۱۵ نقش‌آفرینی درخشان در فیلم‌های ضعیف؛ از لئوناردو دی‌کاپریو تا مارگو رابی
ساخت یک فیلم نتیجه‌ی همکاری سخت و فشرده‌ی عوامل زیادی است. اما منطقی و عادلانه است اگر بگوییم بازیگران مهم‌ترین وظیفه را در فیلم‌ها برعهده دارند. یک بازیگر بد در نقش مهم یک فیلم می‌تواند کل زحمات مجموعه را بر باد دهد و یک فیلم خوب را تبدیل به اثری متوسط یا سخیف کند. برعکس، یک بازیگر خوب و نقش‌آفرینی درخشان هم می‌تواند به عیار یک فیلم، حتی فیلمی بد، اضافه کند. به عنوان مثال، «خون به پا خواهد شد» (There Will Be Blood) پل توماس اندرسون بدون دنیل دی‌لوئیس چه می‌توانست باشد؟ یا «پدرخوانده» (The Godfather) بدون آل پاچینو و مارلون براندو این‌گونه درخشان می‌بود؟
این‌ها پرسش‌هایی نیست که هر کسی مایل باشد پاسخش را بداند. اما شکی نیست که نقش‌آفرینی درخشان غیرقابل جایگزین است؛ نقش‌آفرینی خوب لازمه‌ی ماهیت سینماست. اما اگر حتی یک بازی خوب برای نجات یک فیلم کافی نباشد، چه اتفاقی می‌افتد؟ وقتی یک نقش‌آفرینی درخشان در قصه‌ای غیراستاندارد و فیلمی بدساخت حرام می‌شود؟ از آنتونی هاپکینز تا لئوناردو دی‌کاپریو، بسیاری از بازیگران تراز اول امروز هالیوود از استعداد خود برای پروژه‌های متوسط و پایین‌تر از حد و اندازه‌ی خود مایه گذاشته‌اند. شاید صرفاً به خاطر دستمزد چنین کرده‌اند، یا شاید مقاصد دیگری داشته‌اند. گاهی در همین پروژه‌های نه‌چندان خوب آن‌ها نه تلاش کردند تمام خود را برای کار بگذارند، یا موفق نشده‌اند چنین کنند، گاهی هم توانسته‌اند به‌رغم محتوا بدرخشند. نشریه‌ی ایندیپندنت به تازگی فهرستی از پانزده نقش‌آفرینی درخشان در فیلم‌های بد را منتشر کرده است که نگاهی به آن می‌اندازیم.
۱. نقش‌آفرینی درخشان فیلیپ سیمور هافمن در «و سپس پالی آمد»
- سال اکران: ۲۰۰۴
- کارگردان: جان هامبورگ
- بازیگران: بن استیلر، جنیفر آنیستون، دبرا مسینگ، فیلیپ سیمور هافمن، هانک آزاریا، برایان براون، الک بالدوین
- خلاصه داستان: روبن ففر (آدام سندلر) بعد از جدایی از همسرش، با پولی (جنیفر انیستون) همکلاسی قدیمی‌اش بعد از سال‌ها ملاقات می‌کند و به علاقه‌مند می‌شود. همه‌چیز خوب پیش می‌رود تا اینکه دوباره سر و کله‌ی همسر سابقش پیدا می‌شود و می‌خواهد دوباره با او آشتی کند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 27 از ۱۰۰
سینمای هالیوود و جهان با مرگ فیلیپ سیمور هافمن بزرگ یکی از جواهرات بازیگری را از دست داد؛ او بی آنکه به لحاظ ظاهری استانداردهای ستارگی در هالیوود را داشته باشد، گوهری ناب و در دسته‌ی بازیگران بزرگ بود. بازیگری که در نقش‌های مکمل می‌درخشید و حتی به آبکی‌ترین نقش‌ها هم عمق می‌بخشید، از شخصیت پلوتارک هونزبی که در «بازی‌های گرسنگی» (The Hunger Games) نقش‌اش را ایفا کرد تا اون داویان شرور «مأموریت غیرممکن ۳» (Mission: Impossible III).
