۲۵ کارگردان مشهور که از فیلم‌های خود متنفر شدند
نام دیوید لینچ، آلفرد هیچکاک و مایک بی در بین کارگردان‌هایی که به فیلم‌های خودشان افتخار نمی‌کنند دیده می‌شود. حتی بهترین کارگردان‌ها وقتی فیلم‌هایشان آن‌گونه که برنامه‌ریزی کرده بودند از آب در نیامده است، اعتراف می‌کنند؛ از استنلی کوبریک تا دیوید لینچ و از نوا بامباک تا آلفرد هیچکاک. گاهی حتی کارگردان‌ها تا آنجا پیش می‌روند که نام فیلم را از کارنامه‌ی کاری خود حذف می‌کنند، مانند های‌بال (Highball)؛ فیلمی که در شش روز فیلم‌برداری شد و ثابت کرد که برای کارگردانی که دومین فیلمش را می‌سازد کمی بیش از حد جاه‌طلبانه است.
لینچ سعی کرد نام خود را از فیلم تل‌ماسه (Dune) حذف کند، اما فقط توانست در برخی مناطق فیلم را با نام مستعار آلن اسمیثی به‌عنوان کارگردان نمایش دهد. لینچ درباره‌ی تجربه‌ی ساخت فیلم تل‌ماسه گفته است: «منصفانه نیست که بگوییم کاملا یک کابوس بود، اما شاید بتوان گفت هفتادوپنج درصد آن کابوس بود. من دوران فوق‌العاده‌ای در مکزیکوسیتی گذراندم. گروه عالی بود، زیبا بود. اما وقتی نسخه‌ی نهایی کار نمی‌کند، چه می‌توان کرد؟ چرا این کار را کردم؟ نمی‌دانم. وقتی که نمی‌توانی حرف آخر را سر کار بزنی و آزادی مطلق داشته باشی، برای مردن آماده می‌شوی. آماده شدن برای مردن و دقیقا چنین بود؛ من مردم.»
- ۳۰ قاب سینمایی بی‌نظیر که مسیر حرفه‌ای وس اندرسون را تعریف می‌کنند
- ۲۵ قاب سینمایی بی‌نظیر که مسیر حرفه‌ای کوئنتین تارانتینو را تعریف می‌کنند
- ۳۵ قاب سینمایی بی‌نظیر که مسیر حرفه‌ای کریستوفر نولان را تعریف می‌کنند
لینچ تنها کارگردانی نیست که درباره‌ی یک تجربه‌ی هالیوودی تا این حد صادق است. در ادامه ۲۵ کارگردان را که علیه کارهای خود صحبت کرده‌اند، بشناسید.
۱. نوا بامباک علیه های‌بال (Highball)
- محصول: ۱۹۹۷
- بازیگران: جاستین بیتمن، پتر باگدانوویچ
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۶ از ۱۰۰
بعد از نخستین فیلم موفق خود، لگدزنان و جیغ‌کشان (Kicking and Screaming) ۱۹۹۵، نوا بامباک توانست نامی برای خود دست و پا کند. دو سال بعد، او دو فیلم دیگر ساخت؛ آقای حسادت (Mr. Jealousy) و های‌بال (Highball). های‌بال طی شش روز و با بودجه‌ای که از آقای حسادت اضافه آمده بود، ساخته شد.
در های‌بال، نوا بامباک در نقش مقابل جاستین بیتمن، پتر باگدانوویچ و کریس ایگم مقابل دوربین رفت. فیلم حول محور زن و شوهری می‌گردد که برای بهبود بخشیدن به زندگی اجتماعی خود، در آپارتمان خودشان در بروکلین، طی یک‌سال، سه مرتبه جشن‌های بزرگ به راه می‌اندازند. فیلم آن‌گونه که برنامه‌ریزی شده بود پیش نرفت. بامباک نام خود را در تیتراژ عوض کرد. کارگردان فیلم ارنی فوسو و نویستده‌ی آن جسی کارتر نام گرفت.
بامباک سال ۲۰۰۸ به اینترویو (Interview) گفت: «فیلم واقعا یک تجربه بود و در واقع تجربه‌ای احمقانه، چرا که من به این فکر نکرده بودم که اگر فیلم نتیجه‌بخش نشود، چه نتایجی خواهد داشت. اما فیلم با نیت درستی ساخته شده بود و آن هم تلاش برای ساختن یک فیلم در شش روز و استفاده از همان عوامل فیلم آقای حسادت، با تمام تلاش‌های صادقانه‌اشان و اضافه کردن اعضای جدید بود.
