۸ تراشهی برتر تاریخ گوشیهای اندرویدی

طی سالهای گذشته چندین تراشهی قدرتمند برای گوشیهای اندرویدی عرضه شده و در این زمینه میتوانیم به نامهایی مانند کوالکام، مدیاتک، سامسونگ و هواوی اشاره کنیم. همچنین برخی شرکتها مانند Texas Instruments، انویدیا و ST-Ericsson هم برای مدتی شانس خود را در این حوزه امتحان کردند اما در نهایت شکست خوردند. بعد از بررسی بدترین چیپستهای موبایل، حالا قصد داریم به طیف مقابل یعنی 8 تراشهی برتر تاریخ گوشیهای اندرویدی نگاهی بیندازیم.
1. اسنپدراگون 800 و 801
سال 2013 شاهد رقم خوردن تحول مهمی در زمینهی تراشهی گوشیهای اندرویدی بودیم. انویدیا تلاشهای خود را برای ساخت تراشههای موبایل کاهش داد، Texas Instruments در حال تعطیل کردن بخش مربوط به این تراشهها بود و شرکت ST-Ericsson هم شکست در این حوزه را پذیرفت. به دلیل همین تحولات، کوالکام موفق شد اکثریت سهم بازار را از آن خود کند ولی با وجود این برتری، نوآوری در زمینهی تراشههای موبایل را متوقف نکرد.
در سال 2013 اسنپدراگون 800 معرفی شد که قرار بود جای اسنپدراگون 600 را پر کند. اگرچه اسنپدراگون 600 نسبت به نسل قبلی ارتقای چندان مهمی محسوب نمیشد، ولی اسنپدراگون 8000 با پردازنده و پردازندهی گرافیکی کاملا جدید عرضه شد که بهخصوص در زمینهی گرافیکی بیش از 2 برابر سرعت نسل قبلی را ارائه میداد. این شرکت در اوایل سال 2014 از اسنپدراگون 801 رونمایی کرد که نسبت به نسل قبلی اندکی سرعت بیشتری به ارمغان میآورد. اما هر دو تراشه در بین رقبا توجهات زیادی را جلب کردند.
اسنپدراگون 800 و 801 در سالهای 2013 و 2014 در تعدادی از مهمترین گوشیهای اندرویدی مانند الجی G3، وانپلاس وان، گلکسی S5 و سری سونی اکسپریا Z مورد استفاده قرار گرفتند و نام خود را در تاریخ گوشیهای اندرویدی ثبت کردند.
2. اگزینوس 7420
به اعتقاد برخی از کارشناسان، اگزینوس 7420 بهترین تراشهی تولید شده از طرف سامسونگ محسوب میشود. این تراشه در سال 2015 با فناوری ساخت 14 نانومتری به عنوان نخستین چیپست 64 بیتی سامسونگ عرضه شد. برخلاف اسنپدراگون 810 که آن هم 64 بیتی بود، این تراشه مشکل داغ شدن بیش از حد نداشت. به همین خاطر در آن سال سامسونگ برای سری گلکسی S6 صرفا از اگزینوس 7420 استفاده کرد.
از بین امکانات این تراشه میتوانیم به پردازندهی 8 هستهای و پردازندهی گرافیکی Mali-T760 اشاره کنیم. به لطف قدرت این چیپست و بهینهسازیهای نرمافزاری، سری گلکسی S6 عملکرد بسیار خوبی را برای کاربران ارائه میکردند. همچنین در آن زمان شرکتهایی مانند الجی و HTC چارهای جز استفاده از اسنپدراگون 810 یا تراشهی ضعیفتر اسنپدراگون 808 نداشتند و به همین خاطر با انتقادات زیادی روبرو شدند.
