۱۰ کارگردان برتر انیمه‌های سریالی که باید بشناسید
ساخت یک انیمه به افراد زیادی نیاز دارد و طرفداران اغلب وقتی از یک انیمه خوششان می‌آید یک استودیو را به عنوان کل تحسین می‌کنند به جای این که به یک فرد خاص اعتبار ببخشند. در حالی که بسیاری از افراد به خاطر کار سختشان شناخته می‌شوند، طرفداران معمولاً معتقدند که استودیو مهم‌تر است؛ به خصوص با توجه به استودیوهایی مانند ام‌ای‌پی‌پی‌ای (MAPPA) و مدهوس (Madhouse) که به طور مداوم انیمه‌های موفقی مانند «مرد اره‌ای» (Chainsaw Man) و «فریرن: فراتر از پایان سفر» (Frieren: Beyond Journey’s End) را می‌سازند، سخت است که این قائده را نپذیریم. در میان بسیاری از نقش‌های مهم در استودیوها مانند انیماتورها، هنرمندان و نویسندگان، کارگردان‌های انیمه‌های سریالی مهم‌ترین کار را دارند.
برخلاف کارگردان‌های سینمایی فیلم‌های غربی، کارگردان‌های انیمه‌های سریالی به اندازه‌ی کافی برای تأثیری که بر داستان دارند، اعتبار نمی‌گیرند. آن‌ها داستان کلی را کنار هم قرار می‌دهند و در هر مرحله بینش خودشان را به داستان تزریق می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که مسیر قصه درست است. کارگردان‌های انیمه همچنین سبک منحصر به فرد خود را دارند که طرفداران می‌توانند از طریق آثارشان ببینند؛ جنبه دیگری که به هر نمایش خاصی جذابیت می‌بخشد. این لیست فقط به کارگردان‌های انیمه‌های تلویزیونی نگاه خواهد کرد، بنابراین اسطوره‌هایی مانند هایائو میازاکی و ساتوشی کن در آن حضور نخواهند داشت؛ حتی اگر تجربه‌ی تلویزیونی داشته باشند.
۱۰. مگومی ایشیتانی
آثار قابل توجه:
وان پیس (One Piece)
- سال تولید: ۱۹۹۹ تا به امروز
- تعداد قسمت: ۱۰۷۳
- امتیاز IMDb به انیمه: ۹ از ۱۰
دراگون بال سوپر (Dragon Ball Super)
- سال تولید: ۲۰۱۵ تا به امروز
- تعداد قسمت: ۱۳۱
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۳ از ۱۰
برخلاف بسیاری از کارگردان‌های انیمه‌های سریالی این لیست، مگومی ایشیتانی یک کارگردان اپیزودیک است؛ به این معنی که او فقط بر قسمت‌های خاصی نظارت می‌کند نه بر کل سریال. ایشیتانی کار خود را با کارگردانی فیلم‌های کوتاه و موزیک ویدیوها آغاز کرد، تا این که استودیوی توئی انیمیشن او را برای کار روی استوری‌بوردها و کارگردانی برخی از قسمت‌های انیمه‌ی «وان پیس» و «دراگون بال سوپر» استخدام کرد. او لزوماً سبک منحصر به فردی ندارد، اما قسمت‌های او دارای رنگ‌های زنده و انیمیشن‌های خیره‌کننده هستند.
اگرچه ممکن است قرار دادن ایشیتانی در این لیست زود باشد چرا که او به تازگی کارگردان شده است، اما او به سرعت برخی از بهترین قسمت‌های «وان پیس» و «دراگون بال سوپر» را تولید کرده. این قسمت‌ها شامل مبارزه‌ی گوکو با جیرن و قسمت‌های ۹۵۷، ۹۸۲ و ۱۰۱۵ «وان پیس» هستند که نسل بدترین‌ها را در مقابل کایدو و بیگ مام نشان می‌دهند. با ویرایش دراماتیک و انیمیشن مبارزه‌ی عالی، ایشیتانی به طرفداران برخی از بهترین قسمت‌ها در محبوب‌ترین انیمه‌ها را داده است و مطمئناً در پایان کار خود به یک کارگردان افسانه‌ای تبدیل خواهد شد.
