نگاهی به شیوه‌ی بازی چادویک بوزمن؛ پلنگ سیاه بی‌حاشیه‌ی هالیوود
در دنیای امروز که اغلب بازیگران بیش از تمرکز روی فعالیت‌های هنری خود درگیر دیده شدن در رسانه‌های مختلف به هر طریقی هستند، چادویک بوزمن مسیری خلاف این جریان انتخاب کرده بود. در این مطلب قصد داریم نگاهی به شیوه‌ی کار این بازیگر موفق بیندازیم.
چادویک بوزمن، بازیگر نقش پلنگ سیاه در دنیای سینمایی مارول هفته‌ی گذشته به خاطر ابتلا به سرطان سرطان روده در سن ۴۳ سالگی درگذشت. این بازیگر آمریکایی تقریبا ۴ سال از بیماری خود اطلاع داشت، اما از این مسأله صحبت نکرد. پوزمن به دور از هیاهوی برخی از سلبریتی‌ها توانسته بود به یک زندگی آرام برسد و به ندرت مصاحبه می‌کرد. او بیشتر وقت خود را صرف کارش می‌کرد تا بتواند بهترین عملکرد را در ایفای نقش‌هایش داشته باشد. آخرین حضور بوزمن در یک فیلم سینمایی مربوط به «۵ هم‌خون» به کارگردانی اسپایک لی است که چند ماه قبل از طریق نتفلیکس پخش شد. شاید عجیب باشد اما لی هم از بیماری او بی‌خبر بوده است و این بازیگر توانمند حتی در صحنه‌های اکشن و پر جنب‌وجوش هم هرگز از خود ضعف نشان نداده بود.
بوزمن نخستین بار در یک تئاتر دانشجویی و به هنگام تحصیل در هاروارد دیده شد. در آن زمان استاد بازیگری او فیلیسیا رشاد بود که بعدها توانست در سریال‌ها و فیلم‌های موفقی همچون «کلیولند شو»، «غیب‌گو» و «کرید» حضور پیدا کرد. چادویک بوزمن در ادامه‌ی مسیر بازیگری خود نقش‌هایی در فیلم‌های «اکسپرس: داستان ارنی دیویس» و «سوراخ کشتن» ایفا کرد، اما نخستین حضور جدی او در هالیوود به سال ۲۰۱۳ و فیلم «۴۲» به کارگردانی برایان هلگلند بازمی‌گردد. او به واسطه عملکرد چشم‌گیرش در این فیلم، توانست در فیلم زندگی‌نامه‌ای «برخیز» هم نقش اول را به دست آورد تا خیلی زود به‌عنوان یکی از بازیگران سیاه‌پوست قابل برای ایفای نقش اصلی فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای شناخته شود. او در «برخیز» توانست به زیبایی شخصیت پیچیده‌ی جیمز براون، یکی از عجیب‌ترین خوانندگان پاپ در آمریکا را بر پرده‌ی نقره‌ای تصویرگری کند.
علی‌رغم اینکه او فرصت بازی در فیلم‌های زیادی را داشت و برخی وی را ویل اسمیت آینده می‌دانستند، اما به واسطه‌ی گزیده‌کاری طی سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود تنها در ۱۴ فیلم بلند حضور پیدا کرده است. مهم‌ترین و تحسین شده‌ترین بازی او به دنیای مارول و فیلم «پلنگ سیاه» بازمی‌گردد. در اواخر سال ۲۰۱۴ رسما اعلام شد چادویک بوزمن قرار است طی چند فیلم در نقش پلنگ سیاه ظاهر شود.
فیلم پلنگ سیاه یکی از موفق‌ترین فیلم‌های سینمایی ابرقهرمانی چه از لحاظ فروش و چه از لحاظ افتخارات است. این فیلم موفق شد در ۷ شاخه از اسکار ۲۰۱۹ نامزد شود در نهایت سه جایزه‌ی بهترین موسیقی متن، بهترین طراحی صحنه و بهترین طراح لباس را کسب کرد. پلنگ سیاه همچنین موفق شد بیش از ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار فروش کند و به پرفروش‌ترین فیلم ساخته شده توسط یک کارگردان آمریکایی-آفریقایی تبار در تمام دوران‌ها تبدیل شود. این فیلم داستان پادشاه سرزمین واکاندا، یعنی تی چالا (پلنگ سیاه) را به تصویر می‌کشد که پس از اتفاقات فیلم «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی» به سرزمینش بازمی‌گردد، اما آنجا با دو دشمن قوی و متحد مواجه می‌شود که قصد سرنگونی او را دارند. تی چالا باید به‌عنوان پلنگ سیاه با مأمور سی‌آی‌ای اورت کی. راس و نیروهای ویژه‌ی واکاندا متحد شود تا از وقوع یک جنگ جهانی جلوگیری کند.
