نخستین نگاه به نمونه اولیه‌ی بوئینگ ۷۷۷X؛ غول تازه‌ی آسمان

امیر نیک‌رو

۸ آذر ۱۴۰۰ | ۱۴:۱۰ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۵ دقیقه

جدیدترین هواپیمای پهن‌پیکر بوئینگ یعنی ۷۷۷x هفته‌ی گذشته در نمایشگاه هوایی دبی به نمایش درآمد، این هواپیما قابلیت‌های تازه‌ای را به نمایش گذاشت که نوید یک پرنده‌ی قدرتمند را در خطوط هوایی می‌دهد. در این نوشتار نگاهی به برخی از مهم‌ترین ویژگی‌های نمونه اولیه‌ی نمایش داده شده خواهیم داشت.

بوئینگ ۷۷۷x برای نخستین بار در ژانویه‌ی ۲۰۲۰ به پرواز درآمد، درست اندکی پیش از آنکه همه‌گیری کرونا صنایع هوایی و هوانوردی را با چالش بسیاری مواجه کند.

حمل‌ونقل هوایی تا سال ۲۰۲۴ به وضعیت عادی بازنمی‌گردد

برنامه‌ی آغاز به کار هواپیما که ابتدا انتظار می‌رفت در سال ۲۰۲۰ به نخستین مشتری تحویل داده شود، با تأخیرهای بسیاری مواجه شده است و اکنون نخستین تحویل آن اکنون برای پایان سال ۲۰۲۳ پیش‌بینی می‌شود. اگرچه «تیم کلارک» (Tim Clark) رییس هواپیمایی امارات بیان داشت که به گفته‌ی هواپیمایی، این تاریخ بیشتر هم تغییر کند اما «مایک فلمینگ» (Mike Fleming) معاون ارشد تجاری بوئینگ هدف سال ۲۰۲۳ در روز یکشنبه را تأیید کرد.

در هر صورت، نمایش هوایی این وسیله‌ی نقلیه در دبی، بیانگر یک گام بزرگ برای این مدل هواپیما بود. این نخستین باری بود که این هواپیما آمریکا را ترک می‌کرد؛ جایی که چهار نمونه اولیه‌ی ۷۷۷x بیش از ۱۷۰۰ ساعت آزمایش پرواز را پشت سر گذاشته‌اند که حدود نیمی از ۳۵۰۰ ساعت آزمایش پروازی است که ۷۷۷ اصلی و «۷۸۷ دریم‌لاینر» (Dreamliner 787) پیش از دریافت گواهینامه‌ی FAA انجام دادمد.

اگرچه دلایل متعددی برای تأخیر وجود داشته است، اما به‌نظر می‌رسد که یکی از اصلی‌ترین آن‌ها مربوط به افزایش بررسی‌های نظارتی پس از دو سانحه‌ی مرگبار «بوئینگ ۷۳۷ مکس» (Boeing 737 Max) بوده باشد که در مجموع ۳۴۶ کشته بر جای گذاشت.

فلمینگ در یک نشست مطبوعاتی گفت: «در نتیجه‌ی اتفاقی که برای مکس افتاد، تنظیم‌کنندگان مقررات، درست مانند بوئینگ، با حساسیت بیشتری درباره‌ی نحوه‌ی نزدیک شدن به صدور گواهینامه می‌اندیشند. آن‌ها درباره‌ی کاری که انجام می‌دهند و چگونگی انجام آن بیشتر فکر می‌کنند.»

این هواپیما عظیم است، واقعا عظیم! بوئینگ قصد دارد دو نوع ۷۷۷x را تولید کند. هواپیمای بزرگ‌تر که ۹-۷۷۷ خواهد بود و یک نمونه‌ی کوچک‌تر که ۸-۷۷۷ نام خواهد گرفت. با داشتن ۷۶٫۷۲ متر طول، بوئینگ ۹-۷۷۷ بلندتر از ۳۰۰-۷۷۷ با کابین عریض‌تر است.

