آرکام سیتی و آرکام نایت؛ خیزش راک استدی

در قسمت قبلی مقاله، به بررسی کامل تیمارستان آرکام، اولین قسمت از سه‌گانه‌ی بتمن راک استدی پرداختیم. حالا نوبت به بررسی دنباله‌های این اثر یعنی «آرکام سیتی» و «آرکام نایت» رسیده.

یکی از نکات مهم در زمینه‌ی بررسی دنباله‌ها، مسأله‌ی آماده شدن جهان و پی‌ریزی ابعاد کلی دنیای بازی در قسمت اول است. اگر این‌ کار به درستی در قدم اول انجام شده باشد؛ مسیر سازندگان در ادامه‌ی کار راحت‌تر می‌گردد. زمانی که به تیمارستان آرکام می‌نگریم، کاملا واضح است که استودیوی سازنده قدم نخست را محکم برداشته و همه چیز مهیای خلق بازی‌های عظیم‌تر و پخته‌تر است. از آنجایی که در نوشته‌ی قبلی تمامی موضوعات پیرامون تیمارستان آرکام را بیان کردیم، خوانندگان عزیز را به همان مطلب ارجاع می‌دهیم و یک‌راست به سراغ آرکام سیتی می‌رویم.

• تیمارستان آرکام؛ آغاز بتمن

آرکام سیتی؛ پیشرفت انقلابی

«برادران وارنر» آرکام سیتی را در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد. اثری که دومین تلاش راک استدی در جهان ابرقهرمانی محسوب می‌شود. داستان قسمت دوم همانند تیمارستان آرکام توسط پاول دینی به رشته‌ی تحریر در آمد. همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، پاول یکی از افراد سرشناس و نویسندگان قهار در دنیای بتمن تلقی می‌گردد. همین نام کافی بود تا کیفیت بالای داستان بازی را تضمین شده بدانیم.

روال کار به این صورت است که هم‌زمان با حرکت داستان اصلی، مأموریت‌های جانبی وظیفه‌ی روایت داستان‌های فرعی را ایفا می‌کنند. یکی از نکات مثبت ساخته‌های راک استدی، همین موضوع است؛ بازیکن تقریبا در تمام لحظات کاری برای انجام دادن دارد و به علت تنوع خوب فعالیت‌ها، هرگز خسته نمی‌شود.

• وسعت مراحل در بتمن: آرکام | جعبه‌ابزار بازی‌سازان (۱۲)

بزرگترین پیشرفت بازی همان ابتدای کار خود را نمایان می‌کند؛ دنیایی که وسعت آن اکنون پنج برابر شده است. پنج برابر هر آنچه که در تیمارستان آرکام دیده بودیم. این موضوع قطعا برای بازیکنان شگفت‌انگیز است. با پایان یافتن حوادث قسمت نخست و خنثی کردن نقشه‌ی دیوانه‌وار جوکر و یارانش در پخش کردن ماده‌ی تایتان، متأسفانه یا خوشبختانه هنوز کارمان با این شخصیت تمام نشده. آرکام سیتی با پذیرش همه‌جانبه مواجه شد و از مهم‌ترین ساخته‌های ۲۰۱۱ محسوب می‌شود و بدون شک مهم‌ترین اثر ابرقهرمانی در حوزه‌ی ویدیوگیم است؛ اثری که همه‌ی ابعاد قسمت پیشین را توسعه داده و چندین سطح جلوتر از آن قرار می‌گیرد. بازی حتی در بعضی زمینه‌ها از آرکام نایت هم بهتر عمل کرده.

هوگو استرنج؛ مهمان ناخوانده‌

اتفاقات آرکام سیتی، چندماه پس از وقایع تیمارستان آرکام رخ می‌دهد. «کوینسی شارپ» رییس سابق تیمارستان، با زیرکی موضوع توقف نقشه‌ی شیطانی جوکر را به نام خود زده و تبدیل به شهردار گاتهام شده است. با توجه به اینکه زندان بلک گیت دیگر مناسب نگهداری از زندانیان نیست، شارپ آنجا را تعطیل و اقدام به خرید بخش‌های فقیرنشین گاتهام می‌کند. او با این کار زندانی به وسعت یک شهر خلق کرده که آرکام سیتی نام دارد. این فضای عظیم تحت نظر هوگو استرنج اداره می‌شود؛ فردی که به شکلی مخفیانه در حال دستکاری ذهن شارپ است. منطقه به وسیله‌ی نیروهای نظامی و مجهز گروهی تحت عنوان «تایگر» حفاظت می‌شود. زندانیان تا زمانی که تلاش برای فرار نکنند، منع خاصی برای تردد در شهر ندارند.

بتمن که نگران فروپاشی این سیستم و وقوع آشوب دیگری است، شخصا بر رویدادها نظارت می‌کند. از طرفی جوکر که پیش‌تر ماده‌ی تایتان را مصرف کرده بود، همچنان تحت تأثیر آن قرار داشته و گویا دچار یک بیماری سخت شده است. همان‌طور که گفته بودیم، مصرف این ماده می‌تواند باعث جنون و اعمال بسیار خشن شود.

دو چهره؛ تلاش برای کشتن کت‌وومن

بعد از آنکه «کت‌وومن» اقدام به یکی از دزدی‌های همیشگی خود می‌کند، دو چهره برنامه‌ی قتل او را می‌ریزد. به علاوه گاتهام مشابه نیروی پلیسی شده که توسط شارپ اداره می‌شود. هر شهروندی با کوچکترین پرونده‌ی مجرمانه، به زندانی که گفتیم فرستاده‌ می‌شود. آن‌هایی که به مقابله با قوانین سختگیرانه‌ی شارپ بپردازند، با شدیدترین مجازات روبه‌رو خواهند شد. «بروس وین» که کاملا مخالف تبدیل شدن نیمی از شهرش به محل زندانی شدن خلافکاران است، به مخالفت می‌پردازد. در نتیجه وین هم به دلیل انتقام‌جویی شارپ، سر از منطقه‌ی خطرناک بازی در می‌آورد. از طرفی استرنج در حال برنامه‌ریزی برای اجرای برنامه‌ای تحت عنوان «پروتکل ۱۰» است؛ او قصد دارد خود را رهبر آینده‌ی گاتهام معرفی کند.

