۱۰ فیلم ترسناک تماشایی درباره هالیوود
با وجود اینکه این روزها آثار ابرقهرمانی و اقتباس‌های کامیک‌بوکی سینما را قبضه کرده‌اند، ژانر وحشت همیشه طرفداران خاص خود را دارد و هنوز هم با فرنچایزهای متعدد رونق خود را حفظ کرده است. ژانر وحشت قدرت خود را از سوژه‌های متنوعش می‌گیرد؛ موجودات فراطبیعی ترسناک، قاتلان سریالی خبیث و گاهی هم موضوعاتی ملموس‌تر.
خود پدیده سینما و زرق و برق جاری در هالیوود می‌توانند جزو موضوعات پرطرفدار فیلم‌ها باشند. در همین راستا دسته خاصی از فیلم‌های ترسناک هستند که به ویرانگری هالیوود و پدیده فیلمسازی می‌پردازند. این فیلم‌های ترسناک که بر ماهیت سیاه و تاریک صنعت فیلمسازی تمرکز میکنند، جذابیت خاص خود را دارند.
- ۱۳ فیلم تماشایی درباره فرایند فیلمسازی؛ پشت پرده جهان پرحاشیه‌ی سینما
- ۱۰ فیلم ترسناک و درام برتر که تماشای مجددشان سخت است
۱۰) پرل (Pearl)
- کارگردان: تی وست
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۲۲
۲۰۲۲ سال عرضه دو فیلم ترسناک به هم پیوسته از تی وست بود؛ «ایکس» و دنباله آن «پرل». «ایکس» فیلم اسلشری بود که بر تاثیر اجتماعی فیلمسازی مستقل تاکید می‌کرد، در حالی که «پرل» بیشتر مرهون جریان تکنی‌کالر اوایل هالیوود و تولیدات پرزرق و برق آن است. پرل (میا گاث)، شخصیت اصلی فیلم، سال ۱۹۱۸ و در میانه جنگ جهانی اول در آرزوی فرار از خانه خود و اهالی ظالم آن است و این میان سینمای هالیوود تنها راه رستگاری او به شمار می‌رود.
«پرل» آرزو دارد که به رقصندگان فیلم‌های موزیکالی که تماشا می‌کند بپیوندد. این فیلم ترسناک با الهام از زیبایی‌شناسی هالیوود کلاسیک فیلمبرداری، تدوین و آهنگسازی شده است و رفته رفته پرل را وارد کابوسی عمیق می‌کند.
۹) جاده مالهالند (Mulholland Drive)
- کارگردان: دیوید لینچ
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۱
این شاهکار نئو-نوآر و سورئالیستی دیوید لینچ که با عنوان «داستانی عاشقانه در شهر رویاها» توصیف شده است، به مثابه قصیده‌ای اثیری درباره لس آنجلس و قدرت ستاره‌سازی هالیوود است. «جاده مالهالند» که از طریق نگاه به غایت خوشبینانه بتی المز (نائومی واتس) روایت می‌شود، حول محور جستجوی هویت یک زن مبتلا به فراموشی می‌چرخد و با ارجاعات بسیار به هالیوود دومینویی از اسرار را آغاز می‌کند.
فیلم لینچ به ماهیت فاسد و سمی صنعت فیلمسازی وارد می‌شود. با این حال، «جاده مالهالند» همزمان از طریق سبک فیلمسازی رویاگونه خود و ارجاعات متعددش به ستایش از هالیوود هم می‌پردازد.
۸) چشم‌های ستاره‌ای (Starry Eyes)
- کارگردانان: کوین کولش، دنیس ویدمایر
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۱۴
«چشم‌های ستاره‌ای» کوین کولش و دنیس ویدمایر یک فیلم اول ترسناک نفس‌گیر است که به کلی نادیده گرفته شد. فیلم به انجمن‌های مخفی و پررمز و راز روی می‌آورد تا داستانی تکان‌دهنده درباره حرص سیری‌ناپذیر مردم برای کسب شهرت در هالیوود تعریف کند و نشان دهد که آدم‌ها تا کجا برای دستیابی این هدف می‌توانند پیش بروند.
