سیستمهای هدایت پرواز هواگردهای الکترونیکی توسعه مییابد
شرکت بیایئی سیستمز (BAE) در حال پیشبرد برنامههایی برای تأمین سامانهی هدایت پرواز برقی (Fly-by-Wire) در هواگردهای الکترونیکی است. این شرکت قصد دارد یک بستهی کاربردی برای هدایت پرواز برقی تولید کند تا به سادگی با طراحیهای گوناگون هواپیما سازگار باشد و تا اواخر سال ۲۰۲۱ برای پرواز آزمایشی آماده شود.
با طراحیهای تازهای که شرکتهای گوناگون برای استفاده از انرژی الکتریکی به عنوان نیروی محرکهی هواگردها (Aircrafts) به ویژه در زمینهی هواپیماها و بالگردهای شهری انجام میدهند، نیاز به توسعهی سامانههای هدایت و ناوبری به شیوهای است که با این وسایل نقلیهی جدید هماهنگ باشد.
گروه هوافضا و دفاعی بیایئی سیستمز، با معرفی فنآوری هدایت پرواز برقی (FBW) برای جنگندههای F-16 و F-18 در دههی ۱۹۷۰ میلادی (دههی ۵۰ خورشیدی)، تجربهی گستردهای در توسعهی این فنآوری دارد. این شرکت در سالهای اخیر نیز سامانهی FBW را برای هواپیماهای مسافربری بوئینگ ۷۷۷، هلیکوپتر بل ۵۲۵ و تیلتروتور AW609 فراهم کرده است.
آیندهنگری بیایئی
در سال ۲۰۱۷ بیایئی با شماری از توسعهدهندگان ناشناختهی هواگردهای الکترونیکی عمودپرواز (eVTOL) که از نظر این شرکت چشمانداز مناسبی برای ورود به بازار داشتند، وارد مذاکره شد تا نیازهای گوناگون آنان را تأمین نماید. پس از آن، تیم مهندسی کنترل پرواز در اندیکات نیویورک، کار خود را روی توسعهی بستهی هدایت پرواز برقی (FBW) آغاز کرد تا یک کنترلگر پیشرانش، کنترلگر محرکها و یک کامپیوتر کنترل پرواز را برای آنان فراهم نماید.
این پلتفرم مونتاژ شده است تا بتواند نرمافزاری را که توسط شرکای آیندهنگر بیایئی توسعه یافته میزبانی کند و به آنها اجازه دهد از یک سو قوانین کنترل پرواز را برای هواگرد خود تعریف کنند و از سوی دیگر، روی این موضوع کار کنند که داشتن سیستمهای پشتیبان در این هواگردها چگونه مدیریت شود.
تیم بیایئی اعلام کرده که با کامل شدن این فنآوری، تحویل واحدهای توسعهی مهندسی را به شرکتهایی که به نسخههای مورد نیاز برای دریافت گواهینامه خیلی نزدیک باشند و یا آنهایی که میتوانند برای سیستمهای استند خلبانی، «سامانهی تست زمینی پرندهی آهنی» (Iron Bird Ground Test Systems) کاربردی باشند، آغاز میکند.
به گفتهی مدیر مهندسی توسعهی استراتژیک بخش سیستمهای الکترونیک بیایئی، این شرکت بقیهی سال ۲۰۲۰ را برای مونتاژ سختافزار و نرمافزار رایانههای کنترل پرواز معمول صرف خواهد کرد. انتظار میرود که این پلتفرمها تا اواخر سال جاری میلادی یا اوایل ۲۰۲۱ برای آغاز آزمایشهای میدانی آماده شود.
تلاش برای دریافت گواهینامه
«برایان هال» در اینباره گفت: «بیایئی میخواهد بتواند برای سیستمهای هدایت پرواز برقی خود در سریعترین زمان ممکن گواهینامه دریافت کند تا به زمانبندی مورد انتظار توسعهدهندگان عمودپروازهای الکترونیکی به منظور دریافت گواهینامهی هواگردهایشان، برسد.»
وی توضیح داد: «به ویژه در زمینهی کنترلهای محرکها و پیشرانش، باید بتوانیم این را نشان دهیم که یک نقطهی خرابی نمیتواند فاجعهبار باشد. آژانسهای صدور گواهینامه در این زمینه به ما راهنماییهایی ارائه دادهاند که کمک کرده تا بر ساخت سیستمی که خرابی را تشخیص و کاهش دهد، تمرکز نماییم.»
نقش سیستمهای FBW در هواگردهای شهری
کاهش وزن و اندازهی سامانههای کنترل پرواز هواگردهای عمودپرواز الکترونیکی، یک هدف مهم برای بیایئی است. این کار به منزلهی متعادل کردن این پارامترها در برابر داشتن سازهی همچنان مقاوم برای پشتیبانی از تجهیزات است. چنین چیزی این شرکت را به سمت استفاده از مواد نوین مانند پلاستیکهای پیشرفته، هدایت میکند.
به عقیدهی برایان هال، هدایت پرواز برقی میتواند یک فاکتور مهم برای کاربردی شدن هواگردهای شهری (UAM) باشد. با طراحیهای غیرمعمول بسیار برای هواگردها، معماریهای عجیب شهری و وجود شبکهی توزیع برق، واضح است که پرواز مکانیکی عملی نخواهد بود.
از سوی دیگر، به ویژه در بخش هواگردهای شهری، که انتظار میرود شاهد ترافیک هوایی و اغلب با خلبانان کمتجربهتر باشیم، این یک پتانسیل برای سیستمهای هدایت پرواز برقی است که با معرفی درجهای از هدایت خودکار، ایمنی را تقویت کنند.
بیایئی در حال حاضر نیز اقداماتی را در زمینهی نیازهای پرواز کاملا خودکار انجام میدهد. اما از دیدگاه هال، چنین کاری برای تکمیل شدن زمان بیشتری نیاز دارد و به احتمال زیاد در خارج از حوزهی هواگردهای شهری و تاکسیهای هوایی، یعنی در زمینهی باربری هوایی و فعالیتهای نظامی توسعه خواهد یافت.
به گفتهی هال، چیزی که هواگردهای شهری میخواهند به آن دست یابند، به تفکر و فنآوری جدید نیاز دارد اما همهی این موارد را باید از دریچهی کاربرد و ایمنی مشاهده کرد.
در حالی که بیایئی سیستمز برای ساخت سامانههای کنترل پرواز جدید هواگردهای الکترونیکی تلاش میکند، در زمینهی هواپیماهای عمومی نیز میکوشد تا اندازه و وزن فنآوری مدیریت انرژی و کنترل موتور را کاهش دهد که بتواند به همراه سیستم پیشرانش برای هواگردهای هایبرید و الکتریکی استفاده شود. این شرکت هماکنون تجهیزاتی را تولید کرده که ۱۰ برابر قدرت پردازش بیشتری دارد اما از سویی ۴۰ درصد کوچکتر و سبکتر از واحدهایی است که هماکنون در بیشتر موتورهای توربوفن بزرگ استفاده میشود.
منبع: AIN Online