بتمن که حالا از نظر موقعیت فیزیکی تفاوتی با زندانیان ندارد، با کمک «آلفرد»، ابزار مبارزه‌ی خود را از طریق ارسال هوایی دریافت می‌کند. شوالیه تاریکی که حالا قدرت بیشتری در اختیار دارد، برای نجات دادن زن گربه‌ای اقدام می‌کند. او با هک کردن ارتباطات گروه تایگر، متوجه موقعیت زن گربه‌ای شده و با تخریب دادگاه و افراد دو چهره، او را نجات می‌دهد.

هوگو استرنج برنامه‌ی‌ ویژه‌اش را آغاز کرده و می‌خواهد با از بین بردن همه جنایتکاران شهر آرکام، گاتهام را از جرم و جنایت پاک کند.

بتمن که حس می‌کند جوکر باید ارتباطی با پروتکل ۱۰ داشته باشد، مخفیگاهش را پیدا می‌کند. او پی می‌برد جوکر با دزدیدن یک دکتر، به درمان خود می‌‌پرداخته. دکتر به بتمن می‌گوید که آثار مصرف «تایتان» متوقف نشده و این ماده هنوز در خون جوکر یافت می‌شود. این موضوع به کندی باعث مرگش خواهد شد. مشکل جایی آغاز می‌شود که بتمن در یک انتقال خون، به خون جوکر آلوده می‌شود و او هم در معرض مرگ قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه «مستر فریز» تنها شخصی‌ است که دانش لازم برای ساخت پادزهر را دارد، بتمن نیازمند کمک اوست. در این میان موانع زیادی وجود دارند؛ رأس‌الغول، پنگوئن، سولومن گراندی و… .

ماجرا به اینجا ختم نشده و هارلی کویین با دزدیدن فرمول، بتمن را در آستانه‌ی مرگ قرار می‌دهد.

آغاز پروتکل ۱۰

هوگو استرنج برنامه‌ی‌ ویژه‌اش را آغاز کرده و می‌خواهد با از بین بردن همه جنایتکاران شهر آرکام، گاتهام را از جرم و جنایت پاک کند. نیروی گروه تایگر که همگی با شستشوی مغزی در خدمت اهداف غیرمنطقی استرنج هستند، شروع به کشتار دسته جمعی می‌کنند. آخرین ساعات زندگی بتمن در حال سپری شدن است؛ اما او تصمیم می‌گیرد که جان مردم را نجات داده و خودش را فدا کند. هنگامی که با موفقیت پروتکل ۱۰ را غیر فعال کنید، کاملا خلاف انتظارتان با رأس‌الغول روبه‌رو می‌شوید. او به خاطر شکست استرنج در برنامه‌هایش به او حمله کرده و اعلام می‌کند که خودش مغز متفکر پروتکل ۱۰ بوده است. برنامه‌ای که به گفته‌ی او اولین قدم در پاکسازی زمین از اعضای بی‌ارزش است.

مرگ جوکر

پس از اینکه متوجه می‌شویم جوکر در «Monarch Theatre» قرار دارد، وارد آنجا شده تا پادزهر را پیدا کنیم. با این حال، با دو جوکر روبه‌رو می‌شویم؛ در نهایت جوکر واقعی اعتراف می‌کند که فرد دوم شخصیت «کلی فیس» است که مدتی است مشغول به انجام این کار است. در درگیری پیش آمده، ساختمان تخریب شده و فرمول را به دست می‌آوریم. در نتیجه‌ بتمن خود را نجات می‌دهد. جوکر به او حمله‌ور می‌شود و این باعث می‌شود تا باقی‌مانده‌ی پادزهر روی زمین بریزد. جوکر که به علت بیماری شدید، ناتوان شده روی زمین افتاده و می‌میرد. دشمن قدیمی بتمن در موقعیتی دراماتیک به پایان راه می‌رسد.

پخته شدن گیم‌پلی در آرکام سیتی

آرکام سیتی یک بازی اکشن جهان باز با المان‌های مخفی‌کاری است. خوشبختانه همه‌ی ابزارهایی که در قسمت اول داشتیم، اینجا هم حضور دارند. در واقع بازیکن در همان ابتدای کار به اکثر آن‌ها دسترسی خواهد داشت. به علاوه این گجت‌ها حالا با تغییراتی همراه شده‌اند. مثلا ابزار «کریپتوگرافیک» حالا می‌تواند سیگنال‌ها را هم ردیابی کند. «لاین لانچر» هم کارآمدتر شده و آزادی عمل بیشتری برای بازیکن فراهم می‌کند. «ریموت کنترل بترنگ» مجهز به قابلیت‌های کند شدن یا افزایش سرعت است. همچنین می‌توان هنگام پرواز در آسمان از «grappling gun» برای افزایش سرعت استفاده کرد. سه گجت اضافه هم در دسترس قرار گرفته‌اند. گلوله‌های دودزا دشمنان مسلح را گیج خواهند کرد. ابزار «Remote Electrical Charge» که مانند یک تیزر از راه دور عمل می‌کند، می‌تواند ژنراتورها را فعال کند. نارنجک‌های یخی هم باعث یخ زدن دشمنان می‌شوند. پازل‌ها نسبت به بازی اول ساختار پیچیده‌تری دارند؛ ضمنا حالت کارآگاه می‌تواند به حل پرونده‌ها و یافتن سرنخ‌ها کمک شایانی کند.

کارگردان هنری راک استدی، حالت کارآگاهی را مشابه واقعیت افزوده می‌داند. همچنین کارگردان بازی «سفتن هیل» گفته با وجود آنکه در حالت کارآگاهی، اکنون دشمنان و محیط‌ها واضح‌تر دیده می‌شوند، از سرعت حرکت در این وضعیت مقداری کاسته شده؛ به این خاطر که برخی از بازیکنان سراسر تیمارستان آرکام را با فعال کردن این حالت گذرانده‌اند.