فیلم‌نامه هم بامزه بود، اما پروژه‌ای جاه‌طلبانه بود. ما زمان کافی نداشتیم، نتوانستیم کار را به پایان برسانیم و اوضاع خوب به‌نظر نمی‌رسید؛ در کل به‌هم ریخته بود. نمی‌توانستیم کار را به پایان برسانیم و من با تهیه‌کننده به مشکل برخورده بودم. او کار را رها کرده بود و من پول کافی برای به اتمام رساندن کار و اینکه به عقب بازگردم و بتوانم دو روز بیشتر کار کنم نداشتم. کمی بعد، بدون تأیید من، فیلم در قالب دی‌وی‌دی منتشر شد.»
۲. آلن تیلور علیه ثور: دنیای تاریک (Thor: The Dark World)
- محصول: ۲۰۱۳
- بازیگران: کریس همسورث، آنتونی هاپکینز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۴ از ۱۰۰
آلن تیلور یکی از بهترین‌های تلویزیون بود؛ قسمت‌هایی از سریال سوپرانوز که او کارگردانی کرده است را ببینید. وقتی او تصمیم گرفت وارد سینما شود، دومین قسمت از فیلم‌های ثور دنیای مارول به او سپرده شد؛ فیلمی که منتقدان آن را کوبیدند و معمولا به‌عنوان بدترین فیلم دنیای مارول از آن یاد می‌شود.
طی مصاحبه‌ای با آپراکس (Uproxx)، تیلور فیلم مارول ساخته‌ی خودش را به باد انتقاد گرفت: «من دو فیلم بلاک‌باستری کار کردم؛ یکی ثور: دنیای تاریک و دیگری نابودگر: جنسیس (Terminator: Genisys) و یادگرفته‌ام که نباید فیلمی ۱۷۰ میلیونی را با پول دیگری و بدون مشارکت او ساخت. فیلم مارول فریبنده بود، چرا که در هنگام فیلم‌برداری به من آزادی کامل داده شده بود، اما بعد در پس‌تولید، فیلم تبدیل به چیز دیگری شد. این چیزی است که امیدوارم هرگز تکرار نشود و بلایی است که امیدوارم بر سر هیچ‌کس نیاید. نابودگر: جنسیس شبیه آن نبود. داستانی که ما شروع به تعریف آن کردیم، همان داستانی است که تا انتها بیان شد و بعد به اکران درآمد و همه همکاری می‌کردند، همان‌طور که در پروژه‌ای به این بزرگی باید باشد.»
۳. الکس پرویاس علیه خدایان مصر (Gods of Egypt)
- محصول: ۲۰۱۶
- بازیگران: نیکولای کاستر-والدو، جرارد باتلر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۲۵ از ۱۰۰
بعد از اینکه ریدلی اسکات از انتخاب بازیگران سفید پوست خود، کریستین بیل و جوئل ادگورتون، برای ایفای نقش‌های اصلی در حماسه‌ی تاریخی خود، خروج: خدایان و پادشاهان (Exodus: Gods and Kings)، دفاع کرد، الکس پرویاس تصمیم گرفت طی بیانیه‌ای به‌خاطر کمبود تنوع و تماما سفیدپوستی بودن فیلم خود عذرخواهی کند.
پرویاس در بیانیه‌ی خود گفت: «روند انتخاب بازیگر برای یک فیلم متغیرهای پیچیده‌ای دارد، اما مشخص است که تنوع ما در انتخاب بازیگر باید بیشتر می‌بود. من از صمیم قلب از تمام کسانی که توسط تصمیم‌های ما مورد اهانت قرار گرفتند، عذرخواهی می‌کنم.»
استودیوی لاینزگیت (Lionsgate) در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ما می‌دانیم که یاری رساندن به اینکه انتخاب بازیگران بازتاب درستی از تنوع و چگونگی به تصویر کشیدن دوره‌ی زمانی فیلم را داشته باشد، مسؤولیت ماست. در این زمینه ما نتوانستیم به استانداردها و حساسیت‌های خودمان در این زمینه پایبند بمانیم و از این بابت معذرت می‌خواهیم. لاینزگیت عمیقا متعهد شده است فیلم‌هایی که می‌سازد، تنوع مخاطبانش را بازتاب دهد. ما می‌خواهیم و می‌توانیم که بهتر از پیش ادامه دهیم.»
۴. جان فاورو علیه کابوی‌ها و بیگانگان (Cowboys & Aliens)
- محصول: ۲۰۱۱
- بازیگران: دنیل کریگ، هریسون فورد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۴ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۰ از ۱۰۰
جان فاورو بعد از ساخت دو فیلم برای دنیای مارول از شخصیت مردآهنی، تصمیم گرفت وارد ژانر دیگری شود و در فیلم کابوی‌ها و بیگانگان با کمپانی‌های پارامونت (Paramount) و یونیورسال (Universal) همکاری کند.