اما از میان تمام نقش‌های کم‌مایه‌ای که هافمن فقید در فیلم‌های ضعیف بازی کرده است، کمدی رمانتیک «و سپس پالی آمد»، که در زمان اکران به شدت مورد هجمه‌ی منتقدان قرار گرفت، شاید بهترین گزینه باشد. این بازیگر اسکاربرده در این فیلم نقش بازیگری خودمحور را بازی می‌کند که دوست شخصیت آدام سندلر است و زمانی به قدری مشهور بوده که بت نوجوانان بوده و حالا می‌خواهد با ساختن مستندی درباره‌ی زندگی‌اش و همین‌طور بازی در نقش یهودا در نسخه‌ای آماتور از نمایش موزیکال معروف اندرو لوید وبر «عیسی مسیح سوپراستار» (Jesus Christ Superstar)، نامش دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد. بازی درخشان هافمن در این نقش کمدی به اندازه‌ای قوی است که نه فقط صحنه که کل فیلم را از جنیفر انیستون و سندلر که نقش اول فیلم را دارند می‌رباید.
۲. مارگو رابی در «جوخه‌ی انتحار»
- سال اکران: ۲۰۱۶
- کارگردان: دیوید آیر
- بازیگران: ویل اسمیت، جرد لتو، مارگو رابی، وایولا دیویس، ازرا میلر
- خلاصه داستان: بعد از مرگ سوپرمن، ضدقهرمان‌های معروف دنیای دی‌سی که از جمله ددشات (ویل اسمیت) آدم‌کش و تک‌تیرانداز حرفه‌ای، هارلی کوئین (مارگو رابی)، دوست‌دختر جوکر و و ابرشرور دیوانه و روانکاو سابق در تیمارستان آرکهام، پودینگ (جرد لتو)، یکی از ارباب‌های جنایتکار روان‌آزار و دشمن دیرینهی بتمن، و یک سری تبهکار دیگر با توانایی‌های آتش زدن و شمشیرزنی و …، به خاطر تهدید‌های والر (وایولا دیویس)، فرمانده بی‌رحم نیروی اطلاعاتی امریکا، مجبور می‌شوند با هم متحد شوند تا انسان‌ها را از خطر بزرگی که از سوی جادوگری باستانی تهدیدشان می‌کند، نجات دهند. اما به زودی متوجه می‌شوند که خودشان در واقع طعمه شده‌اند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۶ از ۱۰۰
فیلم اکشن ابرقهرمانی «جوخه‌ی انتحار» (Suicide Squad) که بر پایه‌ی گروهی متشکل از ضد قهرمانان به همین نام در کمیک‌بوک‌های شرکت دی‌سی کامیکس ساخته شده است، سومین فیلم در دنیای سینمایی مشترک دی‌سی کامیکس و بدترین بلاک‌باستر تاریخ، تا جایی که در یادها مانده است، به حساب می‌آید.
فیلمی که منتقدان به شدت و یک‌صدا آن را کوبیدند، به جز نقش‌آفرینی گروه بازیگرانش به طور ویژه مارگو رابی که باعث شد در دو دنباله‌ی بعدی این فرنچایز هم حضور داشته باشد. البته فیلم به‌رغم انتقاداتی که دریافت کرد، با فروش ۷۴۶ میلیون دلاری توانست موفق‌ترین فیلم استودیوی وارنر در سال ۲۰۱۶ لقب بگیرد. همچنین در اسکار ۲۰۱۷ برنده‌ی جایزه‌ی بهترین چهره‌پردازی شد.
۳. تام هنکس در «قاتلان پیرزن»
- سال اکران: ۲۰۰۴
- کارگردان: برادران کوئن
- بازیگران: تام هنکس، ایرما هال، جی کی سیمونز، مارلون وینس
- خلاصه داستان: خانم ماروا منسن (ایرما هال) زنی سالخورده و بسیار دین‌دار است که قصد دارد یکی از اتاق‌های خانه‌اش را اجاره دهد. او با شخصی که خود را پروفسور (تام هنکس) معرفی می‌کند، آشنا می‌شود. پروفسور از اتاق خوش‌اش آمده و قرار می‌شود که اتاق را اجاره کند، ولی با این اجازه که او و چند نفر از دوستانش بتوانند از زیرزمین خانه برای تمرین موسیقی استفاده کنند؛ پیرزن می‌پذیرد، غافل از آنکه خانه را به گروهی سارق اجاره داده که قرار است از کازینوی نزدیک خانه‌اش دزدی کنند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۵۴ از ۱۰۰
«قاتلان پیرزن» (The Ladykillers) را به‌درستی ضعیف‌ترین کار برادران کوئن که کارنامه‌ی درخشان‌شان بر کسی پوشیده نیست می‌دانند. اما این ضعف شامل حال تام هنکس، بازیگر محبوب امریکا و هالیوود، نمی‌شود، که در واقع نقشی را که الک گینس در نسخه‌ی اصلی محصول ۱۹۵۵ کمپانی ایلینگ بریتانیا به زیبایی ایفا کرده بود، به شکل قانع‌کنند‌ه‌ای دوباره زنده و از آن خود کرد. او در این کمدی سیاه در نقش رئیس چرب‌زبان، فاضل و عمیقاً خبیث یک باند سرقت، متفاوت‌تر از هر نقشی در کارنامه‌ی هنری‌اش ظاهر شده و موفق شده است جنس طعنه‌آمیز معمول دیالوگ‌نویسی برادران کوئن را با نیشخندی دائمی بر لب ماهرانه به نمایش بکشد.