چالش‌های ریدلر هم بازگشته‌اند. البته با توجه به رویکرد راک استدی در سخت‌تر کردن بازی، یافتن آن‌ها اندکی سخت‌تر شده. مثلا گاهی لازم است افراد نزدیک به ریدلر را پیدا کنید؛ یا از ابزارهای بتمن برای غیر فعال کردن تله‌ها و موانعی که اطرافشان قرار گرفته استفاده کنید. مأموریت‌های فرعی با حفظ کیفیت و افزایش تنوع، بخش اصلی داستان را همراهی می‌کنند. این مأموریت‌ها که انجام دادنشان اجباری نیست، مکمل خط اصلی داستانی هستند. بازیکنانی که دوست دارند خطوط داستانی شخصیت‌های فرعی و دشمنان بتمن را هم تجربه کنند، حتما از انجامشان لذت خواهند برد.

پریدن از ساختمان‌ها و پرواز در دنیای وسیع بازی همانند قبل زیباست؛ با این تفاوت که اکنون به علت بهینه‌تر شدن این مکانیزم، بازیکن قادر است با سرعت بیشتری این‌کار را انجام دهد و مدت بیشتری در آسمان بماند. سیستم مبارزات روان که ابتدا در تیمارستان آرکام مشاهده کردیم، به‌روزرسانی شده. قابلیت درگیری هم‌زمان با چند نفر را داریم؛ می‌توان اشیای پرت شده به سمت بتمن را مهار کرد یا هنگام پرش ضربه زد. استفاده از گجت‌های بتمن حین مبارزات، آن‌ها را هیجان انگیز‌تر هم می‌کند. تمام شهر زمین بازی شماست؛ البته باید این نکته را به خاطر داشته باشید که جابه‌جایی در خیابان‌ها خالی از خطر هم نیست. تمام معابر و راه‌های اصلی توسط تبهکاران پر شده. همچنین، دشمنان اصلی بتمن مانند پنگوئن، دو چهره و جوکر هر کدام بخش‌های خاص خود را اشغال کرده‌اند.

زن گربه‌ای یک شخصیت قابل بازی است. خط داستانی جداگانه‌ی او متمرکز بر سرقت است. سبک مبارزات او به کلی متفاوت بوده و به دلیل انعطاف بالایش، شاهد گونه‌ی دیگری از مبارزات هستیم. او همچنین حالتی اختصاصی از بخش دید کارآگاهی با نام «دید دزد» دارد.

مراحل توسعه

ساخت آرکام سیتی از فبریه ۲۰۰۹ به شکل جدی دنبال شد؛ زیرا کار روی تیمارستان آرکام دیگر به پایان رسیده بود و اعضای تیم، آزاد شده بودند. ایده‌ی گسترش فضای بازی از همان مراحل توسعه‌ی تیمارستان آرکام در ذهن سازندگان شکل گرفت. در حالی که بازی نخست هم فضایی کاملا تیره داشت، آرکام سیتی تاریک‌ترین ساخته‌ی راک استدی به شمار می‌رود.

با وجود آنکه تیم سازنده ایده‌های بسیاری برای حرکات تازه، گجت‌ها و توانایی‌های ویژه در سر داشت، تنها چیزهایی به بازی نهایی اضافه شدند که از نظر سازندگان با خصوصیات بتمن همخوانی داشتند.

در راستای واقع‌گرایانه‌تر شدن بازی، دایره‌ی حرکات و تعاملات بتمن افزایش پیدا کرد. با وجود آنکه تیم سازنده ایده‌های بسیاری برای حرکات تازه، گجت‌ها و توانایی‌های ویژه در سر داشت، تنها چیزهایی به بازی نهایی اضافه شدند که از نظر سازندگان با خصوصیات بتمن همخوانی داشتند. استودیو مکانیزم مبارزات تیمارستان آرکام را مطالعه و بررسی کرد تا حرکات جدید، به‌عنوان شاخه‌‌های جدید حرکات پیشین طبیعی جلوه کنند. هدف آن‌ها افزودن عمق بیشتر به مکانیک‌های گیم‌پلی بدون تغییرات چشمگیر در هسته‌ی آن بود. از آنجایی که مشکل و ضعف خاصی در این زمینه به چشم نمی‌خورد، اتخاذ این تصمیم امری طبیعی محسوب می‌شد. تعداد انیمیشن‌ها برای طبیعی‌تر شدن مبارزات به دو برابر افزایش یافتند.

بخش چندنفره؛ غایب

شایعه‌هایی مبنی بر حضور بخش چندنفره در آرکام سیتی مطرح شده بود. موضوعی که توسط راک استدی تکذیب شد. استودیو در مراحل ابتدایی ایده‌ی ساخت بخش چندنفره را هم ارزیابی کرده ولی در نهایت آن را کنار گذاشت. آن‌ها تصمیم گرفتند انرژی و زمانی را که باید به ساخت حالت چند‌نفره اختصاص داد، تماما برای بخش داستانی بازی بگذارند تا نتیجه‌ی نهایی در ایدئال‌ترین حالت ممکن قرار داشته باشد.

آرکام سیتی؛ بهبود یا عقب‌گرد؟

بعد از دو سال انتظار برای دنباله‌ی تیمارستان آرکام، بازیکنان ایده‌پردازی‌های فراوانی درباره‌ی داستان داشتند. راک استدی با دستپخت تازه‌اش نشان داد به‌خوبی می‌تواند بازیکنان را مجذوب بازی‌هایش کند. در قسمت قبلی نوشته هم اشاره کردیم که تیمارستان آرکام به‌خوبی احساس بتمن بودن را ایجاد می‌کرد. آرکام سیتی آن فرمول موفق و‌ جواب‌داده را قرض گرفته و کامل‌تر کرده.

تیمارستان آرکام تقریبا تمام چیزهای لازم برای تحویل دادن یک بازی بتمن عالی را در خود داشت؛ با این حال پس از تجربه‌ی آرکام سیتی تصور می‌کنید بازی پیشین تنها یک دست گرمی بوده است.