۹. سونگهو پارک
آثار قابل توجه:
جوجوتسو کایسن (Jujutsu Kaisen)
- سال تولید: ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳
- تعداد قسمت: ۴۷
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۶ از ۱۰
خدای دبیرستان (The God of High School)
- سال تولید: ۲۰۲۰
- تعداد قسمت: ۱۳
- امتیاز IMDb به انیمه: ۷.۲ از ۱۰
سونگهو پارک بیشتر دوران حرفه‌ای خود را به عنوان انیماتور کلیدی در پروژه‌هایی سینمایی مانند «کیمیاگر تمام‌فلزی: برادری» (Fullmetal Alchemist: Brotherhood) و «فری تیل» (Fairy Tail) کار کرده است. پارک یکی دیگر از کارگردان‌های انیمه‌های سریالی جدید است که انیمه را به طوفان کشیده. با سبک مخصوص خود که اکشن و انیمیشن خنک و شیک است، پارک کارگردان فصل اول «جوجوتسو کایسن» بود. او اخیراً استودیوی انیمه‌ی خود، ای‌هنداچ استودیو (E&H Studio)، را راه‌اندازی کرده است،؛جایی که امیدوار است در آن انیمه‌هایی را با کنترل کامل خودش خلق کند.
اگرچه «نینجا کامویی» (Ninja Kamui)، اولین پروژه‌ی او با استودیوی شخصی‌اش شکست خورد، اما طرفداران باید به بقیه‌ی رزومه‌ی چشمگیر او نگاه کنند. پارک به ساخت «جوجوتسو کایسن» به عنوان یکی از بهترین برنامه‌های انیمه‌ای اخیر کمک کرد و توانست ریتم لذت‌بخش و انیمیشن فوق‌العاده خوب را به آن اضافه کند. هر انیمه‌ای که او کارگردانی کند، مطمئناً دارای برخی از برجسته‌ترین انیمیشن‌های قابل تصور خواهد بود با صحنه‌های مبارزه‌ی روان و تأثیرات بزرگ.
۸. یوشیوکی تومینو
آثار قابل توجه:
موبایل سوت گاندام (Mobile Suit Gundam)
- سال تولید: ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۰
- تعداد قسمت: ۴۳
- امتیاز IMDb به انیمه: ۷.۹ از ۱۰
بسیاری از طرفداران انیمه احتمالاً تا به حال اسم یوشیوکی تومینو را نشنیده‌اند، چرا که او یک کارگردان مدرن نیست، بلکه خالق و کارگردان «موبایل سوت گاندام» است. او کار خود را با کار روی استوری‌بوردهای «پسر فضایی» (Astro Boy) آغاز کرد و سپس به استودیوی انیمه‌سازی «سانرایس» (Sunrise) که به خاطر نمایش‌های علمی-تخیلی‌اش شناخته شده است، نقل مکان کرد. در این استودیو بود که او چندین انیمه را از دهه‌ی ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ میلادی کارگردانی کرد.
در حالی که تومینو روی سریال‌های دیگری نیز کار کرده است، هیچ‌کدام آن‌ها هرگز به اندازه‌ی «موبایل سوت گاندام» محبوب نخواهند بود. این انیمه یک ژانر کامل را متحول کرد و یک صنعت چند میلیارد دلاری ایجاد نمود. سبک مخصوص این کارگردان که یکی از بهترین کارگردان‌های انیمه‌های سریالی است این بود که یک نمایش اکشن مکانیکی نسبتاً شاد و خوش‌بینانه داشته باشد، اما بیشتر شخصیت‌ها را در نزدیکی پایان می‌کشت؛ یک رسم که هنوز هم در بیشتر انیمه‌های گاندام امروز وجود دارد.
