راهنمای جامع رفتاردرمانی شناختی برای کودکان

رفتاردرمانی شناختی (CBT) نوعی روان درمانی کلامی است که برای افراد در تمامی گروههای سنی، از جمله کودکان و نوجوانان، کاربرد دارد. این رویکرد درمانی بر شناسایی و اصلاح الگوهای فکری و رفتاری ناسالم تمرکز دارد و بر این اصل استوار است که افکار و احساسات ما تاثیر قابل توجهی بر رفتارمان دارند. CBT محدود به درمان اختلالات روانپزشکی نیست و میتواند به عنوان ابزاری برای بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء مهارتهای مقابلهای در کودکان و نوجوانان سالم هم به کار رود.
درمان CBT معمولا با تعیین اهداف مشخص و تعداد جلسات از پیش تعیینشده آغاز میشود. درمانگر با همکاری کودک و والدین، به شناسایی الگوهای فکری منفی کودک پرداخته و به او کمک میکند تا این الگوها را با نگرشهای سازندهتر و مثبتتر جایگزین کند. از طریق تکنیکهای مختلف، کودک فرصت پیدا میکند تا مهارتهای جدیدی را برای مواجهه با موقعیتهای استرسزا تمرین کرده و در زندگی روزمره به کار بندد.
هدف این مطلب از دیجیکالا مگ، ارائهی اطلاعات جامع در خصوص رفتاردرمانی شناختی برای کودکان، نحوهی عملکرد آن، تکنیکهای مورد استفاده و کاربردهای بالینی آن است. همچنین راهنمایی برای دسترسی به درمانگر متخصص و واجد شرایط در این حوزه ارائه خواهد شد.
رفتاردرمانی شناختی (CBT) چیست؟
رفتاردرمانی شناختی چه مهارتهایی را به کودکان میآموزد؟
نحوه عملکرد رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
تکنیکهای مورد استفاده در رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
کاربردهای بالینی رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
کاربرگهای رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
اثربخشی رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
پیدا کردن درمانگر رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
رفتاردرمانی شناختی (CBT) چیست؟
CBT روشی ساختاریافته و هدفمند در رواندرمانی است که به افراد کمک میکند تا الگوهای فکری، احساسی و رفتاری ناسالم خود را شناسایی کرده و با تغییر آنها، به بهبود عملکرد و سلامت روان خود دست پیدا کنند. این رویکرد درمانی بر زمان حال و مسائل جاری زندگی فرد تمرکز دارد و کمتر به ریشهیابی مشکلات در گذشته میپردازد.
CBT بهطور خاص برای درمان بیماریهایی مثل اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) طراحی نشده است، اما میتواند به عنوان یک درمان مکمل در کنار سایر روشها مورد استفاده قرار گرفته و به بهبود علائم و مشکلات مرتبط با این اختلالات کمک کند.
مزیت اصلی CBT برای کودکان، کاربردی و عملی بودن آن است. این روش به کودکان کمک میکند تا الگوهای فکری منفی خود را شناسایی کرده و آنها را با افکار مثبت و سازنده جایگزین کنند. با تغییر نگرش نسبت به مسائل، کودکان میآموزند که واکنشهای متفاوتی از خود نشان داده و به جای تشدید موقعیتهای استرسزا، آنها را به شکل موثرتری مدیریت کنند.
CBT استراتژیهای ملموس و کاربردی را در اختیار کودکان قرار میدهد تا کیفیت زندگی خود را در زمان حال بهبود بخشند. این استراتژیها با تمرین و تکرار، به مهارتهای پایدار تبدیل شده و میتوانند در طول زندگی کودک به او کمک کنند.
رفتاردرمانی شناختی چه مهارتهایی را به کودکان میآموزد؟
CBT موارد زیر را به کودکان میآموزد:
- کنترل افکار خودتخریبی
- مدیریت رفتارهای تکانشی و ناگهانی
- کاهش رفتارهای لجبازانه و سرکشانه
- کنترل واکنشهای هیجانی شدید و نامناسب
همچنین به آنها یاد میدهد چطور موارد منفی را با رفتارهای مثبت و سازندهی زیر جایگزین کنند:
- تقویت تصویر ذهنی مثبت از خود
- ایجاد مکانیسمهای مقابلهای موثر برای مواجهه با مشکلات
- تقویت مهارتهای حل مساله
- افزایش خودکنترلی و تنظیم هیجانی
نحوه عملکرد رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
درمان CBT برای کودکان معمولا با همکاری والدین یا سرپرستان، کودک و درمانگر آغاز میشود. در جلسات اولیه اهداف درمانی به صورت مشترک تعیین شده و برنامهی درمانی متناسب با نیازهای کودک طراحی میشود.
CBT روشی ساختار یافته برای حل مشکلات است که در یک بازهی زمانی مشخص و با تعداد جلسات محدود انجام میشود. طول درمان میتواند از 6 جلسه تا 20 جلسه یا بیشتر متغیر باشد و به عوامل مختلفی از جمله نوع مشکل، شدت علائم و اهداف درمانی بستگی دارد.
اگرچه CBT نوعی روان درمانی کلامی است، اما فراتر از صرفا صحبت کردن است. درمانگر با استفاده از تکنیکهای مختلف، به کودک کمک میکند تا راههای عملی و ملموسی را برای به دست گرفتن کنترل زندگی خود بیاموزد و احساس توانمندی بیشتری داشته باشد. مهارتهای آموزش داده شده در CBT به گونهای هستند که کودک میتواند بلافاصله آنها را در زندگی روزمره به کار بندد.
CBT میتواند به صورت انفرادی یا همراه با دارو و سایر درمانهای مورد نیاز کودک انجام شود. همچنین برنامهی درمانی قابلیت انطباق با تفاوتهای فرهنگی و منطقهای را هم دارد.
