۶ بازی برتر بیل موری در نقشهای جدی
این ادعا که بیل موری یکی از بهترین کمدینهای فعال هالیوود است نیازی به توضیح ندارد. موری از همان روزهای ابتدایی کارش در برنامه SNL (Saturday Night Live)، خودش را به عنوان یک بازیگر جذاب و خاص ثابت کرد؛ چهرهای که حضورش در هر فیلم به اشتیاق تماشاگران برای تماشای آن اضافه میکند. او در بسیاری از کمدیهای بهیادماندنی تمام این سالها ایفای نقش کرده و به شخصیتهای بینظیری جان بخشیده است؛ کارل اسپکلر در «پادوی گلف»، پیتر ونکمن در «شکارچیان روح» و فیل کانرز «روز موشخرما». موری در ایفای نقشهای مکمل هم به همان اندازه بامزه ظاهر شده است؛ مهمترین نمونه حضور جالبش در «سرزمین زامبیها» در نقش خودش.
در همین حال علاوه بر استعداد بالایش در ایفای نقشهای کمدی، موری تواناییهای خود را خارج از قلمرو کمدی نیز به اثبات رسانده است. از زمان آغاز همکاریهایش با وس اندرسون اواخر دهه ۹۰، این بازیگر کاربلد در نقشها و ژانرهای متنوعی درخشیده است. در این لیست ۶ نقش جدی برتر بیل موری را بررسی میکنیم؛ اگرچه ممکن است برخی از آنها در فیلمهایی کمدی رقم خورده باشند.
۶) کم شدن (Get Low)
- کارگردان: آرون اشنایدر
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۹
این فیلم غیرمتعارف داستان یک زاهد اهل تنسی با بازی قدرتمند رابرت دووال در اواخر دوران حرفهایش است که تصمیم میگیرد تا زنده است برای خودش یک مراسم ترحیم بگیرد. بیل موری در نقش فرانک کویین، صاحب سالن تشییع جنازهای است که رو به ورشکستگی میرود. او راضی میشود تا در این راه به دووال کمک کند تا کل مراسم را برنامهریزی کنند. او تنها کسی در شهر است که به این خواسته دووال بدبین نیست. او با آغوشی باز از این موقعیت غریب استقبال میکند و نتیجه میشود اجرایی درخشان از بیل موری که با وجود تازگی این ژانر برای او بسیار طبیعی بنظر میرسد. راجر ایبرت درباره این بازی موری نوشت: «پس از اینکه یک بازیگر برایتان به سطحی خاص میرسد، دیگر اهمیتی ندارد چه کاری میکند؛ شما تنها میخواهید او را حین ایفای آن تماشا کنید.» شاید هیچ بازیگر بهتری از بیل موری برای تصدیق این حرف وجود نداشته باشد.
۵) زندگی در آب با استیو زیسو (The Life Aquatic With Steve Zissou)
- کارگردان: وس اندرسون
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۴
یک همکاری موفق میان بیل موری و وس اندرسون؛ این بار ما موری را در نقش اقیانوسشناسی میبینیم که مأموریتی برای انتقام گرفتن از دوستش دارد. این فیلم شاید یک اثر احمقانه بنظر برسد (مخصوصا با در نظر گرفتن این نکته که دوستی که موری قصد انتقام از او را دارد یک کوسه است)، ولی «زندگی در آب با استیو زیسو» یک فیلم جدی و به شدت قدرنادیده است. شخصیت موری، استیو زیسو، یک رهبر کنایهگو و خودخواه و در عین حال ذاتی است که با گذشت زمان و طی سفر، متفکرتر میشود. موری لایههای متعددی از شخصیت پرتنش خود را میکاود و در این میان بینهایت دلیل برای لذت بردن نیز به مخاطبان عرضه میکند.
۴) راشمور (Rushmore)
- کارگردان: وس اندرسون
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۹۸
اولین همکاری بیل موری و وس اندرسون بدون شک یکی از بهترینهای آن (اگر نگوییم بهترین) است؛ مخصوصا اگر به فیلمهای دوران بلوغ علاقه داشته باشید. در «راشمور»، دومین فیلم بلند وس اندرسون، که ماجرای جیسون شوارتزمن در نقش مکس فیشر، پسر جوان عاشقپیشه، را دنبال میکند، بیل موری همزمان هم نقش مربی او و هم رقیب عشقیاش را ایفا میکند؛ زیرا هر دو عاشق یک زن هستند. موری از طریق شخصیت هرمان بلوم به مثابه رگی است که مالیخولیا را تا حد زیادی به فیلم اندرسون تزریق میکند. او افسرده و نرمخو است و از فرزندانش تنفر دارد. در این میان او نوع خاصی از کیفیت را در مکس مییابد که خود از آن محروم است. با این حال اینها مانع سرگرمکننده بودن موری با آن فیزیک خاص و تکیهکلامهای منحصربهفردش در طول فیلم نمیشوند. در چنین فیلمی، وقتی یک شوارتزمن جوان و جذاب داریم، موری ما را با شخصیتی به همان اندازه بهیادماندنی روبرو میکند.
