۵ خانهی زیبای فیلمها که دوست داریم در آنها زندگی کنیم
خانهها روح دارند و بخشی از حال و هوای روزهای خوب و بد زندگیمان را برای همیشه در خودشان نگه میدارند؛ شاید به همین دلیل است که وقتی به خاطراتمان فکر میکنیم بُعد مکان پررنگترین بخش تصورمان است و احتمالا یکی از اولین چیزهایی که به خاطر میآوریم، جایی است که روزی در آن حضور داشتیم.
خانههای ماندگار بسته به شرایط زیست هر شخص میتواند طیف وسیعی از مکانها را در برگیرد؛ از خانهی دوران کودکی تا اولین آپارتمان زندگی مستقل یا خانهی گرم یک دوست صمیمی که لحظات فرح بخشی را در آن گذراندیم. با این حال خانههای دیگری هم وجود دارند که در خاطر بسیاری از انسانهای کرهی زمین بهعنوان مکانی رویایی ثبت شدند و متأسفانه در واقعیت وجود خارجی ندارند؛ درست حدس زدید خانههای فیلمهای سینمایی یا سریالهای تلویزیونی که آرزو میکنیم حداقل یک روز در آنها اقامت داشته باشیم.
بسیاری بر این باورند که یک خانهی خوب مکانی است که گوشه گوشهاش حس و حال صاحبانش را منعکس میکند؛ با این اوصاف خانهها در فیلمهای سینمایی اهمیت دوچندانی دارند و اطلاعات بیشتری دربارهی روحیات شخصیتهای محبوبمان را در اختیارمان قرار میدهند و میتوانیم شاهد شخصیترین و تعیینکنندهترین تصمیمهای زندگیشان باشیم .
از آپارتمان دههی نودی مونیکا در سریال «دوستان» (Friends) تا اتاق خواب آرنولد با پنجرههای نورگیر سقفی در «هی آرنولد» (Hey Arnold) همه و همه از مکانهایی هستند که در خاطرهی جمعی نسلهای مختلف تا ابد حک شدند. بعضی از این مکانها به اندازهای رویایی و هیجانانگیز هستند که میتوانیم دربارهی زندگی مجللی که در آنها جریان دارند ساعتها خیالپردازی کنیم؛ مثلا چه کسی دوست ندارد در عمارت گتسبی بزرگ وقت بگذارند و به گوشههای پرزرقوبرقش سرک بکشد؟
تعداد خانههای رویایی فیلمهای سینمایی و سریالها بسیار زیاد است و بدون شک پرداختن به تمام آنها کار دشواری است؛ پس علیالحساب در این فهرست به سراغ ۵ خانهی ماندگار و دوستداشتنی میرویم که احتمالا همهی ما دوست داریم حداقل یک روز کامل را در آنها بگذرانیم.
۵- عمارت مک کالیستر در فیلم تنها در خانه (Home Alone)
- سال انتشار: ۱۹۹۰
- کارگردان: کریس کلمبوس
- بازیگران: مکالی کالکین، جو پشی، دنیل استرن، جان هرد، کاترین اوهارا، بیلی برد
- امتیاز IMDb فیلم: ۷٫۶ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: ۶۸ از ۱۰۰
شمارهی پنج این فهرست به خانهی زیبای یکی از فیلمهای کریسمسی اختصاص دار که بعید میدانم با آن آشنا نباشید؛ عمارت رویایی خانوادهی مک کالیسترِ تنها در خانه و نمای برفی زیبایش و صد البته اتاقهایی که گویی برای نقشههای محیرالعقول کوین ساخته شده بودند.
ماجرای این فیلم کریسمسی کلاسیک دربارهی پسربچهی ۸ سالهای به نام کوین (مکالی کالکین) است که تمام اعضای خانوادهاش برای گذراندن تعطیلات کریسمس به پاریس میروند و به صورت کاملا تصادفی در خانه جا میماند. او باید تعطیلات را در عمارت رویایی و بزرگشان به تنهایی بگذراند.