تکنیکهای مورد استفاده در رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
- بازی درمانی: در این تکنیک از ابزارهای بازی مثل هنر و صنایع دستی، عروسکها، خیمهشببازی و نقش آفرینی برای کمک به کودک در بیان و پردازش مشکلات و یافتن راهحلهای مناسب استفاده میشود. بازی درمانی به ویژه برای کودکان کمسنتر جذاب و موثر است و به آنها کمک میکند تا در فرآیند درمان مشارکت فعال داشته باشند.
- CBT متمرکز بر تروما (TF-CBT): این روش درمانی به طور خاص برای کودکانی طراحی شده است که تجربهی رویدادهای آسیبزا مثل بلایای طبیعی، خشونت خانگی یا سوء استفاده را داشتهاند. درمانگر در TF-CBT بر مشکلات رفتاری و شناختی کودک که مستقیما با تجربهی آسیبزا مرتبط هستند تمرکز میکند و تلاش میکند تا اثرات منفی تروما را کاهش دهد.
- مدل سازی: درمانگر در این تکنیک رفتار مطلوب و سازنده را به صورت عملی به کودک نشان میدهد. به عنوان مثال درمانگر ممکن است نحوهی پاسخ دادن به یک فرد قلدر را به صورت نقش آفرینی اجرا کند و سپس از کودک بخواهد تا همان رفتار را تمرین کند یا نمونههای دیگری از رفتارهای سازنده را ارائه دهد.
- بازسازی شناختی: این تکنیک به کودکان کمک میکند تا الگوهای فکری منفی و غیرمنطقی خود را شناسایی کرده و آنها را به چالش بکشند. درمانگر به کودک میآموزد که چگونه افکار منفی را با افکار مثبتتر، واقعبینانهتر و سازندهتر جایگزین کند. به عنوان مثال جملهی منفی «من در فوتبال افتضاح هستم. من یک بازندهام» میتواند با جملهی مثبتتر «من بهترین فوتبالیست نیستم، اما در بسیاری از چیزهای دیگر خوب هستم» جایگزین شود.
- مواجهه سازی: در این تکنیک درمانگر به تدریج و به صورت کنترل شده کودک را با موقعیتها، اشیاء یا افکاری که باعث اضطراب او میشوند مواجه میکند. هدف از مواجهه سازی کاهش تدریجی اضطراب و ترس کودک و افزایش توانایی او در مقابله با موقعیتهای اضطرابآور است.
CBT میتواند در قالبهای مختلفی ارائه شود:
- فردی: جلسات درمانی به صورت اختصاصی بین کودک و درمانگر برگزار میشود.
- والد-فرزند: درمانگر در این روش با کودک و والدین به طور همزمان کار میکند. در این رویکرد آموزش مهارتهای فرزند پروری به والدین هم گنجانده شده است تا آنها بتوانند در فرآیند درمان کودک مشارکت فعال داشته و اثربخشی CBT را افزایش دهند.
- خانواده محور: جلسات درمانی میتواند با حضور والدین، خواهر و برادرها و سایر اعضای نزدیک خانوادهی کودک برگزار شود. این رویکرد به ویژه در مواردی که مشکلات خانوادگی در بروز یا تشدید مشکلات کودک نقش دارند، مفید است.
- گروهی: جلسات درمانی به صورت گروهی با حضور کودک، درمانگر و سایر کودکانی که مشکلات مشابهی دارند، برگزار میشود. درمان گروهی میتواند فرصت مناسبی برای تبادل تجربه، حمایت اجتماعی و یادگیری از همسالان فراهم کند.
کاربردهای بالینی رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
CBT میتواند برای طیف گستردهای از مشکلات و اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان موثر باشد. اگرچه تشخیص اختلال روانپزشکی برای بهرهمندی از CBT ضروری نیست، اما این روش درمانی در موارد زیر کاربرد بالینی قابل توجهی دارد.
اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD)
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در تمرکز، توجه و کنترل تکانهها دچار مشکل باشند. اگرچه دارو درمانی یکی از روشهای اصلی درمان ADHD است، اما CBT میتواند به عنوان یک درمان مکمل یا جایگزین در مواردی که دارو درمانی به تنهایی کافی نیست یا عوارض جانبی ناخوشایندی دارد، مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات نشان داده است که ترکیب CBT با دارو درمانی میتواند در بهبود علائم ADHD در نوجوانان موثرتر از دارو درمانی به تنهایی باشد.
اختلالات اضطرابی و خلقی
CBT به عنوان یک درمان موثر برای اختلالات اضطرابی و خلقی در کودکان و نوجوانان شناخته شده است. مطالعات متعدد نشان دادهاند که CBT میتواند به کاهش علائم اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات خلقی در این گروه سنی کمک کند. بررسیهای علمی در سال 2015 حمایت قابل توجهی از CBT به عنوان یک درمان خط اول موثر برای اختلالات اضطرابی در کودکان ارائه دادهاند. همچنین مشارکت فعال والدین در فرایند درمان CBT میتواند اثربخشی آن را در کودکان خردسال (3 تا 7 ساله) مبتلا به اضطراب افزایش دهد.
اضطراب همراه با اختلال طیف اوتیسم (ASD)
بسیاری از نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا، با مشکلات اضطرابی هم دست و پنجه نرم میکنند. یک برنامهی CBT تخصصی که در سال 2015 طراحی شده است، به طور خاص برای نوجوانان پیش از بلوغ مبتلا به ASD و اضطراب بالینی، نتایج امیدوار کنندهای را نشان داده است. این برنامه CBT شامل تکنیکهای مواجهه سازی، به چالش کشیدن باورهای غیرمنطقی، حمایت رفتاری والدین و عناصر درمانی متناسب با ویژگیهای ASD بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که CBT تاثیر مثبتی بر کاهش شدت علائم اضطراب در این گروه از نوجوانان داشته است.
تروما و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
CBT به عنوان درمان خط اول اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) در کودکان و نوجوانان توصیه میشود. تحقیقات نشان داده است که CBT در درمان PTSD در این گروه سنی، هم در کوتاهمدت و هم در بلندمدت موثر است. یک بررسی علمی در سال 2011 نشان داد که بهبود قابل توجهی در علائم PTSD در کودکان و نوجوانانی که CBT دریافت کردهاند، تا 18 ماه و حتی 4 سال پس از درمان هم پایدار بوده است. CBT برای درمان PTSD حاد و مزمن ناشی از طیف وسیعی از تجربیات آسیبزا، حتی در کودکان خردسال، موثر شناخته شده است.