زمانی که به‌خوبی بر مکانیک‌های گیم‌پلی و مبارزات بازی تسلط پیدا کرده باشید، قرار گرفتن در اتاقی با ۲۰ دشمن مسلح هم شما را به هراس نمی‌اندازد. در صورت استفاده‌ی هوشمندانه از ابزارهای در دسترس، هر یک از این موقعیت‌ها می‌تواند به دقایق بسیار زیبایی برای بازیکنان تبدیل شده و گاها حتی از فیلم‌های سینمایی هم جذاب‌تر جلوه کند. شاید تنها چیزی که می‌توان تا حدی انتقاد شود، طراحی مراحل مبارزه با غول‌آخر‌ها باشد. این قسمت‌ها نه در تیمارستان آرکام و نه در آرکام سیتی عمق بالایی نداشته و تقریبا هیچ‌گونه چالشی برای بازیکن فراهم نمی‌کنند. شخصا انتظار داشتم در این موقعیت‌ها و به واسطه‌ی اهمیت بالای دشمنانی که با آن‌ها برخورد داشتم، شاهد مبارزاتی حماسی‌تر و بهتر باشم. البته این موضوع تا حد زیادی در قسمت آخر سه‌گانه رفع می‌شود که جلوتر درباره‌‌اش حرف می‌زنیم.

دومین قسمت مجموعه‌ی بتمن راک استدی عملکرد شگفت‌انگیزی در میان منتقدین داشت. آن‌ها منتقد بودند ساخته‌ی راک استدی نه تنها بهترین بازی ابرقهرمانی، بلکه از بهترین‌های تاریخ است. منتقد «گیم‌ اینفورمر» آرکام سیتی را بهترین بازی اقتباسی خوانده و گفت آرکام سیتی انتظاراتمان را از دنباله‌ی تیمارستان آرکام برآورده کرده و ساختار قسمت قبل را به کمال می‌رساند. تقریبا همه‌ی منتقدان متفق القول بودند که آرکام سیتی چند قدم رو به جلو حرکت کرده است. بازی همچنین جایزه‌ی بهترین بازی سال را از جانب VGX دریافت کرد.

آرکام نایت؛ پایان‌بخش سه‌گانه

این نحوه‌ی اتفاق افتادن حوادث بود. بتمن این‌گونه مرد.

مترسک در آرکام نایت

نه ماه پس از مرگ جوکر

نه ماه از مرگ جوکر گذشته است؛ میزان جرم و جنایت در گاتهام کاهش محسوسی داشته. این آرامش نسبی ممکن است خوشایند باشد اما برای شخصی چون بتمن فقط مانند آرامش قبل از طوفان است. کارآگاه معروف ما با پیش‌بینی وقوع یک فاجعه‌‌ی زودهنگام، هر لحظه آماده‌ی بدترین رخداد است. جوکر پیش از مردن، خون تغییریافته‌‌ی خود را به بیمارستان‌ها ارسال کرده بود؛ واقعه‌ای که باعث آلوده شدن تعدادی از بیماران شد. خوشبختانه اکثریت این افراد درمان شدند؛ اما تعداد اندکی باقی ماندند. این گروه پس از مدتی شروع به تغییرات ظاهری و رفتاری کرده و مشابه جوکر شده‌‌اند. بتمن سعی می‌کند درمانی برای آن‌ها پیدا کند و از همکار قدیمی‌اش «رابین» درخواست می‌کند که به این موضوع رسیدگی کند.

• پس از پنج سال، دو لباس جدید به Batman: Arkham Knight اضافه شدند

در شب «هالووین» هستیم؛ وارد یک رستوران شده و مردم با آرامش و خوشحالی مشغول صحبت کردن هستند. این شادمانی دوامی ندارد و «اسکرکرو» با انتشار گاز ترسش همه چیز را بر هم می‌زند. او با تهدید به پخش کردن این گاز در سراسر شهر، ساکنین را مجبور به تخلیه و خروج کرده است. شهر که به کلی تخلیه شده، میزبان جنایتکاران و افراد تبهکار است. حالا «گوردون» و تیم پلیس با هر محاسبه‌‌ای، در برابر تعداد افراد دشمن بسیار قلیل به نظر می‌آیند.

نه ماه از مرگ جوکر گذشته است؛ میزان جرم و جنایت در گاتهام کاهش محسوسی داشته. این آرامش نسبی ممکن است خوشایند باشد اما برای شخصی چون بتمن فقط مانند آرامش قبل از طوفان است.

بتمن پس از کمی تحقیقات وارد یک خانه‌ی امن شده و «پویزن آیوی» را از دست افراد «مترسک» نجات می‌دهد. هم‌زمان «باربارا گوردون» مشغول جمع‌آوری اطلاعات درباره ماده‌ی سمی تازه‌ی مترسک است. بر اساس اطلاعات به دست آمده، ساختمان «Ace Chemicals» محل تولید این ماده است. مثل عادت همیشگی به محل مورد نظر می‌رویم تا شواهد را بررسی کنیم؛ اما در یک غافلگیری شخصیت تازه‌ای به نام «آرکام نایت» با در اختیار داشتن ارتشی گسترده و تانک‌های مجهز ورق را برمی‌گرداند.

آرکام نایت؛ غریبه آشنا

بتمن با پیشروی در بازی و از صحبت‌های کارکنان آرکام نایت متوجه می‌شود مترسک در فکر ساخت یک بمب شیمیایی با قابلیت انفجار در ابعادی بسیار وسیع است. هنگام ملاقات با مترسک پی می‌بریم باربارا توسط آرکام نایت به گروگان گرفته شده است. زمانی که سعی می‌کنیم شعاع انفجار را در حرکتی شجاعانه کاهش دهیم؛ بتمن در تماس با گاز ترس مترسک قرار می‌گیرد. او که در جریان بازی‌های قبل بارها تهدید به مرگ شده بود؛ حالا با این اتفاق محکوم به دیدن همیشگی جوکر در تخیلاتش است. پس از خروج از ساختمان در حال انفجار، راهی جز گفتن حقیقت به گوردون نداریم. این راستگویی هزینه‌ی زیادی دارد و آن هم از بین رفتن اعتماد گوردون نسبت به بتمن، دوست قدیمی‌اش است. در هر صورت بتمن هم خود را مقصر اصلی این ماجرا می‌پندارد؛ باربارا در تلاش برای کمک به او وارد این ماجرا شد.