۴. نقش‌آفرینی درخشان کریستن استوارت در «افراط امریکایی»
- سال اکران: ۲۰۱۵
- کارگردان: نیما نوری‌زاده
- بازیگران: جسی آیزنبرگ، کریستن استوارت، توفر گریس، کانی بریتون
- خلاصه داستان:مایک (جسی ایزنبرگ) پسر جوانی است که در یک فروشگاه محلی کار می‌کند و تفریحش کشیدن ماریجوانا و گذراندن وقتش با دوست‌دخترش فیبی (کریستن استوارت) است. این دو قصد دارند به زودی سفری به هاوایی داشته باشند اما یک شب پس از آنکه دو نفر به مایک در محل کارش حمله می‌کنند، مایک ناگهان تبدیل به یک مأمور حرفه‌ای متخصص اسلحه و هنرهای رزمی می‌شود و آن دو را از پای در می‌آورد. او نمی‌داند جریان از چه قرار است تا اینکه می‌فهمد در واقع مأمور مخفی یک برنامه‌ی جاسوسی دولتی است.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۴ از ۱۰۰
با اینکه کریستن استوارت در تعدادی از بهترین فیلم‌های ده سال گذشته حضور داشته است، اما کار ضعیف هم کم ندارد. بدون شک یکی از کارهای ضعیف کارنامه‌ی هنری جنجالی او دارم کمدی اکشن «افراط امریکایی» (American Ultra) است که در نقش دوست‌دختر جسی آیزنبرگ مأمور مخفی دولت حضور داشته است. فیلم بسیار ضعیف است و به هیچ عنوان در حد و اندازه‌ی تئوری فراتر از زندگی‌اش ظاهر نمی‌شود، اما استوارت در آن خوب ظاهر شده است.
۵. پیتر دینکلیج در «پیکسل‌ها»
- سال اکران: ۲۰۱۵
- کارگردان: کریس کلمبوس
- بازیگران: آدام سندلر، پیتر دینکلیج، کوین جیمز، میشل موناهن
- خلاصه داستان: سال ۱۹۸۲ سام برنر (آدام سندلر) و دوستش ویل کوپر (کوین جیمز) در مسابقات قهرمانی بازی‌های ویدئویی آرکاد جهانی شرکت می‌کنند. ویدئوهای این مسابقه با یک سفینه‌ی فضایی به فراسوی کهکشان فرستاده می‌شود تا برای تماس با موجودات فضایی فرضی از آن استفاده شود. سه دهه بعد، قدرتی از سیاره‌های دیگر با نسخه‌های زنده‌ی این بازی‌های ویدیوئی که اولش فقط پیام صلح بود، به بشریت حمله می‌کند. حالا سام برنر باید با دولت امریکا برای نجات بشریت همکاری کند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۸ از ۱۰۰
پیتر دینکلیج بعد از سریال محبوب و موفق «بازی تاج و تخت» (Game of Thrones) نه فقط در سرتاسر جهان شناخته شد، بلکه تحولی را در سینمای هالیوود ایجاد کرد و ثابت کرد که ستاره بودن هیچ ارتباطی به ظاهر بازیگر ندارد. استعداد می‌خواهد و پشتکار و البته شانس. اما با اینکه حضور در این سریال او را تبدیل به بازیگری پرکار در هالیوود کرد، تمام کارهایی که او در آن‌ها حضور یافت، به اندازه‌ی توانایی بازیگری او درخشان نبودند.
