بهترین سریال‌های کمدی دهه ۸۰ میلادی؛ از «سیمپسون‌ها» تا «ساینفلد»

اولین سیتکام (کمدی موقعیت) تاریخ با عنوان «پیشرفت پین‌رایت» (Pinwright’s Progress) در سال 1946 ساخته شد. از آن زمان تا کنون این قالب به‌طور قابل‌ توجهی تکامل پیدا کرد و هر دهه مجموعه‌ای از سریال‌های کمدی اینچنینی سیل عظیمی از مخاطبان را پای تلویزیون نشاند. در حالی که در دوره‌های مختلف، سریال‌های کمدی فوق‌العاده‌ای ساخته شدند، دهه 80 میلادی برخی از بهترین‌های این سبک را به خود دیده است. این همان دهه‌ای است که شخصیت‌هایی مانند سم و دایان، خانواده کازبی و بسیاری دیگر، جزوی از فرهنگ عامه شدند و به رویارویی با مسائل روزمره زندگی پرداختند.

دهه 80 دوران طلایی سریال‌های کمدی آمریکایی بود و در این بین گزینه‌های بسیار زیادی برای انتخاب وجود دارد. انتخاب بهترین سریال کاملا سلیقه‌ای است اما ما نگاهی به امتیازهای IMDb و متاکریتیک تمام سریال‌های کمدی دهه 80 انداختیم و انتخابمان را به مجموعه‌هایی محدود کردیم که اولین فصلشان در این دهه پخش شد.

بهترین سریال‌های کمدی دهه 80 میلادی

هر یک از سریال‌های کمدی که در این فهرست نام بردیم در دوران اوج سیتکام‌های دهه 80 پخش شده‌اند و بر اساس معیارهایی مانند جذب مخاطب، جوایزی که در طول پخش دریافت کرده‌اند و تاثیرشان بر فرهنگ عامه که بعضی تا امروز هم باقی مانده است رتبه‌بندی شده‌اند.

10. پیوندهای خانوادگی (Family Ties)

• محصول: 1982- 1989
• سازنده: گری دیوید گلدبرگ
• بازیگران: مردیت بکستر، مایکل گراس، مایکل جی فاکس
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.3 از 10

سریال «پیوندهای خانوادگی» را به نوعی می‌توان نمونه‌ کامل یک سریال کمدی دهه 80 معرفی کرد که یک خانواده کاملا آمریکایی را به تصویر می‌کشد. از یک سو پدر و مادری هیپی به نام‌های استیون و الایس کایتون (مایکل گراس و مردیت بکستر) را داریم و از سوی دیگر، پسرشان الکس پی کایتون (مایکل جی فاکس) را که یک جمهوری‌خواه جوان است و با والدینش معمولا اختلاف نظر دارد. این سریال علاوه بر اینکه یک سیت‌کام موفق است که بیننده‌های زیادی را جذب کرد و توانست برای هفت فصل ادامه پیدا کند، سکوی پرتابی برای شروع حرفه‌ درخشان مایکل جی فاکس هم بود.

زمانی که مایکل جی فاکس به پروژه «بازگشت به آینده» (Back to the Future) پیوست، همچنان در حال بازی در سریال «پیوندهای خانوادگی» بود، با این حال، برنامه‌ فشرده‌ سریال، نزدیک بود فرصت حضور در آن فیلم را از او بگیرد. با این وجود فاکس موفق شد در هر دو نقش بدرخشد و به یکی از بازیگران برجسته‌ نسل خود تبدیل شود.

البته سریال «پیوندهای خانوادگی» تنها به سه شخصیت اصلی‌اش محدود نمی‌شود. بقیه اعضای خانواده هم نقش پررنگی در داستان دارند، از جمله مالوری (جاستین بیتمن)، جنیفر (تینا یوترز) و اندی (برایان بونسال) که در فصل‌های بعد به جمع شخصیت‌های اصلی اضافه شد.

سریال «پیوندهای خانوادگی» در طول پخش 176 قسمتش موفقیت فوق‌العاده‌ای به دست آورد و حتی یک فیلم تلویزیونی هم بر اساس آن ساخته شد. تا زمانی که سریال در سال 1989 به پایان برسد، توانسته بود پنج جایزه‌ی امی دریافت کند، از جمله سه جایزه برای بهترین بازیگر مرد در یک سریال کمدی که همگی به مایکل جی فاکس تعلق گرفت.