سایر کاربردهای احتمالی رفتاردرمانی شناختی برای کودکان:
- مصرف مواد مخدر در نوجوانی
- اختلال دوقطبی
- افسردگی
- اختلالات خوردن
- چاقی
- اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)
- خودزنی
کاربرگهای رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
برای تسهیل درک مفاهیم CBT برای کودکان کمسنتر، بعضی از درمانگران از کاربرگها به عنوان ابزار کمک آموزشی استفاده میکنند. کاربرگها میتوانند به کودکان کمک کنند تا مفاهیم انتزاعی را به صورت ملموستر و بصریتر درک کنند. به عنوان مثال یک کاربرگ ممکن است شامل تصاویری با حبابهای فکر خالی باشد که کودک باید آنها را پر کند و احساسات و افکار شخصیتهای تصویر را حدس بزند. کاربرگهای دیگر ممکن است شامل علامت توقف باشند تا به کودک کمک کنند نشانههای هشداردهنده از دست دادن کنترل هیجانی را تشخیص دهد.
کاربرگها میتوانند به کودکان و نوجوانان در درک ارتباط بین افکار، احساسات و رفتارها کمک کنند. همچنین استفاده از کاربرگها میتواند به تثبیت آموختههای کودک در طول جلسات درمانی کمک کند. علاوه بر کاربرگها، CBT برای کودکان ممکن است شامل استفاده از برنامه ریزها، چک لیستها یا نمودارهای پاداش هم باشد تا به کودک در سازماندهی وظایف و پیگیری پیشرفت خود کمک کند.
اثربخشی رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
CBT یک روش درمانی مبتنی بر شواهد و تحقیقات علمی است که اثربخشی آن در درمان طیف وسیعی از مشکلات و اختلالات روانپزشکی در کودکان و نوجوانان به اثبات رسیده است. متا آنالیزهای متعدد نشان دادهاند که تا 60 درصد از کودکانی که برای اختلالات اضطرابی با CBT درمان شدهاند، بهبود قابل توجهی را تجربه کردهاند و کاهش چشمگیری در علائم آنها پس از درمان مشاهده شده است. مطالعات پیگیری بلند مدت از کودکانی که در مراکز بهداشت روان جامعه CBT دریافت کردهاند، نشان میدهد که این نرخهای بهبودی احتمالا تا 4 سال پس از درمان هم پایدار میمانند.
همچنین مطالعات نشان دادهاند که بسیاری از نوجوانان مبتلا به ADHD که CBT دریافت کردهاند، کاهش قابل توجهی در شدت علائم ADHD را تجربه میکنند. در میان کودکان مبتلا به PTSD که CBT فردی متمرکز بر تروما (TF-CBT) دریافت میکنند، بهبود چشمگیری در علائم PTSD، افسردگی و اضطراب مشاهده شده است. در یک مطالعه، 92 درصد از شرکتکنندگان پس از اتمام دوره CBT دیگر معیارهای تشخیصی PTSD را نداشتند و این بهبود در پیگیری 6 ماهه هم همچنان پابرجا بود.
پیدا کردن درمانگر رفتاردرمانی شناختی برای کودکان
با وجود تعداد زیاد درمانگرانی که در زمینه CBT آموزش دیدهاند، انتخاب درمانگری که تجربه کار با کودکان و نوجوانان را داشته باشد، از اهمیت ویژهای برخوردار است. در زمان جستوجوی درمانگر CBT برای کودک خود، به نکات زیر توجه کنید:
- مدارک و مجوزهای رسمی: به دنبال مشاور دارای مجوز، زوج درمانگر و خانواده درمانگر، مددکار اجتماعی بالینی، روانشناس یا روانپزشک باشید. داشتن مجوز رسمی نشان دهندهی رعایت استانداردهای قانونی و حرفهای برای ارائهی خدمات رواندرمانی در آن منطقه است.
- تجربهی کار با کودکان و نوجوانان: مطمئن شوید که درمانگر مورد نظر تجربهی کافی در کار با کودکان و نوجوانان و مشکلات خاص آنها را دارد.
- شفافیت در رویکرد درمانی: درمانگر باید مایل باشد پس از ارزیابی اولیهی کودک، اهداف درمانی را به وضوح مشخص کرده و یک برنامهی درمانی شفاف و قابل پیگیری ارائه دهد.
جمعبندی پایانی
CBT روشی قدرتمند و موثر برای کمک به کودکان و نوجوانان در درک ارتباط بین افکار، احساسات و رفتارها است. این رویکرد درمانی به کودکان میآموزد که چگونه با تغییر الگوهای فکری و رفتاری ناسالم، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند و مهارتهای مقابلهای موثرتری را برای مواجهه با چالشهای زندگی کسب کنند. CBT به عنوان یک درمان ایمن و موثر، میتواند به کودکان در مواجهه با طیف گستردهای از مشکلات و نگرانیهای روانشناختی کمک کند و زمینه را برای رشد و شکوفایی آنها فراهم سازد.
منبع: healthline
برای کودکان، CBT به زبان ساده و قابل فهم توضیح داده میشود. درمانگر به کودک کمک میکند تا:
شناسایی افکار منفی: کودک یاد میگیرد که افکار منفی یا خودتخریبی را که ممکن است در مورد خودش، دیگران یا موقعیتها داشته باشد، تشخیص دهد. به عنوان مثال «من هیچ وقت نمیتوانم کاری را درست انجام دهم» یا «هیچ کس مرا دوست ندارد.»
به چالش کشیدن افکار منفی: درمانگر به کودک کمک میکند تا این افکار را به چالش بکشد و بررسی کند که آیا این افکار واقعا درست هستند یا خیر. آنها یاد میگیرند که شواهد موافق و مخالف با این افکار را پیدا کنند.
