۱۰ فیلم ترسناک برتر دهه‌ی ۲۰۱۰ بر اساس رتبه‌بندی لترباکسد
ژانر وحشت به فیلمسازان این امکان را می‌دهد که خلاقیت خود را به کار گیرند و داستان‌های هنجارشکنی را خلق کنند که بنیان‌های منطق فرهنگ عامه را تغییر دهند. آن‌ها با خلق آنچه اغلب ضد سرگرمی است مخاطب را از روزمرگی و آنچه روال عادی زندگی می‌پندارند دور و وارد دنیایی متفاوت کنند. ژانر فیلم ترسناک عناصر روایی‌اش را از منابعی ظاهراً بی‌ربط همچون اسطوره‌شناسی، داستان‌های علمی تخیلی، فولکلور و روانشناسی مدرن می‌گیرند.
می‌توان رده‌بندی فیلم‌های وحشت را در همه‌جای اینترنت یافت. هرچند لترباکسد (Letterboxed) بر خلاف آی‌ام‌دی‌بی (IMDb) و راتن تومیتوز (Rotten Tomatoes)، خود را «یک شبکه‌ی اجتماعی جهانی برای کشف و بحث غیرحرفه‌ای درباره‌ی سینما» می‌نامد. این وبسایت به کاربرانش این امکان را می‌دهد که به فیلم‌های محبوب‌شان امتیاز دهند و آن‌ها را نقد کنند، و برای آنکه نظر عموم مردم را داشته باشند، از نقدهای حرفه‌ای دوری می‌کند. ده فیلم ترسناک برتر دهه‌ی ۲۰۱۰ که در این فهرست می‌خوانید، و هر یک در زمان اکران خود سر و صدا کردند، بر اساس رتبه‌بندی لترباکسد انتخاب شده‌اند.
۱۰. فیلم ترسناک «ما» (Us) به رابطه‌ی میان طبقه، نژاد، جنسیت و برتری اقتصادی می‌پردازد
- سال اکران: ۲۰۱۹
- کارگردان: جوردن پیل
- بازیگران: لوپیتا نیونگو، وینستون دوک، الیزابت ماس، یحیی عبدالمتین دوم
- خلاصه داستان: در تابستان ۱۹۶۸، دختر جوانی به نام آدلاید به همراه پدر و مادرش برای تعطیلات به سانتا کروز می‌رود. در تالار ساحل سانتا کروز، او سرگردان و وارد یک شهربازی می‌شود. آنجا در سالن آینه‌ها با یک همزاد از خودش روبه‌رو می‌شود و از ترس فرار می‌کند. سال ها بعد او بزرگ شده و همراه همسرش و فرزندانش دوباره به همان مکان می‌روند و آنجا با اتفاقاتی ترسناک روبه‌رو می‌شوند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۳.۷
فیلم ترسناک «ما» به رابطه‌ی میان طبقه، نژاد، جنسیت و برتری اقتصادی می‌پردازد به گفته‌ی کارگردان جوردن پیل، «آنان که زجر می‌کشند و آنان که پیروز می‌شوند، دو روی یک سکه‌اند.» گرچه بیشتر منتقدان و بینندگان معتقدند که اولین فیلم پیل، «برو بیرون» بهتر از «ما» بوده است، اما فیلم دوم او حد و مرزهای فراموش‌شده‌ی شرایط انسان را از دیدگاهی جامع بررسی می‌کند.
شاید «ما» به اندازه‌ی «برو بیرون» ترسناک نباشد، اما تله‌های کلیشه‌ای ژانر وحشت را از بین می‌برد. محققان سینما، این روایت عمیقاً آزاردهنده را با رمان‌های علمی تخیلی قدیمی مثل«ماشین زمان» (The Time Machine) اثر اچ. جی. ولز و یا فیلم‌هایی همچون«کابوس در خیابان الم» (A Nightmare on Elm Street) و «آرواره‌ها» (Jaws)، مقایسه کرده‌اند.
