هابل تصویری ترسناک از سرنوشت خورشید ثبت کرد
در آستانه‌ی هالووین، ناسا با کمک تلسکوپ فضایی هابل، تصویری ترسناک از یک ستاره گرفته که توسط غبار و دوده احاطه شده است و سرنوشت نهایی خورشید را نشان می‌دهد.
این‌طور به‌نظر می‌رسد که این ستاره که یک غول سرخ پیر به نام «سی‌دابلیو لئونیس» (CW Leonis) است، در تار عنکبوتی به رنگ نارنجی گرفتار شده است. این تصویر نشان می‌دهد که پرتوهای ستاره به کربن دوده‌ای اطراف ستاره، که سوخت آن رو به پایان است، نفوذ می‌کنند.
ناسا با انتشار این تصویر در آستانه‌ی هالووین نوشت: «کربن در هسته‌ی ستاره به‌عنوان یک فرآورده‌ی اضافی همجوشی هسته‌ای تولید میشود.»
این آژانس افزود: «هر کسی که شومینه دارد، می‌داند که دوده آزاردهنده است اما کربن پرتاب شده به فضا، مواد خامی را برای تشکیل ستارگان آینده، سیارات و شاید حتی حیات فراهم می‌کند.»
CW Leonis نزدیک‌ترین ستاره‌ی کربنی به زمین است و در فاصله‌ی تقریبی ۴۰۰ سال نوری از ما می‌درخشد که حدود ۱۰۰ برابر فاصله‌ی نزدیک‌ترین منظومه‌ی ستاره‌ای یعنی آلفا قنطورس است. این ستاره در مرحله‌ی آخر زندگی خود قرار دارد و از همجوشی هیدروژن در هسته، مانند آنچه در خورشید روی می‌دهد، به همجوشی آن در لایه‌های بیرونی رسیده است.
موقعیت CW Leonis در صورت فلکی شیر
Credit: Brian Simpson, Universe Guide/Night Vision
به گفته‌ی ناسا این مرحله از زندگی یک غول سرخ عمر دوباره می‌دهد. مطالعه‌ی چنین ستارگانی همچنین می‌تواند به ما امکان دهد تا رفتار خورشید را در اواخر عمرش، میلیاردها سال دیگر، پیش‌بینی کنیم. خورشید هم‌اکنون هیدروژن را در هسته‌ی خود به‌عنوان سوخت مصرف می‌کند اما در زمانی بسیار دورتر هیدروژن آن تمام میشود و ستاره شروع به فروپاشی خواهد کرد.
در نهایت دمای پلاسما یا گاز بسیار داغ اطراف هسته بالا می‌رود و باعث میشود تا هیدروژن یک بار دیگر در لایه‌های بیرونی ستاره دچار همجوشی شود و توانایی خورشید را برای تولید گرما افزایش دهد. در نهایت سوخت ستاره پایان می‌یابد، لایه‌های گاز آن از بین می‌رود و یک هسته‌ی سرد را بر جای می‌گذارد که با نام کوتوله‌ی سفید شناخته میشود.
با توجه به اینکه CW Leonis نسبتا به ما نزدیک است، اخترشناسان می‌توانند آن را با جزئیات بالا بررسی و درباره‌ی شیوه‌ی برهم‌کنش ستاره با محیط خود اطلاعات بیشتری کسب کنند. سپس این امکان را دارند که نتایج به‌دست آمده را به ستارگان دورتر که هابل ممکن است با جزئیات کم‌تری بتواند آن‌ها را بررسی کند، تعمیم دهند.
هابل در طول ۲۰ سال گذشته، چندین بار این ستاره را مطالعه کرده است. ناسا در این زمینه گفت: «ساختار پیچیده‌ی درونی پوسته‌ها و کمان‌ها ممکن است توسط میدان مغناطیسی ستاره شکل گرفته باشد. مشاهدات دقیق هابل از CW Leonis در طول دو دهه‌ی گذشته، همچنین گسترش رشته‌های مواد پرتاب شده به اطراف ستاره را نشان می‌دهد.»
هابل و رصدخانه‌های دیگر همچنین دریافته‌اند که پرتوهای نور CW Leonis حداقل در ۱۵ سال گذشته از نطر درخشندگی یا روشنایی ذاتی، در نوسان بوده‌اند. اگرچه هنوز علت دقیق مشخص نیست اما این تغییرات سریع ممکن است به‌دلیل تغییر در ساختار غبار اطراف ستاره باشد که باعث میشود نور آن در طول زمان، از جهات مختلف بتابد.
عکس کاور: ستاره‌ی CW Leonis از نگاه هابل
Credit: ESA/Hubble, NASA, and Toshiya Ueta (University of Denver), Hyosun Kim (KASI)
منبع: Space
چقد وحشتناکه، تصورش از عقل انسان خارجه
کی گفته از عقل انسان خارجه
واسه شما تصورش سخته چون بار اوله می‌بینی
این چیزا کاملا عادیه من یه زمانی کابوس میدیدم وقتی تازه فهمیده بودم و میرفتم تو فاز خورشید و غول سرخ شدنش اما خب… عادی میشه .
انشالله که به یک سال هم نرسه و کره زمین نابود بشه و تمام دنیا از شر هرچی انسانه راحت بشه مخصوصا هرچی ایرانیه که منم یکیشون هستم، (آمین)🙏
حاجی چیزی زدی
داوش اشتب دیدی
خدا اگه بخاد خدش میتونه کلن این دنیا رو نابود کنه
دیه اگه بخاد چیزی شه خدا خودش میتونه به راحتی جلوش بگیره
هر چی خدا بخاد همون میشه
اینکه ما چگونه با نظرات و حسیات خود جهان را تشریح کنیم بسیار متفاوت با علم و دانشی است که تا به امروز جوابهای بسیاری از سئوالات اسرار هستی را داده است . هزاران سال است که بشر از خداوند و خالقی میگوید که هزاران بار تغییر کرده است و هنوز معلوم نیست از کدام خالق و بر چه اساس و منطق و استدلالی میگوید مگر به گمان.ما راهی جز باور علم و دانش برای رسیدن به اینگونه حقایق نداریم هر چندمیتوانیم آنگونه که دوست میداریم خدایی جدا از هستی برای خلق هستی متصور شویم
من خود به شخصه به خدای اسپینوزا معتقدم که هستی خالق خود بوده است
دید مادی به جهان همیشه انسان و دنیا رو در حاله ای از زوال و نابودی پیش رو قرار خواهد داد ؛ چون به ناظم این نظم با شکوه اهمیتی نداده و فقط حرکت ماده رو می بینند نه وجود خالق و ناطم رو ؛
حال با نگاه معنوی و متافیزیک می توان دانست که تمام دنیا در نهایت با نظمی شکوهمند به وسیله خالقی بزرگ در حرکت و در صورت نابودی در مکانی و زمانی مشخص نشان از تداوم امر خالق و گردش همیشگی می باشد.
پروردگار عظیم است و معتقد باشیم
چرت نگو امین
جهان هستی و خالقش خداوند بجای خودش که این آسمان رو برای سندی بر وجود خودش آفریده اما برای چی اینهمه عظمت آفریده شده جز این که قراره ما به همه اینها وارد بشیم جواب دیگه ای نیست ، بزرگی رو گفتن میگویند شما به علم اعظم آگاهید آیا میشود این علم را به ما هم بیاموزید او گفت بله به یک شرط اینکه بمن بگویید علم اصغر چیست ، هیچکس پاسخی نداشت عالم فرمود شما که هنوز از علم اصغر هیچ نمیدانید چگونه میخواهید علم اعظم را درک کنید.