برای خرید گوشی به این حقه‌های مربوط به دوربین توجه کنید
خرید گوشی جدید به‌خصوص برای افرادی که علاقه‌مند به حوزه‌ی فناوری نیستند می‌تواند کار سخت و پیچیده‌ای باشد. به همین خاطر برخی از شرکت‌ها از ناآگاهی کاربران سوءاستفاده میکنند و با بهره‌گیری از روش‌های مختلف سعی میکنند کاربر را فریب دهند. گفتنی است در زمینه‌ی دوربین موبایل چنین روش‌هایی تا حد زیادی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادامه به تعدادی از حقه‌های شرکت‌ها برای دوربین گوشی‌های هوشمند اشاره می‌کنیم که بهتر است هنگام خرید گوشی مراقب آن‌ها باشید.
استفاده از تجهیزات حرفه‌ای
بسیاری از شرکت‌ها معمولا برای اینکه کیفیت بالای دوربین گوشی‌های خود را نشان دهند، این عکس‌ها را در محیطی سرشار از تجهیزات حرفه‌ای ثبت میکنند. مطمئنا بارها چنین تصاویر و ویدیوهایی را در تبلیغات مربوط به کیفیت دوربین گوشی دیده‌اید. علاوه بر این در کنار تجهیزات موردنظر، تصاویر و ویدیوها ثبت شده با دوربین گوشی معمولا تا حد زیادی ادیت هم می‌شوند.
به عنوان مثال در تصویر بخش فوقانی این مطلب، می‌توانید تصویر تبلیغاتی مربوط به کیفیت دوربین ماکرو ردمی نوت ۱۱ را مشاهده کنید. بدون شک یک دوربین ماکرو ۲ مگاپیکسلی بدون بهره‌گیری از نورپردازی حرفه‌ای و البته ادیت‌های مختلف نمی‌تواند چنین عکس جذابی را ثبت کند. اگرچه استفاده از برخی از این تجهیزات لزوما نکته‌ی منفی محسوب نمی‌شود، اما مساله این است که شرکت‌ها این موضوع را مطرح نمی‌کنند و برخی کاربران فکر میکنند که با خرید گوشی موردنظر می‌توانند چنین عکس‌هایی را بگیرند. به همین خاطر توصیه می‌کنیم به عکس‌های ارائه شده از طرف شرکت‌ها اعتماد نکنید.
استفاده از عکس‌ها و ویدیوهای جعلی
برخی از شرکت‌ها دیگر به استفاده از تجهیزات استودیویی و انجام ادیت‌های مفصل روی عکس‌ها و ویدیوها راضی نمی‌شوند و به همین خاطر به طور کلی تصاویر و ویدیوهای ثبت شده با دوربین‌های حرفه‌ای را به عنوان نمونه‌های گوشی موردنظر جا می‌زنند. یکی از اولین شرکت‌هایی که این کار را انجام داد نوکیا بود که در سال ۲۰۱۲ برای لومیا ۹۲۰ به این فریب روی آورد. این کمپانی برای اینکه قدرت لرزشگیر اپتیکال گوشی موردنظر را نشان دهد، یک دوربین DSLR را در اتومبیل قرار داد.
در بالای این بخش می‌توانید تصویر تبلیغاتی مربوط به کیفیت دوربین سلفی هواوی نوا ۳i را ببینید که در سال ۲۰۱۸ سروصدای زیادی راه انداخت. مدتی بعد از انتشار این عکس، مشخص است که هواوی برای ثبت آن از دوربین DSLR استفاده کرده است. به همین خاطر بار دیگر باید تاکید کنیم که برای خرید گوشی فریب این تصاویر تبلیغاتی را نخورید.
مخفی کردن جزئیات دوربین
شرکت‌ها برای ارائه‌ی قابلیت‌های جدید در گوشی‌های خود مطمئنا بودجه و زمان زیادی را صرف میکنند و به همین خاطر دوست دارند تمام کاربران از این ویژگی‌های جدید خبردار شوند. اما در این میان برخی از ویژگی‌های نه‌چندان جذاب گوشی‌های خود را مخفی میکنند که چنین رویکردی برای دوربین گوشی به کرات انجام می‌شود.
به عنوان مثال شرکت ریلمی در مشخصات منتشر شده برای ریلمی ۸ رزولوشن دوربین ماکرو و سنسور سیاه‌وسفید را مخفی کرده بود. از طرف دیگر اگر شرکت‌ها برای دوربین گوشی از سنسورهای کوچک استفاده کنند، سعی میکنند اندازه‌ی سنسور موردنظر را تا حدی مخفی کنند اما اگر از سنسور بزرگ بهره ببرند، این اندازه را در بوق و کرنا میکنند. به عبارت دیگر به مشخصات رسمی اعلام شده از طرف شرکت‌ها هم چندان نباید اعتماد کنید و قبل از خرید گوشی حتما نقد و بررسی‌های انجام شده را مرور کنید.