از بسیاری جهات تضاد دیدگاه‌ها میان شخصیت‌های اصلی، باعث شد «پیوندهای خانوادگی» به‌عنوان تصویری واقعی و ملموس از یک خانواده‌ طبقه متوسط شناخته شود؛ مفهومی که در دهه 80 میلادی همواره در حال تغییر بود. سال‌ها بعد، فاکس در سریال دیگری به نام «شهر اسپین» (Spin City) به شخصیت خود در «پیوندهای خانوادگی» اشاره کرد، که نشان‌دهنده‌ تاثیر ماندگار این سریال بر فرهنگ عامه است.

9. مورفی براون (Murphy Brown)

• محصول: 1988- 1998
• سازنده: دایان اینگلیش
• بازیگران: کندیس برگن، فیت فورد، چارلز کیمبرو
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.9 از 10

سریال «مورفی براون» از آن دسته مجموعه‌هایی بود که در زمان پخش محبوبیت زیادی داشت، اما بعد از پایان در سال 1998، تقریبا به طور کامل از ذهن‌ها محو شد. این در حالی است که صدها قسمت و 10 فصل داشت. این موضوع کمی عجیب است، چرا که سریال در دوران خودش واقعا پربیننده و تاثیرگذار بود و همین محبوبیت بعدها با احیای سریال در سال 2018 تا حدودی تایید شد.

با این حال، برخلاف برخی دیگر از بازسازی‌های موفق سریال‌های کمدی دهه 80، نسخه‌ جدید «مورفی براون» تنها یک فصل دوام آورد. این سریال اغلب نگاهی طنزآمیز و انتقادی به سیاست داشت و همین لحن را در نسخه‌ احیاشده‌ خود هم حفظ کرد.

نسخه‌ اصلی سریال «مورفی براون» از سال 1988 تا 1998 پخش شد و در این مدت به ‌شکل چشمگیری بر تلویزیون سلطه داشت و موفق به کسب 18 جایزه امی شد. تمرکز سریال بر شخصیت اصلی‌اش مورفی براون (کندیس برگن) است؛ شخصیت رسانه‌ای قوی و بی‌پروا که در کنار گروهی از شخصیت‌های جالب و به‌یادماندنی قرار می‌گیرد.

از همکارانش در تحریریه تا شخصیت خاص و فراموش‌نشدنی الدین برنکی (رابرت پاستورلی)، که در فصل اول شروع به رنگ‌آمیزی خانه‌ی مورفی کرد و طی شش فصل بعدی همچنان با حضور دائمی‌اش، حکمت‌های شبه‌عرفانی و فلسفه‌ خاص خودش را نثار مورفی می‌کرد.

یکی از ترفندهای جالب و به‌یادماندنی که در «مورفی براون» استفاده شد، حضور یک منشی جدید در هر قسمت بود که پشت میز مورفی می‌نشست. تماشاگران خیلی زود فهمیدند که هر بار شخصیت تازه‌ای معرفی می‌شود که هرگز در قسمت‌های بعدی دیده نخواهد شد. این منشی‌ها طیف گسترده‌ای از چهره‌ها را شامل می‌شدند از جان اف کندی جونیور و لزلی جوردن تا پال روبنز و بت میدلر. حتی سریال «ساینفلد» (Seinfeld) هم یک اپیزود کراس‌اور با «مورفی براون» داشت، که کرامر (مایکل ریچاردز) برای مدت کوتاهی یکی از منشی‌های مورفی می‌شد.

8. مسائل اولیه (Growing Pains)

• محصول: 1985- 1992
• سازنده: نیل مارلنز
• بازیگران: آلن تیک، جوانا کرنز، کرک کامرون
• امتیاز IMDb به فیلم: 6.6 از 10

«مسائل اولیه» هم یکی دیگر از سریال‌های کمدی خانواده‌محور دهه 80 است. داستان این مجموعه حول خانواده سیوِر در لانگ آیلند نیویورک می‌چرخد و دکتر جیسون سیور (آلن تیک) را دنبال می‌کند؛ روان‌پزشکی که به‌تازگی مطبش را به خانه منتقل کرده تا همسر خبرنگارش بتواند به کارش بازگردد. او به همراه همسرش مگی (جوانا کرنز) و فرزندانشان مایک (کرک کامرون)، کارول (تریسی گلد)، بن (جرمی میلر)، کریسی (که توسط چند کودک مختلف بازی شده) و لوک براور (لئوناردو دی‌کاپریو)، نوجوان بی‌خانمانی زندگی می‌کند که توسط خانواده سیور به فرزندی پذیرفته شده است.

