۶ انیمیشن برتر دیزنی که به مشکلات زندگی واقعی میپردازند
دیزنی عمدتا به خاطر تصویر جادویی و کودکانهاش شناخته میشود اما لحظاتی وجود دارد که از طریق فیلمهای سینمایی و آثار تلویزیونی پیامهای اجتماعی مهمی را ارائه میکند که نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان هم بسیار مهم و تاثیرگذار است. بسیاری از این آثار مخاطبان را با آزمونهای سختی مواجه میکنند و آنها را به گریه میاندازند. همچنین برای هر مشکل حتما راه حلی از جنس شجاعت، عشق، دوستی و دلگرمی وجود دارد؛ در حقیقت به همان اندازه که شر بر جهان حکمفرما است، اتفاقهای خیر هم در مسیر زندگیمان قرار میگیرند.
از ناتوانی ذهنی گرفته تا شکاف بین نسلها، کارخانهی رویاسازی در مورد مسائلی که برای سالها جایی در انیمیشنها نداشتند حرفهای زیادی برای گفتن دارد. شاید عدهای از مخاطبان معتقد باشند این رویه برای فیلمهای کودکان چندان مناسب نیست اما تحقیقات نشان داده فیلم آثاری که مسائل زندگی واقعی و نحوهی مواجهه با آنها را به تصویر میکشند، میتوانند در رشد شناختی و رفتاری کودکان تاثیر بسزایی بگذراند.
اما این آثار فقط برای کودکان تاثیرگذار نیستند بلکه به بزرگسالان کمک میکنند با معضلات زندگی راحتتر کنار بیایند، به آنها احساس درک متقابل میدهند و به رفتارهای بالغانه تشویق میکنند.
۶- در جستجوی دوری (Finding Dory)
- سال انتشار: 2016
- کارگردان: اندرو استنتون
- صداپیشگان: الن دی جنرس، آلبرت بروکس، داین کیتن، یوجین لوی، اد اونیل، کیتلین اولسون
- امتیاز IMDb فیلم: 7.۳ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: 94 از ۱۰۰
دوری یکی از دوستداشتنیترین شخصیتهای انیمیشن «در جستجوی نمو» (Finding Nemo) بود و به اندازهای میان مخاطبان محبوب شد که فیلم مستقل خودش را پیدا کرد. این دنبالهی سینمایی که سال ۲۰۱۶ راهی سینماها شد و به صورت جزئیتر به زندگی شخصی این ماهی کوچولوی زرد و آبی میپرداخت.
دوری شخصیتی است که حافظهی کوتاه مدتش را از دست داده و به همین دلیل هم مدام با اتفاقاتی مثل گم شدن، فراموش کردن رویدادهای مهم زندگی و گاهی از یاد بردن نام افراد دست و پنجه نرم میکند. یکی از این لحظات تاثیرگذار شامل جدایی تصادفی او از والدینش است؛ زیرا به اندازهای حواس پرت است که فراموش میکند کجاست و چه کار میکند. فیلم نشان میدهد دوری چگونه با مثبت اندیشی افراطیاش بر همهی موانع غلبه و ثابت میکند ناتوانیاش یک ضعف نیست و هنوز هم میتواند به زندگی روزمرهاش ادامه دهد.
دیزنی همچنین با دقت و وسواس کمنظیری به این موضوع میپردازد که از دست دادن حافظهی کوتاه مدت چقدر میتواند مشکلات ریز و درشتی برای فرد ایجاد کند و چگونه اطرافیان میتوانند انگیزهی لازم برای مبارزه با این مشکل را در او به وجود بیاورند. در جستجوی دوری از جمله انیمیشنهایی است که با افرادی که از اختلالات شناختی رنج میبرند همدلی میکند و سایرین را به درک شرایط آنها تشویق میکند تا شاید زندگی برایشان راحتتر بگذرد.
۵- گیسو کمند (Tangled)
- سال انتشار: 2010
- کارگردان: ناتان گرنو، بایرون هاوارد
- صداپیشگان: مندی مور، زکری لی وای، دونا مورفی، هایدن والش، آکوستا اوا ارلنتستوتیر
- امتیاز IMDb فیلم: 7.۷ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: 89 از ۱۰۰
در نسخهی دیزنی از داستان معروف راپونزل، مادر گوتل به عنوان یک والد سمی معرفی میشود که از مشکلاتی نظیر خودشیفتگی و البته کنترلگری افراطی رنج میبرد. او دائما راپونزل را به صورت توهینآمیزی خطاب میکند و به او احساس گناه میدهد.