اصطلاحات فنی گمراه‌کننده
برخی شرکت‌ها معمولا با استفاده از برخی اصطلاحات به ظاهر فنی، کاربران را گمراه میکنند. این رویکرد به‌خصوص برای دوربین‌های زوم به وفور دیده می‌شود. به عنوان مثال سامسونگ به جای اینکه به سادگی بگوید گلکسی S20 و S21 از فناوری زوم هیبریدی استفاده میکنند، اصطلاح «زوم هیبریدی-اپتیک» را ابداع کرد. به همین خاطر کاربران فکر می‌کردند این گوشی‌ها در زمینه‌ی زوم اپتیکال حرف زیادی برای گفتن دارند که اینگونه نبود.
هواوی و ریلمی هم از جمله شرکت‌هایی هستند که با ابداع اصطلاحات جدید در زمینه‌ی لرزشگیر، کاربران را گمراه کرده‌اند. به عنوان مثال می‌توانیم به اصطلاح AIS هواوی اشاره کنیم که برای کاهش لرزش از فناوری هوش مصنوعی استفاده می‌کند. اگرچه این مشخصه تا حدی با لرزشگیر دیجیتال مرسوم فرق دارد، اما در نهایت نرم‌افزاری هستند. به همین خاطر اگر این موضوع برای شما اهمیت دارد، از پشتیبانی دوربین گوشی موردنظر از قابلیت لرزشگیر اپتیکال اطمینان حاصل کنید.
توجه ویژه به تعداد مگاپیکسل
توجه به تعداد مگاپیکسل یکی از قدیمی‌ترین ترفندهای شرکت‌ها برای فریب دادن کاربران است که همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بسیاری از کاربران کماکان فکر میکنند هرچه این عدد بیشتر باشد، کیفیت دوربین موردنظر بهتر است. در این رابطه مطالب زیادی را منتشر کرده‌ایم ولی به زبان ساده باید بگوییم که اندازه‌ی پیکسل‌های دوربین و ویژگی‌هایی مانند لرزشگیر اپتیکال، دیافراگم لنز و پردازش نرم‌افزاری در کل تاثیر بسیار بیشتری نسبت به تعداد پیکسل‌ها دارند.
این موضوع به‌خصوص برای محیط‌های کم‌نور بیشتر صدق می‌کند زیرا هرچقدر پیکسل‌ها بزرگ‌تر باشند، می‌توانند نور بیشتری دریافت کنند. از طرف دیگر لرزشگیر اپتیکال هم با کاهش لرزش دست، کیفیت عکس و ویدیو را بهبود می‌بخشد. روی هم رفته مهم‌ترین مزیت تعداد پیکسل‌های زیاد این است که برای زوم دیجیتال کیفیت بهتری را ارائه میکنند. با این حال بسیاری از دوربین‌های مبتنی بر رزولوشن بالا با بهره‌گیری از فناوری ترکیب پیکسل‌ها عکس‌های دارای رزولوشن پایین‌تری ثبت میکنند. به همین خاطر به جای توجه به تعداد پیکسل‌ها، هنگام خرید گوشی باید به اندازه‌ی پیکسل‌ها توجه کنید.
ترکیب پیکسل برای افزایش رزولوشن و فریم ریت
برخی شرکت‌ها با استفاده از روش‌های نرم‌افزاری فریم ریت و رزولوشن تصاویر و ویدیوها را افزایش می دهند. اگرچه این روش به خودی خود گمراه‌کننده نیست، اما مساله اینجاست که برخی از آن‌ها می‌گویند که چنین کارهایی را از طریق سخت‌افزاری انجام می‌دهند. به عنوان مثال سال‌ها قبل تعدادی از برندهای چینی مدعی می‌شدند که گوشی موردنظر آن‌ها از دوربین اصلی ۱۳ مگاپیکسلی بهره می‌برد ولی رزولوشن سنسور در حقیقت ۸ مگاپیکسل بود. اما آن‌ها با روش‌های نرم‌افزاری رزولوشن تصویر را به ۱۳ مگاپیکسل می‌رساندند. خوشبختانه این روزها دیگر چنین کاری به ندرت انجام می‌شود.
یکی دیگر از فریب‌های رایج، بحث پشتیبانی از سوپر اسلوموشون با سرعت ۹۶۰ فریم در ثانیه است. اما بسیاری از این گوشی‌ها در حقیقت ویدیوهای اسلوموشون با سرعت ۲۴۰ یا ۴۸۰ فریم در ثانیه را به عدد موردنظر نزدیک میکنند. سامسونگ از جمله شرکت‌هایی است که در این زمینه ید طولایی دارد. مثلا گلکسی S22 اولترا به طور سخت‌افزاری می‌تواند ویدیوهای اسلوموشن با سرعت ۴۸۰ فریم در ثانیه را ثبت کند ولی با استفاده از روش‌های نرم‌افزاری، ویدیو مبتنی بر سرعت ۹۶۰ فریم در ثانیه را تحویل کاربر می‌دهد. هواوی به انجام این کار علاقه‌ی زیادی دارد و مثلا در تبلیغات مربوط به هواوی P40 پرو آمده که این گوشی می‌تواند ویدیوهای اسلوموشن با سرعت ۷۶۸۰ فریم در ثانیه ضبط کند. اما در حقیقت سخت‌افزار موردنظر از پس ضبط ویدیوهای مبتنی بر سرعت ۱۹۲۰ فریم در ثانیه برمی‌آید.