بتمن خودرویی را که فکر می‌کند متعلق به آرکام نایت است، تعقیب کرده تا به سرنخی از باربارا دست پیدا کند. البته کمی بعد می‌فهمیدم تنها با یک بدل روبه‌رو هستیم. راننده‌ی مورد نظر با استفاده از دستگاه تقلید صدا، صدایش را شبیه به آرکام نایت کرده است. با بازجویی از راننده و سپس حرف کشیدن از پنگوئن، متوجه نقشه‌ی دونفره‌ی مترسک و آرکام نایت می‌شویم. آن‌ها قرار است با تاجری به نام «سیمون استگ» ملاقات کنند. نتیجه‌ی این همکاری پرداخت پول به استگ در ازای ساخت ابزاری به نام «Cloudburst» است. استگ‌ که سعی در خیانت به شریکان خبیثش داشته، موفق به فرار نمی‌شود و توسط آن‌ها زندانی می‌شود. بعد از اینکه وارد کشتی هوایی عظیم استگ شده و پس از چالش‌های فراوان سرانجام با او گفتگو می‌کنیم، مجددا تحت تاثیر گاز ترس مترسک قرار می‌گیریم. در شرایطی که موقتا زمین‌گیر شده ایم؛ مترسک با در دست داشتن ابزار مورد نظرش محل را ترک می‌کند و در پیغامی محل زندانی شدن باربارا را بیان می‌کند. پیش از آنکه قادر به انجام کاری باشیم؛ باربارا پس از انتشار مقدار زیادی گاز ترس به خودش شلیک کرده و می‌میرد. بتمن در اثر این اتفاق، امید و اعتماد به نفسش را از دست داده و حس می‌کند شکست خورده است. دستیار او «آلفرد» با تلاش‌هایش بتمن را متقاعد به ادامه‌ی راه و جنگیدن برای باورهایش می‌کند. با اطلاعاتی که آلفرد در اختیارمان می‌گذارد؛ متوجه می‌شویم ابزار تحت مالکیت مترسک همان وسیله‌‌ ایست که قرار است سرتاسر گاتهام را با گاز سمی آلوده کند.

اگر بخواهیم مقایسه‌ای میان بخش تک‌نفره‌ بازی‌های راک استدی با دیگر بازیساز‌ها داشته باشیم؛ تقریبا می‌توان گفت که راک استدی همواره سخاوتمندانه عمل کرده و حتی اگر مأموریت‌های فرعی را در نظر نگیریم؛ آثارش از مدت زمان مناسبی برخوردارند.

در این مقطع چاره‌ای جز همکاری مجدد با پویزن آیوی نداریم. او به دلیل ارتباطش با طبیعت و گیاهان می‌تواند با کمک یکی از کهن‌ترین درختان شهر، اثر منفی گاز را خنثی کند. البته رسیدن به این هدف ملزم پیدا کردن محل ریشه‌ی این درخت است. با کمک‌های آیوی و ابزار اسکنر بتمن، محل مورد نظر را پیدا می‌کنیم. بتمن به دنبال رابین می‌رود تا از میزان پیشرفت کار درمان آگاه شود. او موضوع مرگ باربارا را از رابین پنهان می‌کند تا تمرکزش از کار اصلی منحرف نشود. «هارلی کویین» به همراه افرادش به آنجا حمله کرده و می‌خواهند دستاورد جوکر را حفظ کنند. بتمن و رابین موفق به شکست آن‌ها و همین‌طور نگهداری تغییریافته‌ها می‌گردند. در این میان، «هنری آدامز» که بتمن در آغاز کار تصور می‌کرد بهبود یافته و قرار بود در کارها به او کمک کند؛ سایر افراد شبیه به جوکر را می‌کشد. او سپس خودکشی می‌کند چون می‌پندارد بتمن هم که یکی از افراد آلوده محسوب می‌شود؛ شایسته‌ترین جایگزین برای جوکر خواهد بود. رابین با دانستن این موضوع، ناخواسته بتمن را در یکی از سلول‌ها حبس می‌کند؛ چون می‌داند زمان زیادی تا تبدیل شدنش باقی نمانده. بتمن با مقاومت و اصرار به شکست مترسک، نقشه‌ی او را خراب و رابین را زندانی می‌کند.

اوضاع خیلی ایده‌آل پیش نمی‌رود و با فعال شدن دستگاه کلاودبرست، گاتهام تبدیل به بهشت مترسک شده است. گاز سمی او در سراسر شهر پخش شده و در حال نابودی آن است. بتمن با کمک‌های آیوی و در خطر انداختن جانش دستگاه را غیرفعال و شهر را به حالت عادی برمی‌گرداند؛ موضوعی که با جان‌فشانی آیوی محقق می‌شود. در شرایطی که آیوی هم از دست رفته، آرکام نایت می‌گریزد. بس از بازگشت به اداره‌ی پلیس، پی می‌بریم گوردون می‌خواهد با قتل اسکرکرو انتقام دخترش را از او بگیرد. بتمن برای نجات گوردون اقدام می‌کند؛ اما در مسیرش باز هم با آرکام نایت روبه‌رو می‌شود. در جریان نبرد آن‌ها، بت‌موبیل تخریب شده و مجبور به ادامه‌ی راه با پای پیاده هستیم. در همین لحظات است که هویت آرکام نایت فاش می‌شود، او کسی نیست جز «جیسن تاد»؛ رابین قدیمی. بتمن تمام مدت تصور می‌کرد او توسط جوکر به قتل رسیده. جیسن که توسط شکنجه‌ها‌ی جوکر شستشوی مغزی شده؛ اشتباها تصور می‌کند بتمن عمدا او را تنها گذاشته تا بمیرد. پس از یک مبارزه‌ی سخت، بتمن او را شکست می‌دهد ولی جیسن ناپدید می‌شود.