کارگردان سال ۲۰۱۳ در مصاجبه با اینترویو فیلم را پیشرفته‌ترین کاری که تا به امروز انجام داده‌است نامید، اما او با شکست در گیشه و انتقادهای سخت منتقدان درس‌های فراوانی آموخت. فاورو بعدها گفت: «فیلم با استقبال مواجه نشد و بی‌شک فیلم مسخره‌ای بود. نام فیلم به‌قدری جالب بود که باعث شد همه فکر کنند قرار است یک فیلم کمدی ببینند و شاید نسخه‌ی متفاوتی از فیلم، نتیجه‌ی بهتری می‌داشت.»
۵. جاس ودون علیه انتقام‌جویان: عصر اولتران (The Avengers: Age of Ultron)
- محصول: ۲۰۱۵
- بازیگران: کریس ایوانز، کریس همسورث
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۶ از ۱۰۰
ودون با انتقام‌جویان توانست نظرات مثبت منتقدان و موفقیت‌های اقتصادی را همراه داشته باشد، اما قسمت دوم فیلم ثابت کرد که او قرار است بار زیادی از انتقادها را به‌دوش بکشد. ویدون به ولچر (Vulture) گفت: «من تلاش کردم، اما دوره‌ی وحشتناکی را از سر گذراندم. فیلم بی‌نقص است؟ خیر. آیا این من هستم؟ خیلی رک و بدون آلایش، بله. اینکه چنین کاری تا این اندازه شخصی با این بودجه و برای استودیویی که یک فیلم پرفروش تابستانی می‌خواهد، انجام دهید، یک امتیاز ویژه است.»
ودون بعدها درباره‌ی فیلم گفت: «من به‌دنبال روند ساخت کاملا از پا افتاده بودم. بخشی از آن به‌دنبال درگیری‌ها با مارول بود که غیرقابل پیشگیری است و بخش زیادی از آن درباره‌ی خود من بود و خستگی بیش از حدم.»
۶. رولند امریش علیه روز استقلال: بازخیز (Independence Day: Resurgence)
- محصول: ۲۰۱۶
- بازیگران: بیل پولمن، جف گلدبلام
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۳۲ از ۱۰۰
روز استقلال: بازخیز در گیشه یک شکست کامل بود. با بودجه‌ی ساخت ۱۶۵ میلیونی، فیلم در مقیاس بین‌المللی کمتر از ۳۹۰ میلیون فروخت. امریش سال ۲۰۱۹ در مصاحبه‌ای با اینترویو گفت: «من فقط می‌خواستم فیلمی درست شبیه به قسمت اول بسازم. در اواسط کار ویل اسمیت ما را رها کرد؛ چرا که می‌خواست در جوخه‌ی انتحار بازی کند.
باید همان‌جا کار را متوقف می‌کردم، چرا که ما فیلم‌نامه‌ی خوبی داشتیم، اما بعد مجبور شدم به‌سرعت فیلم‌نامه‌ی دیگری سرهم کنم. من باید نه می‌گفتم چون تا به خودم آمدم در حال ساخت چیزی بودم که خودم آن را نقد می‌کنم؛ یک دنباله.»
۷. سیمون کینبرگ علیه دارک فینکس (Dark Phoenix)
- محصول: ۲۰۱۹
- بازیگران: مایکل فاسبندر، جنیفر لارنس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۴۳ از ۱۰۰
نخستین تجربه‌ی کارگردانی کینبرگ اکرانی فاجعه‌بار را همراه داشت. کینبرگ در کی‌سی‌آر‌دبلیو حاضر شد تا توضیحاتی درباره‌ی این شکست‌ها بدهد.
کینبرگ گفت: «این فیلمی است که کسانی که آن را ندیده‌اند با آن ارتباط برقرار نکرده‌اند. کسانی که آن را دیده‌اند هم به‌اندازه‌ی کافی با آن ارتباط برقرار نکرده‌اند و این تقصیر من است. مسائل زیادی ما را تحت تأثیر گذاشت. از به‌هم ریختگی تاریخ اکران تا جابه‌جایی فیلم از فاکس (Fox) به دیزنی (Disney) در چند ماه آخر مانده به اکران. با این حال من عاشق ساختن این فیلم بودم و عاشق کسانی که این فیلم را با آن‌ها ساختم.»
