برندگان جشنوارهی کن ۲۰۲۲ اعلام شد؛ تاریخسازی زهرا امیر ابراهیمی با «عنکبوت مقدس»
دقایقی قبل، هفتاد و پنجمین دورهی جشنوارهی فیلم کن برندگان خود را شناخت. جشنوارهی امسال زودتر از جشنوارهی دورهی گذشته و از ۱۷ تا ۲۸ می (۲۷ اردبیهشت تا ۷ خرداد) در شهر ساحلی کن برگزار شد.
در جشنوارهی امسال، ایرانیان حضور پررنگی داشتند. سعید روستایی پس از فیلمهای تحسینشدهی «ابد و یک روز» و «متری شش و نیم»، با «برادران لیلا» به بخش مسابقهی اصلی کن راه یافته بود، در حالی که فیلمساز ایرانی ساکن خارج از کشور یعنی علی عباسی که جایزهی نوعی نگاه کن ۲۰۱۸ را با فیلم «مرز» در کارنامهی خود دارد، با فیلم «عنکبوت مقدس» که نگاهی به ماجرای قاتل زنجیرهای معروف سعید حنایی دارد، پا به این بخش گذاشته بود. از سوی دیگر نیز گلشیفته فراهانی با ایفای نقش در فیلم «برادر و خواهر» ساختهی آرنو دپلوشان، خود را به بخش اصلی رسانده بود و لیلا حاتمی نیز با بازی در فیلم «تصور» نخستین فیلم علی بهراد، در هفتهی منتقدان حضور داشت.
تنها چند ساعت قبل از اعلام برندگان جوایز، فدراسیون بینالمللی منتقدان فیلم (فیپرشی)، به فیلم «برادران لیلا» روستایی جایزهی منتقدان بینالمللی خود را اعطا کرد که برای بهترین فیلم در بخش اصلی مسابقهی کن اعطا میشود.
پیش از روستایی، فیلمسازان پرآوازهای نظیر اینگمار برگمان برای فیلم «منبع»، آندری تارکوفسکی برای فیلمهای «نوستالژیا» و «ایثار»، کریشتوف کیشلوفسکی برای فیلم «زندگی دوگانهی ورونیکا»، آلن رنه برای «هیروشیما عشق من» و لوئیس بونوئل برای «ملک الموت» این جایزه را از آن خود کرده بودند. نخستین بار است که در بخش مسابقهی اصلی، یک فیلم ایرانی میتواند این جایزه را به دست آورد. سعید روستایی پس از دریافت این جایزه، با ابراز خوشحالی از دریافت این جایزهی از سوی منتقدان و اینکه توانسته پا جای بزرگان سینما بگذارد، جایزهی خود را به مردم داغدیدهی شهر آبادان تقدیم کرد.
اما امشب و در بخش جوایز اصلی، روبن استلوند برای دومین بار بعد از فیلم «مربع» در سال ۲۰۱۷ توانست نخل طلا را از آن خود کند. دو جایزهی بزرگ و جایزهی ویژهی هیئت داوران نیز به صورت مشترک اعطا شد تا نشان دهد فیلمها تا چه اندازه با یکدیگر رقابت تنگاتنگی داشتهاند و هیئت داوران نتوانستهاند فیلمهای رقیب را نادیده بگیرند. سینمای کشور کرهی جنوبی نیز امشب دست پر از کن بیرون آمد و ستارهی تکرارنشدنی سینمای کره یعنی سونگ کانگ هو جایزهی بهترین بازیگر مرد را مال خود کرد در حالی که جایزهی بهترین کارگردانی نیز به پارک چان ووک رسید که پیش از این نیز برای فیلم «اولدبوی» جایزهی بزرگ را به چنگ آورده بود.
اما فیلمهای ایرانی که انتظار میرفت تا یکی از جوایز اصلی را امشب به خانه ببرند، دستشان از کسب جایزه کوتاه ماند ولی از سوی دیگر زهرا امیر ابراهیمی که سالها از پردهای نقرهای سینما به دور بود و به گفتهی خود عمر خود را صرف فیلم «عنکبوت مقدس» کرده است، امشب تاریخساز شد و به نخستین بازیگر زن ایرانی بدل شد که توانست جایزهی بهترین بازیگر جشنوارهی کن را از آن خود کند.