اگرچه طول بال‌ها چیزی است که واقعا در این هواپیما برجسته است. با دهانه‌ی بال ۷۱٫۵ متر در مقایسه با ۶۴٫۸۲ متر هواپیمای ۷۷۷ نسخه‌ی ۳۰۰ER این هواپیما برای حضور در بسیاری از فرودگاه‌های جهان بسیار بزرگ خواهد بود.

برای حل این مشکل، بوئینگ وینگلت یا نوک بال‌های تاشو ۴ متری را طراحی کرد. همان‌طور که هواپیما فرود می‌آید و به سمت آشیانه می‌رود، خلبان نوک بال‌ها را تنظیم می‌کند تا به سمت بالا جمع شوند. هنگامی که دوباره برای برخاست آماده می‌شود، می‌توان نوک بال‌ها را باز کرد.

هواپیمای بال تاشو بویینگ برای در اختیار گرفتن بازار آماده می‌شود

۷۷۷-۹ حداکثر ظرفیت ۴۲۶ مسافر را در یک پیکربندی با دو کلاس پروازی دارد، اگرچه ظرفیت واقعی به تصمیم خطوط هوایی برای چیدمان کابین بستگی خواهد داشت. به گفته‌ی بوئینگ ۷۷۷x ویژگی‌هایی از جمله فشار بهتر و رطوبت بیشتر در کابین، پنجره‌های بزرگ‌تر و نویز کمتر دارد که برای دریم‌لاینر توسعه یافته‌اند.

اگرچه مسافران عادی احتمالا تنها متوجه همین موضوع خواهند شد، اما این همه‌ی چیزی نیست که ۷۷۷x از دریم‌لاینر وام گرفته است. این هواپیما همچنین از طراحی پنل خلبان ۷۸۷ بهره می‌برد و از مجموعه تجهیزات اویونیکی به‌روز شده با نمایشگر استفاده می‌کند.

قدرت هواپیما هم توسط موتور جدید جنرال الکتریک GE9X تأمین می‌شود که به‌طور خاص برای ۷۷۷x ساخته شده است. موتورها که ۴۹۰ کیلو نیوتن نیروی پیشران ارائه می‌کنند، تقریبا به اندازه‌ی بدنه‌ی بوئینگ ۷۳۷ عرض دارند.

داخل کابین نمونه اولیه‌ی ۷۷۷x که در نمایشگاه دبی نمایش داده شد، شباهت کمی به چیدمان نهایی برای مسافران دارد و با توجه به آزمایش‌های پروازی که در حال گذراندن آن‌هاست، فضای داخلی با مخازن، میزها و ایستگاه‌های کاری برای مهندسان آزمایش پرواز پوشیده شده است.

مجموعه‌ای از مخازن مشکی منظم از جمله ویژگی‌هایی هستند که هنگام راه رفتن درون نمونه اولیه‌ی واقعی ۷۷۷x به رجیستر N779XW، که حتی نخستین پرواز از چهار نمونه‌ی اولیه است، جلب توجه می‌کند.

۲۴ مخطن وجود دارد که هر یک حدود ۱۲۰ گالن یعنی ۴۵۰ کیلوگرم آب گنجایش دارد. به گفته‌ی «متیو انگلند» (Matthew England) مهندس آزمایش پرواز در محل نمایشگاه دبی، گالن‌ها توسط یک سیستم لوله‌کشی نسبتا پیچیده به هم متصل شده‌اند و برای تغییر تعادل وزن هواپیما برای آزمایش‌های مختلف پرواز استفاده می‌شوند.

مهندسان بسته به نیاز می‌توانند در طول پروازهای آزمایشی، آب را به قسمت‌های گوناگون هواپیما منتقل کنند و توزیع وزن را تغییر دهند.

