بتمن بی‌نقاب؛ نقد و بررسی بازی سریالی بتمن

بعد از عرضه قسمت اول از سری «مردگان متحرک» (The Walking Dead)  بسیاری به استودیو سازنده این بازی یعنی «تل‌تیل» (Telltale) اعتراض کردند. تعدادی از منتقدان و مخاطبان جدا از تحسین روایت و گزینه‌های زیاد برای ادامه بازی، بخش گیم‌پلی آن را به اندازه کافی جذاب نمی‌دانستند. با گذشت زمان و عرضه قسمت‌های بعدی؛ تل‌تیل ثابت کرد که با تمرکز بر داستان سرایی و روایت می‌توان عنوانی ساخت که علاوه برسرگرم کردن مخاطب خود، آن‌ها را برای قسمت‌های بعدی نیز منتظر نگه دارد. موفقیت این بازی تا جایی پیش رفت که فصل اول از این سری، از سوی نشریات و منتقدان متعددی، به عنوان بازی سال ۲۰۱۲ انتخاب شد تا راه برای عرضه عناوین ماجراجویی بیشتر از گذشته باز شود.

دنیایی که تحت قالب بتمن در پنج قسمت با آن سرکار دارید به بهترین نحو ممکن طراحی شده و تجربه بسیار خوبی را حتی برای طرفدران سفت و سخت کتاب‌های مصور بتمن رقم می زند.

بعد از انتظاری طولانی سرانجام آخرین عنوان سریالی تل‌تیل یعنی «بتمن: داستان تیل‌تیل» (Batman: The Telltale Series) با تمرکز بر دنیای کتاب‌های مصور این ابرقهرمان به طور کامل عرضه شد. در ابتدای تایید عرضه بازی در طول نمایشگاه E3، بسیاری ساخت یک بازی اپیزودیک از دنیای بزرگ بتمن را به دلیل محدود بودن ساعات گیم‌پلی بیهوده و تعدادی نیز آن را فرصت بسیار خوبی برای هر چه بیشتر نزدیک شدن کتاب‌های مصور و بازی‌های کامپیوتری می‌دانستند که در ادامه میزان موفقیت این بازی در ارایه این تجربه را بررسی خواهیم کرد.

دوران طلایی

داستان سری با مکالمه بین «هاروی دنت» (Harvey Dent) و «بروس‌ وین» (Bruce Wayne) آغاز می‌شود. جایی که هاروی قصد داشته تا با استفاده از نفوذ وین که در اصل همان بتمن است، شهرداد گاتم شود. بروس وین که به دیل نفوذ و ثروت بسیار زیادش، دشمنان زیادی در سطح شهر دارد، در طی مراسم معرفی هاروی، به همراه پدرش که مدتی از مرگ آن می‌گذرد، متهم به دزدی از ثروت شهر می‌شود. بروس برای دفاع از خانواده و برگشت محبوبیت خود به دنبال کشف اسرار فساد پدر می‌رود و اینجاست که بازی شروع شده و شما در قلب شهر گاتهام برای یافتن حقیقت رها‌‌ می‌شوید.

دنیایی که تحت قالب بتمن در پنج قسمت با آن سرکار دارید به بهترین نحو ممکن طراحی شده و تجربه بسیار خوبی را حتی برای طرفدران سفت و سخت کتاب‌های مصور بتمن رقم می زند. بروس در طول تلاش خود برای اثبات بی‌گناهی با تعداد زیادی از شخصیت‌های مهم گاتهام روبرو می‌شود. از هاروی دنت گرفته تا «جیم گوردون» (Jim Gordon) و جوکر با حضور غاقل‌گیر کننده‌اش، همگی به خوبی در طول داستان معرفی و پرداخته می‌شوند.

منوی‌بازی نسبت به دیگر ساخته‌های تل‌تیل تغییر کرده و از حالت خشک خود فاصله گرفته است.

