۱۰ شرور برتر فیلم‌های کمدی از بدترین تا بهترین
اگر قصد داشته باشیم بهترین شخصیت‌های شرور فیلم‌های مهم و بزرگ تمام دوران را رتبه‌بندی کنیم، احتمالا ژانر کمدی از قلم می‌افتد و اکثر نتایج به شخصیت‌های شیطانی فیلم‌های غیرکمدی ختم می‌شود. مثلا با نگاهی به فهرست ۱۰۰ شخصیت قهرمان و شرور (۵۰ قهرمان و ۵۰ شرور) ۱۰۰ ساله موسسه فیلم آمریکا (AFI)، مشخص می‌شود که ژانرهای درام، علمی-تخیلی، ترسناک، اکشن و هیجان‌انگیز همگی به خوبی در نظر گرفته شده‌اند، اما حتی یک شرور از فیلمی وجود ندارد که بتوان آن را کمدی نامید.
برای اثبات اینکه فیلم‌های کمدی هم می‌توانند آنتاگونیست‌های بزرگ را در خود جای بدهند، در این مطلب تعدادی از بهترین شخصیت‌های شرور این ژانر را نام بردیم. در حالی که بعضی از این شخصیت‌ها واقعا ترسناک و تهدیدآمیزند، تعداد زیادی هم درصد شرارت کم‌تری در وجودشان دیده می‌شود و بعضی هم آنقدر مضحک و خنده‌دارند که در واقع جایی در فیلم‌های جدی و ترسناک ندارند. شاید بعضی از فیلم‌هایی که اینجا نام بردیم بیشتر به‌عنوان درام شناخته شوند تا کمدی، اما به واسطه تنها یک طنز قوی و موقعیت خنده‌دار شایسته قرار گرفتن در این فهرست هستند.
۱۰. استرایپ در فیلم «گرملین‌ها» (Gremlins)
«گرملین‌ها» یک فیلم کریسمسی است که به عنوان یک کمدی زیبا با فضایی دلپذیر شروع می‌شود و به تدریج هر چه پیش می‌رود سیاه‌تر و خونین‌تر می‌شود. فیلم درباره یک حیوان خانگی غیرعادی است که به عنوان هدیه کریسمس به یک پسر جوان داده شده. این حیوان عجیب شرایط نگهداری خاصی دارد که در صورت نادیده گرفته شدن حیوان تکثیر می‌شود و هرج و مرجی غیرقابل کنترل پدید می‌آید.
شهر کوچکی که در اوایل فیلم مکانی بسیار خوب و آرام به نظر می‌رسید، تحت سیطره یک گرملین معروف به استرایپ قرار می‌گیرد و تقریبا ویران می‌شود و خشونت و آشفتگی بوجود می‌آید. استرایپ به‌طرز شگفت‌انگیزی ترسناک و آزاردهنده است، به‌ویژه برای هر بیننده جوانی. این موجود تقریبا به تنهایی قادر است فیلم «گرملین‌ها» را از ژانرهای کمدی و فانتزی به سمت ترسناک هدایت کند.
۹. رانسم درایسدل در فیلم «چاقوکشی» (Knives Out)
بازیگران زیادی در «چاقوکشی» وجود دارند و تعداد زیادی از آن‌ها، از جمله شخصیت‌هایی را که جیمی لی کرتیس، دان جانسون و جیدن مارتل نقش‌هایشان را بازی می‌کنند می‌توان به‌عنوان شخصیت‌های شرور توصیف کرد. این فیلم کمدی رازآلود و هیجان‌انگیز حول محور خانواده‌ای ثروتمند می‌چرخد که ممکن است هر یک از اعضایش مسئول مرگ پدرسالار خانواده باشند. چرا که به واسطه مقدار زیادی پول و دارایی که برایشان به ارث گذاشته است همه انگیزه کافی برای قتل دارند.