جایگزینی افکار منفی با افکار مثبتتر و واقعبینانهتر: کودک میآموزد که چگونه افکار منفی را با افکار سازندهتر و مثبتتر جایگزین کند. به عنوان مثال «من ممکن است در این کار اشتباه کنم، اما میتوانم یاد بگیرم و بهتر شوم» یا «من دوستان خوبی دارم و کسانی هستند که مرا دوست دارند.»
تغییر رفتار: با تغییر افکار و احساسات، رفتارهای کودک هم به تدریج تغییر میکند. CBT به کودک مهارتهای مقابلهای جدیدی میآموزد تا بتواند به شیوههای سالمتر و سازندهتری به موقعیتهای مختلف واکنش نشان دهد.
درمان CBT برای کودکان اغلب شامل بازیدرمانی، هنر، نقشآفرینی و سایر فعالیتهای جذاب و تعاملی است تا فرایند یادگیری را برای کودکان لذتبخشتر و مؤثرتر کند.
اختلالات اضطرابی: اضطراب جدایی، اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر، فوبیاها (ترسهای خاص)، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD).
اختلالات خلقی: افسردگی، اختلال دوقطبی (به عنوان درمان مکمل).
اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD): به عنوان درمان مکمل برای بهبود مهارتهای مدیریت رفتار و توجه.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD): ناشی از تجربیات آسیبزا.
مشکلات رفتاری: پرخاشگری، لجبازی، رفتارهای مقابلهای.
مشکلات خواب: بیخوابی مرتبط با اضطراب.
اختلالات خوردن: بیاشتهایی عصبی، پرخوری عصبی (به عنوان درمان مکمل).
مشکلات مربوط به مدیریت خشم.
مشکلات مربوط به عزت نفس پایین.
متاآنالیزها و بررسیهای علمی متعددی نشان دادهاند که CBT در مقایسه با عدم درمان یا سایر روشهای درمانی، بهبود قابل توجهی در علائم مشکلات روانشناختی کودکان و نوجوانان ایجاد میکند. اثربخشی CBT هم در کوتاهمدت و هم در بلندمدت به اثبات رسیده است.
CBT معمولا برای کودکانی مناسب است که:
توانایی کلامی و شناختی کافی برای درک مفاهیم CBT را داشته باشند: به طور معمول، کودکان بالای 6-7 سال به خوبی میتوانند در CBT شرکت کنند. با این حال، تکنیکهای CBT را میتوان به صورت سازگار شده برای کودکان کوچکتر هم به کار برد (مثلا از طریق بازیدرمانی).
انگیزه برای تغییر و همکاری در درمان داشته باشند: مشارکت فعال کودک در جلسات CBT و انجام تمرینهای خانگی برای موفقیت درمان ضروری است.
مشکلات خاصی داشته باشند که CBT برای آنها مؤثر شناخته شده است: همانطور که در پاسخ سوال 2 ذکر شد، CBT برای طیف وسیعی از مشکلات روانشناختی و رفتاری موثر است.
CBT ممکن است برای کودکانی که مشکلات شدیدتری دارند یا مشکلات پیچیدهتری دارند (مثلا مشکلات همزمان چند اختلال) به تنهایی کافی نباشد و نیاز به ترکیب با سایر روشهای درمانی (مثل دارو درمانی) داشته باشند. همچنین، در مواردی که مشکلات خانوادگی نقش مهمی در مشکلات کودک دارند، رویکردهای خانوادهدرمانی ممکن است در کنار CBT یا به جای آن توصیه شوند.
بازیدرمانی: استفاده از بازی، اسباببازیها، هنر، نقشآفرینی و سایر فعالیتهای بازیمحور برای کمک به کودکان در بیان احساسات، پردازش تجربیات و یادگیری مهارتهای مقابلهای.
کاربرگها و فعالیتهای نوشتاری: استفاده از کاربرگها، نمودارها، و دفترچههای تمرین برای کمک به کودکان در شناسایی افکار، احساسات و رفتارها، و تمرین مهارتهای جدید.
داستاندرمانی: استفاده از داستانها و قصه گویی برای آموزش مفاهیم CBT و نشان دادن راههای مقابله با مشکلات.
نقشآفرینی: تمرین موقعیتهای چالشبرانگیز در جلسات درمان به صورت نقشآفرینی برای آمادهسازی کودک برای مواجهه با موقعیتهای واقعی.
مدلسازی: درمانگر رفتارها و مهارتهای مطلوب را به کودک نشان میدهد و کودک از او الگوبرداری میکند.
تقویت مثبت و پاداش: استفاده از تشویق، پاداش و سیستمهای انگیزشی برای تقویت رفتارهای مثبت و سازنده.
مواجههسازی تدریجی: برای درمان اضطراب و فوبیاها، کودک به تدریج و به صورت کنترلشده با موقعیتها یا اشیاء ترسناک مواجه میشود تا اضطراب او کاهش یابد.
تکنیکهای آرامسازی: آموزش تکنیکهای تنفس عمیق، آرامسازی عضلانی و تصویرسازی ذهنی برای کمک به کودک در مدیریت استرس و اضطراب.
بازسازی شناختی: کمک به کودک در شناسایی و به چالش کشیدن افکار منفی و جایگزینی آنها با افکار مثبتتر و واقعبینانهتر.
درمانگر CBT با توجه به سن، نیازها و مشکلات کودک، ترکیبی از این تکنیکها را در جلسات درمانی به کار میبرد.
با این حال، تکنیکهای CBT را میتوان به صورت سازگار شده برای کودکان کوچکتر (حتی پیشدبستانی) هم به کار برد. در این موارد، CBT اغلب به شکل بازیدرمانی و با مشارکت فعال والدین ارائه میشود. برای کودکان کوچکتر، تمرکز بیشتر بر آموزش مهارتهای مدیریت هیجانات، حل مساله و بهبود رفتارهای خاص است.