3. اسنپدراگون 625
در کنار تراشههای پرچمدار، باید به یک تراشهی ارزانقیمت به عنوان یکی از بهترین تراشههای گوشیهای اندرویدی هم اشاره کنیم. اسنپدراگون 625 در سال 2016 عرضه شد و اگرچه از قدرت پردازشی فوقالعادهای بهره نمیبرد، اما یک انتخاب ایدئال برای شرکتهایی بود که به دنبال ارائهی عمر باتری مناسب و سطح خوبی از عملکرد میگشتند.
گوشیهایی مانند سری موتو Z Play و ردمی نوت 4 به لطف همین تراشه و بدون نیاز به استفاده از باتریهای غولپیکر، عمر باتری دو روزه برای کاربران خود ارائه دادند. اگرچه عملکرد پردازنده و پردازندهی گرافیکی این تراشه چندان ایدئال نبود، اما کاربران در استفادهی روزمره با مشکل خاصی روبرو نمیشدند.
شیائومی برای تعداد زیادی از گوشیهای خود از این تراشه استفاده کرد و حتی برخی بر این باور هستند که این تراشه برای مدت طولانیتر از حد لازم مورد استفاده قرار گرفته است. اما در هر صورت این تراشه به حدی از محبوبیت و موفقیت رسید که کوالکام در سال 2017 اسنپدراگون 450 را معرفی کرد که عملا جانشین ارزانتر اسنپدراگون 625 محسوب میشود. اسنپدراگون 450 برای گوشیهایی مانند گلکسی A11، A20s و ردمی 5 مورد استفاده قرار گرفت.
4. کایرین 970
هواوی سالها قبل بودجهی هنگفتی را به طراحی تراشههای موبایل اختصاص داد و در اواسط دههی 2010 شاهد ارائهی رقبای قدرتمندی از طرف این شرکت بودیم. این شرکت در سال 2017 با معرفی کایرین 970 نشان داد که میخواهد رقبا را کنار بزند و در این حوزه به یکی از نامهای ماندگار تبدیل شود. برای اولین بار، این شرکت از یک چیپست مجهز به واحد پردازش عصبی رونمایی کرد.
این شرکت چینی در مراسم رونمایی از کایرین 970 اعلام کرد که به لطف این مشخصه، گوشیهای مبتنی بر آن در زمینهی تشخیص منظره برای ثبت عکسهای بهتر، ترجمهی آفلاین، بهبود مدیریت عملکرد و کاهش صدای محیط حرف بیشتری برای گفتن خواهند داشت. چند هفته بعد از این چیپست، اپل از A11 رونمایی کرد که آن هم از چنین مشخصهای بهره میبرد. در سال بعد هم کوالکام و سامسونگ به بهرهگیری از این مشخصه برای تراشههای خود روی آوردند. در حال حاضر تقریبا تمام تراشهها از بخش جداگانهای برای پردازشهای مربوط به هوش مصنوعی بهره میبرند.
5. هلیو G90T
مدیاتک بعد از اینکه چیپست پرچمدار هلیو X30 در سال 2017 موفقیت چندانی به دست نیاورد، به مدت چند سال توسعهی تراشههای پرچمدار را کنار گذاشت و در عوض بیش از پیش روی ساخت چیپستهای مقرونبهصرفه تمرکز کرد. اما اواسط 2019 یک تراشهی عالی برای گوشیهای اندرویدی به نام هلیو G90T از طرف این شرکت معرفی شد.
این تراشه به حدی قدرتمند بود که مدیاتک آن را به عنوان چیپست مناسب گیمینگ معرفی کرد. در کنار استفاده از 2 هستهی A76 و 6 هستهی A55، باید به وجود پردازندهی گرافیکی Mali-G76 MP4 هم اشاره کنیم. در همان زمان طبق بررسیهای صورت گرفته، ردمی نوت 8 پرو مجهز به این تراشه موفق شد می 9T مجهز به اسنپدراگون 730 را شکست دهد. این یک موفقیت بزرگ برای مدیاتک محسوب میشد زیرا اسنپدراگون 730 به هیچ عنوان تراشهی ضعیفی نبود. مدیاتک سپس مدل نسبتا بهتر این تراشه را تحت عنوان G95 ارائه کرد که گوشیهایی مانند ریلمی 7 و ردمی نوت 10S از آن بهرهمند شدند. روی هم رفته این تراشه نشان داد که علاقهمندان به اجرای بازیهای مختلف دیگر لازم نیست فقط از بین تراشههای کوالکام دست به انتخاب بزنند.