قضاوت درباره‌ی تجربه‌ی نهایی مسافران در هواپیمایی که هم‌اکنون آزمایش‌های خود را می‌گذراند، غیرممکن است. اما شکی نیست که ۷۷۷x بسیار بزرگ است. نمونه اولیه‌ی فعلی، قفسه‌های بالای سر مسافر را ندارد و بین تعداد انگشت‌شمار صندلی‌ها فاصله‌ی زیادی وجود دارد. اما راه رفتن و نشستن روی صندلی‌های ۳-۴-۳ اقتصادی، احساس جادار بودن فوق‌العاده‌ای دارد و به‌نظر می‌رسد که پس از ورود به خدمات مسافری، حتی با صنلی‌های کامل، این وضعیت همچنان برقرار باشد.

علاوه بر این تعداد انگشت‌شماری صندلی اقتصادی بین بشکه‌های آب و ایستگاه‌های کاری مهندسی به‌صورت پراکنده قرار دارند. صندلی‌های سبک معمولا در هواپیماهای تست وجود دارد اما درباره‌ی این هواپیما چیزی متفاوت است. نمایشگرهای سرگرمی در پرواز به سبک قدیمی و بالشتک‌های فراوان باعث شده به‌نظر برسد که این تجهیزات مربوط به اواسط دهه‌ی ۲۰۱۰ میلادی هستند.

و به گفته‌ی «شان نیوتن» (Shaun Newton) یکی دیگر از مهندسان آزمایش پرواز، در حقیقت هم همین اتفاق افتاده است. بوئینگ این صندلی‌ها را از «کی‌ال‌ام» (KLM) در حالی خریداری کرد که مشغول از دور خارج کردن یک هواپیمای قدیمی بود.

این صندلی‌ها در درجه‌ی اول به‌عنوان پرکننده‌ی فضا عمل می‌کنند و گاهی اوقات هم ممکن است مهندسان وزنه‌هایی را برای شبیه‌سازی مسافران به آن‌ها ببندند. اما صندلی‌ها در ردیف جلو برای استفاده‌ی واقعی گذاشته شده‌اند.

زمانی که بوئینگ هواپیما را به مکان‌هایی مانند نمایشگاه هوایی دبی می‌برد و نیاز به حضور پرسنل تکمیلی (در این حالت مهندسان و خلبانان) دارد، واقعا می‌توان از این صندلی‌ها استفاده کرد. با این وجود، با توجه به اینکه هنوز کل کابین با ماسک‌های بالای سر تجهیز نشده است، برخی از آن‌ها برای شرایط اضطراری کاهش فشار، نیاز به اکسیژن اضافی دارند.

در این صندلی‌ها همچنین خبری از تجهیزات سرگرمی حین پرواز نیست و آن‌ها باید برای پروازهایی مانند پرواز ۱۵ ساعته از سیاتل به دبی فیلم را در گجت‌های خود تماشا کنند.

این هواپیما احتمالا به حدود ۱۷۰۰ یا ۱۸۰۰ ساعت آزمایش پروازی بیشتر نیاز دارد تا بتواند گواهینامه دریافت کند اما بوئینگ اصرار دارد که با جلوگیری از موانع نظارتی غیرمنتظره، می‌تواند تحویل را در اواخر سال ۲۰۲۳ آغاز کند.

هم‌اکنون بوئینگ ۳۵۱ سفارش و تعهد از ۸ شرکت هوایی دارد که شامل «آل نیپون ایرویز» (All Nippon Airways)، «بریتیش ایرویز» (British Airways)، «کاتای پاسیفیک» (Cathay Pacific)، «هواپیمایی امارات» (Emirates)، «اتحاد» (Etihad)، «لوفت‌هانزا» (Lufthansa)، «هواپیمایی قطر» (Qatar Airways) و «سنگاپور ایرلاینز» (Singapore Airlines) می‌شوند.

این غول هواپیماسازی اما هنوز اعلام نکرده که کدام شرکت نخستین هواپیما را تحویل خواهد گرفت و به گفته‌ی مسؤولان بوئینگ، هنوز در این‌باره تصمیم‌گیری نشده است.