تراشه‌ی M1 اپل دردسری بزرگ برای دیگر سازندگان لپ‌تاپ است
بالاخره نخستین مک‌بوک‌های مبتنی بر تراشه M1 راهی بازار شدند و دنیای لپ‌تاپ‌ها یک‌شبه متحول شد. وقتی که اپل این محصولات را معرفی کرد، درباره‌ی ادعاهای مطرح شده از جانب این شرکت شک و تردید زیادی وجود داشت. اپل ادعاهای زیادی در رابطه با عملکرد و عمر باتری این محصولات مطرح کرد که با توجه به عملکرد لپ‌تاپ‌های دارای تراشه‌های مبتنی بر معماری Arm، باور کردن این ادعاها چندان راحت نبود.
اما حالا مشخص شده که تمام این ادعاها واقعیت دارند و تراشه M1 در کمال تعجب فاصله‌ی زیادی با بیشتر پردازنده‌های اینتل دارد. طبق بنچمارک‌های انجام شده، تراشه M1 حتی برای بهترین مدل پردازنده Core i9 اینتل هم رقیب قدرتمندی محسوب می‌شود.
به دلیل همین عملکرد فوق‌العاده، محتوای سوالات خیلی سریع تغییر پیدا کرد؛ حالا به جای سؤال «چرا می‌خواهید روی تراشه جدید و اثبات نشده‌ی اپل ریسک کنید» باید بپرسیم که «رقبایی مانند اینتل، AMD و کوالکام چگونه می‌خواهند به این موضوع واکنش نشان بدهند؟»
برای سال‌های متمادی، اینتل و AMD مشغول شطرنج‌بازی بوده‌اند و در زمینه‌ی قابلیت‌هایی مانند عملکرد پردازنده، عمر باتری و گرافیک مجتمع عقب و جلو می‌روند. اما حالا اپل وارد سطح کاملا جدیدی از این رقابت شده است. همان تعامل بین سخت‌افزار و نرم‌افزار که منجر به موفقیت‌های چشم‌گیر آیفون و آیپد شده، هم‌اکنون به دنیای مک آمده است.
یکپارچگی نرم‌افزار و سخت‌افزار
موضوع فقط این نیست که تراشه M1 اپل سرعت بسیار بیشتری دارد، بلکه نباید فراموش کنید که اپل حالا به لطف کنترل کامل بر سخت‌افزار و نرم‌افزار می‌تواند یکپارچگی بین آن‌ها را افزایش بدهد. به دلیل همین موضوع، مک‌های جدید مانند آیفون‌ها و آیپدها با مصرف رم کمتر نسبت به رقبای خود می‌توانند کارهای بیشتری را انجام دهند.
اپل همچنین در زمینه‌ی رابط «رزتا ۲» (Rosetta 2) که وظیفه‌ی اجرای برنامه‌های مبتنی بر معماری x86 بر روی مک‌های مبتنی بر تراشه M1 را بر عهده دارد، بسیار عالی عمل کرده است. این موضوع اهمیت بسیار زیادی برای کاربران دارد و به همین خاطر بدون مشکل خاصی می‌توانند از برنامه‌های مختص سخت‌افزار قدیمی در مک جدید خود استفاده کنند.
اما هیجان‌انگیزترین نکته یا ترسناک‌ترین نکته برای شرکت‌های سازنده‌ی کامپیوترها، این است که تراشه M1 اولین محصول اپل برای این مسیر جدید به شمار می‌رود. نسل اول این تراشه برای به‌کارگیری در ارزان‌ترین لپ‌تاپ‌ها و کامپیوترهای دسکتاپ این شرکت طراحی شده است. اپل در صورتی که بتواند به این روند پیشرفت ادامه دهد، نسل‌های بعدی این تراشه جذابیت کامپیوترهای مک را چندین برابر می‌کنند.
در حال حاضر، تنها بارقه‌ی امید برای لپ‌تاپ‌های x86 این است که فقط اپل به این تکنولوژی دسترسی دارد که به لطف کنترل تقریبا کامل بر روی سخت‌افزار و نرم‌افزار توانسته این سطح از سرعت، عملکرد نرم‌افزار و عمر باتری را با تراشه‌ی مبتنی بر معماری Arm به حقیقت تبدیل کند.
حالا چه کاری از دست رقبا برمی‌آید؟
در حال حاضر سوالی که مطرح می‌شود این است که شرکت‌هایی مانند کوالکام و مایکروسافت با نسل جدید لپ‌تاپ‌های ویندوزی مبتنی بر تراشه‌های Arm آیا می‌توانند موفقیت اپل را تکرار کنند؟ در این میان اگرچه مایکروسافت لپ‌تاپ‌های سرفیس را طراحی می‌کند و حتی با همکاری کوالکام دو تراشه مبتنی بر Arm به نام‌های SQ1 و SQ2 توسعه داده، اما هنوز هم از نظر کنترل بر روی اکوسیستم نرم‌افزاری و سخت‌افزاری فاصله‌ی زیادی با اپل دارد.
مک‌بوک ایر و مک‌بوک پرو جدید لپ‌تاپ‌های ایدئالی برای تمام کاربران نیستند زیرا به‌عنوان مثال برخی کاربران از نظر گرافیکی به سخت‌افزار بسیار قدرتمندتری نیاز دارند. اما وقتی یک لپ‌تاپ ۱۰۰۰ دلاری مبتنی بر تراشه M1 در مقایسه با مک‌بوک پرو ۶۰۰۰ دلاری با ۴ برابر حافظه رم و بهترین پردازنده اینتل عملکرد بهتری دارد و در عین حال سبک‌تر است و عمر باتری بیشتری دارد، چه کاری از دست رقبا برمی‌آید؟
منبع: The Verge