6. اسنپدراگون 660
با وجود اینکه اسنپدراگون 660 در سال 2017 عرضه شده، ولی همچنان تراشههایی مانند اسنپدراگون 662 و 460 از طراحی مبتنی بر آن بهره میبرند. این تراشه یکی دیگر از محصولات مهمی است که تحول قابل توجهی را در بین تراشههای میانرده ایجاد کرد. کوالکام برای این تراشه از 4 هستهی قدرتمند A73 و 4 هستهی A53 رونمایی کرد که نسبت به نسل قبلی عملکرد بسیار بهتری را ارائه میکردند.
از برخی جهات میتوانیم اسنپدراگون 660 را به عنوان برادر کوچکتر اسنپدراگون 835 در نظر بگیریم زیرا بین این دو شباهتهایی از نظر برخی ویژگیها وجود دارد. از بین گوشیهای مهم مبتنی بر آن هم میتوانیم به مواردی مانند نوکیا 7 پلاسف ردمی نوت 7 و شیائومی می A2 اشاره کنیم.
7. اسنپدراگون 855
این تراشهی 7 نانومتری برای اولین بار پردازندهی مبتنی بر 3 بخش را ارائه کرد؛ به طور مشخص در پردازندهی آن، هستهها به سه بخش کاملا قدرتمند، معمولی و کممصرف تقسیم شدهاند و در ادامه این رویکرد برای دیگر تراشههای پرچمدار این شرکت و حتی دیگر شرکتها مورد استفاده قرار گرفت. همچینن باید به پشتیبانی از وایفای 6 و مودم 5G جداگانه هم اشاره کنیم.
این تراشه همچنین از دوربین 200 مگاپیکسلی، بلوتوث 5.1، فیلمبرداری 4K HDR و فناوری شارژ Quick Charge 4 Plus پشتیبانی میکرد. در حقیقت این تراشه آنچنان قدرتمند و جذاب بود که کوالکام با اعمال کمی تغییرات، آن را دوباره با نام اسنپدراگون 860 عرضه کرد و حالا گوشیهایی مانند پوکو X3 پرو از این تراشهی قدرتمند گوشیهای اندرویدی بهره میبرند.
8. اسنپدراگون 765G
اگرچه دوران 5G در سال 2019 با معرفی تراشههای پرچمدار مبتنی بر این فناوری آغاز شد، اما از سوی دیگر این اسنپدراگون 765G بود که در سال 2020 توانست استقبال از این فناوری را به طور قابل توجهی افزایش دهد. اسنپدراگون 765G اولین چیپست میانردهی 5G کوالکام محسوب میشود که از فرکانسهای زیر 6 گیگاهرتز و امواج میلیمتری 5G پشتیبانی میکند و در آن سال راهی تعداد زیادی از گوشیهای میانرده و مقرونبهصرفه شد.
اگرچه پردازندهی موجود در این تراشه نسبت به نمونههای پرچمدار حرف زیادی برای گفتن ندارد، اما در هر صورت نمیتوانیم قدرت مناسب آن را کتمان کنیم. با این حال این تراشه بینقص نبود و مثلا پردازندهی گرافیکی آن در برابر تراشههای پرچمدار قدیمیتر هم نمیتوانست عرض اندام کند. با وجود اینکه این تراشه میتوانست بسیاری از بازیها را به خوبی اجرا کند، ولی برای نمایشگرهای مبتنی بر رفرش ریت بالا مناسب نبود. اما با وجود این مشکلات، این تراشه توانست استقبال از فناوری 5G را در بین گوشیهای مختلف افزایش دهد.
منبع: Android Authority