایی از رازهای تاریک خود و یکدیگر را فاش می‌کنند. همهی این اتفاقات در پایان، حس کثیفی را در بیننده ایجاد می‌کند.
۶. جاده (The Road)
- سال تولید: ۲۰۰۹
- ژانر: علمی-تخیلی
- کارگردان: جان هیلکات
- بازیگران: ویگو مورتنسن، کدی اسمیت-مک‌فی، رابرت دووال
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۴ از ۱۰۰
«جاده» یکی از بهترین فیلم‌های آخرالزمانی تاریخ سینماست. این فیلم سفر پدر و پسری (ویگو مورتنسن و کدی اسمیت-مک‌فی) در یک زمین بایر پساآخرالزمانی روایت می‌کند. این دو در جستجوی مکانی قابل سکونت، با مجموعه‌ای از شخصیت‌های عجیب، از جمله گروهی از آدم‌خوارها، برخورد می‌کنند.
فیلم «جاده» هم درست مانند رمان منبع اقتباسش، در بیشتر مواقع مانند داستانی ناامیدکننده به نظر می‌رسد، زیرا این پدر و پسر اغلب در طول سفر خود با بدترین زوایای بشریت روبرو می‌شوند. یک ساعت تماشای این فیلم مخصوصاً برای والدین ساعتی سخت خواهد بود.
۷. اولدبوی (Oldboy)
- سال تولید: ۲۰۰۳
- ژانر: اکشن/ رازآلود
- کارگردان: پارک چان-ووک
- بازیگران: چوی مین-شیک، یو جی-ته، کانگ هیه-جونگ
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۲ از ۱۰۰
تصور کنید ربوده شده‌اید و به مدت ۱۵ سال و در یک اتاق انفرادی بدون هیچ تماسی با دنیای بیرون حبس شده‌اید. این سرنوشتی است که برای اوه دائه سو (چویی مین سیک) پیش از اینکه بدون هیچ توضیحی در خیابان‌ها رها شود، رقم می‌خورد. همانطور که او با دنیایی که از آن دور بوده است آشنا می‌شود، سعی می‌کند کسانی را که مسئول زندانی شدنش هستند را هم پیدا کند.
«اولدبوی» یکی از بهترین فیلم‌های کره جنوبی است که مدت‌هاست به عنوان شاهکار از آن یاد می‌شود. با این حال، این بدان معنا نیست که فیلمی سرگرم کننده است، زیرا برخی از نقاط طرح داستان به طرز باورنکردنی فاسد هستند.
۸. برگشت ناپذیر (Irreversible)
- سال تولید: ۲۰۰۲
- ژانر: جنایی
- کارگردان: گاسپار نوئه
- بازیگران: مونیکا بلوچی، ونسان کسل، آلبر دوپنتل
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۸ از ۱۰۰
فیلم «بازگشت ناپذیر» که به خاطر خشونت‌های جنسی‌اش بدنام است و داستان آن حول محور همین مساله می‌چرخد، همچنان یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های سینما است. داستان فیلم که با ترتیب زمانی معکوس نشان داده می‌شود، در مورد دو مرد در پاریس است که سعی می‌کنند انتقام حمله وحشیانه به زنی را که هر دو او را دوست دارند، بگیرند.
«بازگشت ناپذیر» قطعاً فیلمی است که نمی‌خواهید بیش از یک بار آن را تماشا کنید و مطمئناً پس از همان یک‌بار تماشا احساس ناخوشایندی در شما ایجاد می‌کند. این واقعیت که فیلم پایانی کاملا باز دارد هم این حس را بدتر می‌کند.
۹. ویران‌شده (Incendies)
- سال تولید: ۲۰۱۰
- ژانر: درام جنگی
- کارگردان: دنی ویلنو
- بازیگران: لوبنا آزابال، ملیسا دسورمکس-پولین، ماکسیم گاده، رمی جیرارد، آلن آلتمن
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
«ویران‌شده» به کارگردانی دنی ویلنو داستان یک خواهر و برادر را پس از مرگ مادرشان روایت می‌کند که به عنوان بخشی از وصیت‌نامه مادر خود باید دو نامه را تحویل دهند، یکی به پدری که هرگز ندیده‌اند و دیگری به برادری که هرگز نمی‌دانستند وجود دارد. آنها به خاورمیانه، زادگاه مادرشان سفر می‌کنند و رازهای تکان‌دهنده‌ای درباره‌ی زندگی او متوجه می‌شوند.
این فیلم علیرغم موضوعات اغلب متناقضش، به لطف کارگردانی مطمئنش همچنان فیلم خوبی از آب درآمده است و برخی معتقدند که هنوز هم بهترین فیلم ویلنو است. راز آزاردهنده که دوقلوها در صحنه‌های پایانی فیلم کشف می‌کنند مانند برخورد کامیون بینندگان را شکه رها می‌کند و در نهایت «ویران‌شده» را می‌توان فیلمی عالی اما بسیار تاریک و افسرده‌کننده توصیف کرد.
۱۰. رشته‌ها (Threads)
- سال تولید: ۱۹۸۴
- ژانر: درام جنگی
- کارگردان: میک جکسون
- بازیگران: پل وان، ریس دینسدیل، ریتا می
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۰۰ از ۱۰۰
«رشته‌ها» که فیلمی تلویزیونی محصول دهه ۱۹۸۰ است، تلاش می‌کند تا پیش‌بینی کند که پس از جنگ هسته‌ای چه اتفاقی برای بریتانیا و مردمش می‌افتد. این فیلم با ساختاری بسیار شبیه به فیلم‌های مستند، بر ماجراهای پیش روی دو خانواده متمرکز است که سعی می‌کنند از سرزمین بایری که خانه آنها شده است جان سالم به در ببرند و فرزندانشان را در این دنیای جدید بزرگ کنند.
این فیلم معمولا به‌عنوان یکی از ترسناک‌ترین و آزاردهنده فیلم‌های تاریخ شناخته می‌شود، مخصوصاً به این دلیل که همواره ترسی عمیق از رویدادی که موضوع اصلی آن است، در جوامع وجود دارد. اگر روایتی وجود داشته باشد که بتواند انسان را از جنگی هسته‌ای منع کند، آن فیلم قطعا «رشته‌ها» خواهد بود.
منبع: COLLIDER
اولد بوی ازون فیلماست ک چند بار ببینی تأثیری عمیق داره ک دوست داری چندبار دگ هم ببینی ک تآثیر عمیقتر شه
درمورد اولد بوی ، به شخصه میگم نه .
من ۳ بار این فیلم رو دیدم و هر سه بار هم واقعا ته دلم کارگردان و بازیگران رو ) همشون رو ( تحسین کردم
باغت آباد پارک چان ووک
البته مصائب مسیح رو فراموش نکنیم…
کلا آرونوفسکی استاده تو این قضیه!
مرثیه ای بر یک رویا! غوی سیاه.مادر