وقتی به خانههای نمادین فیلمهای سینمایی فکر کنیم احتمالا یکی از اولین نام هایی که به ذهنمان میرسد همین عمارت جذاب تنها در خانه است. عمارت مک کالیستر با نمای بیرونی چراغانی شدهاش نه تنها روح دارد بلکه یکی از شخصیتهای اصلی فیلم هم به حساب میآید که از قضا همدست خوبی برای اجرایی کردن انواع و اقسام نقشههای عجیب، خندهدار و تا اندازهای پلید پسر کوچک خانواده است.
جالب است بدانید عمارت مک کالیستر در واقعیت وجود خارجی دارد. این خانه سال ۱۹۲۰ در روستای وینتکا در ایالت ایلینوی آمریکا ساخته شد و دارای پنج اتاق خواب، یک سوییت اصلی و سه حمام است که کل بخش غربی خانه را در برمیگیرند. از قسمتهای دیگر آن میتوان به یک آشپزخانهی بزرگ، یک گاراژ با ظرفیت دو اتومبیل و یک گلخانهاشاره کرد.
به مناسبت اکران قسمت ششم این فرنچایز محبوب با نام «تنها در خانهی دوستداشتنی» (Home Sweet Home Alone) که به نوعی ریبوت قسمت اول بود، عمارت مک کالین برای یک شب اجاره داده شد و چهار طرفدار خوششانس توانستند با پرداخت تنها ۲۵ دلار، ۲۴ ساعت رویایی را در این عمارت خاطرهانگیز بگذرانند و به گوشه گوشهی آن سرک بکشند.
- ۱۰ فیلم برتر که در برف و یخبندان اتفاق میافتند
- ۷ فیلم مانند تایتانیک با داستانی عاشقانه یا غمناک از یک فاجعه
۴- خانهی بازسازیشدهی نوآ در فیلم دفترچه خاطرات (The Notebook)
- سال انتشار: ۲۰۰۴
- کارگردان: نیک کاساوتیس
- بازیگران: رایان گاسلینگ، ریچل مک آدامز، جیمز گارنر، جنا رولندز، جوآن آلن
- امتیاز IMDb فیلم: ۷٫۸ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: ۵۳ از ۱۰۰
این فیلم دراماتیک، عاشقانه و خاطرهانگیز روایتگر ماجرای دو جوان به نامهای الی (ریچل مک آدامز) و نوآ (رایان گاسلینگ) است که با وجود تفاوتهای اساسی، دیوانهوار عاشق یکدیگر میشوند و سفری مملو از احساسات و سوءتفاهم را آغاز میکنند. دفترچه خاطرات یکی از عاشقانههای خوشساخت است که هنوز هم طرفداران زیادی دارد. این فیلم شامل لحظات ماندگار زیادی است اما بدون شک خاطرهانگیزترین لحظهی فیلم جایی است که نوآ خانهاش را مطابق سلیقهی الی بازسازی میکند؛ یک خانهی بزرگ سفید با پنجرههای آبی با اتاقی مشرف به رودخانه که الی بتواند در آن نقاشی بکشد و یک ایوان که بتوانند با هم چای بنوشند و از تماشای غروب آفتاب لذت ببرند.
شاید برایتان سؤال باشد که آیا این خانه در واقعیت وجود دارد؟ با وجود اینکه بسیاری از صحنههای فیلم در مکانهای دیگری فیلمبرداری شدند اما خوشبختانه کاملا واقعی است. این خانهی رویایی در جزیرهی وادمالاو در کارولینای جنوبی قرار دارد، در سال ۱۹۷۲ ساخته شده و ارزش آن برابر با ۵۸۲ میلیون دلار است. نکتهی جالب این که پنجرههای آن در حقیقت آبی نیست و در عوض سفید است.
زمانی که پیشتولید دفترچه خاطرات آغاز شد، ایدهی اصلی این بود که یک خانهی متروک را پیدا کنند و در طول فیلمبرداری آن را بازسازی کنند اما وقتی گروه تولیدکننده با این خانهی گرم و زیبا روبهرو شدند، نتوانستند مقاومت کنند و بهعنوان لوکیشن اصلی انتخاب شد.