۳) وینسنت مقدس (St. Vincent)
- کارگردان: تئودور ملفی
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۱۴
«وینسنت مقدس» ممکن است یک فیلم دلگرمکننده و در لحظاتی به شدت بامزه باشد، ولی نقش موری در آن بسیار دور از کلیت کارنامهاش است. او نقش یک کهنهسرباز انسانگریز الکلی را دارد که تنها همراه با گربهاش زندگی میکند. سرگرمیهای اصلی وینسنت عبارتند از رفت و آمدهای مکرر به بارهای قدیمی، پیست مسابقه و…. وقتی که یک زن مجرد همراه با پسرش به همسایگی او نقل مکان میکنند، وینسنت یک رابطه دوستی باورنکردنی با پسر برقرار میکند و به مثابه یک مرشد به او برای سپری کردن اوقات سختش در مدرسه کاتولیک راهنمایی میدهد. «وینسنت مقدس» سعی نمیکند شخصیت موری را قضاوت کند، بلکه او را به عنوان شخصیتی خطاکار و در عین حال انسان معرفی میکند. این با فیلمهای دیگر که موری در آنها نقش یک عوضی تمام و کمال را ایفا میکرد متفاوت است. «وینسنت مقدس» نشان میدهد که موری میتواند نقش یک عوضی با قلبی انسانی را بازی کند و بدل به شمایلی ماندگار شود.
۲) گلهای پژمرده (Broken Flowers)
- کارگردان: جیم جارموش
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۵
موری به شکل کاملی در قالب این درام تحسینبرانگیز و غمبار از اسطوره فیلمسازی مستقل، جیم جارموش، جای میگیرد. «گلهای پژمرده» ماجرای موری در نقش دان جانستون، یک تاجر بازنشسته، است که روزی نامهای مبنی بر اینکه دارای یک پسر است دریافت میکند. جانستون در حالی که به سرتاسر کشور برای یافتن پسرش سفر میکند، درگیر مجموعهای از برخوردهای ناخوشایند و غریب با معشوقان سابقش میشود که گویی تنها برای عمیقتر کردن معما ظاهر شدهاند. «گلهای پژمرده» اثر غیرقابلانتظاری از جیم جارموش نیست، اما مشخصا برای موری خلاف این صادق است؛ شخصیت او در فیلم شکننده، بدبین و گاهی ناامیدانه است، اما با این حال حس اشتیاق عمیقی نیز در وجودش یافت میشود. موری این شخصیت پیچیده را با سطح مناسبی از جذابیت و جدیت بازی میکند که از فیلم جارموش چنین اثر تکرارناشدنیای میسازد. «گلهای پژمرده» برنده جایزه بزرگ جشنواره کن ۲۰۰۵ است.
۱) گمشده در ترجمه (Lost in Translation)
- کارگردان: سوفیا کاپولا
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۳
سوفیا کاپولا از اساتید به تصویر کشیدن تنهایی و دلتنگی است. «گمشده در ترجمه»، شاهکار سال ۲۰۰۳ او، داستان دو آدم است؛ یک بازیگر سالخورده و همسر تازهازدواجکرده یک عکاس که یک رابطه دوستی خاص در مدت اقامتشان در توکیوی ژاپن برقرار میکنند. بیل موری و اسکارلت جوهانسون به طرزی استثنایی یکدیگر را در طول فیلم کامل میکنند و آن را از یک فیلم صرفا عاشقانه دور و به سمت یک مراقبه در باب تنهایی و دوستی پیش میبرند. این فیلمی است که به معنای واقعی کلمه جایگاه موری را به عنوان یک بازیگر جدی تثبیت کرد، همانطور که بازی او در این فیلم برایش نامزدی اسکار در پی داشت و بفتا و گلدن گلوب را برایش به ارمغان آورد. در حالی که تقریبا تمام بازیهای دیگر موری واجد سطحی از بامزگی هستند، حضور او در «گمشده در ترجمه» تماما جدی و عمیقا انسانی و آسیبپذیر است. فیلم سوفیا کاپولا به راحتی آزمون زمان را تاب آورده و خواهد آورد.
منبع: movieweb