بازخوردهای متفاوت

دیدگاه‌ها پیرامون بازی آرکام نایت کاملا متغیر هستند. برخی بازی را ضعیف‌ترین بتمن راک استدی قلمداد می‌کنند و بعضی‌ هم آن را یک پیشرفت می‌دانند. حقیقتش را بخواهید در اولین باری که به تجربه‌ی بازی پرداختم؛ جزو گروه اول بودم. بازی ظاهراً تغییرات چشمگیری با دو قسمت قبل داشت و حس می‌کردم از آن‌ها فاصله‌ی زیادی گرفته. این نارضایتی تا اندازه‌ای پیش رفت که تنها پس از چند ساعت بازی را کنار گذاشتم و تا چند سال بعد به سراغش نرفتم. پس از وقفه‌ای طولانی، هنگامی که باز هم وارد دنیای ساخته‌ی آخر راک استدی شدم؛ دیدگاهم نسبت به بازی کاملا تغییر کرد. آرکام نایت در بخش‌هایی نسبت به بازی‌های قبلی تغییر کرده و این کاملا درست است. با این وجود، این موضوع موجب تضعیف بازی نشده؛ بلکه آن را پخته‌تر و بروز‌تر کرده است.

بگذارید به شکل خلاصه بخش‌های مهم را مرور کنیم. با یکی از بهترین بازی‌های قهرمانی جهان آزاد طرف هستیم. سیستم مبارزات بازی‌های پیشین ملقب به «Freeflow» در کنار المان‌های مخفی‌کاری، بهتر از همیشه شده‌اند. ویژگی «تگ تیم» یا مبارزه‌ی دونفره که در این قسمت به دفعات قابل تجربه است؛ بسیار دوست داشتنی است. مأموریت‌های جانبی بازی که به دشمنان بتمن می‌پردازد کاملا غنی و رضایت‌بخش هستند. بت موبیل یک عنصر جذاب و تغییری کاربردی در فرمول قدیمی است. داستان، درخشش پیشین را ندارد و در حد و اندازه‌های آرکام سیتی ظاهر نمی‌شود. منظور این است که با توجه به پیشرفت داستانی مداوم در دو قسمت قبل، انتظار مشابهی از آرکام نایت می‌رفت ولی بازی در بهترین حالت، در سطح آثار قبل خود باقی می‌ماند.

ستاره‌ی اصلی در آرکام نایت، جهان غنی بازی و جزییات بسیار زیاد موجود در آن است. با وجود آنکه چند سال از عرضه‌ی بازی می‌گذرد؛ تا به امروز آرکام نایت نزدیک‌ترین تجربه‌ای است که می‌توانید به عنوان بتمن داشته باشید. جهانی که راک استدی در تیمارستان آرکام خلق کرد و در آرکام سیتی به پختگی رساند؛ اکنون عظیم‌تر از همیشه است. بالاتر از هر بازی بتمنی که تصور کنید.

نکته‌ی اعجاب‌انگیزی که در مورد ساخته‌های راک استدی به چشم می‌خورد؛ پیشرفت بی‌نظیر در هر اثر است. هنگام بازی کردن آرکام نایت فکر می‌کنید وقایع فیلم «شوالیه‌ تاریکی» روبه‌روی چشمانتان رخ می‌دهد و خودتان داخل فیلم هستید. شهر آنقدر واقعی به تصویر کشیده شده و آنچنان جزییات دارد که محال است شیفته‌ی آن نشوید. حقیقت این است که بعضی از بازیکنان ارتباط زیادی با آرکام نایت برقرار نکردند؛ ولی بازی برای من بسیار دوست‌داشتی است؛ شاید حتی بیشتر از دو بازی پیشین.

تقریبا در هر لحظه که اراده کنید؛ بت موبیل پیش چشمانتان ظاهر می‌شود. شهر از جرم و جنایت پر شده اما هیچ چیز جلودار بتمن و تجهیزات حرفه‌ای او نیست. هدف اصلی از ساخت یک بازی بتمن، القای کامل تجربه‌ی بتمن بودن است. آرکام نایت کاملا در این امر موفق است. پس از چندین و چند ساعت بازی در نقش بتمن و تجربه‌ی آثار پیشین، در قسمت پایانی دیگر هیچ خطری شما را نمی‌ترساند. نقطه‌ی ضعف اصلی بازی برای من خود شخصیت آرکام نایت است. جدا از آنکه بازی با دادن سرنخ‌هایی حدس زدن هویت دشمن اصلی شما را آسان می‌کند؛ هنگام رونمایی نهایی و دیدن او تقریبا هیچ اتفاق خاصی در ذهن شما نمی‌افتد. بعد از تقابل با باس‌های کلاسیک و تاثیرگذار در قسمتهای پیشین، انتظار بسیار بیشتری از دشمن اصلی بازی داشتم. البته جدا از انتقاداتی که در این زمینه به راک استدی وارد است و کاملا هم درست هستند؛ حداقل در موضوع کیفیت باس‌فایت‌ها شاهد پیشرفت مناسبی هستیم. دیگر قرار نیست به سادگی زدن چند دکمه و بدون هیچ دردسر خاصی از شر شخصیت منفی رها شوید. بازی کاملا شما را به چالش می‌کشد و ترسی از شکست دادن شما ندارد. خوشبختانه اعضای راک استدی به نقطه‌ی ضعف اصلی بازی‌های قبل کاملا توجه کردند و پاسخ بازخوردهای هواداران را داده‌اند.

بت موبیل؛ در یک کلام فوق‌العاده

بت موبیل بهترین چیزی است که می‌شد به بازی اضافه کرد. با سرعت تمام موانع و دیوارها را فرو بریزید؛ مانند فیلمهای سینمایی، از روی سقف‌ها به سقف دیگری بپرید و هر زمان که دوست داشتید سرعت را بیشتر کنید. جدا از اینکه حتی رانندگی بی‌هدف با بت موبیل لذت بخش است؛ این افزونه‌ی دوست‌داشتنی به بخشی جدانشدنی از قسمت سوم تبدیل شده است. در بیشتر مراحل برای پیشروی و انجام دادن کارها به آن نیاز خواهید داشت. از رانندگی با بت موبیل به اندازه‌ی کافی هیجان‌زده نمی‌شوید؟ اشکالی ندارد، راک استدی فکر این را هم کرده است؛ احتمالا تبدیل بت موبیل به ماشین جنگی و نبرد مستقیم بتمن با تانک‌های دشمنان شما را به وجد خواهد آورد.