برای کودکان بسیار کوچک، رویکردهای درمانی دیگری مثل رفتاردرمانی (بدون جنبه شناختی) یا فرزندپروری مثبت ممکن است مناسبتر باشند. بهترین سن شروع CBT به رشد شناختی، توانایی کلامی و نوع مشکل کودک بستگی دارد. مشاوره با یک متخصص روانشناسی کودک میتواند به تعیین مناسبترین زمان و روش درمانی برای کودک شما کمک کند.
تعداد جلسات مورد نیاز CBT برای کودکان متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
نوع و شدت مشکل: مشکلات سادهتر ممکن است در جلسات کمتری حل شوند، در حالی که مشکلات پیچیدهتر یا مزمن ممکن است نیاز به جلسات بیشتری داشته باشند.
اهداف درمانی: اهداف درمانی مشخص شده در ابتدای درمان بر تعداد جلسات تاثیر میگذارد.
پیشرفت کودک: سرعت پیشرفت کودک در درمان و میزان پاسخگویی او به تکنیکهای CBT بر طول درمان اثرگذار است.
همکاری کودک و خانواده: مشارکت فعال کودک و والدین در جلسات و انجام تمرینهای خانگی میتواند به تسریع روند درمان و کاهش تعداد جلسات مورد نیاز کمک کند.
به طور متوسط، دوره درمان CBT برای کودکان میتواند بین 6 تا 20 جلسه طول بکشد. در بعضی موارد، ممکن است دوره درمان کوتاهتر باشد (مثلا 6-12 جلسه) و در موارد دیگر، ممکن است طولانیتر شود (مثلا 20 جلسه یا بیشتر).
درمانگر CBT معمولا در جلسات اولیه، پس از ارزیابی کودک و مشکل او، یک برنامه درمانی تخمینی و تعداد جلسات احتمالی را با والدین در میان میگذارد. در طول درمان، پیشرفت کودک به طور منظم بررسی میشود و در صورت نیاز، برنامه درمانی و تعداد جلسات قابل تنظیم است.
مجوز و مدارک معتبر: اطمینان حاصل کنید که درمانگر دارای مجوز و مدارک معتبر در زمینه روانشناسی، مشاوره یا روانپزشکی است. مجوز نشاندهنده این است که درمانگر آموزشهای لازم را دیده و استانداردهای حرفهای را رعایت میکند.
تخصص در CBT و کار با کودکان: به دنبال درمانگری باشید که به طور خاص در CBT آموزش دیده باشد و تجربه کار با کودکان و نوجوانان را داشته باشد. بعضی از درمانگران ممکن است تخصص بیشتری در کار با کودکان در سنین خاص یا مشکلات خاص داشته باشند.
تجربه در درمان مشکل خاص کودک شما: اگر کودک شما مشکل خاصی دارد (مثلاً اضطراب، ADHD، افسردگی)، پرس و جو کنید که آیا درمانگر تجربه و تخصص در درمان آن مشکل را دارد یا خیر.
رویکرد درمانی: در مورد رویکرد درمانی درمانگر سوال کنید. اطمینان حاصل کنید که رویکرد آنها مبتنی بر CBT است و با نیازهای کودک شما سازگار است.
شخصیت و مهارتهای ارتباطی درمانگر: مهم است که درمانگر شخصیتی مهربان، صبور، همدل و قابل اعتماد داشته باشد و بتواند به خوبی با کودکان ارتباط برقرار کند. درمانگر باید بتواند با کودک شما رابطه درمانی مثبتی برقرار کند.
راحتی کودک و خانواده با درمانگر: ملاقات اولیه با درمانگر را ترتیب دهید تا کودک و شما بتوانید با درمانگر آشنا شوید و احساس راحتی کنید. مهم است که کودک شما با درمانگر احساس امنیت و اعتماد کند.
شفافیت و ارتباط: درمانگر باید مایل باشد به سوالات شما پاسخ دهد، اهداف درمانی را به وضوح توضیح دهد و در مورد روند درمان و پیشرفت کودک به طور منظم با شما در ارتباط باشد.
هزینه و بیمه: در مورد هزینه جلسات و اینکه آیا درمانگر با بیمه شما قرارداد دارد یا خیر، سوال کنید.
منابع برای یافتن درمانگر CBT:
پزشک خانواده یا متخصص اطفال کودک: از پزشک کودک خود بخواهید که یک متخصص CBT را به شما معرفی کند.
مراکز بهداشت روان: با مراکز بهداشت روان محلی تماس بگیرید و از آنها در مورد متخصصان CBT برای کودکان سوال کنید.
انجمنهای روانشناسی و مشاوره: به وبسایتهای انجمنهای روانشناسی و مشاوره مراجعه کنید و در فهرست متخصصان آنها به دنبال درمانگر CBT بگردید.
جستجوی آنلاین: از وبسایتهای آنلاین جستجوی درمانگر استفاده کنید و فیلترهای مربوط به CBT و کار با کودکان را اعمال کنید.
معرفی از دوستان و آشنایان: اگر دوستان یا آشنایانی دارید که تجربه استفاده از CBT را دارند، از آنها بخواهید درمانگر مورد اعتماد خود را به شما معرفی کنند.
احساس ناراحتی یا اضطراب موقت: در جلسات CBT، کودک ممکن است در مورد مسائل ناراحتکننده یا استرسزا صحبت کند، که میتواند به طور موقت احساس ناراحتی یا اضطراب را افزایش دهد. این احساسات معمولا موقتی هستند و با حمایت درمانگر و پیشرفت درمان کاهش مییابند.
احساس خستگی یا فرسودگی: جلسات CBT میتواند از نظر عاطفی و ذهنی برای کودکان خستهکننده باشد، به خصوص در ابتدا.
مقاومت در برابر تغییر: تغییر الگوهای فکری و رفتاری میتواند چالشبرانگیز باشد و بعضی از کودکان ممکن است در ابتدا در برابر تغییر مقاومت نشان دهند.
