بهترین فیلم انیمیشن گلدن گلوب به پیش‌بینی ورایتی
مجله‌ی ورایتی که از چندی پیش پیش‌بینی برترین شانس‌های جشنواره گلدن گلوب را آغاز کرده است، پس از بهترین فیلم درام، بهترین فیلم موزیکال و بهترین فیلم خارجی زبان به سراغ بهترین انیمیشن رفته است. عرصه‌ای که با توجه به حضور انیمیشن روح و رکوردشکنی‌هایش شاید نیازی به پیش‌بینی نداشته باشد، اما در سالی که گذشت در کنار انیمیشن روح، از کمپانی پیکسار، انیمیشن‌های جذاب دیگری هم به نمایش در آمدند که باید به آن‌ها توجه شود. انیمیشن‌هایی که دور از انتظار نخواهد بود اگر گوی رقابت را در فصل جوایز از روح بربایند.
- پیش‌بینی ورایتی از بهترین فیلم خارجی زبان گلدن گلوب؛ فیلم مجیدی نیست
- پیش‌بینی ورایتی از نامزدهای بهترین فیلم کمدی یا موزیکال گلدن گلوب
- پیش‌بینی اسکار ۲۰۲۱؛ سرزمین آواره‌ها همچنان محبوب فصل جوایز
در لیست زیر نگاهی به پیش‌بینی منتقدان ورایتی می‌اندازیم؛
۱. گرگینه‌ها (Wolfwalkers)
- کارگردان: تام مور، راس استوارت
- صداپیشگان: هانر نیفسی، اوا ویتاکر
- نمره‌ی متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- نمره راتن تومیتوز: ۹۹ از ۱۰۰
دختری که پدرش مأمور کشتن آخرین گله‌ی گرگ‌های مستقر در جنگل است، با دختری عجیب که در جنگل زندگی می‌کند دوست می‌شود و به او قول می‌دهد که مادر گمشده‌اش را پیدا کند.
گرگینه‌ها انیمیشنی است لایق دیدن. گرگینه‌ها نه تنها به آموزه‌های اخلاقی انسان بودن اشاره می‌کند، بلکه در تلاش است تا داستانی بکر را به صورت بصری روایت کند. پیش از هر چیز آن چه در گرگینه‌ها به چشم می‌آید، آشنا بودن کارگردان‌ها است با امکاناتی که مدیوم انیمیشن در اختیارشان می‌گذارد. گرگینه‌ها از امکانات نامحدود انیمیشن نهایت استفاده را می‌برد تا مخاطب را هر چه بیشتر به اتمسفر شهر، زاویه‌ی دید دختر و گرگینه بودن نزدیک کند. روایتی عاری از پیچیدگی و شخصیت‌پردازی‌هایی که در نگاه اول تیپ به نظر می‌رسند، با پیش رفتن داستان تغییر شکل می‌دهند و تبدیل به عناصری جذاب می‌شوند.
در صداگذاری و صداسازی هم گرگینه‌ها، در کمال خلاقیت، فضاسازی می‌کند و مخاطب را به هنگام نیاز در اتمسفر جنگل و در مواقع دیگر در اتمسفر شهر فرو می‌برد و تقابل آرامش جنگل و شلوغی شهر را به بهترین صورت به نمایش می‌گذارد. در استفاده از رنگ‌ها و غرق ساختن بیننده در موقعیت مکانی و زمانی‌ای که داستان در آن روایت می‌شود هم گرگینه‌ها موفق عمل می‌کند. گرگینه‌ها آن چه برای تعریف کردنش ساخته شده است را تعریف می‌کند.
۲. روح (Soul)
- کارگردان: پیت داکتر
- صداپیشگان: دیوید دیگز، جیمی فاکس
- نمره‌ی متاکریتیک: ۸۳ از ۱۰۰
- نمره‌ی راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
نوازنده‌ای که طی حادثه‌ای به جهان پس از مرگ می‌رود، تلاش می‌کند که بازگردد و کارهای ناتمام خود را به پایان برساند.
روح، که در کارنامه‌ی کارگردان خود پس از کارخانه‌ی هیولا (.Monster Inc)، پرواز (Up) و درون و بیرون (Inside Out) قرار گرفته است، از پختگی کاملی برخوردار است. هم در روایت، هم در پرداختن شخصیت‌ها و هم در تصویرسازی. پیکسار این بار به همین دنیا و داستان‌هایی که در آن می‌گذرد بسنده نکرده است و به دنبال یافتن ماجراهای بیشتر به جهان پس از مرگ و پیش از تولد سفر کرده است. روح تلاش می‌کند فلسفه‌ای وجودی را به زبانی کودکانه و ساده بیان کند، به گونه‌ای که تمام مخاطبان بتوانند آن را درک کنند و قدر زندگی را بدانند. روح در تلاش است برای هر کدام از سؤال‌های دنیوی که به اندازه‌ی تاریخ بشریت ذهن ما را مشغول کردهاند پاسخی بیابد. روح سرشار است از بهترین نمونه‌ی کمدی‌های همیشگی انیمیشن‌های پیکسار که باعث می‌شود توجه به پیام سنگین فیلم برای مخاطب آسان‌تر شود؛ از شوخی با آبراهام لینکلن گرفته تا مادر ترزا.