چادویک بوزمن می‌توانست به طرز شگفت‌آوری خود را برای انجام نقش‌هایش آماده کند. مثلا او برای ایفای نقش جکی رابینسون در فیلم «۴۲» آنقدر تلاش کرد تا میزان چابکی و چالاکی پاهایش به حد و اندازه‌ی یک بازیکن حرفه‌ای فوتبال آمریکایی رسید و یک سال بعد با فیلم «برخیز» توانست حرکات رقص و واکنش‌های یک خواننده‌ی روی صحنه را به خوبی تصویرگری کند و وقتی در سال ۲۰۱۸ در کالبد پلنگ سیاه در نقش یک رهبر قرار گرفت، اعتماد به نفس بالایی از خود نشان داد.
یاما براون الکساندر و دینا براون توماس، دختران جیمز براون، پس از اکران فیلم برخیز بازی بوزمن را ستوند و مثلا دینا براون در یکی از مصاحبه‌های خود اینگونه حسش نسبت به تصویر ارائه شده از پدرشان در آن فیلم را بیان کرده است: «حرکات او تحسین‌برانگیز بود. او برای این نقش‌آفرینی باید اسکار می‌گرفت. صحنه‌ای که بوزمن با یک کت و شلوار قرمز در سالن قدم می‌زند تا اسمش خوانده شود و دوربین تنها پشت او را نشان می‌دهد. وای خدای من، وای خدای من، وای خدای من، بارها پشت سر پدرم قدم زده‌ام و در آن صحنه، حرکات بوزمن دقیقا همانند او است. هروقت این صحنه را می‌بینم لمس (از خود بی‌خود) می‌شوم.»
بنابر صحبت‌های جو روسو، کارگردان فیلم «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی»، بوزمن برای بهبود شخصیت پلنگ سیاه زبان واکاندایی را با الهام از زبان رسمی کشور آفریقای جنوبی (خوسایی) توسعه داده و برای تعامل بیشتر با نقش‌اش قبل و بعد از فیلم‌برداری نیز از زبان شخصیت‌های فیلم استفاده می‌کرده است!
پس از پلنگ سیاه، بوزمن در فیلم‌های اکشن کوچک‌تری مانند «پل ۲۱» و «۵ هم‌خون» بازی کرد که در این آثار نیز عملکرد چشمگیری از خود برجای گذاشت. «۵ هم‌خون» به کارگردانی اسپایک لی داستان چند هم‌رزم آمریکایی در جنگ ویتنام را به تصویر می‌کشد که پس از چند سال برای پیدا کردن گنجی گرانبها به ویتنام بازمی‌گردند.
بوزمن قرار بود در فیلم درامی برای نتفلیکس و به کارگردانی جورج اس. ولف باری دیگر در یک اثر زندگی‌نامه‌ای در نقش یک موزیسین (لیم گرین) ظاهر شود که بیماری سرطان به او فرصت چنین کاری را نداد. دیروز نتفلیکس پروسه‌ی ساخت فیلم «ریش‌ی سیاهِ مارینی» را متوقف کرد؛ این فیلم قرار است اقتباسی از یک نمایش‌نامه‌ی پرفروش با همین نام باشد.
بوزمن در سال ۲۰۱۸ طی مصاحبه‌ای با آسوشیتد پرس اعلام کرده بود: «در فرهنگ آمریکا قصه‌های زیادی وجود دارد که تا به امروز به آن‌ها پرداخته نشده است؛ زیرا هالیوود برای آن‌ها ارزشی قائل نبود. جالب است که بخش‌هایی از تاریخ را با چهره‌های آفریقایی ببینیم.»
این بازیگر توانمند سیاه‌پوست درحالی که به واسطه نقش‌آفرینی‌های تحسین برانگیزش طی سال‌های اخیر امکان این را داشت که در فیلم‌های مهم بسیاری حضور داشته باشد، بیماری سرطان به او امان نداد و چادویک بوزمن در سن ۴۳ سالگی درگذشت.
منبع: IndieWire