این سریال موفقیت بزرگی به‌دست آورد و آغازگر دوران حرفه‌ای کرک کامرون بود، هرچند پس از پایان، دوران شهرت او کم‌فروغ شد. با این حال، در زمان پخش سریال یکی از جذاب‌ترین ستارگان جوان تلویزیون به شمار می‌رفت و البته احتمالا می‌دانید که مسیر حرفه‌ای دی‌کاپریو، آن بازیگر جوان، چگونه به شکلی خیره‌کننده ادامه پیدا کرد. سریال «مسائل اولیه» به مدت هفت فصل روی آنتن رفت و از سال 1985 تا 1992 و در مجموع 166 قسمت پخش شد. این سریال در طول دوران پخش خود چند جایزه امی و افتخارات متعددی کسب کرد.

سریال زمانی دچار افت شد که کرک کامرون از یک بازیگر صرف به یکباره تبدیل به یک مسیحی مخلص شد. او تمام انرژی خود را صرف باورهای مذهبی‌اش کرد و با درخواست‌های مکرر برای بازنویسی‌های گسترده، اعضای تیم تولید را از خود رنجاند. این مسئله به‌طور محسوس پتانسیل سریال را خدشه‌دار کرد و روابط او با دیگر بازیگران را نیز تضعیف نمود.

با وجود این مشکلات پشت صحنه، سال‌ها پس از پایان سریال، بازیگران برای دو فیلم تلویزیونی با عنوان «فیلم مسائل اولیه» (The Growing Pains Movie) در سال 2000 و «مسائل اولیه: بازگشت خانواده سیور» (Growing Pains: Return of the Seavers) در سال 2004 دوباره گرد هم آمدند. متاسفانه هیچ‌یک از این دو فیلم از نظر منتقدان و تماشاگران موفق نبودند و در نهایت پرونده این مجموعه برای همیشه بسته شد.

7. به خیر گذشت (Saved by the Bell)

• محصول: 1989- 1993
• سازنده: سم بادریک
• بازیگران: مارک پل گاسلار، ماریو لوپز، داستین دایموند
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.1 از 10

سریال «به خیر گذشت» برخلاف روند معمول سریال‌های کمدی خانوادگی دهه 80، تمرکز خود را از روی خانواده به گروهی از دانش‌آموزان دبیرستانی تغییر داد. این سریال برای اولین بار در سال 1989 پخش شد، بنابراین چندان در دهه 80 جایی برای مانوور پیدا نکرد، اما در مجموع طی چهار فصل، 86 قسمت از آن ساخته و پخش شد.

«به خیر گذشت» سکوی پرتابی برای بسیاری از بازیگران بود، از جمله مارک پل گاسلار، تیفانی امبر تیسن، الیزابت برکلی، ماریو لوپز و دیگران. مانند بسیاری از سیت‌کام‌های مشابه، این مجموعه به چالش‌ها و دغدغه‌های زندگی در آمریکا می‌پردازد، اما از زاویه دید نوجوانان.

این رویکرد به سریال «به خیر گذشت» کمک کرد تا مخاطبان خاص خود را پیدا کند و سریال در طول پخشش جوایز و تقدیرهای زیادی دریافت کرد. با اینکه بیشتر داستان‌ها در محیط مدرسه می‌گذشتند، سریال موضوعات گسترده‌ای را پوشش می‌داد؛ از حقوق زنان و محیط زیست تا بی‌خانمانی و مرگ.

تقریبا هر مسئله‌ای که ممکن است در مسیر زندگی یک فرد اتفاق بیفتد، در «به خیر گذشت» به تصویر کشیده شد. یکی از معروف‌ترین و جنجالی‌ترین اپیزودهای آن، اپیزود معروف قرص‌های کافئین بود که نشان می‌داد شخصیت جسی اسپانو با بازی الیزابت برکلی، برای حفظ عملکرد فوق‌العاده‌اش، به قرص‌های انرژی‌زا اعتیاد پیدا می‌کند و این سقوط ناگهانی‌اش یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات سریال شد.

