عشق یا دوستی؛ در یک رابطه درگیر کدام احساس هستید؟
علاقه به دوستان و دوست داشتن آنها یک حس کاملا طبیعی است اما چطور میتوانید مطمئن باشید که احساس شما فقط یک علاقهی ساده است و خبری از احساسات عاشقانه نیست؟ گاهی در یک رابطه خودمان هم نمیدانیم درگیر کدام احساس هستیم، عشق یا دوستی؟ اگر در ارتباط خود احساس سردرگمی میکنید و مدتی است که ذهنتان درگیر پیدا کردن معنای واقعی حسی است که به دوستتان دارید، مطلب مناسبی را برای خواندن انتخاب کردهاید.
در این مطلب از دیجیکالا مگ قرار است با هم راههای درک و کشف تفاوت بین عشق یا دوستی را بررسی کنیم تا بتوانید به راحتی نام احساسی که به دوستتان دارید را پیدا کنید.
به رابطهی دوستی خود دقیقتر نگاه کنید
نوع ارتباطتان را با دیگر روابط مقایسه کنید و ببینید آیا این رابطهی خاص نسبت به دیگر روابط شما برایتان متمایز است یا خیر. ممکن است شما نتوانید حتی یک روز را بدون صحبت کردن با این شخص بگذرانید اما دیگر دوستان خود را حتی ۲ هفته هم نمیبینید و احساس ناراحتی نمیکنید. اگر دوستان زیادی دارید اما دوستی با یک نفر برایتان اهمیت بیشتری دارد، برای این فرد خاص ارزش بیشتری قائل میشوید و ارتباط بیشتری با او دارید احتمالا احساس شما فقط یک دوستی ساده نیست، بلکه عشق است.
شدت احساسات خود را ارزیابی کنید. کمی وقت بگذارید و به قدرت و شدت احساسات خود نسبت به فرد مورد نظر فکر کنید. احساس دوستی میتواند از ضعیف تا قوی ظاهر شود اما عشق شدت بیشتری نسبت به هر نوع احساس دوستی دارد. اگر احساس عاطفی خاصی نسبت به یک فرد دارید و نمیدانید درگیر عشق یا دوستی هستید، باید بدانید که احتمال عشق برای شما بیشتر از دوستی است.
به واکنشهای فیزیکی خود دقت کنید. بدن شما تا حد زیادی به شما میگوید که چه احساسی نسبت به فرد مقابل دارید. اگر با دیدن یا نزدیک شدن به دوست خود ضربان قلبتان تندتر میشود یا احساس میکنید که پروانهها در وجود شما پرواز میکنند، اگر عصبی یا پریشان میشوید یا بیدلیل شروع به قهقهه زدن یا عرق کردن میکنید، این احساس دوستی نیست بلکه یک عشق واقعی است.
در مورد آنچه که میخواهید تصمیم بگیرید
شما باید بین بودن در عشق یا دوستی تصمیم بگیرید. وقتی با فکر کردن به میزان توجهتان به یک نفر متوجه نوع احساستان شدهاید و میدانید که فقط یک احساس دوستی ساده نیست باید دربارهی پرورش این احساس عاشقانه تصمیم بگیرید. این کار را باید قبل از شروع رویاپردازی دربارهی آن فرد بهخصوص انجام دهید.
مشخص کنید که چقدر میخواهید به او توجه داشته باشید. آیا از رفتاری که در مقابل شما دارد راضی هستید و هر روز آرزوی صمیمیتر شدن دارید یا رفتار او به شما احساسی سرد و ناامید کننده منتقل میکند؟ برای این تصمیمگیری بهتر است با یکی از دوستان یا اعضای خانوادهتان صحبت کنید. همه چیز را همانطور که اتفاق افتاده برای او تعریف کنید تا از بیرون به رابطهتان نگاه کند.
وقتی کسی از بیرون به رابطهی شما نگاه کند میتواند توصیف دقیقتری از رفتاری که با شما میشود برای شما داشته باشد. او میتواند به راحتی تشخیص دهد آیا این احساس عشق یا دوستی است. همچنین میتواند به شما بگوید که آیا این احساس یکطرفه است یا فرد مقابل هم به شما احساس عشق دارد.
