۱۰ افتتاحیه‌ی برتر یک‌دهه‌ی اخیر سینما
در مقاله‌ی زیر ۱۰ سکانس افتتاحیه‌ی درخشان و ماندگار یک دهه‌ی اخیر سینما را معرفی می‌کنیم؛ از انگل تا برو بیرون. امروزه بسیاری از مخاطبان، حتی به غلط، یک فیلم را از روی پوستر یا جلد دی‌وی‌دی آن قضاوت می‌کنند. پس از جلد و پوستر، دومین چیزی که نگاه مخاطب را جذب می‌کند، صحنه‌ی افتتاحیه‌ی آن است.
به عقیده‌ی بسیاری، نخستین ثانیه‌های یک فیلم سینمایی مهم‌ترین لحظات آن هستند؛ لحظاتی که حال‌وهوای فیلم و آن چه در ادامه قرار است پیش بیاید را تعیین می‌کنند. این فیلم قرار است ترسناک، مهیج یا خنده‌دار باشد؟
طی ده سال اخیر، صنعت سینما فیلم‌هایی را متولد کرده‌است که به دلایل مختلف باعث جذب مخاطبان شده‌اند. این لیست شما را با فیلم‌های منتشرشده پس از سال ۲۰۱۰ آشنا می‌کند که از همان لحظات ابتدایی و با صحنه‌های افتتاحیه‌ی خود مخاطبان را میخ‌کوب کرده‌اند.
۱۰. شبکه اجتماعی (The Social Network)
- محصول: ۲۰۱۰
- کارگردان: دیوید فینچر
- بازیگران: جسی ایزنبرگ، اندرو گارفیلد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۵ از ۱۰۰
آن‌طور که چندوقت پیش مشخص شد، شبکه‌ی اجتماعی فینچر فیلم محبوب کوئنتین تارانتینو در یک دهه‌ی اخیر است. این یک دست‌آورد بزرگ برای هشتمین فیلم فینچر محسوب می‌شود و این نکته که فیلم توانست در سطح بین‌المللی جوایز مختلفی به‌دست بیاورد هم بر این نظر تارانتینو صحه می‌گذارد.
صحنه‌ی افتتاحیه‌ی فیلم گفت‌وگوی بین مارک زاکربرگ و دوست‌دخترش را در یک رستوران نشان می‌دهد که در آن، دختر رابطه‌ی خود با زاکربرگ را به پایان می‌رساند. این صحنه با دیالوگ‌های دقیق و بازی‌های درخشان، شخصیت زاکربرگ را به درستی در اولین قدم شکل می‌دهد و باعث می‌شود مخاطب در ادامه‌ی فیلم بتواند با او ارتباط برقرار کند.
۹. جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد (Star Wars: The Force Awakens)
- محصول: ۲۰۱۵
- کارگردان: جی. جی. آبرامز
- بازیگران: دیزی ریدلی، هریسون فورد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
دلیل حضور جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد در این لیست، حس نوستالژیکی است که سرتاسر این فیلم را در برگرفته‌است. این فیلم نخستین قسمت از سری جدید فیلم های جنگ ستارگان بود که پس از ۱۰ سال منتشر می‌شد و آمده بود که در گیشه شگفتی بیافریند.
اگرچه واکنش برخی منتقدان به جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد و به سه‌گانه‌ی جدیدی که این فیلم نخستن قسمت آن بود مساعد نبود و آن‌ها اعتقاد داشتند ادامه‌ی آن نباید ساخته شود، اما برای هواداران همیشگی جنگ ستارگان این نظرات مهم نبود و همین صحنه‌ی افتتاحیه‌ی پر از خاطره آن‌ها را به وجد آورد.
۸. تک‌تیرانداز آمریکایی (American Sniper)
- محصول: ۲۰۱۴
- کارگردان: کلینت ایستوود
- بازیگران: بردلی کوپر، سینا میلر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۲ از ۱۰۰
اگرچه ممکن است تک‌تیرانداز آمریکایی از نظر سیاسی فیلمی بحث برانگیز باشد که خیلی‌ها با آن موافق یا مخالف هستند، اما هرچه باشد صحنه‌ی افتتاحیه‌ی نفس‌گیر و پرتنش آن از بهترین صحنه‌های افتتاحیه‌ی ۱۰ سال اخیر سینما است و نمی‌توان با آن مخالفت کرد.