موفقیت سریال «به خیر گذشت» را می‌توان در میراث ماندگار آن دید، چرا که این سریال منبع الهام و آغازگر مجموعه‌ها و فیلم‌های فرعی متعددی شد. فیلم‌های تلویزیونی «به خیر گذشت: سبک هاوایی» (Saved by the Bell: Hawaiian Style) و «به خیر گذشت: عروسی در لاس وگاس» (“Saved by the Bell: Wedding in Las Vegas) به‌ترتیب پیش از پایان سریال اصلی و کمی پس از آن پخش شدند.

خواندنی‌ها

بهترین مینی‌ سریال‌های کمدی که نباید از دست بدهید

6. دادگاه شبانه (Night Court)

• محصول: 1984- 1992
• سازنده: رینولد ویگ
• بازیگران: هری اندرسون، مارکی پست، جان لاروکوت
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.7 از 10

در حالی که بسیاری از سریال‌های کمدی محبوب دهه 80 تمرکزشان بر زندگی خانوادگی بود «دادگاه شبانه» در محیطی متفاوت جریان داشت؛ یعنی یک دادگاه، آن هم شبانه! این سریال پیرامون کارکنان این دادگاه می‌چرخد و شخصیت اصلی آن قاضی هری استون (هری اندرسون) است.

در کنار او، شخصیت‌های برجسته دیگری نیز حضور دارند؛ دن فیلدینگ دستیار دادستان (جان لاروکوت)، بول شنن افسر نگهبان دادگاه (ریچارد مول)، مک رابینسون منشی دادگاه (چارلز رابینسون)، کریستین سالیوان وکیل مدافع عمومی (مارکی پست) و بازرس دادگاه رز راسل (مارشا وارفیلد).

از آن‌جا که سریال «دادگاه شبانه» حول پرونده‌های جدیدی می‌چرخید که در هر قسمت مطرح می‌شدند، این فرمت فرصت‌های زیادی برای حضور بازیگران مهمان فراهم می‌کرد. این مجموعه موفقیتی چشمگیر به‌دست آورد و طی نه فصل، با پخش 193 قسمت از سال 1984 تا پایانش در 1992 روی آنتن ماند.

«دادگاه شبانه» در طول پخش خود افتخارات زیادی از جمله هشت جایزه امی ساعات پربیننده کسب کرد. این مجموعه در مقایسه با بیشتر سریال‌های کمدی دهه 80 فضای بسیار ساده‌تر و شوخ‌تری داشت. با اینکه گاه به مسائل سنگین و جدی نیز می‌پرداخت، اما بازیگران با لبخند و شوخی به سراغ این موضوعات می‌رفتند و تضمین می‌کردند که طنز همواره در مرکز هر قسمت باقی بماند.

موفقیت «دادگاه شبانه» تا هزاره جدید ادامه پیدا کرد و این سریال در سال 2023 بازسازی شد. چند تن از بازیگران باقی‌مانده از نسخه اصلی یا با نقش‌های گسترده‌تر و یا به‌ صورت حضور افتخاری به سریال بازگشتند. در این نسخه جدید، ملیسا راوش نقش قاضی ابی استون را ایفا می‌کند؛ دختر قاضی هری استون فقید، با بازی مرحوم هری اندرسون. تا سال 2025، نسخه بازسازی‌شده «دادگاه شبانه» سه فصل موفق با مجموع 39 قسمت را پشت سر گذاشته است و اگر همه‌چیز خوب پیش برود، احتمالا برای فصل چهارم هم تمدید خواهد شد.