مهم است که درمانگر CBT ماهر و باتجربه باشد و بتواند به کودک کمک کند تا با این احساسات کنار بیاید و از درمان بهرهمند شود. درمانگر باید محیطی امن و حمایتی برای کودک فراهم کند و به احساسات و نگرانیهای او احترام بگذارد.
در مقایسه با دارو درمانی، CBT عوارض جانبی جسمی ندارد. در واقع، هدف CBT این است که به کودکان مهارتهای مقابلهای سالمتری بیاموزد تا بتوانند به جای تکیه بر دارو در بلند مدت، مشکلات خود را به طور موثرتری مدیریت کنند.
CBT آنلاین مزایای مختلفی دارد، از جمله:
دسترسی آسانتر: CBT آنلاین میتواند دسترسی به درمان را برای کودکانی که در مناطق دورافتاده زندگی میکنند، یا به دلیل محدودیتهای حرکتی یا مشغله والدین نمیتوانند به راحتی به جلسات حضوری بروند، آسانتر کند.
راحتی و انعطافپذیری: جلسات آنلاین را میتوان در زمان و مکان مناسب برای کودک و خانواده برنامهریزی کرد و نیازی به رفت و آمد به مطب درمانگر نیست.
کاهش اضطراب اجتماعی: برای کودکانی که اضطراب اجتماعی دارند، CBT آنلاین ممکن است گزینه راحتتری باشد زیرا میتوانند در محیط امن خانه خود درمان را دریافت کنند.
استفاده از فناوری: CBT آنلاین میتواند از ابزارهای فناوری مثل ویدئو کنفرانس، بازیهای آنلاین و اپلیکیشنهای موبایل برای جذابتر و تعاملیتر کردن درمان برای کودکان استفاده کند.
با این حال، CBT آنلاین ممکن است برای همه کودکان مناسب نباشد. بعضی از کودکان ممکن است به تعامل حضوری با درمانگر نیاز داشته باشند و بعضی مشکلات (مثل مشکلات رفتاری شدید) ممکن است نیاز به درمان حضوری داشته باشند.
قبل از انتخاب CBT آنلاین برای کودک خود، با یک متخصص روانشناسی کودک مشورت کنید تا مشخص شود آیا CBT آنلاین گزینهی مناسبی برای کودک شما است یا خیر. همچنین اطمینان حاصل کنید که درمانگر آنلاین دارای مجوز و تجربهی کافی در ارائه CBT آنلاین به کودکان است.
ترکیب CBT با سایر روشهای درمانی: در بعضی موارد، ترکیب CBT با روشهای درمانی دیگر میتواند مؤثرتر باشد. به عنوان مثال:
دارو درمانی: برای بعضی از مشکلات مثل ADHD، افسردگی شدید یا اختلالات اضطرابی شدید، دارو درمانی ممکن است در کنار CBT توصیه شود.
خانوادهدرمانی: اگر مشکلات خانوادگی نقش مهمی در مشکلات کودک دارند، خانوادهدرمانی ممکن است در کنار CBT یا به جای آن توصیه شود.
رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT): DBT نوع دیگری از رفتاردرمانی است که ممکن است برای کودکانی که مشکلات تنظیم هیجانی شدید دارند، مفید باشد.
بازیدرمانی غیررهنمودی: برای کودکانی که به خوبی به CBT پاسخ نمیدهند، بازیدرمانی غیررهنمودی که بیشتر بر رابطه درمانی و خودابرازی کودک تمرکز دارد، ممکن است گزینه مناسبتری باشد.
تغییر رویکرد CBT: گاهی اوقات، ممکن است لازم باشد رویکرد CBT را تغییر داد. به عنوان مثال، اگر رویکرد فعلی خیلی ساختارمند و مستقیم است، ممکن است رویکرد بازیمحورتر و غیرمستقیمتر CBT مفیدتر باشد.
ارزیابی مجدد تشخیص و مشکلات: ممکن است لازم باشد تشخیص کودک و مشکلات او را مجددا ارزیابی کرد تا مطمئن شد که تشخیص درست است و مشکلات به درستی درک شدهاند. گاهی اوقات، ممکن است مشکلات پنهان یا همزمان وجود داشته باشند که نیاز به توجه دارند.
صبر و پشتکار: درمان مشکلات روانشناختی زمانبر است و ممکن است نیاز به صبر و پشتکار داشته باشد. مهم است که به کودک و فرایند درمان فرصت دهید و انتظار نداشته باشید که نتایج فوری حاصل شود.
مهم است که با درمانگر کودک خود در مورد عدم پاسخگویی به CBT صحبت کنید و با هم گزینههای درمانی دیگر را بررسی کنید. متخصص روانشناسی کودک میتواند به شما در انتخاب بهترین رویکرد درمانی برای کودک شما کمک کند.
برای اطمینان از پوشش بیمه CBT برای کودک خود، مراحل زیر را دنبال کنید:
با شرکت بیمه خود تماس بگیرید: با شرکت بیمه خود تماس بگیرید و از آنها بپرسید که آیا خدمات رواندرمانی، به ویژه CBT، برای کودکان را پوشش میدهند یا خیر. در مورد میزان پوشش، سقف پوشش، فرانشیز و هرگونه محدودیت یا شرط خاص بیمه سوال کنید.
از درمانگر سوال کنید: هنگام انتخاب درمانگر CBT، از او بپرسید که آیا با بیمه شما قرارداد دارد یا خیر. بعضی از درمانگران مستقیما با شرکتهای بیمه کار میکنند و صورتحساب را به طور مستقیم به بیمه ارسال میکنند.
در مورد پیشتاییدیه (Pre-authorization) سوال کنید: بعضی از شرکتهای بیمه ممکن است برای خدمات رواندرمانی نیاز به پیشتاییدیه داشته باشند. از بیمه یا درمانگر خود بپرسید که آیا برای CBT کودک شما نیاز به پیشتاییدیه وجود دارد یا خیر و چگونه میتوانید آن را دریافت کنید.