در طول سه دقیقه‌ی ابتدایی فیلم، ایستوود با استفاده از تجربه و تکنیک مثال‌زدنی خود فضایی پرتنش و خفقان‌آور می‌آفریند که مخاطبان سینمایی طی آن مجبور می‌شوند نفس‌های خود را در سینه حبس کنند و لحظه‌ای چشم‌های خود را از پرده‌ی نقره‌ای برنگردانند.
دیدن این‌که یک مادر به فرزند خود نارنجک می‌دهد به اندازه‌ی کافی بهت‌آور است و کافی است به این معادله انگشت نامطمئن بردلی کوپر که به آرامی روی ماشه حرکت می‌کند هم اضافه شود تا صحنه‌ی افتتاحیه‌ای فراموش‌نشدنی خلق گردد.
۷. جنگوی زنجیرگسسته (Django Unchained)
- محصول: ۲۰۱۲
- کارگردان: کوئنتین تارانتینو
- بازیگران: جیمی فاکس، کریستوف والتس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۱ از ۱۰۰
پس از این که والتس در فیلم قبلی تارانتینو، حرامزاده‌های لعنتی (Inglourious Basterds)، نقش یک شیطان بی‌بدیل را به زیبایی هرچه تمام‌تر ایفا کرده بود، حالا این که او در صحنه‌ی ابتدایی جنگوی زنجیرگسسته گروهی برده را آزاد می‌کرد، یک شوک بزرگ برای مخاطبان بود. شوکی که پیش از هرچیز هنر بازیگری کریستوف والتس را به رخ می‌کشید و پس از آن هوشمندی تارانتینو به عنوان یک کارگردان را نشان می‌داد.
والتس به همان خونسردی شخصیت منفی فیلم پیشین خود است و در همان حال، تفاوت شخصیتی که در جنگوی زنجیرگسسته ایفا می‌کند با شخصیت قبلی که در حرامزاده‌های لعنتی ایفا می‌کرد، شبیه به تفاوت آسمان با زمین است.
۶. برو بیرون (Get Out)
- محصول: ۲۰۱۷
- کارگردان: جوردن پیل
- بازیگران: دنیل کالویا، الیسون ویلیامز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۵ از ۱۰۰
وقتی‌که برو بیرون، سال ۲۰۱۷، به عنوان نخستین تجربه‌ی کارگردانی جوردن پیل منتشر گردید، تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های آن سال شد. نخستین فیلم پیل توانسته‌است طنز موقعیت را در جای درست خود با وحشتی نبوغ‌آمیز درهم آمیزد و هم‌زمان اشارات سیاسی فراوانی را در خود جای دهد.
صحنه‌ی افتتاحیه‌ی فیلم، مرد سیاه‌پوست جوانی را در حال صحبت کردن با تلفن همراه در محیطی آرام نشان می‌دهد که پس از چندی ماشینی با سروصدای فراوان از کنار آن می‌گذرد. از همین صحنه‌ی ابتدایی می‌توان فهمید که باید منتظر غافل‌گیرشدن ماند.
۵. مکس دیوانه: جاده خشم (Mad Max: Fury Road)
- محصول: ۲۰۱۵
- کارگردان: جرج میلر
- بازیگران: تام هاردی، شارلیز ترون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
در اصل مکس دیوانه: جاده خشم ادامه‌ی سری فیلم‌هایی از همین نام با بازی مل گیبسون است که سال‌ها پیش منتشر شده‌اند. زیبایی بصری خارق‌العاده‌ی مکس دیوانه: جاده خشم بلافاصله نشان می‌داد که این قسمت سری فیلم‌های مکس دیوانه قرار است یک سر و گردن از سایر قسمت‌های آن بهتر باشد.
در صحنه‌ی ابتدایی، ما صدای تام هاردی را می‌شنویم که چگونگی رخ دادن آخرالزمان را توضیح می‌دهد. پس از آن تنها سکوت است و بیابان و نور خورشید و ناگهان بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای تعقیب و گریز بی‌پایان و دیوانه‌وار ماشین‌ها شروع می‌شود.
۴. انگل (Parasite)
- محصول: ۲۰۱۹
- کارگردان: بونگ جون-هو
- بازیگران: سونگ کانگ-هو، لی سون-کیون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۶ از ۱۰۰
انگل برنده‌ی اسکار بهترین فیلم ۲۰۱۹ و یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های بهترین فیلم خارجی زبان تاریخ سینما است. فیلم همه‌چیز را به آرامی و با طمانینه کنار هم قرار می‌دهد و قدم به قدم مخاطب را درون جریان می‌کشاند و همین نکته است که باعث می‌شود صحنه‌ی افتتاحیه‌ی آن بسیار مهم باشد.