فهرست کامل برندگان جشنوارهی کن ۲۰۲۲
- برندهی بهترین فیلم (نخل طلا): «مثلث غم» (Triangle of Sadness) به کارگردانی روبن استلوند
- جایزهی بزرگ (به صورت مشترک): «ستارهها در ظهر» (Stars at Noon) به کارگردانی کلیر دنیس و «نزدیک» (Close) به کارگردانی لوکاس دونت
- جایزهی ویژهی ۷۵ سالگی جشنوارهی کن: «توری و لوکیتا» به کارگردانی ژان پیر و لوک داردن
- بهترین بازیگر زن: زهرا امیر ابراهیمی برای ایفای نقش در فیلم «عنکبوت مقدس» (Holy Spider)
- بهترین بازیگر مرد: سونگ کانگ هو برای ایفای نقش در فیلم «دلال» (Broker)
- جایزهی ویژهی هیئت داوران (به صورت مشترک): فیلم «هشت کوهستان» به کارگردانی فلیکس ون خورنینگن و شارلوت وندرمیرس و فیلم «EO» به کارگردانی یرژی اسکولیموفسکی
- بهترین فیلمنامه: طارق صالح برای فیلم «پسری از بهشت» (Boy from Heaven)
- بهترین کارگردان: پارک چان ووک برای فیلم «تصمیم برای رفتن» (Decision to Leave)
- جایزهی مستند چشم طلایی: «All That Breathes» به کارگردانی شائوناک سن
- جایزهی بخش نوعی نگاه: «بدترینها» (The Worst Ones) به کارگردانی لیسه آکوکا و رومان گرت
- جایزهی سینه فونداسیون: «مرد دسیسهچین» (A Conspiracy Man) به کارگردانی والریو فررا
- برندهی جایزهی دوربین طلایی: «اسب جنگی» (War Pony) به کارگردانی جینا گامل و رایلی کیئو
- نخل طلای بهترین فیلم کوتاه: «زمزمههای آب» (The Water Murmurs) به کارگردانی جیانینگ چن
ریاست هیئت داوران دورهی هفتاد و پنجم کن بر عهدهی ونسان لندون بود که سال گذشته توانست با فیلم «تیتان» ژولیا دوکورنو خوش بدرخشد. در کنار وی، اصغر فرهادی کارگردان نامدار کشورمان، ربکا هال بازیگر، فیلمنامهنویس و کارگردان بریتانیایی، دیپیکا پادوکون بازیگر و تهیهکنندهی محبوب هندی، نومی راپاس بازیگر سوئدی، جازمین ترینکا بازیگر و کارگردان ایتالیایی، جف نیکولز کارگردان و فیلمنامهنویس آمریکایی، یواخیم ترییر کارگردان و فیلمنامهنویس نروژی و لاج لی کارگردان، بازیگر و تهیهکنندهی فرانسوی فیلمهای کن در بخش مسابقهی اصلی را داوری کردند.
توان یک رسانه آنجایی مشخص میشه که بتونه جامعه ساز باشه
و جامعه سازی با انتشار محتوای سالم میسر می شود
اینکه این فیلم یا هر فیلم دیگر
این محتوی و یا هر محتوای دیگر چقدر درساختن جامعه و ارائه حقیقت موثر ست
برای ناشرین این محتوی مشخص ست
قدرت رسانه آنجا خود نمایی خواهد کرد که اگر متوجه شد خطار رفته توان عذر خواهی داشته باشد و حداقل نقدی تخصصی برای محتوایی که جامعه اش و ملتش و فرهنگش را نشانه رفته ارائه دهد که گویا ناتوانی مضاعف ست و برخی رسانه ها چون شما صرفا به خود تخریبی مشغولند و نگاهشان به تایید برنامه ریزان کن وهالیوود است
و یکبار با خود نگفتند چرا قدرت های غربی از تجارت انسان و تجارت اسلحه و ده ها تجارت پلید دیگر دست بر نمیدارند
چرا خاور میانه را رها نمی کنند که نفسی بکشد ؟
بخشی از پاسخ به جیره خواران داخلی کشور های این منطقه بر میگردد ولی روی بخش دیگرش می توانید تامل کنید!
جالب شد. اگر نمیشود فیلم را ندیده قضاوت کرد، چرا از “تاریخ سازی” سخن گفتید؟
شاید شما هم از تخریب اعتقادات مردم لذت می برید!
این فیلم تنها در کن اکران شده است. نه من آن را دیده ام و نه شما.
و مهم تر از همه، نه آن مسوول مثلا محترم.
کسی از محتوای آن و ایده های داخلش خبر ندارد.