۸. جاستین چون علیه مرد باش (Man Up)
- محصول: ۲۰۱۵
- بازیگران: لیک بل، سایمون پگ
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰
پیش از اینکه به‌دنبال ساختن فیلم گوک (Gook)، جاستین چون یکی از کارگردان‌های محبوب ساندنس شود، نخستین تجربه‌ی کارگرانی خود را سال ۲۰۱۵ با فیلم مرد باش از سر گذراند که حالا از آن پشیمان است.
او به ساندنس گفت: «من تا کنون دو فیلم ساخته‌ام و اولین آن‌ها را با یک یوتیوبر. من با خود می‌گفتم: «آره، قراره چیزهای شگفت‌انگیز درباره‌ی این آدمو بفهمم و اونارو به تصویر ترجمه کنم.» چیزی که رخ داد این بود که همه‌چیز تبدیل به مذاکره شد. او نام تجاری خودش را داشت و با توجه به مخاطبانش به‌نظر نمی‌آمد که من درحال کارگردانی کردن فیلم باشم. من صرفا وسیله‌ای بودم که آن‌چه او می‌خواست را برایش انجام دهم.
لقمه‌ی گلوگیری بود، چرا که من فکر می‌کردم قرار است فرصتی داشته باشم تا کارهای تکنیکی که همیشه آرزویشان را داشتم انجام بدهم و هم‌زمان جنبه‌ی انسانی این فرد را به مردم نشان بدهم و به همه ثابت کنم، آن‌گونه که فکر می‌کنند، این آدم فقط به درد یک کار نمی‌خورد. آن‌چه آموختم این بود که قادر به ارتباط برقرار کردن نیستم. ما با انتظارات متفاوتی وارد کار شدیم و در نهایت من خجالت‌زده بودم. واقعا از فیلم خجالت می‌کشیدم. اما مدتی است که دیگر چنین نیست، چرا که به‌نظرم اگر آن فرایند را طی نمی‌کردم، قادر نبودم گوک را بسازم.»
۹. تی وست علیه تب کابین ۲: تب بهاری (Cabin Fever 2: Spring Fever)
- محصول: ۲۰۰۹
- بازیگران: نوا سیگان، الکسی واسر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۶ از ۱۰۰
کارگردان محبوب ژانر وحشت، تی وست، قصد داشت نام خود را از تیتراژ تب کابین ۲ حذف و آن را تحت نام مستعار آلن اسمیثی منتشر کند. وست فیلم را به‌عنوان دنباله‌ای برای فیلم محبوب الی راث که سال ۲۰۰۲ منتشر شده بود، ساخت؛ پیش از ساختن فیلم ماندگار خود، خانه‌ی شیطان (The House of the Devil). قسمت دوم تب کابین بعد از خانه‌ی شیطان منتشر شد.
وست سال ۲۰۰۹ در مصاحبه‌ای با اینترویو گفت: «من واقعا می‌خواستم آلن اسمیثی باشم. این می‌توانست محافظی نقره‌ای برای من باشد. من از خوش‌حال هم خوش‌حال‌تر می‌شدم اگر می‌توانستم فیلم را با نام آلن اسمیثی منتشر کنم.
آن‌ها گفتند نه، من یکی از اعضای انجمن کارگردان‌های آمریکا نیستم و اینکه انجمن دیگر اجازه‌ی استفاده از آلن اسمیثی را نمی‌دهد؛ این واقعا مرا به هم ریخت. واقعا احساس می‌کنم این فیلم من نیست. این فیلمی است که طی تولید توسط گروهی دیگر از افراد ساخته شد و این یک مصیبت است.»
۱۰. کوین اسمیت علیه قانون‌شکن (Cop Out)
- محصول: ۲۰۱۰
- بازیگران: بروس ویلیس، تریسی مورگان
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۹ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۳۱ از ۱۰۰
کمدی استودیویی سال ۲۰۱۰ کوین اسمیت، بروس ویلیس و تریسی مورگان را کنار یکدیگر قرار داد، اما فقط یکی از آن‌ها برای فیلم ارزشمند بود.
اسمیت سال ۲۰۱۱ در مصاحبه‌ای با مارک مارون صادقانه سخن گفت و تجربه‌ی کار کردن با بروس ویلیس را یک تجربه‌ی روح فرسا تلقی کرد. کارگردان اضافه کرد که فیلم با مشکلات بازاریابی مواجه بود چون یکی از بازیگران حتی برای یک پوستر لعنتی روی صندلی نمی‌نشست.
اسمیت در ادامه گفت: «همه می‌دانند او کیست. بگذارید این‌گونه بگویم. اون یارو که تو فیلم واقعا بامزه بود یادتونه؟ اون نیست. اون یه رویای واقعیه. اگه به خاطر تریسی مورگان نبود، ممکن بود خودم یا یکی دیگرو موقع ساخت این فیلم بکشم.»