فیلم کمدی، فانتزی، علمی تخیلی بی‌مایه‌ی «پیکسل‌ها» که آدام سندلر را در نقش اول خود دارد، هیچ نکته‌ی مثبتی ندارد که بتوان برشمرد، جز بازی خوب دینکلیج در نقش قهرمان منفور یک بازی ویدیوی که آشکارا با هیچ دخلی به بقیه‌ی فیلم ندارد و باز هم توانایی‌های بازیگری او را ثابت می‌کند.
۶. اوما تورمن در «بتمن و رابین»
- سال اکران: ۱۹۹۷
- کارگردان: جوئل شوماخر
- بازیگران: جرج کلونی، آرنولد شوارتزنگر، کریس اودانل، آلیشیا سیلورستون، اوما تورمن
- خلاصه داستان: بتمن و رابین (جرج کلونی و کریس اودانل) سعی دارند رابطه‌شان را حفظ کنند، چرا که باید جلو آقای فریز که قصد دارد گاتهام را منجمد کند بگیرند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۲ از ۱۰۰
اوما تورمن خوب می‌دانست که چطور نقش‌اش را بهتر از فهرست بلندبالای بازیگران ستاره‌ی «بتمن و رابین» (Batman & Robin) این فیلم ابرقهرمانی منفور از سری فیلم‌های بتمن ایفا کند. او در نقش پویزن آیوی فم‌فتال، بازی بسیار خوب و سرگرم‌کننده‌ای را ارائه کرده است که به قول ژانت مزلین منتقد از نیویورک‌تایمز با آن ژست‌های به خود بالنده و نگاه تمسخرآمیز و لباس‌های پرزرق و برقش بی‌نظیر است.
۷. نقش‌آفرینی درخشان میشل فایفر در «گریس ۲»
- سال اکران: ۱۹۸۲
- کارگردان: پاتریشیا برچ
- بازیگران: مکسول کالفیلد، میشل فایفر، دیدی کان، لرنا لافت
- خلاصه داستان: در یک دبیرستان، دو گروه از دانش‌آموزان باهم رقابت دارند. این میان، یکی از پسران تازه‌وارد (مکسول کالفیلد) به یکی از دختران (میشل فایفر) علاقه‌مند می‌شود.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۳۴ از ۱۰۰
«گریس» اصلی با بازی جان تراولتا و اولیویا نیوتون جان و قصه و لباس‌ها و آهنگ‌های زیبا و به‌یاد ماندنی‌اش هرگز کهنه نمی‌شود و یکی از موزیکال‌های کلاسیک پرطرفدار تمام دوران است. اما دنباله‌ی آن، کمدی موزیکال «گریس ۲» (Grease 2) نتواست حتی نزدیک به آن ظاهر شود. با این حال، فقط یک نکته‌ی مثبت دلگرم‌کننده داشت و آن هم ستاره‌ی تازه‌وارد بیست و سه ساله‌اش، میشل فایفر بود که جذابیت و استعدادش به کل فیلم می‌ارزید و خبر از ورود یک بازیگر توانمند به سینمای هالیوود می‌داد. خود فیلم اما به لحاظ فروش در گیشه در مقابل فروش ۱۳۲ میلیون دلاری قسمت اول، با فروش پانزده میلیون دلار و بودجه‌ی یازده میلیون دلاری‌‌اش شکست مطلق محسوب می‌شود.
۸. نقش‌آفرینی درخشان آلن ریکمن در «رابین هود: شاهزاده‌ی دزدان»
- سال اکران: ۱۹۹۱
- کارگردان: کوین رینولدز
- بازیگران: کوین کاستنر، مورگان فریمن، کریستین اسلیتر، مری الیزابت ماسترانتونیو، آلن ریکمن، شان کانری
- خلاصه داستان: در قرن دوازدهم رابین (کوین کاستنر) که یک نجیب‌زاده است، در جریان جنگ‌های صلیبی در بیت المقدس دستگیر می‌شود، اما خیلی زود از زندان می‌گریزد و به انگلستان باز می‌گردد. در ناتینگام رابین متوجه می‌شود که داروغه‌ی شرور شهر (آلن ریکمن)، پدرش را کشته و اموال‌شان را غارت کرده است. او حالا به همراه دوستانش درصدد انتقام برمی‌آید.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۵۱ از ۱۰۰
شاید کوین کاستنر در نقشی که در دوران اوجش در اقتباس کوین رینولدز از قصه‌ی «رابین هود»، «شاهزاده‌ی دزدان» (Robin Hood: Prince of Thieves) خوش ندرخشید، اما این درباره‌ی هم‌بازی‌اش آلن ریکمن در نقش ضد قهرمان قصه صدق نمی‌کند. ستاره‌ی «جان‌سخت» (Die Hard) چنان نقش‌آفرینی فوق‌العاده‌ای را در نقش داروغه‌ی خبیث ناتینگهام ارائه کرد، که در کنار موسیقی فیلم از معدود نکات مثبت فیلم بود که به مذاق منتقدان خوش آمد. البته فیلم با فروش بیش از ۳۹۰ میلیون دلاری دومین فیلم پرفروش سال ۱۹۹۱ شد و ریکمن هم برای نقش‌آفرینی‌اش موفق شد جایزه‌ی بفتا را از آن خود کند.