این خانه در مجموع پنج اتاق خواب و چهار حمام دارد و به گفتهی صاحبان فعلی، فضای داخلی از قرن نوزدهم میلادی تغییر خاصی نکرده و بسیاری از جزئیات اصلی حفظ شده است؛ با این اوصاف اگر روزی روزگاری گذرتان به جزیره وادمالاو افتاد، شاید توانستید به خانهی جذاب نوآ هم سری بزنید.
۳- کلبهی رزهیل در فیلم تعطیلات (The Holiday)
- سال انتشار: ۲۰۰۶
- کارگردان: نانسی مایرز
- بازیگران: کامرون دیاز، کیت وینسلت، جود لا، جک بلک، ایلای والاک، ادوارد برنز
- امتیاز IMDb فیلم: ۶٫۹ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: ۴۹ از ۱۰۰
فیلمهای نانسی مایرز به فضاهای داخلی زیبا و مطلوبشان، معروف هستند با این حال یک خانه وجود دارد که به همهی آنها برتری دارد؛ کلبهی انگلیسی زیبا و گرم در کمدی رمانتیک تعطیلات محصول سال ۲۰۰۶. فیلم ماجرای دو زن جوان آمریکایی و انگلیسی با بازی (کامرون دیاز و کیت وینسلت) است که بعد از شکست عاطفی و جدا شدن از معشوقهایشان، تصمیم میگیرند در تعطیلات کریسمس خانههایشان را با هم عوض کنند تا بلکه حال و هوای گرفتهشان کمی بهتر شود.
کلبهی رزهیل یکی از جذابترین خانههای فیلمهای سینمایی است و حتی با این که واقعی نیست و فقط در مجموعه آثار هالیوودی موجودیت دارد اما هنوز هم غبطه برانگیز است. کلبهی رزهیل در حقیقت از کلبههای مملو از پیچ امینالدولهی دهکدهی هولمبری سنت ماری انگلستان الهام گرفته شده است.
نمای بیرونی و درونی عسلی رنگ کلبهی رزهیل اصلیترین ویژگی است که آن را به مکانی دنج و ایدئال برای گذراندن تعطیلات کریسمس تبدیل میکند که احتمالا آرزو میکردیم وجود خارجی داشت و میتوانستیم در آن وقت بگذرانیم؛ تیرکهای چوبی، شومینه، آشپزخانهی روستایی و یک وان کوچک زیبا همهی چیزی است که برای یک تعطیلات دلانگیز از خدا میخواهیم. در پایان از نقش مهم کیت وینسلت و کامرون دیاز در خاطرهانگیز کردن فضاهای مختلف این کلبهی انگلیسی زیبا هم نباید چشم پوش کرد.
۲- خانهی ادوارد فیلم ادوارد دست قیچی (Edward Scissorhands)
- سال انتشار: ۱۹۹۰
- کارگردان: تیم برتون
- بازیگران: جانی دپ، وینونا رایدر، داین ویست، کتی بیکر، آنتونی مایکل هال
- امتیاز IMDb فیلم: ۷٫۹ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: ۹۰ از ۱۰۰
ادوارد دست قیچی بهعنوان یک فیلم کالت کلاسیک شناخته میشود و میتوان سبک و سیاق خاص تیم برتون را به خوبی در آن دید. شخصیت اصلی فیلم مرد غیرعادی به نام ادوارد (جانی دپ) با دستانی شبیه چندین تیغه و قیچی است. کمکم مشخص میشود او در حقیقت مخلوقی است که مخترعش پیش از ساخت دستانش از دنیا رفته و او را با این ظاهر عجیب و ترسناک رها کرده. ادوارد حوادث ناگواری را پشت سر میگذارد که باعث میشود احساس کند با بقیهی جهان هماهنگ نیست؛ بنابراین بیشتر روزهای زندگیاش را در قلعهی بزرگی در حومهی شهر میگذراند.
تیم برتون ناحیهی خلیجی تمپای فلوریدا را به دلیل آسمان آبی شفافش بهعنوان لوکیشن اصلی فیلمبرداری ادوارد دست قیچی انتخاب کرد. یکی از نکات قابل تامل فیلم تضاد شدید میان خانههای محله با رنگهای پاستلی و عمارت تیره و تاریک ادوارد است. هدف اصلی این بود که محله ساده و کسلکننده جلوه کند.
