راه‌هایی برای تقویت رابطه والدین و فرزندان

سام راد

۱۶ آذر ۱۴۰۲ | ۲۱:۳۰ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۷ دقیقه

می‌گویند مهم‌ترین رابطه‌ای که یک فرد می‌تواند در زندگی خود داشته باشد رابطه با والدین خود است یا با فرزند. برای بسیاری، پیوند والدین و فرزند ناگسستنی است. این ارتباطی است که مانند هیچ ارتباط دیگری نیست، ارتباطی که توانایی مقاومت در برابر آزمون زمان و فراتر رفتن از آن را دارد. اما همیشه همه چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. گاهی اوقات اعتماد از بین می‌رود و احساسات صدمه می‌بیند.

بنابراین چه کاری می‌توانید انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که رابطه شما به مرور کم‌رنگ و لکه‌دار نمی‌شود؟ چگونه می‌توانید پیوند والدین و فرزندی خود را تقویت کنید؟ بهترین راه برای حفظ یک رابطه طولانی، قوی و سالم پرهیز از این فعالیت‌ها و رفتارها است. این نکات را دنبال کنید تا در طولانی مدت رابطه سالم‌تری با فرزندان خود داشته باشید.

۱. اشتراک‌گذاری بیش از حد

محققان دانشگاه واشنگتن و دانشگاه میشیگان در سال ۲۰۱۶ والدین و فرزندان را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند بسیاری از کودکان نه‌تنها نگران اشتراک‌گذاری بیش از حد والدین خود در فضای مجازی هستند، بلکه خجالت‌زده و ناامید نیز هستند. درباره‌ی اطلاعات شخصی، کودکان مورد بررسی فکر می‌کردند که والدینشان باید از آن‌ها می‌پرسیدند که آیا پست کردن آن‌ها درست است یا خیر. این تعادلی است که بسیاری از والدین هنوز به آن نرسیده‌اند. مطالعه تحقیقاتی Pew در ژوئیه ۲۰۲۰ نشان داد که از هر ۱۰ والدین ۸ نفر درباره‌ی فرزندان خود در رسانه‌های اجتماعی پست می‌گذارند.

۲. والد برف‌روب (Snowplow Parenting)

از بین بردن همه موانع سر راه فرزندتان با «کمک کردن» در پروژه مدرسه فرزندتان یا مداخله در صورت و زمانی که او نمره بدی بگیرد به موفقیت او کمک نمی‌کند. شریل کندی (Cheryl Kennedy, M.D)، استاد روانپزشکی در دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی، می‌گوید: «انجام همه کارها برای فرزندتان یا آسان کردن همه چیز ممکن است کودک شما را عقب نگه دارد». کودکان باید یاد بگیرند که به جلو بروند. مغز آن‌ها باید پردازش درونی موقعیت را انجام دهد.

کندی به والدین توصیه می‌کند که در صورت لزوم به فرزندان خود راهنمایی کنند، اما تأکید می‌کند که انجام کار برای آن‌ها در واقع ایجاد مانع است، نه مفید.

روش‌های فرزندپروری که بر سلامت روان کودک تأثیر منفی می‌گذارند

۳. نجات دادن دائم

دکتر کندی می‌گوید: «نگذارید که شکست خوردن بچه‌ها مانع رشد آن‌ها شود.» او می‌گوید هر بار که کودک شکست می‌خورد و شما به کمک می‌آیید، نیاز او را برای حل مشکلات به تنهایی از بین می‌برید. این بدان معنا نیست که ما نباید به آن‌ها آموزش دهیم، اما آن‌ها نباید از والدین انتظار داشته باشند که همه چیز را برای آن‌ها هموار کند.

۴. شناور مانند هلیکوپتر

نظارت بر هر جنبه‌ای از زندگی فرزندتان، مستقل شدن، تصمیم‌گیری و توانایی کودک را غیرممکن می‌کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ در دانشگاه ایالتی فلوریدا نشان داد که فرزندپروری هلیکوپتری تأثیر منفی بر سلامت روان بزرگسالان جوان دارد، از جمله تأثیرات غیرمستقیم بر اضطراب، افسردگی و رضایت از زندگی.