ویژگی‌های یک دوربین گوشی عالی
حالا که با برخی از فریب‌های رایج در زمینه‌ی دوربین گوشی آشنا شده‌اید، احتمالا این سوال برایتان ایجاد شده که دوربین گوشی باید از چه ویژگی‌هایی بهره ببرد؟ اول از همه باید بگوییم که طی چند سال اخیر، قابلیت‌های مربوط به پردازش تصویر اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. در این زمینه هرکدام از شرکت‌ها رویکرد متفاوتی را اتخاذ میکنند و مثلا گوشی‌های سامسونگ عکس‌ها را با رنگ غلیظ‌تر و دامنه‌ی دینامیکی وسیعی ثبت میکنند ولی گوشی‌های سونی رنگ‌های طبیعی‌تری نشان می‌دهند و در زمینه‌ی HDR هم بسیار متعادل عمل میکنند. در این میان گوشی‌های گوگل و اپل در زمینه‌ی عکاسی در محیط‌های کم‌نور عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند. به همین خاطر قبل از خرید گوشی باید به عکس‌های ثبت شده توسط دوربین‌های گوشی موردنظر نگاهی بیندازید. در تمام نقد و بررسی‌های انجام شده می‌توانید بخش مربوط به این عکس‌ها را پیدا کنید.
از نظر سخت‌افزاری هم هرچقدر سنسور دوربین اصلی بزرگ‌تر باشد بهتر است. به عنوان مثال دوربین اصلی گوشی‌هایی مانند گلکسی S22، شیائومی می ۱۱ اولترا و سری پیکسل ۶ به اندازه‌ی کافی بزرگ هستند و در ضمن از قابلیت لرزشگیر اپتیکال هم بهره می‌برند. روی هم رفته بهتر است از دوربین‌های ۴۸، ۵۰، ۶۴ و ۱۰۸ مگاپیکسلی که از پیکسل‌های کوچک‌تر از ۰.۸ میکرون استفاده میکنند دوری کنید. در همین زمینه باید بگوییم که اگرچه برخی گوشی‌های ارزان‌قیمت از دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی استفاده میکنند، اما کیفیت این دوربین‌ها قابل مقایسه با دوربین ۵۰ مگاپیکسلی گوشی‌های هزار دلاری نیست زیرا از نظر اندازه‌ی سنسور تفاوت زیادی با هم دارند.
در نهایت باید این سوال را از خود بپرسید که به چند دوربین نیاز دارید. در حال حاضر بسیاری از گوشی‌های پرچمدار در کنار دوربین اصلی از دوربین اولترا واید و تله‌فوتو یا پریسکوپی بهره می‌برند تا کاربران برای عکاسی دست بازتری داشته باشند. تقریبا تمام گوشی‌های میانرده و ارزان‌قیمت هم از دوربین اولترا واید بهره می‌برند ولی دوربین تله فوتو در شمار کمتری از گوشی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
منبع: Android Authority
سنسور های الکی پشت خیلی از گوشی هارو هم نگفتی..که چهار تا دوربین داره بازش میکنی کلا یدونه اس..من قبلا راجب ردمی ۱۰ نظر گذاشتم ولی لطف کردن حذف کردن..واقعا سر مردم کلاه گشادی میذارن واسه رسیدن به منافعشون
همه اینا رو گفتید اما مثلاً اپل که به جای همون لفظ همیشگی ois عبارت دهن‌پرکن sensor shift رو استفاده می‌کنه رو نمیگید (می‌دونم به جای لنز، سنسور هرز شده اما به هر حال در نهایت همین ois رو داریم). یا مثلاً وقتی همه‌ی برندها به سادگی با یه سنسور تله یا حتی تشخیص عمق عکس‌های پرتره ثبت میکنن، اما اپل میاد و یه قطعه‌ی کاملاً غیرضروری با اسم دهن‌پرکن lidar استفاده می‌کنه رو بهش اشاره نمی‌کنید. کلاً استانداردهای دوگانه‌ای که واسه اپل و مابقی برندها دارید آدم رو به خنده میندازه.
لطفا الکی و بدون اطلاع این چیز ها رو نگید. لیدار برای عکاسی در شب و کلی قابلیت دیگه بود و غیرضروری نیست. واقعا هیچ چیزی ازش نمیدونید. سنسور شیفت هم فرق داره کاملا و سامسونگ هم داره به همون روی میاره چون کاملا متفاوته و جای زیادی رو میطلبه و کیفیت بسیار بهتری رو میده. لیدار هم که کلی قابلیت مختلف و همون هایی که گفتم رو داره. معمولا کسایی که هیچ چیزی از تکنولوژی نمیدونن میان فقط اپل رو خراب میکنن. یکم بزرگ بشید و اطلاعاتتون رو قبل نظر دادن بالا ببرید. ممنون از نویسنده که به همه چیز اشاره کرد. مخصوصا تفاوت کیفیت سنسور میانرده و پرچمدار
دوربین فقط هوآوی
اپل و سامسونگ