بوستر موشک تازه پرتابشدهی چین در نزدیکی یک مدرسه سقوط کرد
در حالی که ماهوارهی گائوفن ۰۲-۱۱ (Gaofen-11-02) چین در روز دوشنبه، پرتاب موفقی داشت، اما ویدیوها نشان میدهد که بوستر مرحلهی اول موشک پرتابگر آن، هنگام بازگشت به زمین در نزدیکی یک مدرسه سقوط کرده است.
موشک لانگ مارچ ۴بی (Long March 4B) که ساعت ۱۳:۵۷ به وقت پکن (۱۰:۲۷به وقت تهران) از پایگاه فضایی تائییوان (Taiyuan) در استان شانسی (Shanxi) به فضا پرتاب شده بود یک ماهوارهی قدرتمند رصد زمین را به همراه داشت. ماهوارهای که قابلیت ارائهی تصاویری با وضوح بالا از عوارضی با عرض کمتر از ۱ متر را دارد.
به گفتهی رسانههای چین دادههای این ماهوارهی غیرنظامی عموما برای بررسی زمین، برنامهریزی شهری، بررسی مالکیتهای اراضی، طراحی شبکههای جادهای، برآورد بازدهی محصولات کشاورزی و پیشگیری و کاهش بلایای طبیعی استفاده خواهد شد.
این ماهواره همچنین برای پشتیبانی اطلاعاتی ساخت جادهی ابریشم جدید با نام «یک کمربند یک راه» (Belt and Road) استفاده خواهد شد. ماهوارهی گائوفن بخشی از «سامانهی رصد زمین با کیفیت بالای چین» (China High-definition Earth Observation System) یا CHEOS خواهد بود. جزئیات زیادی از نخستین ماهوارهی گائوفن ۱۱ چین که در سال ۲۰۱۸ پرتاب شد، در دسترس نیست اما تصاویر پرتاب آن نشان میدهد که این ماهواره یک تلسکوپ با دیافراگم بزرگ برای رصد زمین است.
پرتاب دومین ماهوارهی گائوفن در حالی در روزهای گذشته انجام شد که ویدیوهای آماتوری منتشر شده در شبکهی اجتماعی چینی ویبو (Weibo) نشان میدهد در ظاهر بوستر مرحلهی اول لانگ مارچ-۴بی به زمین سقوط کرده و با ایجاد دودی نارنجی-رنگ منفجر شده است. یکی از کاربرانی که ویدیویی را منتشر کرده مکان آن را در نزدیکی دهکدهی لیلونگ (Lilong)، شهر گائویائو (Gaoyao) در شهرستان لوونان استان شانسی (Shanxi) چین عنوان کرده است. به نظر میرسد که بخشی از این ویدیو از حیاط یک مدرسه گرفته شده است و صدای کودکان که به دود اشاره میکنند، در آن شنیده میشود.
در بوستر مرحلهی اول لانگ مارچ بی۴ از مخلوط سمی هیدرازین و دینیتروژن تتراکسید برای پیشرانش استفاده میشود که تماس با هر یک از آنها میتواند اثرات جدی بر سلامتی داشته باشد.
چین دارای سه سایت اصلی پرتاب فضایی است که مکان آنها برای تأمین امنیت در طول جنگ سرد، در اعماق زمین قرار گرفته است. یک سایت پرتاب ساحلی جدید در شهرستان وینچانگ (Wenchang) محدود به پرتاب موشکهای لانگ مارچ ۵ و ۷ است.
پرتابهایی که از استان شیچانگ (Xichang) انجام میشود، اغلب با بازگشت زبالههای فضایی در نزدیکی مناطق مسکونی مواجه است. به همین دلیل اگر محاسبات خطر احتمالی را نشان دهد، پیش از پرتاب هشدارهای لازم به ساکنین داده میشود تا منطقه را تخلیه کنند. اما حادثهی روز دوشنبه نشان میدهد که در پرتاب تازه از استان «شانسی» اقدامات احتیاطی کمتری انجام شده است. هرچند پخش ویدیو نشان میدهد که مردم محلی انتظار چنین موقعیتی را داشتهاند.
پیش از این قطعات فضایی چین در کشورهای دیگری هم سقوط کرده است. از جمله در سال ۱۳۹۵، یک زبالهی فضایی چین به طول حدود ۴٫۵ متر در کشور میانمار افتاد.
ماهوارهی گائوفن ۰۲-۱۱ توسط شرکت علوم فضایی و فناوری چین (CASC) تولید شده است. همچنین آکادمی فناوری پروازهای فضایی شانگهای که از زیرمجموعههای این شرکت است ساخت موشک دو مرحلهای لانگ مارچ ۴بی را بر عهده داشته است. کارخانههای اصلی تولید این موشک در پکن و شانگهای قرار دارد.
پرتاب ماهوارهی گائوفن ۰۲-۱۱، بیست و پنجمین پرتاب چین در سال ۲۰۲۰ بود و پیش از این مجموعه موشکهای لانگ مارچ پرتابهایی را برای مأموریت به ایستگاه فضایی بینالمللی و ارسال مریخنورد تیانون-۱ انجام دادهاند. گفتنی است سه عدد از این ۲۵ پرتاب با شکست مواجه شده است.
پیمانکار اصلی فضایی دولتی چین در ابتدای امسال گفته بود که هدف آن انجام ۴۰ پرتاب در سال ۲۰۲۰ است؛ در عین حال که خدماتدهندگان تجاری هم پرتابهای خود را انجام میدهند.
عکس کاور و ویدیو: سقوط بوستر مرحلهی اول موشک لانگ مارچ ۴بی چین
Credit: Weibo/Users
منبع: Space