۱۱. دیوید لینچ علیه تل‌ماسه (Dune)
- محصول: ۱۹۸۴
- بازیگران: کایل مک‌لاکلن، ماکس فون سیدو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۳۹ از ۱۰۰
تابستان ۲۰۱۹، لینچ هنگام بازگشایی نمایشگاه هنر خود در بریتانیا گفت: «همیشه می‌گویم. تل‌ماسه یک اندوه عظیم در زندگی من است. در آن فیلم من حرف آخر را نمی‌زدم. کنترل کامل خلاقانه را نداشتم. این فیلم، فیلمی نیست که اگر اختیار حرف آخر در دست من بود، می‌ساختمش. این یک اندوه است.»
لینچ از ۱۹۸۵ که فیلم منتشر شده است همواره از منتقدان اصلی آن بوده و تا جایی پیشرفته است که هنگام اکران درخواست کرد تا نامش از تیتراژ فیلم حذف شود. بعدها در اکران‌های گسترده‌تر نام لینچ با نام آلن اسمیثی جایگزین شد؛ اسم مستعاری که در صنعت فیلم‌سازی به کسانی که آرزو دارند هیچ ارتباطی با فیلم‌های خودشان نداشته باشند، داده می‌شود.
لینچ سه سال صرف این کرد که تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران را راضی کند تا نگاه بصری خلاقانه‌ی او را درک کنند. همان‌طور که براد دوریف، یکی از بازیگران، قبلا گفته است لینچ مجبور شد بعضی از دلنشین‌ترین سکانس‌های فیلم‌نامه‌ی خود را حذف کند، چرا که تهیه‌کنندگان پول ضبط آن را پرداخت نمی‌کردند. کمبود بودجه همچنین لینچ را مجبور کرد که به جلوه‌های بصری بی‌کیفیت و تولیدی با شمایل غیرحرفه‌ای راضی شود.
۱۲. تونی کی علیه تاریخ مجهول آمریکا (American History X)
- محصول: ۱۹۹۸
- بازیگران: ادوارد نورتون، ادوارد فرلانگ
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
کار کردن با تونی کی بر سر صحنه‌ی فیلم‌برداری تاریخ مجهول آمریکا به‌قدری سخت بود که نیو لاین سینما (New Line Cinema) او را از اتاق تدوین فیلم اخراج کرد. کی نسخه‌ی سینمایی اکران شده از فیلم را دوست نداشت و درباره‌ی آن گفت: «پرشده از نماهایی است که همه در آغوش هم گریه می‌کنند.» کارگردان در نهایت تهیه‌کنندگان و فیلم‌نامه‌ی تکامل‌نیافته را مقصر دانست.
کی همچنین با ادوارد نورتون، کسی که در ابتدا نمی‌خواست استخدام کند، هم به مشکل خورد. کی چندین مرتبه سعی کرد که جایگزینی برای او بیابد، اما ناموفق بود و در نهایت مجبور شد با نورتون کار کند. کارگردان به‌قدری از فیلم متنفر بود که سعی کرد نام خود را از تیتراژ آن حذف کند، اما موفق نبود. او عقیده داشت که نورتون در نسخه‌ی نهایی، بیش از آن‌چه باید، خودش را درون فیلم قرار داده بود.
۱۳. دنیس هاپر علیه کچ‌فایر (Catchfire)
- محصول: ۱۹۹۰
- بازیگران: دنیس هاپر، جودی فاستر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۰ از ۱۰۰
هاپر پیش از اینکه مسؤولیت ساخت کچ‌فایر که در آن به‌عنوان نقش مقابل جودی فاستر هم مقابل دوربین رفت را قبول کند، چهار فیلم ساخته بود. فیلم‌نامه‌ی فیلم تحت تأثیر اعتصاب‌های ۱۹۸۸ انجمن نویسندگان آمریکا قرار گرفت و هوپر طی فیلم‌برداری هنوز درحال بازنویسی فیلم‌نامه بود. او در اتاق تدوین هم با استودیو درگیر شد چرا که نسخه‌ی سه ساعته‌ی او به فیلمی نود و هشت دقیقه‌ای تبدیل شده بود.
هاپر در نهایت نام خود را از تیتراژ حذف کرد و فیلم با کارگردانی آلن اسمیثی منتشر شد و حتی عنوان فیلم هم به بک‌ترک (Backtrack) تغییر کرد.