وقتی از احساس خودتان مطمئن شدید و رفتار طرف مقابل هم به نظرتان گرم و عاشقانه بود بهتر است احساسات خود را بیان کنید. البته قبل از این کار باید فهرستی از احساسات خود بنویسید. در طول یک هفته باید هر بار با فرد مورد نظر صحبت کردید، به او فکر کردید یا دربارهی او صحبت کردید، احساس خود را در یک دفترچه بنویسید. این احساس را صادقانه بنویسید چون قرار است راهنمای شما باشد.
همچنین بد نیست که روزانه چند دقیقه وقت بگذارید و از ارتباط و احساستان نسبت به او در دفترچهی خود بنویسید. درست شبیه همان کاری که در ژورنال نویسی انجام میدهید. این لیست کردن و یادداشت کردن به شما کمک میکند که دربارهی ادامهی دوستی یا وارد شدن به مرحلهی رابطهی عاشقانه بهتر تصمیم بگیرید.
وقتی تمام این کارها را انجام دادید و مطمئن بودید که احساس شما ۱۰۰% عشق است، باید قدم پیش بگذارید و از احساستان با فرد مقابل صحبت کنید. این نکته را هم در نظر داشته باشید که با بررسی تمام مواردی که گفته شد، ممکن است احساس طرف مقابل به شما فقط یک دوستی عمیق باشد و خبری از عشق نباشد. پس بهتر است برای شنیدن هر دو احتمال آماده باشید.
در رابطه رو به جلو پیش بروید
وقتی از احساستان صحبت کردید و متوجه شدید که احساس طرف مقابل هم به شما عشق است، باید اعتماد به نفس داشته باشید و در رابطه رو به جلو حرکت کنید. ممکن است این تغییر سطح رابطه برای شما کمی گیج کننده باشد و عصبی باشید، این اتفاق کاملا طبیعی است. بهتر است اعتماد به نفس خود را از دست ندهید و بدانید که ارزش شما در رابطه کمتر از طرف مقابل نیست.
سعی کنید احساس عشقی که دارید را همیشه به شکل مناسبی به طرف مقابل نشان دهید. با او تماس چشمی برقرار کنید، به صحبتهای او توجه کنید و به او نشان دهید که برایتان فردی مهم است. میتوانید نوع گفتارتان را عاشقانه کنید و به جای اصطلاحاتی که در زمان دوستی استفاده میکردید، حالا کلمات پرمعناتری را به کار ببرید. مثلا به جای گفتن «رفیق» و «بچه»، او را با عبارات «عزیزم» یا «نازنینم» صدا بزنید.
سعی کنید قرارهای دو نفره داشته باشید و رابطهتان را فراتر از قرارهای جمعی دوستانه ببرید. همچنین مهم است که پاسخ طرف مقابل برای درخواستهایتان را بپذیرید. اگر او را برای صرف شام دعوت میکنید و جواب نه میشویند نباید خود را رابطه کنید، احساس طرد شدن داشته باشید و ناراحت شوید. بلکه باید درک کنید که ممکن است او در آن شب شرایط بیرون ماندن از خانه را نداشته باشد.
به طور کلی باید قدم به قدم در رابطه پیش بروید تا یکدیگر را بیشتر بشناسید و بهتر درک کنید. نکتهی مهم این است که در مورد کوچکترین احساسات خود با شریک احساسیتان صحبت کنید تا جلوی ایجاد سوتفاهم و کدورت را در رابطه بگیرید. یک رابطهی خوب بر اساس صداقت بنا میشود.
مرور کلی
عشق یا دوستی احساسی است که تشخیص آن نیاز به بررسی عمیق نوع رابطه و احساس واقعی شما نسبت به طرف مقابل دارد. شما میتوانید برای بررسی احساستان، علاوه بر استفاده از نکات این مطلب، به یک مشاور مراجعه کنید تا به صورت حرفهای احساس خود و نوع رابطهتان را بررسی کرده، دربارهی آن تصمیم بگیرید.
منبع: wikihow