آرکام نایت با جوکر و دوستانش اندکی فرق دارد. او تنها یک شخصیت منفی نیست. آرکام نایت ارتشی از افراد مسلح و تانک‌های قدرتمند را در سراسر شهر قرار داده تا بتمن را یکبار برای همیشه از پا در آورد. بنابراین هیچ تعجب نکنید اگر هنگام رانندگی‌های شبانه در شهر با چند تانک داخل خیابان مواجه شوید. به شرایط جدید عادت کنید؛ این قدرت آرکام نایت است.

در حالی که بسیاری به بت موبیل و به خصوص قسمت مبارزات آن انتقاد می‌کردند؛ نمی‌توان ضعف خاصی را بیان کرد. مبارزات در این شرایط از ساختار تقریبا مشابهی برخوردارند اما هم‌زمان با پیشروی در بازی مدام سخت‌تر شده و کار بازیکن را دشوار می‌کنند. تانک‌های میانه‌ی بازی کاملا ارتقا‌‌یافته و کشنده‌تر از اوایل آن هستند؛ بنابراین هرگز نمی‌شود به آسانی از میان چندین تانک که شما را احاطه کرده‌اند، عبور کرد. به عنوان مثال در اواخر بازی تانک‌های ویژه‌ای به نام «کبرا» هم به جنگ‌افزارهای قبلی اضافه شده و شدیداً مرگبار هستند. بازیکن نمی‌تواند مستقیما و رودررو با آن‌ها بجنگد؛ زیرا در این حالت تنها با یک شلیک از بین خواهد رفت. مقابله با این تانک‌ها نیازمند استراتژی‌های متفاوت و مخفی‌کاری است. برای افرادی که حس می‌کنند جنگیدن با تانک‌های عادی بسیار آسان است؛ تانک‌های کبرا چالش مناسبی هستند. ضمنا درخت مهارتی بازی علاوه بر پرداختن به بتمن و ارتقای ابزارها‌یش، شاخه‌ی مخصوصی برای به‌روزرسانی و تقویت بت‌موبیل هم دارد که آن را به خودرویی بسیار قدرتمند تبدیل خواهد کرد.

مناطق مختلف؛ ویژگی‌های مختلف

«گاتهام» در آرکام نایت بخش‌های متنوعی دارد؛ از جمله «بلیک آیلند»، «میاگانی آیلند» و «فوندرز آیلند». منطقه‌ی بلیک با داشتن ساختمانهای نسبتا کوتاه‌تر، شباهت زیادی به آرکام سیتی دارد. فوندرز هم بهشتی برای پرواز کردن در آسمان است. منطقه‌ی میاگانی هم که محل قرار گیری «برج وین» است اتمسفر خاص خود را دارد. در مجموع محیط بازی در آرکام نایت بسیار زنده‌تر و پویاتر از آرکام سیتی است. البته یکی از موضوعاتی که دوست داشتم حداقل در قسمت پایانی ببینم؛ شلوغ بودن خیابان‌ها و حضور ساکنین در شهر، حتی به صورت محدود بود. تصور گاتهام آن هم به این شکل ظاهراً هنوز هم باید مانند یک رویا در ذهنم باقی بماند.

گیم‌پلی؛ بهبود فرمول برنده

در این بخش شاهد تغییرات فراوانی نیستیم. بتمن توانایی‌های تازه‌ای هم دارد. مثلا می‌توانید با ابزاری که در اختیار دارید؛ صدای دشمنان را ضبط کرده تا از آن برای دستور دادن به نیروهای آن‌ها بهره گیرید. با این ویژگی جالب می‌توان به افراد دستور داد یک گیت را باز کرده یا به نقطه‌ی خاصی بروند. در نتیجه می‌توان آن‌ها را دور زد یا مخفیانه یک گروه از دشمنان را از بین برد. بت موبیل علاوه بر مبارزه با تانک‌ها، در مبارزات عادی هم می‌تواند همراه شما باشد. گاهی می‌توانید با ارسال بت موبیل شب سختی را برای تبهکاران خلق کنید.

ستاره‌ی اصلی در آرکام نایت، جهان غنی بازی و جزییات بسیار زیاد موجود در آن است. با وجود آنکه چند سال از عرضه‌ی بازی می‌گذرد؛ تا به امروز آرکام نایت نزدیک‌ترین تجربه‌ای است که می‌توانید به عنوان بتمن داشته باشید.

حالت تگ تیم یا مبارزه‌ی دو نفره، در قسمت‌های خاصی از بازی در دسترس قرار می‌گیرد. در این حالت می‌شود با زدن یک کلید، میان دو شخصیت جابجا شد و طبق سلیقه‌ی خود قهرمانتان را انتخاب کنید. با توجه به اینکه سبک‌ مبارزه‌ی شخصیت‌ها کاملا متغیر است؛ این حالت جان تازه‌ای به مبارزات بازی آرکام نایت می‌بخشد. به علاوه قابلیت ضربه‌ی نهایی دو نفره هم که با انیمیشن جذابی نمایش داده می‌شود، همیشه جذاب خواهد ماند. این بخش و تمام‌کننده‌های جذابش آنقدر زیبا هستند که دوست دارید بیش از این به آن‌ها پرداخته می‌شد. شاید هم استفاده‌ی زیاد از این قابلیت، تازگی و هیجان اولیه‌ی آن را کاهش می‌داد.

مأموریت‌های جانبی؛ اختیاری اما لذت بخش

مانند همیشه سازندگان هیچ اصراری به کامل کردن مأموریت‌های جانبی توسط بازیکنان ندارند. بنابراین افرادی که حوصله‌ی پرداختن به بخش‌های فرعی را ندارند؛ می‌توانند مستقیما به خط داستانی اصلی مراجعه کنند و آن را به پایان برسانند. اما می‌دانم خیلی از بازیکنان هرگز حاضر نیستند از این مأموریت‌ها دل بکنند. اگر بخواهیم مقایسه‌ای میان بخش تک‌نفره‌ بازی‌های راک استدی با دیگر بازیساز‌ها داشته باشیم؛ تقریبا می‌توان گفت که راک استدی همواره سخاوتمندانه عمل کرده و حتی اگر مأموریت‌های فرعی را در نظر نگیریم؛ آثارش از مدت زمان مناسبی برخوردارند.