سوال جالبی مطرح میشود: این مردمی که علیه فیلم حرف میزنند، آیا موجود متفکر هستند؟ نه، بلکه موجودی هستند که حرف های قالب و تحمیل شده به آن ها را تکرار میکنند. در ذهن آن ها چیزی نیست و مغزشان خالیست، و این جماعت هم ابزاری برای قدرت یافتن عده ای دیگر هستند.
بله، منظورم شما کامنت گذار است که فیلم را ندیده و محتوای آن را ندانسته، میکوبی و به آن برچسب میزنی.
این فیلم که توسط تیم و نویسنده ای ایرانی ساخته شده، ولی بر فرض محال، اگر روزی غرب بیاید و اسلامی ترین و شیعی ترین فیلم و محتوای تاریخ را هم بسازد که صد درصد هم راستای اهداف جمهوری اسلامی است، این افراد آن را میکوبند و آن را ندیده ضد فلان و بهمان می نامند.
انسان متفکر باشید. ای کامنت گذار گوسفند.
بچه بودیم معلمای دینی تعریف میکردن لشکر بزرگ و پر از فیل های جنگی به سمت مکه حرکت میکرد که مکه رو نابود کنه. نگهبان مکه گذاشت که بره، پرسیدند کجا میری و نمیخوای از خانه خدا دفاع کنی؟ گفت خونه خداست و خودش میدونه.
واقعا متاسفم واسه همه اونایی که حاضر شدن بخاطر به دست آوردن اعتبار از دست رفته خودشون اعتبار یه مرد بزرگ از خاندانی بزرگ و پاک رو زیر پا بزارن امیدوارم ابراهیمی و بقیه کسانی که ایفای نقش کردن در این فیلم جوابی داشته باشند که بخدا بدهند پایان زندگی همه ما مرگ و آنوقت که برای کارهای انجام داده باید جواب پس بدیم
چرا از کشتار زنان پناه جوی فرانسوی پس از جنگ جهانی دوم که آمارش تا بیست هزار نفر هم میرسدوبه دست خود فرانسه پس از جنگ اتفاق افتاده هیچ فیلمی ساخته نمی شود…؟؟؟یا کشتار هولناکی که توسط بمب باران فرانسه از شهر وسترن آلمان که به دست روس اشغال شده بود صرفا به خاطر اینکه تجهیزات این شهر به دست رقیب آینده فرانسه یعنی روسها نیفتد فیلمی ساخته نمی شود .!!!!!که آمارش تا دویست هزار نفر هم رسیده ومردم این شهراز نبود اکسیژن هوا به خاطر حجم گسترده بمباران در پناهگاههایشان خفه شده بودند…؟؟؟!!!!!!!!!
بسیار عالی. به امید موفقیت همه ایرانیان و همه مردم دنیا بدون توجه به مکان و زمان و رنگ و نژاد و هر چیزی که بی دلیل باعث جدایی میشه
بنظر من دی جی کالا باید از ستایش خودش از فیلم عنکبوت مقدس عذر خواهی کنه
به نظر من هم شما باید اول دلیلتو بگی که چرا نباید این فیلم ستایش بشه؟
چون تفرقه اندازه! اگر توهین به کورش کبیر (از صالحین حتی شاید پیامبر) باعث تفرقه می شود که می شود پس توهین به مذهب و امام رعوف کسی که روایت دوست و دشمن جز خوبی او ننوشته اند اصلا مدافع حقوق جانداران در اسلام است هم مردود است!
در ضمن نظرات خبرنگاری که این فیلم را دیده بخوانید!
دوست عزیز ما در بخش فرهنگ و هنر دیجیکالا وظیفهمون پوشش کامل جشنوارهی مهم سینمایی هست و با توجه به اینکه فیلم عنکبوت مقدس فقط نمایشی در کن داشته و ما هنوز فیلم رو ندیدیم فقط نظر منتقدانی که در کن حضور داشتند رو مثل بقیهی فیلمها بازتاب دادیم.
بله کن که سهله با چنین محتوایی اسکار هم بهش میدن
«زر» امیرابراهیمی.
ممنون.
هیچ جا نامی که شما استفاده کردید برده نشده، با چه هدفی این کار رو میکنین؟
دوست عزیز بازیگران در طول حرفهشون از اسامی متعددی استفاده میکنند و گاهی به دلیل مهاجرت و سخت بودن تلفظ اسمشون سعی میکنند از اسامی کوتاهتر استفاده کنند. خانم امیرابراهیمی به اسم زهرا در ایران شناختهشدهتر هستند و به همین دلیل از اسمی که موقع بازیگری در ایران داشتند استفاده کردیم. در نشریات خارجی از ایشون به عنوان زر امیرابراهیمی یاد میشه.