سیارک کوچک ۲۰۲۰SW پنجشنبه از نزدیکی زمین میگذرد
یک سیارک نسبتا کوچک پنجشنبهی این هفته در فاصلهای بسیار نزدیک از کنار زمین خواهد گذشت اما گذر آن خطری برای زمین نخواهد داشت.
بر اساس گزارش مرکز مطالعات اجرام نزدیک زمین (CNEOS) مستقر در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا این سیارک که با نام ۲۰۲۰SW شناخته میشود، روز پنجشنبه ۲۴ سپتامبر (۳ مهر) از کنار زمین میگذرد اما انتظار نمیرود که با آن برخورد کند. طبق دادههای پروژهی تلسکوپ مجازی (Virtual Telescope Project)، این جسم از فاصلهی نزدیک ۲۷۰۰۰ کیلومتری خواهد گذشت.
برای درک بهتر این فاصله، بهعنوان مقایسه، میدانیم که ماه در فاصلهی ۳۸۴۰۰۰ کیلومتری (معادل ۳۰ زمین) نسبت به زمین قرار دارد. این درحالی است که سیارک ۲۰۲۰SW با فاصلهی حدود ۲٫۱ زمین، از کنار سیارهی ما میگذرد. به گفتهی EarthSky این بدان معناست که سیارک ۲۰۲۰SW حتی از ماهوارههای تلویزیونی و هواشناسی که در فاصلهی ۳۵۸۸۸ کیلومتری زمین قرار دارند، نزدیکتر خواهد بود.
دانشمندان هنوز اندازهی دقیق این سیارک را مشخص نکردهاند، اما به گفتهی CNEOS اندازهی آن خیلی بزرگ نیست و احتمالا بین ۴٫۴ تا ۹٫۹ متر طول دارد.
این سیارک که به طور بالقوه ابعاد یک خودروی کاروانی را دارد، هفتهی گذشته در تاریخ ۱۸ سپتامبر (۲۸ شهریور) توسط پیمایش آسمان کوه لمون در آریزونا کشف شد و روز بعد توسط مرکز بررسی ریزسیارهها (Minor Planet Center) که یک گروه کاوش سیارات کوچک، دنبالهدارها و ماهوارههای طبیعی با پشتیبانی ناسا است، تأیید شد.
یافتن سیارکهای ناشناخته امر غیرمعمولی نیست. برای نمونه فقط در ماه سپتامبر، مرکز بررسی ریزسیارهها، از کشف ۲۴۴ شیء نزدیک زمین خبر داده است.
گذر از کنار زمین، سرنوشت سیارک ۲۰۲۰SW را تغییر خواهد داد. به گفتهی EarthSky این سیارک بسیار کوچک است و انتظار میرود که گرانش زمین مسیر آن را هنگام نزدیک شدن به سیاره در ساعت ۷:۱۸ منطقهی زمانی شرقی (۱۴:۴۸ به وقت تهران)، تغییر میدهد.
سیارک ۲۰۲۰SW پنجشنبه با سرعت ۲۷۷۲۰ کیلومتر بر ساعت از کنار زمین خواهد گذشت. این سیارک با نزدیک شدن به زمین روشنتر به نظر میرسد اما برای چشم غیرمسلح قابل مشاهده نخواهد بود.
طبق گزارش آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، پس از گذر این سیارک از کنار زمین، تا ۳ ژوئن ۲۰۲۹ (۱۴ خرداد ۱۴۰۸) ملاقات دیگری با زمین نخواهد داشت.
عکس کاور: طرح گرافیکی گذر یک سیارک از کنار زمین
Credit: Shutterstock
منبع: LiveScience