۹. فیلم ترسناک «میدسامر» (Midsommar) داستانی توهم‌زا در قالب معمایی مخوف است
- سال اکران: ۲۰۱۹
- کارگردان: آری استر
- بازیگران: فلورنس پیو، جک رینور، ویل پولتر، ویلیام جکسون هارپر
- خلاصه داستان: گروهی از جوانان برای شرکت در جشنواره‌ای سنتی که هر نود سال یک‌بار در دهکده‌ای دورافتاده در سوئد برگزار می‌شود، راهی اسکاندیناوی می‌شوند اما به ناگاه خود را دربند فرقه‌ای شمن‌باور می‌یابند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۳.۸
«میدسامر» یا «نیمه‌ی تابستان» اثر آری استر، شروع قدرتمندی دارد. علی‌رغم رابطه‌ی فرسایشی دنی با دوست‌پسرش کریستین، این زوج موقتاً در سفرشان به هلسینگلاند در سوئد، با هم آشتی می‌کنند. متأسفانه فضای ساده و زیبای فیلم با حقیقتی وحشتناک، تیره و تار می‌شود. ساکنانِ مثلاً بی‌آزار دهکده‌ی هارگا، رسوم وحشتناک‌شان را به گردشگران بینوا تحمیل می‌کنند و عاملیت انسانی آن‌ها را با بی‌تفاوتی بی‌رحمانه‌ای نادیده می‌گیرند.
در یکی از نقدهای تایم اوت (Time Out)، جاشوا روتکوف، «میدسامر» را «تکه‌ای وحشیانه اما تکامل‌یافته از داستان‌های ترسناک فولک سوئدی» خواند. «میدسامر» داستانی توهم‌زا در قالب یک معمای مخوف است؛ نمی‌توان سرنوشت شخصیت اصلی را پیش‌بینی کرد، حتی وقتی فیلم به پایان غم‌انگیز خود می‌رسد.
۸. «شیون» (The Wailing) یکی از بهترین روایت‌های وحشت تاریخ است
- سال اکران: ۲۰۱۶
- کارگردان: نا هانگ-جین
- بازیگران: کواک دو-وان، هوانگ جونگ-مین، جون کونیمورا، چون وو-هی، لی جانگ-ایان
- خلاصه داستان: چند قتل مرموز در روستایی واقع در کوه‌های کره جنوبی رخ می‌دهد و تنها افرادی که از صحنه‌ی جنایت جان به در می‌برند، به جنون مبتلا می‌شوند. افسر پلیسی ترسو و دست و پا چلفتی مأمور می‌شود تا به این حوادث رسیدگی کند. در ابتدا پلیس این قتل‌ها را با مصرف نوعی قارچ روان گردان مرتبط می‌داند، اما با ورود مردی ژاپنی، دختری سفیدپوش، یک جن‌گیر و کشیشی جوان ماجرا پیچیده‌تر از قبل ادامه پیدا می‌کند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۹ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۳.۹
بر اساس نظر جمعی منتقدان راتن تومیتوز، «فیلم شیون، یک معمای محیطی و هوشمندانه ساخته و پرداخته را به تصویر می‌کشد که وحشت ماورایی‌‌اش، مدت زمان طولانی فیلم را توجیه می‌کند.» زمان ۱۵۶ دقیقه‌ای فیلم، در فرایند داستان‌گویی سکته ایجاد نمی‌کند، و کمک می‌کند که داستان با سرعت مناسبی پیش رود و رمزکشایی شود.
مفاهیم کلیشه‌ای چون خیر و شر، معنای خود را در جریان این شاهکار خارق‌العاده‌ی کره‌ای زبان از دست می‌دهند. «شیون» طیف عاطفی گسترده‌ای دارد، از طنز و ترحم گرفته تا انزجار و ترس، که ترکیب‌شان یکی از بهترین روایت‌های وحشت دهه‌ی ۲۰۱۰ را خلق می‌کند.