شخصیت کریس ایوانز با نام رانسم درایسدل در نهایت به عنوان شرورترین و بلندپروازترین شخصیت داستان ظاهر می‌شود و میزان واقعی شرارت شخصیت او اواخر فیلم آشکار می‌شود. ایوانز در گذشته به اندازه کافی نقش قهرمانان را بازی کرده است، اما «چاقوکشی» فرصت خوبی بود تا نشان دهد که چقدر می‌تواند به عنوان یک شخصیت منفی هم موفق ظاهر شود و او این کار را به طور موثر در یک فیلم عمدتا کمدی انجام می‌دهد.
۸. جوردن بلفورت در فیلم «گرگ وال استریت» (The Wolf of Wall Street)
در حالی که «گرگ وال استریت» یک فیلم اغلب خنده‌دار است، اما باز هم راهی پیدا می‌کند که تقریبا به اندازه دیگر فیلم‌های جنایی تحسین‌شده مارتین اسکورسیزی تیره و تار باشد. این فیلم اصلا درباره اوباش خشن نیست، بلکه درباره فساد و کلاهبرداری در وال استریت است. فیلم برخی از جنبه‌های یک داستان واقعی را به تصویر می‌کشد و همچنین آسیب‌های شخصی و جمعی ناشی از خودخواهی و کلاهبرداری بلفورت را نشان می‌دهد.
جردن بلفورت یک مرد عیاش و خوش‌گذران است که توسط لئوناردو دی‌کاپریوی همیشه درخشان به تصویر کشیده می‌شود. بلفورت یک شخصیت واقعی است، اما با توجه به اینکه خودش طرح اصلی «گرگ وال استریت» را نوشت، به نظر نمی‌رسد بدش بیاید که شخصیت شرور خود را با جزییاتی جذاب توصیف کند. او پول درآورد، به مردم ظلم کرد و تقریبا از بخش زیادی از جنایاتش قسر در رفت. داستان او همانطور که اسکورسیزی آن را به تصویر می‌کشد جذاب است اما فیلمی است که او را دست کم به عنوان یک انسان بسیار ناخوشایند نشان می‌دهد.
۷. دانکن ودربرن در فیلم «بیچارگان» (Poor Things)
«بیچارگان» یک فیلم علمی-تخیلی هنری است که موضوعات مربوط به جنسیت را نیز کاملا گستاخانه بررسی می‌کند و همچنین یک فیلم بسیار خنده‌دار است. کارگردان این فیلم یورگوس لانتیموس است که با اعتمادبه‌نفس و بی‌نظیر، یکی از بهترین عناوین دهه ۲۰۲۰ تاکنون را ساخته است. «بیچارگان» فیلمی است که دومین اسکار را برای اما استون برای بازی در نقش اصلی به ارمغان آورد؛ زنی به نام بلا باکستر که از طریق یک آزمایش علمی مغز یک کودک با مغز خودش جابجا می‌شود.
بلا به لطف شرورترین شخصیتی که در این فیلم می‌توان معرفی کردی، یعنی دانکن ودربرن با بازی مارک رافلو، وارد دنیا می‌شود. در ابتدا به نظر می‌رسد که دانکن مردی کاریزماتیک و جذاب باشد، اما به سرعت خود را به عنوان یک بازنده خنده‌دار نشان می‌دهد. اگرچه ممکن است دانکن همیشه خطری جدی برای بلای باهوش و جسور به حساب نیاید، اما با اجرای رافلو که قدرت بازیگری‌اش را به خوبی نشان می‌دهد همچنان به عنوان یک آنتاگونیست بسیار بهیادماندنی ظاهر می‌شود.
۶. گِیِر گریمسرود در فیلم «فارگو» (Fargo)
کارنامه‌ی حرفه‌ای برادران کوئن مملو از شرورهای به یاد ماندنی است که یکی از بهترین و ترسناک‌ترین آن‌ها گِیِر گریمسرود در فیلم «فارگو» است. در حالی که این فیلم محصول ۱۹۹۶ ممکن است به‌اندازه آثاری چون «بزرگ کردن آریزونا» (Raising Arizona) یا «لبوفسکی بزرگ» (The Big Lebowski) کمدی نباشد، اما همچنان یک فیلم جنایی و کمدی سیاه اغلب خنده‌دار درباره یک نقشه‌ی آدم‌ربایی و اخاذی است که به طرز وحشتناکی اشتباه پیش می‌رود.