الکساندرا اسو تمام وجودش برای ارائه یک اجرای غم‌انگیز می‌گذارد تا راوی بازیگر زن ساده‌ای باشد که در مناسبات توهین‌آمیز و آزاردهنده صنعت سینما به لجن کشیده می‌شود. تجربه وحشتناک آزار جنسی در قبال دریافت نقش که او از سر می‌گذراند بدل به کاتالیزوری برای بیدار شدن نیروهایی فراطبیعی شده که طی آن او هم به معنای واقعی و هم استعاری از نو متولد می‌شود.
۷) بدل (Body Double)
- کارگردان: برایان دی پالما
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۸۴
برایان دی‌پالما، کارگردانی رویاپرداز و ویژه که تاثیرات عظیمی را از آلفرد هیچکاک به ارث برده است. «بدل» او اشارات بسیار جالب و آشکاری به برخی از بهترین آثار هیچکاک، مانند «پنجره عقبی» و «سرگیجه»، دارد. در «بدل» یک بازیگر ناموفق پس از اینکه در میانه یک چشم‌چرانی شاهد قتلی می‌شود، خود را در میانه یک توطئه گرفتار می‌یابد.
«بدل» در هالیوود واقع شده است، اما شخصیت اصلی‌اش یک بازیگر کم‌فروغ فیلم‌های ترسناک است که رفته رفته به یک کارگر جنسی وابسته می‌شود. دی‌پالما بارها و بارها این شخصیت‌ها را با همتایان سینمایی ساختگی خود در تقابل قرار می‌دهد تا به تاثیر عظیمی در تماشاگر منجر شود.
۶) جیغ ۳ (Scream 3)
- کارگردان: وس کریون
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۶ از ۱۰
- سال اتتشار: ۲۰۰۰
مجموعه فیلم‌های «جیغ» کمک شایانی به آغاز موجی از فیلم‌های اسلشر خودآگاهانه پس از خود کرد که به اندازه مخاطبان این ژانر عشق و احترام نثار فیلم‌های ترسناک میکنند. «جیغ ۳» پا را فراتر می‌گذارد و گروه بازیگران فیلم در فیلم بازتابی «چاقوزنی» (Stab) را بدل به آخرین قربانیان خود می‌کند.
«جیغ ۳» عمدتا در لوکیشن‌های فیلمبرداری اتفاق می‌افتد در حالی که شخصیت‌ها مستقیما در مورد وضعیت وحشت و سینما اظهار نظر میکنند. «جیغ ۳» با حضوری قاتل نقاب‌داری که در استودیوهای هالیوودی به جمع‌آوری اجساد می‌پردازد بی‌اندازه سرگرم‌کننده است. این کابوس جدید وس کریون از انرژی مثال‌زدنی‌ای بهره می‌برد، گویی شخصیت خبیث خیالی خیابان الم شروع به گرفتن انتقام در دنیای واقعی کرده است.
۵) ترکیدن (Blow Out)
- کارگردان: برایان دی پالما
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۸۱
«ترکیدن» برایان دی‌پالما مستقیما از «آگراندیسمان» میکل آنجلو آنتونیونی الهام گرفته شده است، ولی او با هوشمندی تمرکز را از عکاسی به ضبط صدا تغییر می‌دهد. جک تری (جان تراولتا) متخصص جلوه‌های صوتی در یک فیلم ارزان اسلشر است که تصادفا صحنه یک قتل را در لحظه ضبط صدا در فضای بیرونی ضبط می‌کند.
تری رفته رفته درگیر یک توطئه ترور می‌شود و درجه خطر به اوجی باورنکردنی می‌رسد و در این میان «ترکیدن» لحظه‌ای از صحبت درباره سینما دست نمی‌کشد. دی‌پالما «ترکیدن» را با یک صحنه فیلم در فیلم آغاز می‌کند و دیالوگ پایانی فیلم هم ترکیبی عمیقا ناراحت‌کننده از واقعیت و تخیل جاری در سینما است.