۷. «جادوگر» (The Witch) طبیعت زیبای نیوانگلند را به کابوسی شوم بدل می‌کند
- سال اکران: ۲۰۱۵
- کارگردان: رابرت اگرز
- بازیگران: آنیا تیلور-جوی، رالف اینسون، کیت دیکی، جولیان ریچینگز
- خلاصه داستان: یک خانواده‌ی انگلیسی به وسیله‌ی سحر و جادو از هم گسسته شده‌اند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۳.۹
آنیا تیلور جوی در «جادوگر» در نقش توماسین، یک نوجوان پروتستان بازی می‌کند که خانواده‌ی مطرودش او را بابت مشکلات شیطانی که ناخواسته بر سرشان می‌آید، مقصر می‌دانند. رویکرد اکسپرسیونیستی فیلم به فیلمبرداری و تدوین صدا، طبیعت زیبای نیوانگلند را به کابوسی شوم بدل می‌کند.
توماسین بابت خودمختاری‌اش تنبیه می‌شود، برای سرپیچی از عقاید سنتی دوران خود، و برای زن بودن در دنیایی که مردان آن را تعریف و هدایت می‌کنند. گرچه توماسین در نهایت در پایان فیلم به محفل جادوگران می‌پیوندد، اما دگرگونی او نمادی از پیشافمنیسم است. او به تنها روشی که بلد است علیه جامعه طغیان می‌کند، حتی اگر مجبور شود انسانیتش را قربانی کند.
۶. «قطار بوسان» (Train To Busan) بی‌عاطفگی ناشی از صنعت و بدگمانی شهری را متهم می‌کند
- سال اکران: ۲۰۱۶
- کارگردان: یان سنگ-هو
- بازیگران: گونگ یو، ما دونگ-سیوک، جیونگ یو-می، کیم سو-آن، چوی وو-شیک، سوهی
- خلاصه داستان: وقتی یک ویروس مرگبار زامبی در کره جنوبی شیوع پیدا می‌کند، تعدادی از مسافران قطار سئول به بوسان برای زنده ماندن با موانع سر راهشان دست و پنجه نرم می‌کنند و باید تلاش کنند که زنده بمانند تا به بوسان که پاک‌سازی شده است برسند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۳.۹
«قطار بوسان» اثر یون سانگ‌هو، یک فیلم کلاسیک ترسناک بی‌نقص است. نه‌تنها عناصر فیلم‌های زامبی قدیمی‌تر از خود مثل «شب مردگان زنده» (Night of the Living Dead) را دارد، بلکه بدگمانی‌های ناشی از شهرنشینی را هم زیر سؤال می‌برد.
منشأ بیوتکنولوژیک هجوم زامبی‌ها، بی‌عاطفگی معمول جامعه‌ی صنعتی را به تصویر می‌کشد، و می‌توان بلای فراگیر ناشی از آن را به شکل یک عذاب الهی مدرن تفسیر کرد. ژانت کاتسولیس از نیویورک تایمز (The New York Times) «قطار بوسان» را یک فیلم ترسناک واقع در یک وسیله‌ی حمل‌ونقل عمومی خواند که به اختلافات طبقاتی هم اشاره می‌کند؛ اما این توصیف مختصر، تحلیل‌های شیوا و در عین حال کنایه‌آمیز فیلم را به خوبی نشان نمی‌دهد.
۵. «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» (The Skin I Live In) فیلم ترسناکی است که در آن خبری از جیغ و دعوا نیست
- سال اکران: ۲۰۱۱
- کارگردان: پدرو آلمودوار
- بازیگران: آنتونیو باندراس، النا آنایا، ماریسا پاردس، جان کورنت، روبرتو آلامو، بلانکا سوآرس، ادوآرد فرناندس، باربارا لنی
- خلاصه داستان: یک جراح پلاستیک نابغه که از گذشته‌ی غمناکش رنج می‌برد، پوستی ترکیبی می‌سازد که در برابر هر نوع آسیبی مقاوم است. او این پوست را روی یکی از بیمارانش آزمایش می‌کند، که زنی مرموز است که کلید تراژدی گذشته او را با خود حمل می‌کند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۳.۹
پدرو آلمودوار، فیلمساز تحسین‌شده، معمولاً موضوعات پنهان و استعاره‌هایی مثل هویت جعلی، کفر مذهبی، ملودرام موزیکال و اخلاقیات اجتماعی غیرمعقول، را در آثارش می‌گنجاند. «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» کاملاً به سبک خاص او وفادار است، اما فضای رمانتیک کارهای آلمودوار را با یک محیط هنری پوچ‌گرایانه جایگزین می‌کند.
