چرا استفاده از پردازندهی ARM در مکها ریسک بزرگی برای اپل است؟
همانگونه که میدانید اپل قصد دارد امشب با برگزاری رویداد آنلاینی دیگری به نام One More Thing به احتمال زیاد از اولین مکهای مجهز به پردازندههای ARM «اپل سیلیکون» (Apple Silicon) رونمایی کند. به طور حتم تصمیم اپل مبنی بر جایگزینی پردازندههای اینتل با اپل سیلیکون یکی از اتفاقهای بسیار بزرگ در تاریخ این شرکت است.
در واقع اپل میخواهد که به جای استفاده از پردازندههای اینتل که از سال ۲۰۰۵ تاکنون شاهد استفاده از آنها در مکها هستیم، از پردازندهها و واحدهای گرافیکی طراحی شده توسط خودش استفاده کند. با وجود اینکه بیشتر از یک دهه است که اپل از این سیاست در تولید آیفونها و آیپدهای خودش استفاده میکند و در این زمینه هم بسیار موفق است، اما به نظر میرسد که این جایگزینی پردازندهها در لپتاپ و کامپیوترهای تولیدی این شرکت چالشهای جدیدی را برای اپل به وجود بیاورد.
در گذشته و در زمان استفاده از پردازندههای تولید شده توسط IBM به نام PowerPC در مکهای اپل، این شرکت اعلام کرد که از این پردازندهها ناراضی است و در نهایت این پردازندهها را با پردازندههای اینتل جایگزین کرد. اپل در آن زمان وعده داده بود که پردازندههای اینتل در مقایسه با پردازندههای قبلی قدرتمندتر و دارای بازدهی بیشتری هستند. وعدههایی که اپل در رابطه با قدرت و بازدهی این پردازندههای جدید داده بود در محصولاتی مانند مک بوک ایر و مک بوک پرو عملی شدند.
البته به همان اندازه که جایگزینی این پردازندهها با پردازندههای اینتل تغییر مهم و درستی بود به همان اندازه هم انجام این کار توسط اپل قابل پیشبینی بود. علاوه بر این در آن زمان، سالها از زمان استفاده از پردازندههای اینتل در سیستم عامل ویندوز میگذشت و به نوعی این پردازندهها امتحان خود را پس داده بودند.
البته باید به این موضوع هم توجه کرد که شرکت اینتل پردازندههای مختلقی را با توان مصرفی و قدرت پردازشی متفاوت عرضه میکند که باعث میشود اپل بتواند از پردازندههای مناسب این شرکت در محصولات سبک وزن و قابل حملی مانند مک بوک ایر تا مک پروهای قدرتمند ۵۰۰۰۰ دلار خود استفاده کند.
کوچ کردن به پردازندههای اینتل باعث شد که اپل بتواند به هدفهای خود در زمینهی قدرت پردازشی و مصرف بهینهی انرژی دست پیدا کند. همانگونه که در کنفرانس توسعهدهندگان WWDC 2020 دیدم اپل اعلام کرد که بار دیگر قصد دارد برای رسیدن به قدرت پردازشی بالاتر و مصرف انرژی بهینهتر پردازندههای اینتل را با پردازندهی ARM ساخت خودش به نام اپل سیلیکون جایگزین نماید. بعد از اعلام این خبر در آن زمان ناگهان آیندهی مکهای تولیدی این شرکت در هالهای از ابهام قرار گرفت.
پردازندههای سری A اپل پردازندههای جدیدی نیستند. اپل بیشتر از یک دهه است که به طراحی این پردازندهها مشغول است. اولین سری از این پردازندهها، پردازندهی A4 SoC بود که اپل در اولین آیپد خودش از آن استفاده کرده بود.
از آن زمان تاکنون اپل ساخت پردازندههای خودش را گسترش داد و رفتهرفته محصولات بیشتری را با این پردازندههای ساخت خودش تولید کرد. هم اکنون در تمامی دستگاههای تولیدی این شرکت، به جز پردازندهی اصلی مکها، مانند آیپد پروهای قدرتمند، آیفونها، هومپاد، اپل TV، اپل واچ و حتی ایرپادز از پردازندههایی استفاده میشود که توسط اپل طراحی شدهاند.
حتی اپل از این پردازندههای ساخت خودش در مکها هم استفاده میکند. در سالهای اخیر اپل در مکهای تولیدی خودش از پردازندههای T2 استفاده میکند که برخی وظیفههای مربوط به امنیت دستگاه را بر عهده دارند. همچنین تاچ بار استفاده شده در مک بوک پروهای اپل دارای سخت افزاری مشابه با اپل واچهای این شرکت است. با این وجود، اپل هیچ گاه کارآزمایی پردازندههای خودش را در دستگاهی مانند لپتاپ که نیازمند توان پردازشی بالاست، بررسی نکرده است.
