کتاب برای گیمرها؛ جان‌های اضافه
در کتابی به نام «جان‌های اضافه: چرا بازی‌های ویدیویی مهم هستند» (Extra Lives: Why Video Games Matter)، نویسنده و روزنامه‌نگار، تام بیسل (Tom Bissell) به دنیای پیچیده بازی‌های ویدیویی وارد می‌شود و تجربه شخصی خود را با نقد تحلیلی ترکیب می‌کند. این کتاب که در سال ۲۰۱۰ منتشر شد، نگاهی عمیق و قابل تأمل به بازی‌های ویدیویی به عنوان یک نیروی فرهنگی، یک رسانه‌ی هنری و شکلی از سرگرمی ارائه می‌دهد که فراتر از مفهوم معمول «بازی» است. اثر بیسل هم ادای دینی به قدرت غوطه‌ورکننده‌ی بازی‌ها است و هم تأملی بر اهمیت گسترده‌تر آن‌ها در فرهنگ معاصر.
یکی از استدلال‌های اصلی کتاب «جان‌های اضافه» این است که بازی‌های ویدیویی بیش از یک سرگرمی ساده و آن‌ها شکلی از هنر به شمار می‌آیند. همان‌طور که فیلم، ادبیات و موسیقی قادر به برانگیختن احساسات و انتقال داستان‌ها هستند، بازی‌های ویدیویی نیز توانایی دارند تا احساسات بازیکنان را برانگیزند و تأثیرات ماندگاری بر جای بگذارند. بیسل که یک روزنامه‌نگار با تجربه و دارای پیشینه‌ای در ادبیات داستانی است، از دیدگاهی منحصر به فرد به این موضوع نگاه می‌کند و عمق احساسی بازی‌های برجسته را با آثار بزرگ ادبیات یا سینما مقایسه و از این رسانه در برابر منتقدانی که آن را تنها به عنوان سرگرمی سطحی تلقی می‌کنند، دفاع می‌کند. این کتاب بخشی خاطرات و بخشی تحلیل است که تجربیات شخصی بیسل در حوزه‌ی بازی‌های ویدیویی و مشاهدات او درباره تحول این صنعت را منعکس می‌کند.
او پدیده‌ای به نام تناقض لودوناریتیو (Ludonarrative dissonance) را برجسته می‌کند، جایی که داستان بازی و مکانیک‌های گیم‌پلی در ناهماهنگی هستند که این می‌تواند غرق شدن بازیکن در بازی را مختل کند. در طول کتاب «جان‌های اضافه»، بیسل به تحلیل چندین بازی برجسته از جمله «بریده» (Braid)، «جی‌تی‌ای 4» (Grand Theft Auto IV)، «مس افکت» (Mass Effect) و «فال‌اوت ۳» (Fallout 3) می‌پردازد و آن‌ها را به خاطر دستاوردهای هنری‌شان و کمک به بلوغ این رسانه تحسین می‌کند. او استدلال می‌کند که این بازی‌ها نشان‌دهنده پیشرفت‌های قابل‌توجهی در داستان‌سرایی و ایجاد ارتباطات احساسی هستند و به عنوان یک شکل هنری مهم در زمانه ما مطرح می‌شوند. این کتاب همچنین نگاهی صادقانه به رابطه شخصی بیسل با بازی‌های ویدیویی ارائه می‌دهد و به هر دو جنبه جذابیت و اعتیاد بالقوه‌ی آن‌ها اذعان می‌کند. او به تأمل درباره مبارزات خود در یافتن توازن بین بازی کردن و سایر جنبه‌های زندگی می‌پردازد و نگاهی دقیق به تأثیر بازی‌های ویدیویی بر افراد ارائه می‌دهد. در مجموع، «جان‌های اضافه» نگاهی دقیق به نقش بازی‌های ویدیویی در فرهنگ مدرن ارائه می‌دهد و برای به رسمیت شناختن آن‌ها به عنوان یک شکل هنری مؤثر و قابل توجه تلاش می‌کند.