این کارگردان، «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» را فیلمی ترسناک می‌داند که در آن خبری از جیغ و دعوا نیست. پیتر برادشاو در یک نقدب پراحساس در گاردین (The Guardian)، جانمایه‌ی این فیلم عجیب‌وغریب را در دو عنصر مهمش خلاصه می‌کند؛ جنسیت و زندان وجود انسان.
۴. فیلم ترسناک «موروثی» (Hereditary) ترکیبی هولناک از وحشت روانشناختی و ماورایی است
- سال اکران: ۲۰۱۸
- کارگردان: آری استر
- بازیگران: تونی کولت، گابریل بیرن، الکس وولف، آن داود
- خلاصه داستان: اتفاقات عجیب و تراژیک خانواده‌ای عزادار را تسخیر شده و آزار می‌دهد.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۴
باز هم فیلم دیگری از آری استر که با آن تجربیات بسیاری کسب کرد؛ فیلمی که ترکیبی هولناک از وحشت روانشناختی و ماورایی است. پیتر ترورز از رولینگ استون (Rolling Stone)، بازی جانسوز تونی کولت را تحسین کرد و گفت که او «فروپاشی جسم و روح آنی را به خوبی به ما نشان می‌دهد و اعصاب باقی‌مانده‌مان را به‌هم می‌ریزد».
«موروثی» با فیلم‌های استادانه‌ای چون «جن‌گیر» (The Exorcist)، «بچه‌ی رزماری» (Rosemary’s Baby) و «درخشش» (The Shining) در یک رده قرار می‌گیرد، و در عین حال ژانر متفاوتی را برای خود خلق می‌کند. مسیر سرگردان داستان، سفر دگرگون‌کننده‌ی شخصیت‌های بدشانسش را به خوبی بازگو می‌کند. هرچند «موروثی» تمام رازهای وحشتناکش را در نگاه اول فاش نمی‌کند.
۳. «من شیطان را دیدم» (I Saw The Devil) احساسات مخاطبانش را با ناامیدی محض جبران می‌کند
- سال اکران: ۲۰۱۰
- کارگردان: کیم جی-وون
- بازیگران: لی بیونگ-هان، چویی مین-سیک
- خلاصه داستان: سوهیون از نیروهای بسیار ورزیده‌ی پلیس است که نامزد باردارش به دست یک قاتل سریالی به طرز فجیعی کشته شده و حالا سوهیون در پی یافتن این قاتل و انتقام‌گیری است.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۴
«من شیطان را دیدم» می‌تواند سفری به اعماق جهنم باشد. ماجرای قهرمانانه‌ی شخصیت اصلی، کیم سوهیون، به مرور تبدیل به خونخواهی پر از نفرت می‌شود. سوهیون دیگر نمی‌تواند فرق بین انتقام و عدالت را تشخیص دهد، و نیمه‌ی تاریک او بر حس همدلی‌اش غلبه می‌کند و منجر به قتل‌های زیادی می‌شود که می‌شد از آن‌ها جلوگیری کرد.
باب نلسون در ورایتی (Variety) «من شیطان را دیدم» را به‌خاطر «محتوای زننده‌اش که از زشت‌ترین پورن‌های شکنجه‌آور هم وحشتناک‌تر است»، نقد کرد؛ اما چارچوب دقیق و موضوعات عمیق آن را نیز تحسین کرد. «من شیطان را دیدم» همچون ضربه‌ای ناگهانی است که احساسات مخاطبانش را با ناامیدی محض جبران می‌کند.