پیت داکتر در کارگردانی کم‌نظیر عمل می‌کند و با نورپردازی خاص، در هر پلان، احساس مد نظر خود را به مخاطب منتقل می‌کند. صداسازی بازیگران به نزدیک‌تر شدن بیننده به شخصیت کمک فراوانی می‌کند و قطعا تمام آن چه روح می‌خواهد منتقل کند در موسیقی گوش‌نواز آن نهفته است.
۳. روی ماه (Over the Moon)
- کارگردان: گلن کین
- صداپیشگان: فیلیپا سونگ، کتی انگ
- نمره‌ی متاکریتیک: ۶۰ از ۱۰۰
- نمره‌ی راتن تومیتوز: ۸۰ از ۱۰۰
دختری ماجراجو سفینه‌ای فضایی می‌سازد تا الهه‌ای افسانه‌ای را بر روی ماه ملاقات کند.
روی ماه داستانی از عشق و خانواده را با ترکیبی از رنگ، جادو و شگفتی با آهنگ‌هایی گیرا و جذاب روایت می‌کند. روی ماه تلاش نت‌فلیکس برای ساخت انیمیشنی در حد و اندازه‌های دیزنی و پیکسار است؛ تلاشی موفقیت آمیز. فیلم با خلاقیت‌ها و جذابیت‌های بصری باعث می‌شود تا نواقص داستان به چشم نیاید. روی ماه شخصیت‌هایی ساده را به مسیرهایی ساده می‌فرستد، اما به گونه‌ای این سفرها و شخصیت‌ها را بصری می‌کند که در جذب نگاه مخاطب شکست نمی‌خورد.
گلن کین که در سال ۲۰۱۸ توانست با کارگردانی درخشان انیمیشن کوتاه بسکتبال عزیز (Dear Basketball) اسکار بهترین انیمیشن کوتاه را برای کوبی برایانت به ارمغان بیاورد، امسال با روی ماه از شانس‌های اصلی جشنواره‌ها در رشته‌ی بهترین انیمیشن بلند است.
۴. به پیش (Onward)
- کارگردان: دن اسکانلون
- صداپیشگان: تام هالند، کریس پرت
- نمره‌ی کتاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
- نمره‌ی راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
در پی تلاشی ناموفق در اجرای طلسمی برای بازگرداندن پدر فوت شده، تنها نیم‌تنه‌ی پایین او ظاهر می‌شود.
به پیش دومین فیلم کمپانی پیکسار است که توانسته به این لیست راه پیدا کند و همان‌طور که از خلاصه‌ی داستان پیداست، پیکسار باز هم به سراغ زنده شدن از مرگ رفته است. اما به پیش، بر خلاف روح، در داستان اصلی خود به بازگشت از مرگ نمی‌پردازد، بلکه این داستان تنها دست آویزی است برای دو برادر که با هم همراه شوند و در مسیر دشوار کامل کردن پدر نصفه و نیمه‌ی خود به پیش روند. دو برادر با تفاوت‌های نسلی و اخلاقی که تضادهایشان آن‌ها را به هم نزدیک می‌کند، مانند سایر برادران. دو برادر که از هم تأثیر می‌پذیرند و در دشوارترین شرایط عشق خود را به هم بروز می‌دهند. به پیش روایتی است اودیسه‌وار از دو برادر.
به پیش در ساختن فضای جاده‌ای موفق است و علاوه بر این که چهارچوب‌های ژانری را رعایت می‌کند، کوچکترین جزئیات محیط را بازسازی می‌کند تا داستانی غیرواقعی در دنیایی غیر واقعی را به گونه‌ای روایت کند که برای مخاطب واقعی به نظر برسد.
۵. غارنشین‌ها: عصر جدید (The Croods: A New Age)
- کارگردان: جوئل کرافورد
- صداپیشگان: اما استون، رایان رینولدز
- نمره‌ی متاکریتیک: ۵۶ از ۱۰۰
- نمره‌ی راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
خانواده‌ی غارنشین، در جستجوی فضایی امن‌تر، خانواده‌ای پیشرفته‌تر را پیدا می‌کنند.
غارنشین‌ها که در سال ۲۰۱۳ گلدن گلوب را به یخ‌زده (Frozen) واگذار کرد، امسال هم در رقابتی نفس‌گیر قرار است با انیمیشن‌هایی که شانس بیشتری برای موفقیت دارند به رقابت بپردازد.
غارنشین‌ها در قسمت دوم خودش به تمدن، مزایا و محدودیت‌های آن می‌پردازد. غارنشین‌ها قصه‌ای عاشقانه را هم می‌زند و از آن کنایه‌هایی به تمدن، تکنولوژی، تضاد طبقاتی و دنیایی که ساخته‌ایم بیرون می‌کشد. غارنشین‌ها همان کمدی قسمت نخست خود را با قدرت حفظ می‌کند و با افزودن رنگ‌های بیشتر، جذابیت بصری خود را افزایش می‌دهد. یکی از نکات برجسته‌ای که باید درباره‌ی غارنشین‌ها به آن اشاره کرد صداپیشگی بازیگران قدرتمندی همانند پیتر دینکلج، اما استون، رایان رینولدز و نیکولاس کیج است، که به پختگی هر چه بیشتر شخصیت‌پردازی کمک فراوانی کردهاند.
۱۰۰درصدغارنشین ها