در صحنه‌ی افتتاحیه‌ی انگل، مخاطبان در کم‌تر از سه دقیقه، همه‌ی آن چه نیاز است درباره‌ی پنج شخصیت اصلی فیلم بدانند را با دیالوگ‌های کمدی و فیلم‌نامه‌ای به شدت روان نوشته‌شده درمی‌یابند و با شناخت کامل منتظر می‌مانند تا داستان شکل بگیرد.
۳. آن (It)
- محصول: ۲۰۱۷
- کارگردان: اندی موسکیتی
- بازیگران: جیدن لیبرهر، فین ولفهارد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰
شاید آن بهترین اقتباس سینمایی‌ای که از آثار استفن کینگ شده‌است، نباشد و شاید نخستین مرتبه در سینما نباشد که چنین صحنه‌ی افتتاحیه‌ای ساخته می‌شود، اما با وجود این‌ها شوک و بهت‌آوری صحنه‌ی افتتاحیه‌ی آن از تمام فیلم‌های قبلی بیش‌تر است.
روپوش زرد جرجی در آن فضای خاکستری و بارانی، یادآور روپوش قرمز آن دختر کوچک در فهرست شیندلر (Schindler’s List) است و موسیقی جادویی‌ای که پخش می‌شود، مخاطبان را به‌یاد هری پاتر می‌اندازد. نخستین صحنه‌ی حضور شخصیت شیطانی فیلم در آن به‌درستی شکل گرفته‌است و توانسته‌است به کلی مخاطب را مبهوت کند.
۲. مالیخولیا (Melancholia)
- محصول: ۲۰۱۱
- کارگردان: لارس فون تریه
- بازیگران: کیرستن دانست، کیفر ساترلند
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
صحنه‌ی افتتاحیه‌ی مالیخولیا پاسخی است به صحنه‌ی افتتاحیه‌ی ۲۰۰۱: یک ادیسه‌ی فضایی (۲۰۰۱: A Space Odyssey) کوبریک. فون تریه موسیقی الکتریکی و سکوتی تنش‌زا را با تصاویری متحرک و وهم‌آلود ترکیب می‌کند تا در همان قدم نخست فضای هنری فیلم خود را به مخاطب معرفی نماید.
نمای افتتاحیه از رعد و برق در مسیر تکامل استفاده می‌کند و در بین تصاویری ترکیبی از زمین و کیهان حال‌وهوایی خارق‌العاده خلق می‌نماید. دیدن صحنه‌های پایانی و آن برخورد عظیم در مالیخولیا نه‌تنها آگاهی‌آفرین است، بلکه یک‌بار دیگر مخاطب را به یاد صحنه‌ی افتتاحیه‌ی فیلم می‌اندازد.
۱. بیبی راننده (Baby Driver)
- محصول: ۲۰۱۷
- کارگردان: ادگار رایت
- بازیگران: انسل الگورت، لیلی جیمز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰
بیبی راننده دومین فیلم بزرگ ادگار رایت از زمان اسکات پیلگریم در برابر دنیا (Scott Pilgrim vs. the World) است. رایت در دهمین فیلم خود تمام تکنیک‌های سینمایی خویش را گرد هم می‌آورد و موفق می‌شود صحنه‌های اکشن درخشانی خلق کند.
صحنه‌ی نخست بیبی را معرفی می‌کند؛ یک راننده برای فرار از مخمصه. او در همان حال که به موسیقی گوش می‌دهد، منتظر است تا پس از بازگشت گروهش که در حال سرقت بانک هستند، فرار کند. دوستانش سر می‌رسند، تعقیب و گریز آغاز می‌شود و بیبی سخت‌ترین موانع را بدون این که کوچک‌ترین اخمی به ابرو بیاورد از سر راه برمی دارد.
منبع: screenrant
فیلم اخری خیلی خوب
دروووود بر شرف ادم حق گو😂
لابد اینهمه فیلم هابیت که مارول داد بیرون کشک بودن مثل اند گیم ،ایفینتینی وار ،نو وی هوم ، بلک پنتر و…
اونا که فیلم نیست کارتونه شبه فیلمه 😂😂😂