کتاب تصمیم گرفتم خودم اثر کیم سوهیون انتشارات آیین محمود

۷۶ %

۱۵۰,۰۰۰

۳۵,۹۰۰ تومان

مشاهده و خرید

۵. فرزندپروری افراطی (Extreme Parenting)

لی کولودنی کرافت (Leigh Kolodny-Kraft)، مشاور بالینی مواد مخدر و الکل و موسس و مدیر گروه کرافت می‌گوید: «در حالی که سبک فرزندپروری دیکتاتوری باعث فشار شدید بر روابط می‌شود، سبک والدینی بیش از حد سست نیز همین طور عمل می‌کند. زیرا ساختاری که کودکان نیاز دارند به آن‌ها داده نمی‌شود. او که درمان فردی و گروهی ارائه می‌دهد می‌گوید سبک فرزندپروری متعادل، سبکی است که در آن والدین فرزندان خود را تشویق می‌کنند تا احساسات خود را ابراز کنند و به آن‌ها احترام بگذارند و در عین حال به آن‌ها کمک کنند تا راه‌حل‌های خود را تدوین کنند.

۶. دادن بردهای آسان و همیشگی

دکتر کندی می‌گوید: «وقتی بچه‌ها کوچک هستند، هر چند وقت یک‌بار به آن‌ها اجازه می‌دهیم در یک بازی برنده شوند، اما نباید همیشه برنده شوند». همه فقط به خاطر حضورشان سزاوار یک جام نیستند. وقتی اجازه می‌دهیم فرزندانمان شکست بخورند، انعطاف‌پذیری را به آن‌ها آموزش می‌دهیم.

۷. اندازه‌گیری با استانداردهای ناعادلانه

از انتقال هر گونه احساسی به فرزندتان با این جمله که چرا نمی‌توانی بیشتر شبیه خواهر یا برادرت باشی، پرهیز کنید. مقایسه فرزندتان با خواهر و برادرش باعث ایجاد فشار بین آن‌ها می‌شود. کولودنی کرافت می‌گوید: «به فرزندتان بیاموزید که برای خودش به عنوان یک فرد ارزش قائل شود.

۸. انتظار داشته باشید که آن‌ها شما را کامل کنند

برای رسیدن به رویاهای خود به فرزندان خود تکیه نکنید. اگر امیدوار بودید که یک ستاره یا یک رقصنده شوید، انتظار نداشته باشید که فرزندان شما همان چیز را برای زندگی خود بخواهند. کولودنی کرافت می‌گوید: آن‌ها رویاهای خود را دارند که باید برای آن‌ها ارزش قائل شد.

این‌ها فهرست کارهایی بود که بهتر است در رابطه‌ی والد و فرزندی از آن‌ها پرهیز کنید. در ادامه توصیه‌هایی را می‌خوانید که خوب است آن‌ها را انجام دهید.

مهم‌ترین رابطه‌ی کودک رابطه‌ای است که با والدین یا مراقب خود برقرار می‌کند. کودکان از طریق رابطه مثبت والد-کودک، دنیای اطراف خود را می‌شناسند. همانطور که در حال رشد و تغییر هستند، کودکان به والدین خود نگاه می‌کنند تا تشخیص دهند آیا ایمن و مورد علاقه هستند یا خیر. همچنین این رابطه پایه‌ای است که آن‌ها روابط آینده‌ی خود را بر آن بنا خواهند کرد.

عشق خود را نشان دهید

لمس و خوی محبت‌آمیز در هر مرحله از زندگی ما برای رشد عاطفی و عصبی و زیستی سالم مورد نیاز است. مهم است که فرزندتان چندین بار در طول روز لمس ملایم و محبت‌آمیز مثلا در آغوش گرفتن شما را دریافت کند. هر تعاملی را به عنوان فرصتی برای برقراری ارتباط با فرزندتان در نظر بگیرید. با عبارات گرم از آن‌ها استقبال کنید، تماس چشمی‌ برقرار کنید، لبخند بزنید و تعامل صادقانه را تشویق کنید.

اغلب بگویید دوستت دارم

اغلب به طور ضمنی گفته می‌شود که ما فرزندانمان را دوست داریم، اما مطمئن شوید که هر روز بدون توجه به سن آن‌ها این جمله را از شما بشنوند. حتی زمانی که فرزند شما بدخلق است یا کاری انجام می‌دهد که شما دوست ندارید. این می‌تواند فرصتی عالی باشد تا به آن‌ها یادآوری کنید که بدون قید و شرط دوستشان دارید. یک دوستت دارم ساده می‌تواند تاثیر زیادی بر رابطه طولانی مدت شما با فرزندتان داشته باشد.