در مورد هزینههای خارج از شبکه (Out-of-network) سوال کنید: اگر درمانگر مورد نظر شما با بیمه شما قرارداد ندارد، بپرسید که آیا بیمه شما هزینههای خارج از شبکه را پوشش میدهد یا خیر. پوشش خارج از شبکه معمولا کمتر از پوشش داخل شبکه است، اما ممکن است بخشی از هزینهها را جبران کند.
در مورد برنامههای کمک مالی (Financial Aid) سوال کنید: اگر بیمه هزینه CBT را پوشش نمیدهد یا پوشش کافی نیست، از درمانگر یا مراکز درمانی در مورد برنامههای کمک مالی یا تخفیف برای خانوادههای کمدرآمد سوال کنید.
به طور کلی، با توجه به اهمیت سلامت روان کودکان و نوجوانان، بسیاری از شرکتهای بیمه تلاش میکنند تا خدمات رواندرمانی، از جمله CBT، را تا حد امکان پوشش دهند.
CBT مهارتهای ارزشمندی را به کودکان میآموزد که میتوانند در زندگی روزمره خود از آنها استفاده کنند، از جمله:
مدیریت استرس و اضطراب روزمره: CBT به کودکان تکنیکهای آرامسازی و مقابلهای میآموزد که میتواند به آنها در مدیریت استرس و اضطراب ناشی از تکالیف مدرسه، امتحانات، روابط با همسالان و سایر فشارهای روزمره کمک کند.
بهبود مهارتهای حل مساله: CBT به کودکان میآموزد که چگونه مشکلات را شناسایی کنند، راهحلهای مختلف را بررسی کنند و بهترین راهحل را انتخاب کنند. این مهارتها میتواند به آنها در حل مشکلات تحصیلی، اجتماعی و شخصی کمک کند.
تقویت مهارتهای ارتباطی و اجتماعی: CBT میتواند به کودکان در بهبود مهارتهای ارتباطی، ابراز وجود، همدلی و حل تعارضات کمک کند. این مهارتها برای برقراری روابط سالم و موفق با دیگران ضروری هستند.
افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس: CBT به کودکان کمک میکند تا افکار منفی در مورد خودشان را به چالش بکشند و نگرش مثبتتری نسبت به خود پیدا کنند. این میتواند به افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس آنها کمک کند.
بهبود مدیریت خشم و تکانشگری: CBT میتواند به کودکانی که با مدیریت خشم و تکانشگری مشکل دارند، مهارتهای خودکنترلی و تنظیم هیجانی بیاموزد.
بنابراین، حتی اگر کودک شما مشکل روانشناختی جدی نداشته باشد، CBT میتواند به او در یادگیری مهارتهای زندگی مهمی کمک کند که میتواند به بهبود سلامت روان، روابط و عملکرد کلی او در زندگی منجر شود. CBT میتواند به عنوان یک ابزار پیشگیرانه و ارتقاءدهنده سلامت روان برای همه کودکان در نظر گرفته شود.
منابع CBT خودیاری برای کودکان:
کتابهای خودیاری CBT برای کودکان: کتابهای زیادی برای کودکان و والدین در مورد CBT وجود دارد که مفاهیم و تکنیکهای CBT را به زبان ساده و قابل فهم توضیح میدهند و فعالیتها و تمرینهای عملی ارائه میدهند.
کاربرگها و فعالیتهای CBT آنلاین: بسیاری از وبسایتها و سازمانهای سلامت روان کاربرگها و فعالیتهای CBT رایگان را برای کودکان و والدین ارائه میدهند که میتوان آنها را دانلود و در خانه استفاده کرد.
اپلیکیشنهای موبایل CBT برای کودکان: اپلیکیشنهای موبایل مختلفی وجود دارند که مبتنی بر اصول CBT هستند و بازیها، تمرینها و ابزارهای آرامسازی را برای کودکان ارائه میدهند.
دورههای آنلاین CBT برای والدین: بعضی از سازمانها و متخصصان دورههای آنلاین CBT را برای والدین ارائه میدهند که به آنها آموزش میدهد چگونه از اصول CBT در فرزندپروری خود استفاده کنند و به کودکان خود در مدیریت مشکلات کمک کنند.
نکات مهم برای استفاده از CBT خودیاری در خانه:
شروع با مسائل سادهتر: با مسائل خفیفتر و روزمره شروع کنید و به تدریج به مسائل پیچیدهتر بپردازید.
استفاده از منابع معتبر: از منابع CBT خودیاری معتبر و مبتنی بر شواهد استفاده کنید.
صبر و پشتکار: به یاد داشته باشید که تغییر رفتار و الگوهای فکری زمانبر است و نیاز به صبر و پشتکار دارد.
توجه به نیازهای کودک: به نیازها و واکنشهای کودک خود توجه کنید و در صورت لزوم، رویکرد خود را تنظیم کنید.
در صورت نیاز به کمک حرفهای مراجعه کنید: اگر مشکلات کودک شما شدیدتر است یا CBT خودیاری در خانه کافی نیست، به دنبال کمک حرفهای از یک متخصص روانشناسی کودک باشید.
CBT میتواند از راههای مختلفی به بهبود عملکرد تحصیلی کمک کند:
کاهش اضطراب امتحان: CBT به کودکانی که اضطراب امتحان دارند، تکنیکهای مدیریت اضطراب و تغییر افکار منفی در مورد امتحانات را میآموزد. با کاهش اضطراب، کودک میتواند با تمرکز بیشتر و عملکرد بهتری در امتحانات شرکت کند.
بهبود تمرکز و توجه: CBT میتواند به کودکانی که مشکلات تمرکز و توجه دارند (مثل کودکان مبتلا به ADHD) مهارتهای مدیریت توجه، سازماندهی و برنامهریزی را آموزش دهد. این مهارتها میتوانند به بهبود عملکرد تحصیلی و تکالیف مدرسه کمک کنند.
افزایش انگیزه و پشتکار: CBT به کودکان کمک میکند تا اهداف تحصیلی واقعبینانهتری تعیین کنند، گامهای کوچک برای رسیدن به اهداف را برنامهریزی کنند و در برابر موانع و شکستها انعطافپذیرتر باشند. این میتواند به افزایش انگیزه و پشتکار آنها در تحصیل کمک کند.