۱۴. جاش ترانک علیه چهار شگفت‌انگیز (The Fantastic Four)
- محصول: ۲۰۱۵
- بازیگران: مایلز تلر، کیت مارا
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۲۷ از ۱۰۰
پس از مواجه با انتقادات سخت و فراگیری اعلام پشیمانی‌های متعدد از حضور در این تیم تولید توسط افراد مختلف، کارگران، جاش ترانک، یک روز پیش از اکران فیلم در توییتی نوشت: «یک‌سال پیش، من ذهنیت فوق‌العاده‌ای از این فیلم داشتم که نقدهای فوق‌العاده‌ای دریافت می‌کرد. شما احتمالا هرگز آن را نخواهید دید. این واقعیت است، اگرچه سخت باشد.»
ترانک ذهنیت خود از چهار شگفت‌انگیز را به‌عنوان فیلمی ابرقهرمانی معرفی کرد که با فیلم‌های ژانر وحشت دیوید کراننبرگ ترکیب می‌شود، اما استودیوی قرن بیستم از نسخه‌ی اصلی که او ارائه کرد، راضی نبود. استودیو تصمیم گرفت تغییرات دلخواه خودش را بدون اطلاع کارگردان روی فیلم اعمال کند که موجب عکس‌العمل‌های غیرمنطقی ترانک و فیلم‌برداری‌های مجدد اجباری شد.
۱۵. استنلی کوبریک علیه هراس و هوس (Fear and Desire)
- محصول: ۱۹۵۳
- بازیگران: فرانک سیلورا، پل مازورسکی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۵ از ۱۰۰
نخستین فیلم کوبریک به‌سختی فیلمی است که او بتواند به آن افتخار کند. کارگردان که پیش از این به‌عنوان یکی از عکاس‌های مجله‌ی تایمز توجه‌ها را به خود جلب کرده بود، برای فیلم‌برداری بعضی صحنه‌ها و حفظ تداوم طی فیلم‌برداری به مشکلاتی برخورد. او بعدها فیلم خود را یک تجربه‌ی فیلم‌سازی سرهم‌بندی‌شده‌ی مبتدیانه نامید.
کوبریک با خریدن نگاتیوهای اصلی فیلم، مانع اکران شدن و دیده شدن عمومی آن شد.
۱۶. جوئل شوماخر علیه بتمن و رابین (Batman & Robin)
- محصول: ۱۹۹۷
- بازیگران: جرج کلونی، آرنولد شوارتزنگر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۲۸ از ۱۰۰
بتمن و رابین معمولا به‌عنوان یکی از بدترین فیلم‌های ابرقهرمانی که تاکنون ساخته شده‌اند، به یاد آورده می‌شود و حتی کارگردان فیلم هم به‌اندازه‌ی از این حقیقت آگاه است که از فیلم دفاع نمی‌کند. در مصاحبه‌ای با وایس (Vice) سال ۲۰۱۷ فیلم‌ساز گفت که به‌خاطر فیلم متأسف است، به تمام طرفداران بتمن یک عذرخواهی بدهکار است و تمام اشتباهات فیلم تقصیر خودش است. او گفت: «هیچ‌کس به‌جز من به‌خاطر اشتباهاتم مقصر نیست.»
۱۷. استیون سودربرگ علیه زیر سطح (The Underneath)
- محصول: ۱۹۹۵
- بازیگران: پیتر گالاگر، آلیسون الیوت
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۳ از ۱۰۰
پس از فیلم موفق پادشاه تپه (King of the Hill)، سودربرگ به سمت بازسازی یک فیلم نوآر ۱۹۴۹ لغزید. کارگردان به کرایتریون گفت که فیلم از همان ابتدا محکوم به فنا بوده و قلب او با آن همراه نبوده‌است. اینکه او مجبور به کارگردانی فیلم شده بود، وقتی که در زندگی شخصی خود با مسائلی دست و پنجه نرم می‌کرد که مانع تمرکز کردن درست روی فیلم می‌شد.
۱۸. توماس آلفردسون علیه آدم‌برفی (The Snowman)
- محصول: ۲۰۱۷
- بازیگران: مایکل فاسبندر، ربکا فرگوسن
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷ از ۱۰۰
- امتیاز مناکریتیک: ۲۳ از ۱۰۰
با توجه به دو فیلم قبلی آلفردسون، آدم درست را راه بده (Let the Right One In) و بندزن خیاط سرباز جاسوس (Tinker Tailor Soldier Spy) که توجه منتقدان را جلب کرده بودند، انتطارات از فیلم بعدی او آدم‌برفی هم زیاد بود. به‌خصوص که پیش از او قرار بود مارتین اسکورسیزی فیلم را کارگردانی کند و پس از او هم اسکورسیزی به‌عنوان یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی با فیلم همراه بود، اما این معمای قتل توسط منتقدان مورد حمله قرار گرفت و آلفردسون در مصاحبه‌ای با ان‌ار‌کی (NRK) علیه فیلم خود سخن گفت.