5. نمایش کازبی (The Cosby Show)

• محصول: 1984- 1992
• سازنده: بیل کازبی، اد وینبرگر، مایکل جی لیسن
• بازیگران: بیل کازبی، فلیسیا ریچارد، سابرینا لی بیاف
• امتیاز IMDb به فیلم: 7.4 از 10

برای ستایش آثار بیل کازبی در دهه 1980 لازم است آن‌چه امروز درباره او و اتهامات متعدد آزار جنسی‌اش می‌دانیم را موقتا کنار بگذاریم. نمی‌توان انکار کرد که سریال او در آن دوران، یکی از بهترین‌ سیتکام‌های تلویزیون بود. این به معنای نادیده گرفتن یا کوچک‌ شمردن اتهاماتی که علیه او مطرح شده نیست، چنین مسائل جدی هرگز نباید به فراموشی سپرده شوند. اما چون تمرکز این فهرست بر بهترین سریال‌های کمدی دهه 80 است، نادیده گرفتن «نمایش کازبی» ناعادلانه خواهد بود.

«نمایش کازبی» از سال 1984 تا 1992 برای هشت فصل پخش شد و در مجموع 201 قسمت داشت. این سریال داستان یک خانواده طبقه متوسط بالا شهری در بروکلین نیویورک را روایت می‌کند که بر اساس برنامه‌های استندآپ کازبی ساخته شده بود. بیل کازبی نقش دکتر کلیف هاکستبل را در کنار همسرش کلر (فلیسیا ریچارد) و فرزندانشان دنیس (لیزا بونه)، تئودور (مالکام جمال وارنر)، ونسا (تمپستت بلسو) و رودی (کیشیا نایت پلیام) ایفا می‌کند.

بچه‌های «نمایش کازبی» همگی به موفقیت‌های حرفه‌ای قابل توجهی دست پیدا کردند که مطمئنا به لطف این سریال ممکن شد. هرچند که میراث این سریال به‌خاطر اتهامات مطرح شده علیه کازبی در مورد سواستفاده‌های جنسی از تعدادی از زنان لکه‌دار شده است، اما «نمایش کازبی» در طول دوران پخش یکی از سریال‌های موفق و پرطرفدار بود. این مجموعه شش جایزه امی ساعات پربیننده و افتخارات بسیاری را به دست آورد.

اگر اکنون این سریال را تماشا کنید، هنوز هم توانایی تاثیرگذاری دارد و درس‌های قدرتمندی در مورد خانواده و تربیت فرزند به بینندگان منتقل می‌کند که بسیاری از آمریکایی‌ها حتی ده‌ها سال پس از پایان پخش هم می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند.

4. چیرز (Cheers)

• محصول: 1982- 1993
• سازنده: گری پورتنوی
• بازیگران: تد دنسن، شلی لانگ، نیکلاس کلسانتو
• امتیاز IMDb به فیلم: 8 از 10

در دهه 80 سریال‌های کمدی محبوب زیادی ساخته شد اما سریال «چیرز» احتمالا از نظر تاثیرگذاری بر فرهنگ عامه آمریکایی در صدر تمام آن‌ها قرار دارد. برخلاف بیشتر سیت‌کام‌های تلویزیونی، این سریال نه به یک خانواده، نه به یک مدرسه و نه به هیچ‌ یک از محیط‌های مشابه مربوط نمی‌شود و در عوض در یک بار مشهور در بوستون اتفاق می‌افتد.

«چیرز» نقطه‌ی شروع فعالیت حرفه‌ای بسیاری از بازیگران موفق حال حاضر بود، یا به درخشش بیشتر بازیگرانی که پیش از آن هم جایگاه قابل توجهی داشتند افزود. هنرمندانی چون تد دنسن، شلی لانگ، ریا پرلمن، جورج ونت، کرستی آلی، جان راتزنبرگر، وودی هارلسون، کیلسی گرامر و بسیاری دیگر.

«چیرز» همچنین بهانه‌ی ساخت یکی از موفق‌ترین سیت‌کام‌های دهه 1990 یعنی «فریزر» (Frasier) شد که از شخصیت کیلسی گرامر الهام گرفت. سریال «چیرز» بر اساس این باور و اعتقاد ساخته شد که بارها مکان‌هایی هستند که همه نام یکدیگر را می‌دانند و با هم آشنا هستند. در زمینه جوایز هم «چیرز» افتخارات زیادی کسب کرد، از جمله 28 جایزه امی ساعات پربیننده که به وضوح نشان‌دهنده تاثیر و محبوبیت این سریال در طول دوران پخش بود.