مرزها، قوانین و پیامدها را تعیین کنید

کودکان در حین رشد و یادگیری درباره‌ی دنیای اطراف خود به ساختار و راهنمایی نیاز دارند. با فرزندان خود درباره‌ی آنچه از آن‌ها انتظار دارید صحبت کنید و مطمئن شوید که درک می‌کنند. زمانی که قوانین زیر پا می‌روند، مطمئن شوید که پیامدهای مناسب سن را در نظر بگیرید و با آن‌ها سازگار باشید.

گوش کنید و همدردی کنید

ارتباط با گوش دادن شروع می‌شود. احساسات فرزندتان را بپذیرید و به او نشان دهید که درک می‌کنید. به او اطمینان دهید که برای کمک به او برای هر چیزی که نیاز دارد حاضرید. سعی کنید مسائل را از دید فرزندتان ببینید. با گوش دادن و همدلی با فرزندتان، شروع به پرورش احترام متقابل خواهید کرد.

۱۳ عبارتی که هرگز نباید به کودک خود بگویید

باهم بازی کنید؛ بازی دو نفره

بازی برای رشد کودک بسیار مهم است. این ابزاری است که از طریق آن کودکان مهارت‌های زبانی را توسعه می‌دهند، احساسات را ابراز می‌کنند، خلاقیت را پرورش می‌دهند و مهارت‌های اجتماعی یاد می‌گیرند. علاوه بر این، این یک راه سرگرم‌کننده برای تقویت رابطه خود با فرزندتان است. مهم نیست چه بازی می‌کنید. نکته کلیدی این است که فقط از یکدیگر لذت ببرید و متعهد شوید که به فرزندتان توجه بی‌نظیر خود را معطوف کنید.

در دسترس و بدون حواس‌پرتی باشید

اختصاص دادن فقط ۱۰ دقیقه در روز برای صحبت با کودک، بدون حواس‌پرتی، می‌تواند تفاوت بزرگی در ایجاد عادات ارتباطی خوب ایجاد کند. تلویزیون را خاموش کنید، وسایل الکترونیکی خود را کنار بگذارید و مدتی با کیفیت با هم بگذرانید. فرزند شما باید بداند که شما معتقدید علیرغم حواس‌پرتی‌ها و استرس‌های زیادی که سر راهتان قرار می‌گیرد، او در زندگی شما اولویت دارد.

با هم غذا بخورید

غذا خوردن در کنار هم به عنوان یک خانواده اغلب می‌تواند منجر به گفت‌وگوی عالی و ایجاد زمانی بای پیوند با فرزند شما شود. همه را تشویق کنید تا تلفن‌ها یا سایر دستگاه‌های خود را کنار بگذارند و به سادگی از همراهی یکدیگر لذت ببرند. زمان صرف غذا همچنین فرصتی عالی برای شما است تا اهمیت یک رژیم غذایی سالم و متعادل را به فرزندان خود بیاموزید، که بر سلامت روانی کلی آن‌ها نیز تأثیر می‌گذارد.

آیین‌های والدین و فرزندی ایجاد کنید

اگر بیش از یک فرزند دارید، سعی کنید وقت خود را صرف هر یک از آن‌ها کنید. ملاقات با کیفیت و تک به تک با فرزندتان می‌تواند پیوند والدین و فرزندی را تقویت کند، عزت نفس فرزندتان را تقویت کند و به او بفهماند که خاص و ارزشمند است. برخی از والدین در شب‌های ملاقات ویژه با فرزندان خود برنامه‌ریزی می‌کنند تا این فرصت تک به تک را ایجاد کنند. چه یک قدم زدن در اطراف محله باشد، یا رفتن به زمین بازی یا فقط تماشای یک فیلم در خانه، مهم است که هر کودک را جداگانه گرامی بدارید.

سخن آخر اینکه سعی کنید با فرزندان خود همنشین شوید

یکی از بهترین راه‌ها برای ایجاد روابط قوی‌تر با فرزندانتان، گذراندن زمان با کیفیت با آن‌هاست. بیرون بروید و با هم روی ترامپولین بپرید. تنیس، فوتبال و بسکتبال بازی کنید. بیرون بروید و درباره‌ی بچه‌هایتان و کارهایی که دوست دارند انجام دهند یاد بگیرید و این کارها را با آن‌ها انجام دهید. این یک راه ساده برای شناخت بهتر فرزندان و ایجاد روابط قوی‌تر با آن‌هاست.