برخلاف دیگر شخصیت‌های شرور که استیو بوشمی و ویلیام اچ میسی نقششان را بازی می‌کنند، گریمسرود با بازی پیتر استورماره سردی و جدیتی دارد که گویی از یک فیلم جدی برادران کوئن وارد «فارگو» شده است. او با توجه به طنز سیاهش به طور کامل با لحن «فارگو» در تضاد نیست، اما ثابت می‌کند که یک آنتاگونیست نسبتا ترسناک است، همچنین تا حدی به خاطر بی‌کفایتی‌هایش مانند دیگر شخصیت‌های شرور فیلم‌های کمدی احمق به نظر می‌رسد.
۵. اولیور کوییک در فیلم «سالت‌برن» (Saltburn)
با توجه به اینکه «سالت‌برن» از فیلم «آقای ریپلی بااستعداد» (The Talented Mr. Ripley) الهام گرفته و تام ریپلی یک شرور افسانه‌ای در دنیای ادبیات و سینما است، خیلی تعجب‌آور نیست که «سالت‌برن» هم یک شخصیت منفی مرکزی بزرگ داشته باشد. شرور این فیلم، الیور کوییک، همان شخصیت اصلی است، دقیقا مانند ریپلی که شخصیت اصلی فیلم «آقای ریپلی بااستعداد» است. «سالت‌برن» الیور خودمحور و خودخواه را دنبال می‌کند که برای رسیدن به دارایی‌های یک خانواده ثروتمند نقشه‌های شیطانی می‌کشد.
افرادی که الیور هدف قرار می‌دهد، همیشه بهترین‌ها نیستند، اما با پیشرفت داستان او از خطوط مختلف عبور می‌کند و تا پایان نشان می‌دهد که یک مغز متفکر شیطانی است. «سالت‌برن» یک درام با بازی فوق‌العاده بری کیوگان در نقش اولیور است، اما همچنین نوعی کمدی سیاه در خود دارد که از ابتدا تا انتها به عنوان یک کمدی درام هیجان‌انگیز ملایم عمل می‌کند.
۴. آدری دوم در فیلم «فروشگاه کوچک ترسناک» (Little Shop of Horrors)
آدری دوم در میان شخصیت‌های شرور در «فروشگاه کوچک ترسناک» رقبای زیادی دارد، زیرا این فیلم موزیکال کمدی ترسناک کلاسیک تعداد زیادی شرور دارد. دندانپزشک شیطانی استیو مارتین، رئیس بی‌رحم آقای موشنیک و حتی شخصیت اصلی فیلم، سیمور ریک مورانیس، نقش بزرگی در ایجاد خشونت و هرج‌ومرج در فیلم دارند.
اما آدری دوم گیاه غول‌پیکری است که حرف می‌زند و میل سیری‌ناپذیری به خون و در نهایت گوشت انسان‌ها دارد و به سختی می‌توان از توانایی او در انجام اعمال شرورانه گذشت. تسلط فنی «فروشگاه کوچک ترسناک» هم برای ساختن آدری دوم به شکل چنین موجود شرور بزرگی بسیار مهم است و جلوه‌های ویژه‌ای که برای جان بخشیدن به این گیاه استفاده می‌شود هنوز هم پس از گذشت تقریبا ۴۰ سال عالی به نظر می‌رسند.
۳. کنت روگن در فیلم «عروس شاهزاده» (The Princess Bride)
«عروس شاهزاده» یک کلاسیک بی‌چون‌وچرا است که به خاطر برقراری تعادل بین شخصیت‌ها و ژانرهای مختلف شهرت دارد. همچنین یک داستان در داستان است، به آرامی به تمسخر برخی از عناوین و سنت‌های افسانه‌ای می‌پردازد، در حالی که خود یک نوع فیلم فانتزی افسانه‌ای عالی است و شخصیت‌های مختلف بهیادماندنی از هر دو نوع قهرمان و شرور دارد.