در واقع باید بگوییم که استفاده از این پردازندههای ARM در مکها جای بحث بسیاری زیادی را دارد و با وجود اینکه اپل قصد دارد از این پردازندهها در مکهای آینده استفاده کند، اما این پردازندهها هیچگاه به شکلی کامل کارایی خود را نشان ندادهاند.
زمانی که اپل در سال ۲۰۰۵ پردازندههای اینتل را جایگزین پردازندههای قبلی کرد، هم پردازندههای اینتل و هم نرمافزار استفاده شده در مکها کارایی خود را نشان داده بودند. در آن زمان کاربران به صورت تقریبی میدانستند که چه انتظاری را از پردازندههای اینتل داشته باشند و توسعهدهندگان هم دارای این قابلیت بودند که متناسب با این پردازندههای جدید اپهای خود را توسعه دهند.
اما استفاده از پردازندههای ARM داستان دیگر را خواهد داشت. هم اکنون فقط چندین لپتاپ با پردازندهی ARM وجود دارند که میتوانند تنها ایدهای را به ما در رابطه قدرت لپتاپهای اپل دارای پردازندهی اپل سیلیکون بدهند. حتی بهترین پردازندههای ARM تولید شده برای لپتاپها مانند کوالاکام ۸cx یا مایکروسافت SQ2 در بهترین حالت برای لپتاپهای سبک وزن طراحی شدهاند.
در واقع باید بگوییم که هیچ شرکت تاکنون پردازندهی ARM برای لپتاپ طراحی نکرده است که بتواند قدرت پردازشی مشابه با لپتاپهای قدرتمندی مانند مکبوک پروهای اپل یا دیگر لپتاپهای قدرتمند و حتی کامپیوترهای دسکتاپ ارائه دهد.
البته گفتن این حرفها به این معنا نیست که اپل بدون آماده سازی قبلی قصد دارد این کار انجام دهد. همانطور که گفتیم این شرکت بیشتر از یک دهه است که به طراحی این پردازندهها مشغول است و پردازندههایی که به تازگی این شرکت در محصولاتی مانند آیپد پرو از آن استفاده کرده است دارای قدرت بسیار زیادی هستند.
در واقع تنها توسعهدهندگانی که موفق شدند مک مینی مجهز به پردازندهی ARM اپل (که در آن هم از پردازندهی دو سال پیش اپل استفاده شده بود) را بررسی کنند تنها در رابطه با قدرت و طرز کار این مکهای جدید ذهنیت دارند و بسیاری از کاربران منتظر هستند تا ببینند پردازندههای ARM طراحی شده توسط اپل در هنگام انجام کارهای روزمره با لپتاپ یا در مقایسه با پردازندهی ساخت اینتل و AMD چه عملکردی را خواهند داشت. در نهایت این سؤال وجود دارد که آیا این پردازندههای اپل به خوبی پردازندههای اینتل و AMD هستند یا نه.
اپل در چند سال اخیر با استفاده از توسعهی اپها به صورت Catalyst سعی کرده است که به توسعهدهندگان مک کمک کند تا کدهای اپهای توسعه داده شده را در دستگاههای دارای سیستم عامل iOS به اشتراک بگذارند. انجام دادن این کار توسط اپل باعث شده است که انتقال اپها به این پردازندههای جدید با راحتی بیشتر صورت بگیرد.
علاوه بر این به نظر میرسد که این مکهای دارای پردازندههای ARM به راحتی بتوانند که تمامی اپهای توسعه داده شده برای آیفون و سیستم عامل iOS را اجرا کنند که در نهایت به نفع کاربران خواهد بود.
با این وجود، هنوز فاصلهی زیادی میان اپهای توسعه داده شده برای آیپد و مک وجود دارد. حتی اگر اپل بتواند که وعدههایش را در رابطه با اپهای توسعه داده شده برای ARM به بهترین شکل ممکن عملی کند، هنوز هم اپهایی مانند فتوشاپ، لایتروم و مایکروسافت آفیس نیاز به تغییراتی توسط توسعهدهندگان خواهند داشت. که احتمالا همانند انتقال ویندوز به پردازندههای ARM و مناسبسازی برنامههای این سیستم عامل برای این پردازندهها با سرعت کمی صورت خواهد گرفت.
انتظار داریم که در مراسم امشب اپل این شرکت نمایش خیره کنندهای را از قدرت پردازشی مک بوکهای جدید به نمایش بگذارد و ادعاهای بزرگی را در رابطه با قدرت آنها در مقایسه مک بوکهای قدیمی دارای پردازندههای x86 مطرح کند. اما باید بگوییم که این رونمایی تنها آغازی برای اپل است و ثابت شدن یا رد شدن کارایی این اقدام اپل سوالی است که بدون شک برای پاسخ دادن به آن به ماهها زمان و استفاده از این مکها در دنیای واقعی نیاز است.
شما چه نظری را در رابطه با این اقدام اپل دارید؟ به نظر شما آیا اپل میتواند این فرایند انتقال به پردازندههای جدید را با موفقیت پشت سر بگذارد؟
منبع: The Verge