۹. مکس فون سیدو در «فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک»
- سال اکران: ۲۰۱۱
- کارگردان: استیون دالدری
- بازیگران: توماس هورن، ماکس فون سیدو، تام هنکس، ساندرا بولاک، وایولا دیویس، جان گودمن، زوئی کالدول، هیزل گودمن
- خلاصه داستان: پسر نوجوان باهوشی به نام اسکار شل (توماس هورن) بعد از مرگ پدرش که رابطه‌ی دوستانه و نزدیکی با هم داشتند، در واقعه‌ی یازده سپتامبر و پس از شرکت در مراسم تدفین پدر که تنها تابوتی خالی به یاد او دفن می‌شود، خاطراتی که از پدر دارد را با درد و اندوه مرور می‌کند و به دنبال کشف رازی که در یادگاری‌های به‌جامانده از پدر یافته است می‌رود.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۵ از ۱۰۰
درام آزاردهنده‌ی «فوق‌العاده بلند و بیش از حد نزدیک» (Extremely Loud and Incredibly Close) که بر اساس واقعه‌ی یازده سپتامبر و رمانی به همین نام نوشته‌ی جاناتان سافرن ساخته شده است، در زمان اکران از سوی منتقدان برچسب «سوء‌استفاده‌گرانه» را دریافت کرد؛ چرا که گفته می‌شد سازندگان فیلم سعی کرده‌اند با استفاده از یک تراژدی واقعی احساسات مخاطب را تحریک و به خود جلب کنند.
با این حال، نمی‌توان نقش‌آفرینی درخشان و تکان‌دهنده‌ی مکس فون سیدو، بازیگر مشهور سوئدی، را در نقش یک مستأجر پیر که در سرتاسر فیلم یک کلمه حرف نمی‌زند، نادیده گرفت. کما اینکه چنین هم نشد و بازی فوق‌العاده‌ی او با وجود آنکه فیلم میان امریکایی‌ها منفور شد و در گیشه هم زیاد نفروخت، از نظرها پنهان نماند و آکادمی اسکار یک نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل را برای او در نظر گرفت.
۱۰. نقش‌آفرینی درخشان لئوناردو دی‌کاپریو در «گتسبی بزرگ»
- سال اکران: ۲۰۱۳
- کارگردان: باز لورمن
- بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، توبی مگوایر، کری مولیگان، جوئل اجرتون، ایسلا فیشر، آمیتاب باچان
- خلاصه داستان: نیک (توبی مگوایر) برای ادامه‌ی زندگی و ایجاد موقعیت‌های جدید شغلی از غرب امریکا به نیویورک می‌آید و در نزدیکی خانه‌ی مرد ثروتمندی به نام جی گتسبی (لئوناردو دی‌کاپریو) می‌کند. او می‌بیند که گتسبی، هر شب مهمانی‌های پرسروصدا و گران‌قیمتی برگزار می‌کند که مهمانان بسیار زیادی در آن رفت‌وآمد دارند. نیک، که بی‌میل به ورود به این دنیای پرزرق‌وبرق است، در نهایت کارت دعوتی را از سوی این خانه دریافت می‌کند و این باعث آشنایی او با گتسبی بزرگ می‌شود. نیک پس از مواجهه با گتسبی، متوجه می‌شود که او این جشن‌های پرهزینه را تنها برای جلب توجه زنی نام دیزی بیوکنن (کری مولیگان) ترتیب می‌دهد تا شاید بتواند به این واسطه او را ببیند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۸ از ۱۰۰
انتخاب باز لورمن، که آثاری همچون «مولن روژ» (Moulin Rouge) و «رومئو و ژولیت» (Romeo & Juliet) را در کارنامه‌اش دارد، برای اقتباس از کلاسیک ادبی اسکات فیتزجرالد، «گتسبی بزرگ» (The Great Gatsby) انتخاب عجیبی بود. سینمای او خوش‌ظاهر و توخالی است؛ چنان‌که «گتسبی بزرگ» هم هست. و از نظر انتخاب بازیگر، با اینکه توبی مک‌گوایر در نقش نیک کاراوی، کسل‌کننده است و کری مولیگان معمولاً درخشان هم ناامیدکننده است، دی‌کاپریو برای نقش گتسبی بهترین گزینه بوده است که موفق می‌شود نقش‌آفرینی خیره‌کننده‌ای را در حرکت روی مرز تزلزل، شور و حرارت و تلخی شخصیت تعادل خوبی را به وجود آورد. فیلم را منتقدان دوست نداشتند اما مخاطبان گویا نظر دیگری داشتند و فروش بیش از ۳۵۰ میلیون دلاری فیلم هم این را ثابت می‌کند.