در مورد شرورها، افرادی مانند ویزینی و شاهزاده هامپردینک را می‌توان عناوین افتخاری در نظر گرفت، اما احتمالا کنت روگن به عنوان بهترین شرور در فیلم «عروس شاهزاده» شناخته می‌شود. او کارهای کثیف زیادی در قبال هامپردینک انجام می‌دهد و از منظر فیزیکی به عنوان تهدیدکننده‌ترین فرد شناخته می‌شود، در حالی که ظاهرا عاری از احساسات است. او یک قهرمان به نام وسلی را با خونسردی شکنجه می‌دهد و همچنین دشمن سرسخت فرد دیگری به نام اینیگو مونتویا است که بیشتر عمر خود را صرف آماده‌سازی برای روزی کرده است که از مرد شش انگشتی که پدرش را کشته انتقام بگیرد.
۲. هری واترز در فیلم «در بروژ» (In Bruges)
رالف فاینس با بازی در نقش شخصیت‌های شرور نمادین در فیلم‌های غیر کمدی غریبه نیست، چه زمانی که صحبت از به تصویر کشیدن چهره‌های واقعی مانند آمون گاث در فهرست «شیندلر» (Schindler’s List) باشد و چه شخصیت‌هایی که در قلمرو فانتزی وجود دارند مانند لرد ولدمورت در فیلم «هری پاتر» (Harry Potter). در فیلم «در بروژ» او این توانایی را به یک فیلم کمدی‌تر می‌آورد، اگرچه این فیلم مسلما به اندازه خنده‌دار بودنش، غم‌انگیز است.
«در بروژ» حول محور دو قاتل می‌چرخد که به شهری در بلژیک فرستاده می‌شوند و در نهایت مشخص می‌شود که یکی از آن‌ها قرار است دیگری را به خاطر اشتباهی که قبلا مرتکب شده بود بکشد. شخصیت فاینس، هری واترز، یک گنگستر بددهن و ترسناک است که با وجود اینکه اصول شخصی سختگیرانه‌ای دارد که به او عمق خاصی می‌دهد، یکی از چندین شخصیت تراژیک این کمدی سیاه بهیادماندنی است.
۱. قاضی دووم در فیلم «چه کسی برای راجر ربیت پاپوش دوخت؟» (Who Framed Roger Rabbit)
«چه کسی برای راجر ربیت پاپوش دوخت؟» هم مثل «گرملین‌ها» یکی دیگر از فیلم‌های کلاسیک دهه ۱۹۸۰ است که شاید در ابتدا کودکانه به نظر برسد اما در واقع اینطور نیست. این فیلم که انیمیشن و لایو اکشن را به شیوه‌ای خلاقانه ترکیب می‌کند، داستانی درباره انسان‌ها و شخصیت‌های کارتونی روایت می‌کند که در کنار هم زندگی می‌کنند. داستان در واقع حول شخصیت اصلی یعنی راجر ربیت می‌چرخد که در تلاش است تا ثابت کند ماروین اکمه را نکشته است.
با توجه به تاثیرات ژانر نوآر بر فیلم‌های آن دوران، توطئه بزرگ‌تری در درون «چه کسی برای راجر ربیت پاپوش دوخت؟» وجود دارد و پشت تمام آن‌ها نام شخصیتی به نام قاضی دووم شیطانی به گوش می‌رسد. برخی از حقایق پشت این شخصیت کمی تکان‌دهنده است؛ مانند اینکه کریستوفر لوید تا چه حد پیش می‌رود تا دووم را واقعا وحشتناک به تصویر بکشد. فیلم به طور کلی بسیار سرگرم‌کننده و اغلب خنده‌دار است، اما قاضی دووم یکی از شخصیت‌های شرور فیلم‌های کمدی است که احتمالا بچه‌های بی‌شماری را که این فیلم را دیده‌اند حسابی ترسانده است!
منبع: collider
]چاقوکشی، بیچارگان و فارگو کمدی نیستند!