در سکانسی که راپونزل میخواهد به تماشای فانوسهای شناور برود، گوتل با دیالوگ معروف «مامان بهتر میدوند»، همراه نظرات رعبآور و ترسناکش در راپونزل این احساس را ایجاد میکند که به تنهایی نمیتواند برای زندگیاش تصمیم بگیرد و همیشه به حضور سمی او نیاز دارد. البته این شیوهی گوتل به خوبی جواب میدهد و در نهایت دختر مو طلایی قصه از رفتن پشیمان میشود و به آغوش مادر بازمیگردد.
دیزنی در گیسو کمند تصویر متقاعدکنندهای از والدین خودشیفته و کنترلگر را به مخاطبان نشان میدهد که تنها برای آن چه فرزندشان میتواند برای آنها فراهم کند، ارزش قائل هستند و به ارزشهای وجودی و تصمیمات او کوچکترین اهمیتی نمیدهند.
۴- کوکو (Coco)
- سال انتشار: 2017
- کارگردان: لی آنکریچ
- صداپیشگان: آنتونی گونزالس، گائل گارسیا برنال، بنجامین برت، آلانا اوباک، رینی ویکتور
- امتیاز IMDb فیلم: 8.۴ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: 97 از ۱۰۰
انیمیشن کوکو ترکیب درخشانی از دوستی، اشتیاق، خیانت و عشق است. یکی از دلایلی که این فیلم را از سایر رقبایش متمایز میکند، بررسی تابوی مرگ و زندگی است که در انیمیشنهای مخصوص کودکان چندان به آن پرداخته نمیشود.
کوکو ماجرای پسربچهی ۱۲ سالهای به نام میگل را روایت میکند که عاشق موسیقی است و دوست دارد روزی به موسیقیدان بزرگی مثل ارنستو دِلا کروز تبدیل شود اما خانوادهاش با این تصمیم به شدت مخالف هستند. تا این که میگل تصمیم میگیرد در جشن روز مردگان در مسابقهی موسیقی شرکت کند اما خانوادهاش گیتار او را میشکنند. میگل برای برداشتن گیتار ارنستو دِلا کروز به قبرستان میرود و به صورت اتفاقی به دنیای مردگان راه پیدا میکند.
کوکو با استقبال فوقالعادهی مخاطبان و منتقدان مواجه شد و جوایز اسکار بهترین انیمیشن و بهترین ترانه را از آن خودش کرد.
۳- درون و بیرون (Inside Out)
- سال انتشار: 2015
- کارگردان: پیت داکتر
- صداپیشگان: امی پولر، فیلیس اسمیت، بیل هیدر، لویس بلک، میندی کالینگ، دایان لین، کایل مک لاکن
- امتیاز IMDb فیلم: 8.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: 98 از ۱۰۰
درون و بیرون به عنوان یکی از بهترین آثار پیکسار، در طول فیلم مجموعهای از احساسات مختلف را بررسی میکند؛ از افسردگی گرفته تا سایر اختلالات عصبی. شخصیت رایلی در مراحل مختلف اختلال افسردگی تجربه میکند و مثل بسیاری از ما از صحبت دربارهی آن واهمه دارد.
چیزی که درون و بیرون را از سایر همتایانش متمایز میکند این است که به کمک تحقیقات روانشناسی واقعی ساخته شده است. فیلم به جای این که رایلی را به عنوان کودکی سرکش به مخاطبان معرفی کند، دربارهی این که چرا به این حال و روز افتاده حرف میزند و برای حل مشکل راهحلهای مختلفی ارائه میدهد.
همچنین به مخاطبان در درک این موضوع که احساسات مختلفی مثل خشم، اندوه، شادی، ترس و … همه تا اندازهای طبیعی هستند، کمک میکند و این پیام را میرساند که صحبت کردن درباره مشکلات سلامت روان نه تنها خجالتآور نیست بلکه مثل اهمیت به سلامت جسم از ضروریات زندگی روزمره به حساب میآید.