۱۱. نقش‌آفرینی درخشان آنتونی هاپکینز در «تبدیل‌شوندگان: آخرین شوالیه»
- سال اکران: ۲۰۱۷
- کارگردان: مایکل بی
- بازیگران و صداپیشگان: مارک والبرگ، جاش دوهامل، استنلی توچی، ایزابلا مونر، لارا هادوک، جراد کارمایکل، راب جارویس، آنتونی هاپکینز، پیتر کولن
- خلاصه داستان: در ادامه‌ی قسمت قبلی آپتیموس پرایم (با صدای پیتر کولن) حالا ضد قهرمان اصلی داستان است می‌خواهد به سیاره‌ی زمین حمله کند و با نابودی کاملش آن را به خانه‌ای جدید برای تمامی تغییر شکل‌دهنده‌ها تبدیل کند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۶ از ۱۰۰
«تبدیل‌شوندگان: آخرین شوالیه» (Transformers: The Last Knight) را نه منتقدان دوست دارند و نه مخاطبان. منتقدان آن را بدترین فیلم فرنچایز «تبدیل‌شوندگان» می‌دانند و مخاطبان با عدم استقبال نه چندان زیاد از آن، این فیلم را به دومین شکست تجاری سری فیلم‌های «تبدیل‌شوندگان» تبدیل کردند. اما برای بازیگری در حد و اندازه‌ی آنتونی هاپکینز که گفته می‌شود وقتی فیلمنامه به دستش می‌رسد روی بعضی صفحات می‌نویسد «بازیگری نمی‌خواهد»، حضور در چنین فیلمی قابل قبول نیست.
گرچه او هر چند وقت یک‌بار در آثار ضعیف حضور پیدا می‌کند و تا به حال هم برای این قسمت ضعیف فرنچایز «تبدیل‌شوندگان» بخشیده شده است، اما عجیب آنکه با همان توانایی‌ای که از او سراغ داریم، در نقش ستاره‌شناس فاضلی که تاریخچه‌ی تبدیل‌شوندگان را مطالعه می‌کند، بی‌جهت خوش درخشیده است.
۱۲. نقش‌آفرینی درخشان اسکار آیزاک در «خنجر از پشت»
- سال اکران: ۲۰۱۱
- کارگردان: زک اسنایدر
- بازیگران: امیلی براونینگ، ابی کورنیش، جنا مالون، ونسا هاجنز، جمی چانگ، اسکار آیزاک، کارلا گوجینو، جان هم
- خلاصه داستان: دخترک جوانی به نام بابی دال (امیلی بروینگ) بعد از مرگ مادرش به دست ناپدری سنگدلش به آسایشگاه روانی فرستاده می‌شود تا در یک برنامه‌ریزی هدفمند به دست پزشکان از بین برود تا ناپدری بتواند تمام اموال و ارث باقیمانده را به‌راحتی تصاحب کند. بابی دال در تیمارستان و در عالم خیال و تخیل با چهار نفر دیگر از کسانی که در آسایشگاه هستند، وارد دنیای دیگری می‌شوند و از راه دنیای جدید می‌توانند از آسایشگاه بگریزند. در دنیای جدید این پنج نفر باید با موجودات مختلف و دشمنان عجیب و زیادی مبارزه کنند تا پیش از آنکه دیر شود از مهلکه فرار کنند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۲ از ۱۰۰
«خنجر از پشت» (Sucker Punch) حتی با استانداردهای خود زک اسنایدر، که این فیلم اولین متن اورجینالش به حساب می‌آید، هم فیلم بدی است که شکست مطلق آن در گیشه هم این را ثابت می‌کند. جز این، منتقدان هم فیلم را از همه لحاظ کوبیدند. با این حال، اسکار آیزاک، که آن زمان هنوز شناخته شده نبود اما امروز توانایی‌هایش به ما و سینما ثابت شده است، در نقش خدمتکار نفرت‌انگیز بیمارستان روانی به طرز شوکه‌کننده‌ای، البته در قیاس با سایر جنبه‌های فیلم، خوب ظاهر شده است.