«چیرز» به مدت 11 فصل پخش شد و از سال 1982 تا 1993 در مجموع 275 قسمت داشت. قسمت پایانی سریال با بیش از 81 میلیون بیننده به یکی از پرمخاطب‌ترین قسمت‌های تلویزیونی دهه 90 تبدیل شد. می‌توان به‌راحتی گفت که این سریال تاثیر عمیقی بر فرهنگ عامه داشت که فراتر از اسپین‌آف موفق آن گسترش یافت.

این سریال هنوز هم به‌عنوان یکی از موفق‌ترین سیت‌کام‌های آمریکایی که تا به حال پخش شده است شناخته می‌شود و بیش از سه دهه پس از پایان پخش آن، مردم همچنان به کشف و بحث در مورد این سریال محبوب و شخصیت‌های به‌یادماندنی آن ادامه می‌دهند.

خواندنی‌ها

10 سریال کمدی جنایی بامزه که باید تماشا کنید

3. دختران زرین (The Golden Girls)

• محصول: 1985- 1992
• سازنده: سوزان هریس
• بازیگران: بیاتریس آرتور، بتی وایت، رو مک‌کلانهان
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.2 از 10

«دختران زرین» برای اولین بار در سال 1985 پخش شد و با مجموع 180 قسمت در طول هفت فصل تا سال 1992 ادامه پیدا کرد. این سریال یک گروه بازیگری برجسته را به نمایش می‌گذارد که شامل بیاتریس آرتور، رو مک‌کلانهان، استل گتی و بتی وایت می‌شود. متاسفانه شمار کمی از بازیگران «دختران زرین» هنوز زنده هستند. سریال پیرامون چهار زن مسن می‌چرخد که در میامی فلوریدا یک خانه مشترک دارند و در آنجا با موضوعات حساس مختلفی روبه‌رو می‌شوند، اما تمام این‌ها با نگاهی کمدی و سرگرم‌کننده پیش می‌رود.

سریال «دختران زرین» در دوران پخش موفقیت زیادی به‌دست آورد و جوایز متعددی از جمله 11 جایزه امی ساعات پربیننده کسب کرد. در حالی که بسیاری از سیت‌کام‌ها با گذشت زمان تاثیرشان را از دست می‌دهند و شوخی‌هایشان به مسائل خاص همان دوران مربوط می‌شود، این موضوع در مورد «دختران زرین» صدق نمی‌کند.

نویسندگان این سریال به‌قدری با دقت نوشته‌اند و بازیگران آن به‌قدری با مهارت ایفای نقش کرده‌اند که حتی پس از ده‌ها سال از پایان پخش، تماشاگران جدید همچنان با اشتیاق پای تماشایش می‌نشینند. این سریال مثال نادری از سیتکامی است که امتحان زمان را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

یکی از ویژگی‌هایی که «دختران زرین» را این‌چنین خاص می‌کند، روابط بین زنان سریال است و بی‌شک بخش بزرگی از جذابیت این سریال به بازی فوق‌العاده و بسیار قابل لمس بتی وایت برمی‌گردد. در حالی که «دختران زرین» به طرز شگفت‌انگیزی محبوب بود، اسپین‌آف آن یعنی «کاخ طلایی» (The Golden Palace) نتوانست به همان سطح از موفقیت دست پیدا کند. با این حال «دختران طلایی» همچنان یکی از محبوب‌ترین سریال‌های کمدی دهه 80 باقی مانده است و نمونه‌ای عالی از یک سیتکام ماندگار است.

2. سیمپسون‌ها (The Simpsons)

• محصول: 1989 تا کنون
• سازنده: مت گرینیگ
• صداپیشه‌ها: دن کستلانتا، جولی کاونر، نانسی کارترایت
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.5 از 10

مجموعه انیمیشنی «سیمپسون‌ها» تا سال 2025 بیش از 36 سال در حال پخش است، بنابراین ممکن است فراموش کنید که یکی از سریال‌های کمدی متعلق به دهه 80 است. این سریال رکوردهای زیادی را شکسته است و به‌عنوان طولانی‌ترین سریال انیمیشنی و سیتکام در تلویزیون آمریکا شناخته می‌شود.