از طرف دیگر قلعه نقش مهمی در فیلم دارد چون اولین خانهی ادوارد است و رنگهای گوتیک تیره در آن کاملا خودنمایی میکند که از اصلیترین ویژگیهای سبک دلخواه تیم برتون در فیلمسازی است. با این حال عمارت ادوارد دست قیچی به خودی خود وجود خارجی ندارد.
در حقیقت ساختاری برای نمای بیرونی ایجاد شده است که با فیلمبرداری از سمت پایین این تصور را ایجاد میکند که با مکانی تیره و تاریک سروکار داریم. همچنین فضای داخلی قلعه به مجموعهی استودیو فاکس تعلق دارد که در کالیفرنیا واقع شده است.
- ۱۰ دلیل که ادوارد دستقیچی بهیادماندنیترین شخصیت تیم برتون است
- ۱۲ شخصیت برتر تیم برتون از بدترین تا بهترین
۱- عمارت تونی استارک در فیلم مرد آهنی (Iron Man)
- سال انتشار: ۲۰۰۸
- کارگردان: جان فاورو
- بازیگران: رابرت داونی جونیور، ترنس هاوارد، جف بریجز، شان توب
- امتیاز IMDb فیلم: ۷٫۹ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز فیلم: ۹۴ از ۱۰۰
در نهایت به سراغ عمارت استارک، اقامتگاه میلیاردر بشردوست تونی استارک ملقب به مرد آهنی میرویم که یکی از پرزرق و برق ترین لوکیشن های دنیای سینمایی مارول هم به حساب میآید. این عمارت روی صخرهای در سواحل مالیبو واقع و با تکنولوژیهای پیشرفتهی دنیا ادغام شده و توسط جارویس هوش مصنوعی و دستیار شخصی تونی استارک اداره میشد.
این عمارت رویایی با قیمت تقریبی ۲۵ میلیون دلار چهار اتاق خواب، شش حمام و ساحل اختصاصی داشت و متأسفانه وقتی تونی استارک در «مرد آهنی ۳» (Iron Man 3) در یک مصاحبهی مطبوعاتی ماندارین را تهدید کرد، نابود شد. با این وجود هنوز هم ملکی است که صد در صد ارزش قرار گرفتن در این فهرست را دارد.
با این حال این خانه با این شکل و شمایل در واقعیت وجود ندارد؛ مناظر آن با ترکیب تصاویر واقعی سواحل مالیبو از طریق جلوههای ویژهی کامپیوتری درست شده است. همچنین منبع اصلی این عمارت، خانهای در بالای کوههای سانتا مونیکا در بورلی هیلز است که در حقیقت برای فیلمبرداری بعضی از صحنهها استفاده شد و فضای داخلی خانه هم در استودیویی در منهتن ساخته شده است.
در هر صورت ترکیب مناظر چشمنواز و تکنولوژی فوق پیشرفته، عمارت تونی استارک را به یکی از بینظیرترین خانههای سینمایی تبدیل کرده و حتی اگر طرفدار فیلمهای ابرقهرمانی نباشیم، باز هم بدمان نمیآید یک روز کامل را در این عمارت باشکوه بگذرانیم.
فهرست پیشنهادی ما به پایان رسید. شما فکر میکنید جای کدام خانههای سینمایی خالی است؟
منبع: movieweb
دوست داریم توش زندگی کنیم ولی پول نداریم 😅😂
خونه تام کروز تو فیلم فراموشی
یا خونه باب اسفنجی و بیلبو بگینز😍😍😍
هاگوارتز و پناهگاه ویزلی ها و خونه سالواتور ها تو ومپایر دایرز جاشون خیلی خالیه
بیشتر میذاشتین
عمارت وین تو کمیک ها و فیلم های دارک نایت تریلوجی
دیالوگ های فیلم ثور عشق رعد و تندر اومده بزارین مرد اهنی هم توش هست
با اختلاف عاشق زندگی توی امارت تونی استارک هستم
من به شخصه خونه (پنت هاوس) لوسیفر مولینگ استار توی سریال لوسیفر رو بیشتر می پسندم
هیچ کدوم فقط هاگوارتز 🙂