۱۳. نقش‌آفرینی درخشان آدام درایور در «جنگ ستارگان: خیزش اسکای‌واکر»
- سال اکران: ۲۰۱۹
- کارگردان: جی. جی. آبرامز
- بازیگران: کری فیشر، مارک همیل، آدام درایور، دیزی ریدلی، جان بویگا، اسکار آیزاک
- خلاصه داستان: در آخرین قسمت از سه‌گانه‌ی سوم مجموعه‌ی «جنگ ستارگان» حالا ری (دیزی رایدلی)، فین (جان بویگا) و پو دامرون (اسکار آیزاک) در حال رهبری آخرین ایستادگی پارتیزان مقاومت در برابر پیشوای عالی کایلو رن (آدام درایور) و محفل یکم هستند.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۵۲ از ۱۰۰
آخرین قسمت «حماسه‌ی اسکای‌واکر» (Skywalker Saga) کذایی را از بسیاری لحاظ می‌توان دوست نداشت، از دیالوگ‌هایش تا خطوط داستانی رهاشده‌ای که در دو قسمت قبلی به شخصیت‌هایی مثل فین و رز (کلی ماری ترن) داده بود. اما شخصیت کایلو رن، ضد قهرمان نقاب‌دار را که قصه‌ی شلخته‌ی رستگاری در دقیقه‌ی نودش عجولانه روایت می‌شود، آدام درایور با همان جذابیت و حرارتی که از او می‌شناسیم، خوب اجرا کرده است؛ آن‌قدر خوب که با وجود عدم محبوبیت فیلم، به محبوبیت خودش آسیبی وارد نشود.
منتقدان «جنگ ستارگان: قسمت نهم – خیزش اسکای‌واکر» (Star Wars: Episode IX – The Rise of Skywalker) را نپسندیدند، اما با فروش بیش از ۱٫۰۷۸ میلیارد دلار در سراسر جهان به هفتمین فیلم پرفروش ۲۰۱۹ تبدیل شد. البته «خیزش اسکای‌واکر» کم‌فروش‌ترین قسمت این سه‌گانه‌ی سوم «جنگ ستارگان» بود، اما سود خالص آن سیصد میلیون دلار برآورد شده است.
۱۴. ایوان مک‌گرگور در «جنگ ستارگان: قسمت سوم – انتقام سیت»
- سال اکران: ۲۰۰۵
- کارگردان: جورج لوکاس
- بازیگران: ایوان مک‌گرگور، ناتالی پورتمن، هایدن کریستنسن، ایان مک‌دیرمید، ساموئل ال. جکسون، کریستوفر لی، آنتونی دنیلز، کنی بیکر، فرانک اوز
- خلاصه داستان: در آخرین قسمت از سه‌گانه‌ی پیش‌درآمد «جنگ ستارگان»، آناکین اسکای واکر (هایدن کریستنسن) زندگی دوگانه اش را ادامه می‌دهد. او از یک‌سو شوالیه‌ی جدای است و از سوی دیگر، مخفیانه با سناتور پادمه (ناتالی پورتمن) ازدواج کرده است. آناکین کابوس از دست دادن «پادمه» را که حالا باردار است می‌بیند. صدراعظم پالپاتاین (ایان مک‌دیرمید) با سوءاستفاده از نگرانی آناکین، هویت واقعی خود و تعلقش به سویه‌ی تاریک نیرو را آشکار و آناکین را تشویق می‌کند به سویه‌ی تاریک بپیوندد.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۹ از ۱۰۰
سه‌گانه‌ی پیش‌درآمد «جنگ ستارگان»، که به لطف پیشرفت فناوری‌های جلوه‌های ویژه و رایانه‌ای ساخته و در آغاز قرن بیست‌ویکم منتشر شد، و در واقع سه قسمت اول قصه‌ی «جنگ ستارگان» محسوب می‌شود، اگرچه به لحاظ فنی از سه‌گانه‌ی اول محصول دهه‌ی ۱۹۷۰ به‌مراتب قوی‌تر بود اما هرگز نتوانست محبوبیت آن کلاسیک‌ها را به دست آورد. («جنگ ستارگان: قسمت سوم – انتقام سیت» (Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith) که دنباله‌ای بر «تهدید شبح» (Star Wars: Episode I – The Phantom Menace) محصول ۱۹۹۹ و «حمله‌ی کلون‌ها» (Star Wars: Episode II – Attack of the Clones) محصول ۲۰۰۲ است، ششمین فیلم در مجموعه فیلم‌های «جنگ ستارگان» محسوب می‌شود و آخرین قسمت از سه‌گانه‌ی پیش‌درآمد «جنگ ستارگان» است. این فیلم از لحاظ داستانی سومین قسمت از «حماسه‌ی اسکای‌واکر» است.)