کارگردان گفت: «زمان فیلم‌برداری ما در نروژ بسیار کوتاه بود. ما تمام داستان را همراه خود نداشتیم و وقتی شروع به تدوین کردیم، دریافتیم که بخش‌های زیادی از آن را ضبط نکرده‌ایم. مانند هنگامی است که شما درحال ساخت یک پازل بزرگ هستید و بخش‌های کوچکی گم‌شده‌اند ، پس شما تصویر را به‌طور کامل نمی‌بینید. آلفردسون تخمین زد که ده تا پانزده درصد فیلم‌نامه، فیلم‌برداری نشده است.»
۱۹. متیو کاسوویتس علیه بابیلون ای. دی. (Babylon A.D)
- محصول: ۲۰۰۸
- بازیگران: وین دیزل، میلانی تیری
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۲۶ از ۱۰۰
بابیلون قرار بود یک فیلم انگلیسی‌زبان موفق برای کارگردان نفرت (La Haine) باشد، اما درعوض فیلم تبدیل به یک شکست تمام عیار گیشه‌ای که حتی کاسوویتس هم نمی‌خواست از آن دفاع کند شد. کارگردان پیش از اکران فیلم، خود را از آن کنار کشید و اعتراف کرد که طی فیلم‌برداری با کمپانی قرن بیستم به مشکل برخورده است. گویا استودیو به او اجازه نداده است که هیچ صحنه‌ای را آن گونه که قصد داشته، فیلم‌برداری کند.
او به ای‌ام‌سی (AMC) گفت: «از فیلم بسیار ناراضی هستم. به فیلم‌نامه احترام گذاشته نشد. تهیه کنندگان بد، همکاران بد؛ یک تجربه‌ی افتضاح.»
۲۰. آلفرد هیچکاک علیه طناب (Rope)
- محصول: ۱۹۴۸
- بازیگران: جیمز استوارت، جان دال
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۴ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
طناب یکی از جاه‌طلبانه‌ترین فیلم‌های آلفرد هیچکاک بود، چرا که او سعی داشت به‌گونه‌ای فیلم را بسازد که بدون کات و قطع به‌نظر برسد. این هدف، فشار بیش از حد بر تیم تولید وارد کرد و حتی استاد تعلیق احساس کرد که فیلم بیش از حد کش‌داده شده است. او طناب را یک تجربه که نتیجه نداد، نامید. ستاره‌ی فیلم جیمز استوارت هم از فیلم لذت نبرد و آن را دوست نداشت.
۲۱. دیوید فینچر علیه بیگانه ۳ (Alien 3)
- محصول: ۱۹۹۲
- بازیگران: سیگورنی ویور، چارلز اس. داتون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۹ از ۱۰۰
فینچر درباره‌ی بیگانه‌ی ۳ گفته است: «هیچ‌کس بیشتر از من از آن متنفر نیست. تا همین امروز هم هیچ‌کس بیشتر از من از آن متنفر نیست.»
کارگردان و کمپانی قرن بیستم طی ساخت فیلم رابطه‌ی مناسبی با هم نداشتند. فینچر فرایند تولید این فیلم را غسل تعمید با آتش نامید. آن زمان فینچر یک کارگردان شناخته‌شده نبود و وسواس‌های او نسبت به جزئیات و برداشت‌های مداوم و زیاد او در هر صحنه به‌اندازه‌ای استودیو را خشمگین کرد که می‌خواستند او را از فیلم حذف کنند.
بخشی از مشکل آن بود که فینچر تولید را پیش از کامل شدن فیلم‌نامه آغاز کرد. همان‌طور که فینچر به مارک بومن گفت: «زمان‌های زیادی بود که ما تلاش می‌کردیم نماهایی را که قبلا گرفته بودیم در صحنه‌هایی دیگر دوباره بگیریم. این راه مناسبی برای ساختن یک فیلم نیست.»
۲۲. مایکل بی علیه تبدیل شوندگان: انتقام شکست‌خوردگان (Transformers: Revenge of the Fallen)
- محصول: ۲۰۰۹
- بازیگران: شایا لابوف، مگان فاکس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۳۵ از ۱۰۰
منتقدان و مایکل بی از اولین ادامه‌ی تبدیل‌شوندگان متنفر بودند. کارگردان به مجله‌ی امپایر اعتراف کرد که چند اشتباه کرده است و همان‌ها باعث شده است که نسخه‌ی نهایی مزخرف باشد. او اعتصاب نویسندگان را به‌عنوان یکی از دلایلی که فیلم شکست خورد، مقصر دانست؛ چرا که هنگام آغاز فیلم‌برداری، فیلم‌نامه در وضعیت مناسب ساخت قرار نداشت.