به نظر‌ می‌رسد که تمام تلاش سازندگان بر این نکته بوده که تا حد ممکن به بخش کمتر دیده‌ی شخصیت بتمن یعنی بروس وین پرداخته و تاثیرات اتفاقات شخصی زندگی او در شکل‌گیری شخصیت بتمن را نشان دهند. بروس در طول بازی، اتفاقات زیادی از جمله زیر سوال رفتن شهرت و از دست دادن اعتماد دوستان‌اش را تجربه می‌کند. این اتفاقات گاهی باعث لغزش شخصیت بتمن شده و باعث می‌شود تا این ابرقهرمان گاهی حتی خط‌های قرمز خود را رد کرده ودست به کارهای غیرقانونی بزند. همچنین تلاش زیاد وین برای حفظ مرز خود و شخصیت بتمن که به جدال شخصی تبدیل می‌شود، از آن نکات بسیاری خوبی‌ست که نمونه‌ی مشابه آن را کمتر در بازی‌ و فیلم‌های بتمن مشاهده کرده‌ایم. متاسفانه جدا از پیاده‌سازی خوب داستان، قدرت انتخاب گیمر به اندازه بازی‌های قبلی تل‌تیل پخته نیست. در بسیاری از تصمیمات سرنوشت‌ساز بازی که بعضی از آن‌ها نیز مربوط به انتخاب‌های آخر هر اپیزود می‌شود، تصمیمات شما در نهایت تاثیر زیادی در روند روایت نداشته و اکثر اتفاقات مهم و کیلدی بازی به یک صورت مشخص رخ می‌دهد.

جوکر در بازی حضور کوتاه اما موثری دارد. باید منتظر حضور احتمالی او در فصل‌های بعدی باشیم.

 با این حال بتمن تل‌تیل با پایان‌بندی غافل‌گیر کننده و حضور کوتاه اما قدرت‌مند جوکر کاری می‌کند که شما از ضعف درانتخاب‌ها و کوتاه بودن اپیزودها چشم‌پوشی کرده و منتظر فصل بعدی آن بمانید.

کارآگاه جزئی

در کنار بخش داستانی، گیم‌پلی بتمن تل‌‌تیل از چالش‌‌ برانگیزترین بخش‌های ساخت این بازی برای سازندگان آن به شمار می‌رفت. با وجود انتقادهایی که به عناوین قبلی این استودیو در خصوص راضی کننده نبودن بخش گیم‌پلی آن می‌شد، منتظربودیم تا سازندگان با تمرکز روی توانا‌یی‌های بدنی شخصیت بتمن و سینمایی‌تر شدن بازی، به رفع هرچه بیشتر این مشکل بپردازند. مبارزات در بتمن به صحنه‌های دکمه زنی ختم شده که در طی آن، شما برای خروج از موانعی خاص یا فرار از موقعیت اضطراری و مبارزه با بقیه شخصیت‌ها باید دکمه‌های کنترلر کنسول یا کیبورد خود را در زمان مشخصی فشار دهید. با توجه به تجربه شخصی من که مربوط به نسخه‌ی PC بازی بود، مبارزات به جز یکی دومورد که آن هم به دلیل جذابیت‌های خوبی که در بخش داستانی آن ایجاد می‌شد، گیمر‌های حرفه‌ای را راضی نمی‌کند.

جدا از بخش دکمه‌زنی، بخش جدیدی به نام‌حالت کاراگاهی به بازی اضافه شده که شامل بررسی صحنه جرم و پیدا‌ کردن سرنخ‌ها و وصل کردن آن‌ها به یکدیگر‌می شود.

جدا از بخش دکمه‌زنی، بخش جدیدی به نام‌حالت کاراگاهی به بازی اضافه شده که شامل بررسی صحنه جرم و پیدا‌ کردن سرنخ‌ها و وصل کردن آن‌ها به یکدیگر‌می شود. پس از حل شدن معما، بازی صحنه وقوع جرم را به شکل خاصی و به‌صورت هولوگرافیک نشان می‌دهد. حل معماها در طول بازی، حداقل در قسمت‌های ابتدایی به اندازه کافی درگیرکننده نیست، اما استفاده از قابلیت‌ها و گجت‌های بتمن بسیار لذت‌بخش خواهند بود. برای مثال شما می‌توانید تا قبل از ورود به صحنه جرم، نحوه مبارزه را شبیه‌سازی کرده و برای حملات خود برنامه ریزی کنید.