در آرکام نایت جوکر با حضور معنوی‌اش در تصورات بتمن، مکمل داستانی اوست. نمی‌توان آرکام نایت را بدون حضور جوکر تصور کرد.

برای یک طرفدار قدیمی بتمن و کمیک‌هایش، سرک کشیدن به تمامی نقاط بازی، دستگیر کردن دشمنان قدیمی بتمن و انجام چالش‌های بسیار سخت ریدلر از واجبات است. خوشبختانه هر آنچه که انتظار دارید؛ در اینجا دیده می‌شود. دو چهره و افرادش مشغول دستبرد زدن به بانک‌ها و مناطق مختلف شهر هستند. پنگوئن هم در حال جمع‌آوری منابع و سلاح است. ریدلر هم این‌بار حضور پر‌رنگتری دارد؛ او مانند همیشه قادر است اعصابتان را به هم بریزد و شدیداً ترغیبتان کند که پس از گوش دادن به شوخی‌های بی‌مزه و پرحرفی‌هایش، او را روانه‌ی زندان کنید.

تا یادم نرفته بگویم که در مأموریت‌های ریدلر بت‌موبیل هم حضور زیادی خواهد داشت و راستش را بخواهید؛ چالش‌های رانندگی اصلا آسان نخواهد بود. مأموریت‌های فرعی تنها محدود به این سه شخصیت معروف نشده و موارد دیگری هم در بازی حضور دارند. به عنوان مثال بخش «فایر فلای» در قالب یک مأموریت دشوار و نسبتا کوتاه از بازیکن می‌خواهد این شخصیت را چندین بار در آسمان تعقیب کرده و به دام بیندازد. همچنین ملاقاتی با شخصیت «Azrael» هم خواهید داشت. شخصیتی که از شما می‌خواهد او را به عنوان جانشین خود بپذیرید. البته این شخصیت مرموز بعد از چند مرحله به فکر خیانت به بتمن و کشتن شما می‌افتد. از نظر خودم جذاب‌ترین مأموریت فرعی بازی دنبال کردن قتل‌های زنجیره‌ای یک شخص نامعلوم بود که با تمرکز بر ویژگی‌های کارآگاهی بتمن، اتمسفر مرموزی دارد. کمتر بازی را دیده‌ام که مانند ساخته‌های راک استدی توجه یکسانی به مأموریت های فرعی‌اش بدهد و به همان اندازه روی آن‌ها کار کند.

جوکر؛ مرگ هم پایان کار نیست

همان‌طور که می‌دانید؛ در انتهای آرکام سیتی جوکر به پایان راه رسید و از بازی حذف شد. با این حال، مرگ او به معنای پایان حضورش در بازی‌های راک استدی نبوده است. او در قسمت پایانی هم بوده و اتفاقا حضور تأثیرگذاری دارد. شاید می‌توان گفت جوکر با وجود مرگش یکی از تاثیرگذارترین شخصیت‌های بازی آرکام نایت محسوب می‌شود. اگر در دو بازی قبلی، او دشمن اصلی و عامل اصلی تمام دردسرهای بازیکن بود؛ در آرکام نایت جوکر با حضور معنوی‌اش در تصورات بتمن، مکمل داستانی اوست. نمی‌توان آرکام نایت را بدون حضور جوکر تصور کرد. در ساختمان‌ها، حین مأموریت‌ها، بالای سقف‌ها و تقریباً در هر شرایطی که تصور کنید؛ جوکر در ذهن بتمن حک شده و به او سر می‌زند. این شیوه‌ی استفاده از جوکر خلاقیت و ابتکار خوبی است که از جانب سازندگان دیده‌ایم.

زیبا، عظیم، ماندگار

قدرت کنسول‌های نسل هشتمی به مدد راک استدی آمد و آن‌ها نهایتا می‌توانستند هرآنچه که در سر داشتند را در سومین قسمت مجموعه به عرصه‌ی نمایش بگذارند. به همین خاطر است که آرکام نایت هنوز هم یکی از زیباترین آثار نسل هشتم محسوب می‌شود. با از بین رفتن محدودیت‌های سخت افزاری، موارد متعددی با بهبود مواجه شدند. به عنوان مثال دیگر شاهد صحنه‌های لود هنگام عبور و خروج از ساختمان‌ها نبودیم.

تعداد پالیگان‌های شخصیت‌ها و مدل‌های بازی به حد چشمگیری افزایش یافت. قطرات باران یا خون کاملا روی لباس بتمن قابل مشاهده هستند. لباس او موقع پرواز واکنش نشان داده و نسبت به جهت وزش باد حرکت می‌کند. می‌توان از گجت‌ها در هوا هم استفاده کرد؛ موضوعی که بازی را استراتژیک‌تر می‌کند.

• چه انتظاراتی از بازی Suicide Squad داریم؟
• تریلر رونمایی Suicide Squad: Kill the Justice League

پایان بازی و حوادث متعددی که در یک سوم پایانی رخ می‌دهند را بیان نکردم تا جذابیت آن‌ها همچنان حفظ شود. صرفا به این موضوع اشاره می‌کنم که هنوز هم قسمت «نایت‌ فال پروتکل» ذهنم را درگیر کرده و از سرنوشت قطعی بتمن در انتهای آرکام نایت مطلع نیستم. با گذشت چند سال، سرانجام قسمت جدیدی از بازی بتمن معرفی شده؛ البته راک استدی مشغول ساخت بازی نیست. شخصا نمی‌توانم سازنده‌ی دیگری را غیر از راک استدی برای بازی‌های بتمن متصور شوم و بعید می‌دانم به تجربه‌ی این بازی بپردازم. موضوعی که بسیار خوشحالم می‌کند معرفی جدیدترین ساخته‌ی راک استدی بعد از سکوتی طولانی ‌است. آن‌ها با نمایش کوتاه بازی «Suicide Squad» باز هم قدرت خود را نشان دادند و هر‌چند هنوز اطلاعات زیادی از بازی آتی آن‌ها در دسترس نیست؛ امید زیادی به موفقیت عظیمش دارم. راک استدی با خلق یکی از برترین سه‌گانه‌های تاریخ، کاری کرده که انتظار برای ساخته‌ی بعدیش بسیار دشوار خواهد بود.