۲- زوتوپیا (Zootopia)
- سال انتشار: 2016
- کارگردان: بایرون هاوارد، ریچ مور
- صداپیشگان: جنیفر گودوین، جیسون بیتمن، ادریس البا، شکیرا، بانی هانت
- امتیاز IMDb فیلم: 8 از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: 98 از ۱۰۰
زوتوپیا در نگاه اول شبیه یک فیلم کمدی احمقانهی ویژهی کودکان به نظر میرسد که شهری مملو از حیوانات انساننما را به نمایش میگذارد و طعمهها و شکارچیهای آن در صلح و صفا با هم زندگی میکنند. پلیس نجیب جودی هاپس و روباه کلاهبرداری به نام نیک وایلد با هم متحد میشوند تا شرور داستان را شکست دهند و جلوی ویرانی که شکارچیان بیفکر که ممکن است به وجود آورند را بگیرند.
زوتوپیا داستان خلاقانهای را دنبال میکند اما فقط این مورد نیست که فیلم را از همتایانش متمایز میکند بلکه نگاه هوشمندانهی آن به پروفایل نژادی یکی از مهمترین موضوعاتی است که انیمیشن تماشایی دیزنی به آن میپردازد. پروفایل نژادی به معنی متهم کردن فرد یا گروهی از افراد به دلیل تعلق داشتن به اقلیتهای نژادی، مذهبی و … است.
در زوتوپیا پروفایل نژادی، حیوانات شکارچی را در بر میگیرد و باعث میشود و پلیس و سایر مردمان شهر انگشت اتهامشان را به سوی آنها بگیرند، این در حالی است که در حقیقت هیچ گناهی مرتکب نشدند. دیزنی به خوب نشان میدهد که چگونه پروفایل نژادی میتواند آرامش یک جامعه را به هم بریزد و باعث شود افراد بیگناه به راحتی مورد هدف قرار گیرند.
زوتوپیا در نهایت نشان میدهد که اعضای یک جامعه چگونه میتوانند با همکاری یکدیگر این فرهنگ را از بین ببرند و مردم را همانطوری بپذیرند که واقعا هستند، نه آن چه در نگاه اول به نظر میرسند و اکثریت جامعه از آنها توقع دارند.
۱- لیلو و استیچ (Lilo & Stitch)
- سال انتشار: 2002
- کارگردان: کریس سندرز، دین دبلوا
- صداپیشگان: کریس سندرز، دیوید چیس، کتی کاوادینی، زوئی کالدول
- امتیاز IMDb فیلم: 7.۳ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: 86 از ۱۰۰
لیلو و استیچ را میتوان یکی از محبوبترین انیمیشنهای دیزنی دانست. بچهها به اندازهای عاشق شخصیتهای اصلی آن هستند که تقریبا تصویر موجود بیگانهی داستان را میتوان هر گوشه و کناری از عروسک و روتختی گرفته تا ماگ و پیراهن دید اما این فیلم به ظاهر کودکانه مفاهیم بسیار عمیقتری دارد که برای بزرگسالان بسیار تامل برانگیز است.
ماجرا دربارهی دختر بچهای به نام لیلو است که موجود بیگانهی بد قافیهای به نام استیچ را پیدا میکند و تصمیم میگیرد او را نگه دارد. یکی از مفاهیم مهم لیلو و استیچ قدرت پذیرش افرادی است که شاید به ظاهر با بقیه تفاوت اساسی داشته باشند اما مهمتر از همه نشان میدهد چگونه از دست دادن والدین میتواند بر روان و آیندهی فرزندان تاثیر بگذارد؛ لیلو با آسیبهای از دست دادن والدینش دست و پنجه نرم میکند و نانی سعی دارد رویاهایش را رها کند تا بتواند از خواهر کوچکترش به تنهایی نگهداری کند.
از مهمترین پیامهای دیزنی در لیلو و استیچ میتوان به این مورد اشاره کرد که مهم نیست چه پیش میآید، در هر صورت انسانها حتی به قیمت از دست دادن رویاهایشان میتوانند شرایط سخت را پشت سر بگذارند.
منبع: movieweb
چند تاشون مال دیزنی و پیکسار بود
اواز برای کمپانی دیزنی نیست!
پس اواز که این همه به مسائل مختلف پرداخته بود چی ؟
اواز برای کمپانی دیزنی نیست!
به نظرم داستان اسباب بازی ها هم لیاقت بودن را داشت