۴) فرزند چاکی (Seed Of Chucky)
- کارگردان: دان مانچینی
- امتیاز IMDb به فیلم: ۴.۸ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۴
برخلاف تمام پیش‌بینی‌ها، این عروسک کودکانه قاتل همچنان در فیلم‌های گوناگون می‌تازد. «فرزند چاکی» اولین ساخته خالق این مجموعه یعنی دان مانچینی است و به مانند فیلم قبلی «عروس چاکی»، این فیلم هم حامل حس خاصی از کمدی سیاه و کنایه‌آمیز است.
مطمئنا نقش «عروس چاکی» در روند تبدیل شدن این عروسک به نسخه‌ای احمقانه‌تر از خودش محوری‌تر بوده است، اما در «فرزند چاکی» داستان به هالیوود می‌رسد و ارجاعات سینمایی از پیش بیشتر می‌شود. چاکی و تیفانی از طریق جلوه‌های سینمایی از نو زنده می‌شوند و حتی جان واترز هم نقشی در «فرزند چاکی» ایفا می‌کند.
۳) استودیو صدای بربری (Berberian Sound Studio)
- کارگردان: پیتر استریکلند
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۲ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۱۲
پیتر استریکلند به عنوان یکی از منحصربه‌فردترین افراد در فیلم‌های ترسناک بریتانیایی شناخته می‌شود. «استودیو صدای بربری» فیلمی بسیار ترسناک است که از یک ایده نسبتا ساده بیشترین بهره را می‌برد. در این فیلم، یک صدابردار بریتانیایی برای تکمیل کار جلوه‌های صوتی یک فیلم ترسناک به ایتالیا سفر می‌کند.
گیلدروی (توبی جونز)،صدابردار، به تدریج در مورد ماهیت حقیقی این فیلم و چیزی که مشغول کار بر روی آن است دچار تردید و نگرانی می‌شود. نمایش رعب‌انگیز و مسحورکننده توبی جونز در نقش گیلدروی همان عنصر مخفی‌ای است که به شکل گرفتن این داستان پرتنش کمک می‌کند.
۲) افسانه‌های شهری: نسخه نهایی (Urban Legends: Final cut)
- کارگردان: جان اتمن
- امتیاز IMDb به فیلم: ۴.۳ از ۱۰
- سال انتشار: ۲۰۰۰
فیلم اول «افسانه‌های شهری» یک فیلم اسلشر بالای متوسط دهه نودی است که در پاسخ به استقبال‌ها از «جیغ» ساخته شد. دنباله این فیلم ترسناک، «افسانه‌های شهری: نسخه نهایی»، را به راحتی می‌توان نادیده گرفت. با این حال در کمال تعجب این یک دنباله هوشمندانه است که با هماری اسکات دریکسون مشهور نوشته شده است.
فیلم حول محور گروهی از دانشجویان سینما می‌چرخد که برای بردن جایزه هیچکاک با فیلم‌های پایان‌نامه‌ای خود، که یکی از آن‌ها بر افسانه‌های شهری متمرکز است، با یکدیگر رقابت میکنند. «افسانه‌های شهری: نسخه نهایی» به تمجید از سینماگران مؤلف می‌پردازد و همانطور که این عاشقان سینما به سرنوشت محتوم خود دچار می‌شوند، فیلم یک غافلگیری هیچکاکی رضایت‌بخش برای مخاطبان عرضه می‌کند.
۱) نمایش بعد از ظهر (Matinee)
- کارگردان: جو دانته
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
- سال انتشار: ۱۹۹۳
جو دانته یک فیلمساز ژانر نترس است که به معنای واقعی کلمه به سینما عشق می‌ورزد. بسیاری از آثار دانته ادای احترامی پرشور به تاریخ سینما هستند. «نمایش بعد از ظهر» یکی از آثار نادیده‌گرفته‌شده دانته است.
این پارودی ترسناک با بازی جان گودمن ادای دینی است به آثار رده بی علمی-تخیلی دهه ۵۰ و افرادی چون ویلیام کسل. فیلم که در زمان بحران موشکی کوبا می‌گذرد، ترس ملموسی را که موتور محرکه سینمای دهه ۵۰ بود بازتاب می‌دهد و همچنین خودآگاهی ویران‌کننده‌ای را که در حال تسلط بر سینمای دهه ۹۰ بود منعکس می‌کند.