او گفت: «ما چند اشتباه کردیم. خطای اصلی فیلم این بود که به یک دنیای اسرارآمیز تبدیل شد. وقتی که برمی‌گردم و به فیلم نگاه می‌کنم، مزخرف است. اعتصاب نویسندگان به‌سختی و به‌سرعت به ما ضربه زد. این وحشتناک است که مجبور شوی طی سه هفته داستان یک فیلم را آماده کنی. من ما‌ه‌ها صرف آماده کردن یک فیلم می‌کنم و در نهایت تنها ۱۴ صفحه از برخی ایده‌ها که فیلم ممکن است آن‌ها را درخود جای دهد، در اختیار دارم. آن‌چه ما انجام دادیم راهی مسخره برای ساخت یک فیلم بود.»
۲۳. وودی آلن علیه آنی هال (Annie Hall)
- محصول: ۱۹۷۷
- بازیگران: وودی آلن، دایان کیتن
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۲ از ۱۰۰
آنی هال معمولا به‌عنوان بهترین فیلم وودی آلن شناخته می‌شود، اما کارگردان یکی از طرفداران فیلم برنده‌ی چهار اسکار خود نیست. او به کولیدر (Collider) گفت: «فیلم قرار بود چیزی باشد که در ذهن یک فرد اتفاق می‌افتد و شما قرار بود شاهد جریانی از آگاهی، در ذهن او، باشید. من فیلم را ساختم و نتیجه چیزی کاملا متناقض بود. هیچ‌کس هیچ‌چیز را که در جریان بود نفهمید و تنها چیزی که همه به آن اهمیت می‌دادند رابطه‌ی بین من و دایان کیتن بود.
این چیزی نبود که من به آن اهمیت می‌دادم. این فقط بخش کوچکی از آن‌چه بود که من در ذهن داشتم. در آخر، مجبور بودم فیلم را تنها به خودم، دایان کیتن و آن رابطه کاهش دهم. من کاملا از آن فیلم مایوس شدم.»
۲۴. کیفر ساترلند علیه زن تحت تعقیب (Woman Wanted)
- محصول: ۱۹۹۹
- بازیگران: هالی هانتر، کیفر ساترلند
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳۹ از ۱۰۰
زن تحت تعقیب به‌عنوان آخرین فیلمی که از اسم مستعار آلن اسمیثی استفاده کرده است، شناخته می‌شود؛ اسم مستعاری که کانون کارگردان‌های آمریکا در فیلم‌هایی که کارگردان قصد داشت نام خود را از فیلم حذف کند، از آن استفاده می‌کرد. اسمیثی سال ۲۰۰۰ اندکی بعد از اکران زن تحت تعقیب منقضی شد.
۲۵. دیوید او. راسل علیه عشق تصادفی (Accidental Love)
- محصول: ۲۰۱۵
- بازیگران: جسیکا بیل، جیک جیلنهال
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹ از ۱۰۰
ارتباط راسل با عشق تصادفی به تنفر ختم نمی‌شود، او می‌خواهد که شما بدانید دیوید او. راسل هیچ ارتباطی با این فیلم ندارد. فیلم با نام تقلبی استفن گرین منتشر شد، چرا که کارگردان خواسته بود تا نام او از فیلم حذف شود. عقب‌نشینی‌های اقتصادی مداوم طی فیلم‌برداری به وقوع می‌پیوست و دوربین‌های درحال ضبط را متوقف می‌کرد و فیلم‌برداری را به تاخیر می‌انداخت. در همان حال راسل با بازیگرانی مانند جیمز کان به مشکل برمی‌خورد؛ بازیگری که در نهایت کنار گذاشته شد.
کارگردان هم در نهایت پیش از به اتمام رسیدن کار، پروژه را ترک کرد. تهیه‌کننده، کیا جم، بر روند تدوین فیلم نظارت کرد و هنگامی که فیلم آماده‌ی پخش شد، راسل از انجمن کارگردان‌های امریکا خواست تا نام او را حذف کنند.
منبع: indiewire
سلام اهن این خیلی مسخرس حالا از ثور دنیای تاریک بگذریم یعنی سازنده انتقام جویان عصر اولتران از فیلمش متنفر شده بعد امتیاز این فیلم اینقدر پایین هست؟ حتما در آینده امتیاز تایتانیک ۵۰از ۱۰۰ هست و انتقام جویان پایان بازی بدترین فیلم مارول بوده