۲. «فانوس دریایی» (The Lighthouse) تمام واکنش‌های عاطفی ممکن را از بینندگان مشتاقش بیرون می‌کشد
- سال اکران: ۲۰۱۹
- کارگردان: رابرت اگرز
- بازیگران: رابرت پتینسون، ویلم دفو
- خلاصه داستان: دو نگهبان فانوس دریایی در تلاش‌اند تا عقل خود را در جریان زندگی و کار منزوی خود در جزیره‌ای دور افتاده در «نیوانگلند»، در دهه‌ی ۱۸۹۰ میلادی، از دست ندهند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۴
«فانوس دریایی» اثر رابرت اگرز، جسورانه قوانین طبقه‌بندی‌های سینمایی را دست می‌اندازد. این فیلم که ترکیبی بی‌نقص از چند ژانر است، مؤلفه‌های روایی متعددی را به هم پیوند می‌زند. «فانوس دریایی» که بخشی از آن بر اساس داستان کوتاه (و ناتمام) ادگار الن پو ساخته شده است، رابطه‌ی نمادین انزوا و افسردگی را به تصویر می‌کشد.
روبی کالین در مقاله‌ای برای دیلی تلگراف (The Daily Telegraph)، این فیلم قوی را فیلمی می‌نامد که مغز و روح‌تان را به صدا در خواهد آورد. «فانوس دریایی» تمام واکنش‌های عاطفی ممکن را، از وحشت تحمل‌ناپذیر گرفته تا شعف نفس‌گیر، از بینندگان مشتاقش بیرون می‌کشد.
۱. فیلم ترسناک «برو بیرون» (Get Out) تأثیر نژادپرستی را در سطوح مختلف سیاسی و اجتماعی بررسی می‌کند
- سال اکران: ۲۰۱۷
- کارگردان: جوردن پیل
- بازیگران: دنیل کالویا، الیسون ویلیامز، برادلی وایتفورد، کلب لندری جونز، استیون روت، کیت استنفیلد، کاترین کینر
- خلاصه داستان: جوانی افریقایی-امریکایی برای دیدار با خانواده‌ی نامزد سفیدپوستش به‌خانه‌شان می‌رود، امّا رفتار ناراحت‌کننده‌ی آن‌ها تا جایی ادامه پیدا می‌کند که معلوم می‌شود این خانواده رازی را پنهان می‌کند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
- امتیاز لترباکسد به فیلم: ۴.۲
در فیلم «حدس بزن چه کسی برای شام می‌آید» (Guess Who’s Coming to Dinner) محصول ۱۹۶۸، شخصیت سیدنی پوآتیه شدیداً از پنهان‌کردن سیاهپوست‌بودنش خودداری می‌کند. اگرچه شخصیت دنیل کالویا هم در فیلم «برو بیرون» از همین قواعد پیروی می‌کند، اما او برای حفظ فردیتش مجبور است به معنای واقعی بجنگد تا زنده بماند. «برو بیرون» از جهات بسیاری جریان معکوس حقوق فریقایی-مریکایی‌ها را نشان می‌دهد؛ نمایشی پیچیده از فرهنگ مخالفت با ازدواج‌های بین نژادی که هنوز هم بخش‌های خاصی از ایالات متحده را تسخیر کرده است.
این فیلم خارق‌العاده، تأثیر نژادپرستی را در سطوح مختلف سیاسی و اجتماعی بررسی می‌کند. به عقیده‌ی ایندی وایر (IndieWire)، «جوردن پیل روایت سختی را برگزیده که نیازمند خلاقیت و بصیرت است». تعجبی ندارد که «برو بیرون» حداقل در سایت لترباکسد، بالاترین امتیاز را بین فیلم‌های ترسناک دهه‌ی ۲۰۱۰ به خود اختصاص داده است.
منبع: cbr
لیستی از فیلم ترسناک که توش فیلم کانجرینگ و سینستر نباشه مفت نمی ارزد و فاقد اهمیت و اعتبار است بنظر بنده🗿🗿🗿
قطار بوسان عالیع هر کی فیلم ترسناک دوست داره نزول ۲۰۰۵با نزول ۲۰۰۹حتما نگا کنه