اما از مجموعه بازیگرانی که تا به حال در این فرنچایز حضور داشته‌اند، آدام درایور تنها بازیگری نیست که شجاعانه برای ارائه‌ی یک نقش‌آفرینی قابل قبول در فیلمی ضعیف از سری فیلم‌های فرنچایز جنگیده است. بازی ایوان مک‌گرگور در نقش شخصیت محبوب اوبی وان کنوبی در دو قسمت اول سه‌گانه‌ی پیش‌درآمد به شدت از سوی منتقدان زیر سؤال رفت، اما در نهایت در قسمت سوم موفق شد جای خودش را به خوبی و درستی فیلم پیدا کند. مینی‌سریال «اوبی وان کنوبی» (Obi-Wan Kenobi) که داستان آن ده سال بعد از «انتقام سیت» جریان دارد و به تازگی از شبکه‌ی دیزنی پلاس پخش شد، مهر تأییدی بر عملکرد موفق اوست.
۱۵. فلورنس پیو در «بیوه‌ی سیاه»
- سال اکران: ۲۰۲۱
- کارگردان: کیت شورتلند
- بازیگران: اسکارلت جوهانسون، فلورنس پیو، دیوید هاربر، ویلیام هرت، ری وینستون، ریچل وایس
- خلاصه داستان: پس از وقایع «کاپیتان امریکا: جنگ داخلی»، رومانوف (اسکارلت جوهانسون) در پی نافرمانی از توافق‌نامه‌ی سوکوویا و کمک به استیو راجرز، تنها شده و تحت تعقیب دولت قرار گرفته و مجبور به مقابله با توطئه‌ای مربوط به گذشته‌ی خود است.
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۹ از ۱۰۰
«بیوه‌ی سیاه» (Black Widow) که بر پایه‌ی شخصیتی به همین نام از مارول کامیکس ساخته شده است، چهارمین فیلم در دنیای سینمایی مارول و نخستین فیلم فاز چهارم دنیای سینمای مارول است. دنیای سینمای مارول با طرفداران زیاد و پر و پاقرصی که دارد، تا به حال موفق شده است بازیگران ستاره‌ی زیادی را به خود جلب کند، از کهنه‌کارانی مثل رابرت ردفورد و مایکل کیتون گرفته تا ستارگان جوانی همچون مایکل بی جردن و زندایا.
این میان فلورانس پیو که در بلاک‌باستر ملالت‌بار «بیوه‌ی سیاه» در نقش یلنا ظاهر شده است، جزو بهترین‌ها بوده است، یعنی معدود بازیگرانی از او بهتر بوده‌اند. نقش‌آفرینی پیو در این فیلم به‌قدری خوب و چشمگیر بوده است که تا حدودی باعث شده است اسکارت جوهانسون که نقش اول را بر عهده دارد، به چشم نیاید. اما خود فیلم چندان چنگی به دل نمی‌زند؛ البته در گیشه خوب فروخته است و از سوی منتقدان جز بازی پیو، به خاطر سکانس‌های اکشن هم امتیاز مثبت دریافت کرده است.
منبع: independent
تنها فرنچایز تاریخ که نمیشه ازش خورده گرفت استاروارز هستش اگه فیلمو نبینی و فقط کلیپ های کوتاه ببینی ازش تو یوتویوب بازم عاشقش میشی