یکی از نکاتی که گیم‌پلی بازی را با دیگر ساخته‌های تل‌تیل متمایز می‌کند، اضافه‌شدن بخش چنده نفره است. حضور این بخش در عناوین ماجراجویی از مهم‌ترین چالش‌های سازندگان این سبک در سال های اخیر بوده. در بتمن تل‌تیل شما می‌توانید افراد خاصی را به تماشای بازی خود دعوت کنید تا براساس نحوه بازی، به شما نمره دهند. پس از تست چندباره و مشکلات به طور واضح مشخص شد بخش چند ‌نفره تنها در حد یک ایده تازه مانده و به نوعی محک سازندگان برای اضافه کردن بخش چندنفره در بازی‌های آینده این استودیو است.

گیم‌پلی همانند عناوین قبلی در حد حضور برای توجیح داستان بازی باقی مانده و در طول پنج قسمت مشکلات کوچک و بزرگ خود را همانند جذاب ‌نبودن کافی دکمه‌زنی یا چالش‌برانگیز نبودن بخش معمایی حفظ‌ می‌کند. البته استفاده از گجت‌‌های بتمن و چند صحنه‌ی تعقیب و گریزخوب شما را متقاعد به اتمام بازی و پیگیری داستان آن خواهد کرد.

خفاش زیبا

از جمله مواردی  که در ابتدای عرضه قسمت‌های اول بتمن صدای بسیاری از خریداران را درآورد، مشکلات ریز و درشت بخش گرافیکی بازی بود. مشکلات روز عرضه به حدی می‌رسید که حتی رد کردن بعضی مراحل را برای گیمرها غیرممکن می‌کرد. از لود نشدن جزییات محیط گرفته تا افت فریم در صحنه‌های شلوغ و سریع، تا از بازی خارج شدن‌های بی موقع، همگی از جمله مواردی بودند که نمرات قسمت‌های ابتدایی را تا حد یک عنوان متوسط پایین آوردند. البته با گذشت زمان و عرضه بروزرسانی‌های متعدد از سوی سازندگان، مشکلات تا حد زیادی رفع شده و قسمت آخر سری به نوعی بدون هیچ ایراد فنی خاصی قابل اجرا است.

حضور شما به عنوان بروس وین در بعضی مراحل و متفاوت بودن شخصیت آن به کاراکتر بتمن از نکات جذاب بازی‌ست.

در کنار این مشکلات، طراحی محیط و مکان‌های مبارزه به بهترین شکل ممکن انجام شده است. طراحی چهره‌ها نیز بی‌نظیر بوده و به درستی حس کامل چرخش در یک کتاب مصور پویا را به شما القا می‌کنند. با وجود این که وجود مشکلاتی این چنینی برای تل‌تیل بسیار دور از انتظار است، اما حداقل در حال حاضر و با رفع باگ بازی، می‌توان از نهایت لذت حضور در یک دنیای کامیک بوکی بهره‌مند شد.

در کنار طراحی گرافیکی زیبا، موسیقی متن «جرد جوهانسون» (Jared Johnson) لذت تجربه بتمن را بیشتر خواهد کرد. او که پیش از این هنر خود در ساخت موسیقی را در عنوان «گرگی در میان ما» (The Wolf Among Us) ثابت کرده بود، این بار در قالبی جدید به فضا سازی بازی بتمن پراخته. موسیقی ازآن‌چه که در سایرعناوین بتمن شنیده‌اید متفاوت بوده و تجربه جدید و لذت بخشی را برای شما خلق خواهد کرد.

رمان تعاملی یا بازی؟

با عرضه بتمن، بار دیگر مهارت تل‌تیل در داستان‌سرایی و روایت مشخص شد، همچین به نظر می‌رسد این استودیو راه زیادی را برای تکامل در زمینه فنی و گرافیکی پیش روی خود دیده و برای موفقیت‌‌های بزرگ‌تر و جذب طیف بیشتری از مخاطبان نیاز به رو کردن ایده‌های جدید حداقل در بخش گیم‌پلی دارد. اما در مجموع بتمن تل‌تیل روایتی‌ست که در کنار داستان و طراحی زیبا و حتی موسیقی‌درگیر‌کننده‌اش به تجربه آن می ارزد. در انتها باید منتظر ماند و دید که مرز رمان‌های تعاملی و عناوین ماجراجویی تا چه حدی به یکدیگر نزدیک خواهد شد .به شخصه آینده خوبی را برای این ژانر و طرفدرانش پیش‌بینی می‌کنم.

سازنده: Telltale Games
ناشر: Telltale Games
پلفترم: Xbox One، Xbox 360، PS3، PS4، PC، iOS، Android
سبک: ماجراجویی