بیش از 780 قسمت از آن پخش شده است و همچنان قسمت‌های جدیدی در راه است. اگرچه این سریال دیگر به اندازه گذشته محبوب نیست، اما در دهه 80 به یک غول رسانه‌ای تبدیل شده بود. «سیمپسون‌ها» در سال 1989 برای اولین بار پخش شد، اما در واقع چند سال قبل‌تر و در قالب یک قسمت کوتاه در «نمایش تریسی آلمن» (The Tracey Ullman Show) معرفی شده بود و به مدت سه فصل از سال 1987 پخش می‌شد.

ممکن است «سیمپسون‌ها» یکی از سریال‌های کمدی دهه 80 باشد اما هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که تاثیر زیادی بر فرهنگ عامه در دهه‌های 90، 2000 و فراتر از آن داشته است. خانواده زرد آمریکایی به‌طور قابل توجهی تغییر کرده است تا با تغییرات زمانه هماهنگ شود و جالب اینجاست که این سریال بسیاری از رویدادهای مهم طی چهار دهه گذشته را به‌طور عجیبی پیش‌بینی کرده است.

«سیمپسون‌ها» از نظر جوایز از همان ابتدا موفق بوده است. این سریال بیش از 370 نامزدی در انواع مختلف جوایز دریافت کرده و 37 جایزه امی ساعات پربیننده را به خانه برده است. بازیگران اصلی برای بیشتر دوران پخش سریال حضور داشته‌اند، هرچند برخی از آن‌ها در طول سال‌ها تغییر کرده‌اند. «سیمپسون‌ها» تاثیر شگرفی بر جهان داشته است و احتمالا برای مدت طولانی پس از پایان پخش آن (شاید روزی) ادامه خواهد داشت.

1. ساینفلد (Seinfeld)

• محصول: 1989- 1998
• سازنده: لری دیوید، جری ساینفلد
• بازیگران: جری ساینفلد، جولیا لوییس دریفوس، مایکل ریچاردز
• امتیاز IMDb به فیلم: 8.9 از 10

ساخت یک سریال جامع که تمام روزمرگی‌ها را در بر بگیرد و تبدیل آن به یکی از بهترین سریال‌های خارجی تمام دوران‌، به استعداد فراوانی نیاز دارد و این دقیقا کاری بود که تیم خلاق «ساینفلد» انجام داد. این سریال حتی مفهوم خود را در درون خودش به سخره گرفت. در حقیقت این سریال به مسائل زیادی می‌پرداخت اما مهم‌ترین نکته، تمرکز آن بر روابط میان جری، جورج، کاسمو کرامر (مایکل ریچاردز) و الین بنس (جولیا لوییس دریفوس) بود.

اولین قسمت «ساینفلد» در سال 1989 پخش شد و در مجموع و تا زمان پایان سریال در سال 1998، 180 قسمت در طول 9 فصل داشت. این سریال جوایز فراوانی به‌دست آورد، از جمله 10 جایزه امی ساعات پربیننده. در دوران پخش «ساینفلد» هسته اصلی برنامه‌های تلویزیونی معروف ان‌بی‌سی در شب‌های پنج‌شنبه را تشکیل می‌داد و یکی از گزینه‌های مطرح در بسیاری از فهرست‌های برترین‌ها بود. «ساینفلد» موفقیت عظیمی داشت و سبک‌های مختلفی را ایجاد کرد که هنوز هم در فرهنگ عامه امروز به چشم می‌خورد.

«ساینفلد» یک سیت‌کام غیرمعمول بود به این دلیل که شخصیت‌های اصلی آن همگی افراد عمیقا معیوب بودند. به این موضوع بارها در طول سریال اشاره می‌شود، اما هیچ‌وقت به اندازه قسمت پایانی سریال که تمام چهار نفر در دادگاه قرار می‌گیرند، به وضوح بیان نمی‌شود.

صفی از شخصیت‌های مختلف «ساینفلد» برای شهادت علیه این چهار نفر وارد می‌شوند و در حالی که این بهترین قسمت پایانی سریال در تاریخ سیتکام‌ها نبوده و نیست، اما به‌خوبی نشان داد که چه چیزی باعث برتری این سریال شد. نمی‌توان تاثیر ماندگار آن بر تلویزیون آمریکایی را انکار کرد و به این ترتیب «ساینفلد» محبوب‌ترین سریال کمدی بود که در دهه 80 شروع به پخش کرد.

منبع: looper