بهبود مهارتهای حل مساله و تصمیمگیری: CBT مهارتهای حل مساله و تصمیمگیری را تقویت میکند که میتواند به کودک در مواجهه با چالشهای تحصیلی و انتخاب بهترین راهحلها کمک کند.
کاهش رفتارهای مخرب در کلاس: CBT میتواند به کودکانی که رفتارهای مخرب در کلاس دارند (مثل پرخاشگری، حواسپرتی) مهارتهای مدیریت رفتار و خودکنترلی بیاموزد. با بهبود رفتار در کلاس، کودک میتواند بیشتر یاد بگیرد و عملکرد تحصیلی بهتری داشته باشد.
بهبود عزت نفس و اعتماد به نفس تحصیلی: CBT به کودکان کمک میکند تا افکار منفی در مورد تواناییهای تحصیلی خود را به چالش بکشند و نگرش مثبتتری نسبت به خود پیدا کنند. این میتواند به افزایش عزت نفس و اعتماد به نفس تحصیلی آنها کمک کند.
بنابراین، اگر مشکلات روانشناختی یا رفتاری کودک شما بر عملکرد تحصیلی او تاثیر منفی گذاشته است، CBT میتواند یک رویکرد درمانی مؤثر باشد که به طور غیرمستقیم به بهبود عملکرد تحصیلی او کمک میکند.
CBT برای کودکان مبتلا به ASD ممکن است به روشهای مختلفی سازگار شود تا با ویژگیهای خاص آنها سازگار باشد، از جمله:
استفاده از تصاویر بصری و مواد ملموس: کودکان مبتلا به ASD اغلب به یادگیری بصری و ملموس پاسخ بهتری میدهند. درمانگران CBT ممکن است از تصاویر، نمودارها، کاربرگهای بصری و فعالیتهای عملی برای آموزش مفاهیم CBT به این کودکان استفاده کنند.
ساختار و روالهای مشخص: کودکان مبتلا به ASD اغلب به ساختار و روالهای مشخص نیاز دارند. جلسات CBT برای این کودکان باید ساختارمند و قابل پیشبینی باشد و روالهای مشخصی برای فعالیتها و تمرینها داشته باشد.
زبان ساده و مستقیم: درمانگران CBT باید از زبان ساده، مستقیم و واضح برای برقراری ارتباط با کودکان مبتلا به ASD استفاده کنند و از اصطلاحات انتزاعی و پیچیده خودداری کنند.
تمرکز بر مشکلات خاص: CBT برای کودکان مبتلا به ASD معمولا بر مشکلات خاص و قابل مشاهده تمرکز دارد، مثل اضطراب اجتماعی، فوبیاها، رفتارهای تکراری یا مشکلات رفتاری.
مشارکت والدین و مراقبین: مشارکت فعال والدین و مراقبین در فرایند CBT برای کودکان مبتلا به ASD بسیار مهم است. والدین میتوانند در جلسات درمانی شرکت کنند، مهارتهای آموخته شده در جلسات را در خانه تمرین کنند و محیطی حمایتی برای کودک فراهم کنند.
CBT متمرکز بر تروما (TF-CBT): برای کودکان مبتلا به ASD که تجربه تروما داشتهاند، TF-CBT میتواند یک رویکرد درمانی مؤثر باشد.
تحقیقات نشان دادهاند که CBT سازگار شده میتواند به کاهش اضطراب، افسردگی، رفتارهای تکراری و مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان مبتلا به ASD کمک کند. با این حال، CBT ممکن است برای همه کودکان مبتلا به ASD مؤثر نباشد و اثربخشی آن به عوامل مختلفی مثل سن کودک، عملکرد شناختی، نوع مشکلات و میزان همکاری کودک و خانواده بستگی دارد.
CBT میتواند از راههای مختلفی به کودکان در مدیریت درد مزمن و بیماریهای جسمی کمک کند:
مدیریت درد: CBT به کودکان تکنیکهای مدیریت درد غیردارویی مثل آرامسازی، تصویرسازی ذهنی و تغییر افکار منفی در مورد درد را میآموزد.
همکاری با درمانگر: والدین باید با درمانگر کودک همکاری کنند، در جلسات اولیه شرکت کنند، اطلاعات لازم را در مورد مشکلات کودک ارائه دهند و در تعیین اهداف درمانی مشارکت داشته باشند.
حمایت و تشویق کودک: والدین باید کودک خود را در طول فرایند درمان حمایت و تشویق کنند، به او اطمینان دهند که CBT میتواند کمک کننده باشد و پیشرفتهای او را قدردانی کنند.
تمرین مهارتها در خانه: درمانگر ممکن است تمرینهای خانگی برای کودک تجویز کند تا مهارتهای آموخته شده در جلسات را در خانه تمرین کند. والدین میتوانند به کودک در انجام این تمرینها کمک کنند و محیطی حمایتی برای تمرین مهارتها فراهم کنند.
مدلسازی رفتارهای مثبت: والدین میتوانند با مدلسازی رفتارهای مثبت و سازنده، به کودک خود در یادگیری و تمرین مهارتهای جدید کمک کنند.
ارتباط منظم با درمانگر: والدین باید به طور منظم با درمانگر در ارتباط باشند، در مورد پیشرفت کودک گزارش دهند و در صورت بروز هرگونه مشکل یا نگرانی، با درمانگر مشورت کنند.
تغییر در سبک فرزندپروری (در صورت نیاز): در بعضی موارد، ممکن است لازم باشد والدین سبک فرزندپروری خود را تغییر دهند تا با رویکرد CBT همسوتر شود و به کودک در بهبود مشکلاتش کمک کند. درمانگر ممکن است راهنماییهایی در این زمینه به والدین ارائه دهد.
مشارکت فعال والدین در CBT کودک نه تنها به اثربخشی درمان کمک میکند، بلکه رابطه والد-فرزندی را هم تقویت میکند و به والدین مهارتهای فرزندپروری موثرتری میآموزد.