۷. تتسورو آراکی
آثار قابل توجه:
حمله به تایتان (Attack on Titan)
- سال تولید: ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳
- تعداد قسمت: ۹۴
- امتیاز IMDb به انیمه: ۹.۱ از ۱۰
دفتر مرگ (Death Note)
- سال تولید: ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷
- تعداد قسمت: ۳۷
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۹ از ۱۰
یکی از نام‌های برجسته در این لیست، تتسورو آراکی، کارگردان دو نمونه از بهترین انیمه‌های بزرگ تمام دوران، «حمله به تایتان» و «دفتر مرگ» است. او بیشتر دوران حرفه‌ای خود را قبل از این که به استودیوی وی‌آی‌تی (WIT) نقل مکان نماید و روی سه فصل اول «حمله به تایتان» کار کند در استودیوی مدهوس کار کرد و تأثیر او در بسیاری از انیمه‌های محبوب آن دیده می‌شود.
آراکی به خاطر خلق برخی از بهترین انیمه‌ها و ایجاد حس درام و تعلیق شناخته شده است. با وجود این که اخیراً فقط کارهای کوچکتر را بر عهده گرفته است، آخرین پروژه‌ی بزرگ او فیلم «حباب» (Bubble) بود. اگرچه او در مراحل برنامه‌ریزی پروژه‌های بزرگ است، نقش‌های کوچکتر کارگردانی افتتاحیه‌ها و پایان‌های انیمه‌های سریالی را بر عهده می‌گیرد تا مطمئن شود که از میادین دور نمی‌ماند و احساس هنری‌اش را از دست نمی‌دهد. آراکی از کارگردان‌های قدیمی الهام زیادی گرفته است و به همین دلیل از نور و سایه‌های متضاد برای ایجاد حس درام استفاده می‌کند که در «دفتر مرگ» دیده می‌شود.
۶. اوسامو دزاکی
آثار قابل توجه:
آشیتا نو جو (Ashita no Joe)
- سال تولید: ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۱
- تعداد قسمت: ۷۹
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۳ از ۱۰
رز ورسای (The Rose of Versailles)
- سال تولید: ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۰
- تعداد قسمت: ۴۰
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۳ از ۱۰
یکی دیگر از کارگردان‌های افسانه‌ای انیمه‌های سریالی که بسیاری از طرفداران انیمه احتمالاً نام او را نشنیده‌اند، اوسامو دزاکی است که پس از پیشگامی در دنیای انیمه خیلی زود درگذشت. او به استودیوی موشی پروداکشن (Mushi Productions)، استودیویی که توسط پدر انیمه، اوسامو تزوکا، ساخته شده بود پیوست و به خاطر سبک منحصر به فرد خود که الهام‌بخش بسیاری از کارگردان‌های آینده بود، شناخته شده است. او طی سال‌های فعالیت خود روی انیمه‌های افسانه‌ای مانند «آشیتا نو جو»، «رز ورسای»، «گولگو ۱۳» (Golgo 13) و «بلک‌جک» (Blackjack) کار کرد.
سبک انقلابی دزاکی از نورپردازی شدید، نماهای هلندی و صفحه‌ی نمایش تقسیم‌شده استفاده می‌کند. شناخته شده‌ترین تاثیر او چیزی است که او آن را خاطرات کارت پستال می‌نامد؛ از این پدیده زمانی است می‌شود که انیمیشن به جای یک قاب انیمیشن ساده‌تر به یک نقاشی دقیق محو می‌شود. او از این تکنیک در «آشیتا نو جو» استفاده کرد و برخی از نمادین‌ترین صحنه‌های این انیمه را خلق نمود؛ از جمله صحنه‌ای که در آن جو روی یک چهارپایه در رینگ خم شده است.
۵. ناوکو یامادا
آثار قابل توجه:
کی-اون! (Keion!)
- سال تولید: ۲۰۰۹
- تعداد قسمت: ۱۳
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸ از ۱۰
کلاناد (Clannad)
- سال تولید: ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹
- تعداد قسمت: ۴۹
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۲ از ۱۰
در حالی که ناوکو یامادا نیز به خاطر فیلم‌های انیمه‌ای بسیار محبوب خود مانند «صدای خاموش» (A Silent Voice) شناخته شده است، او تجربه‌ی گسترده‌ای در کارگردانی سریال‌های انیمه نیز دارد؛ سریال‌هایی مانند «کی-اون!»، «کلاناد»، «نیچیجو» (Nichijou) و «بازار تاماکو» (Tamako Market). او کار خود را در استودیوی مشهور کیوتو انیمیشن که به خاطر انیمیشن‌های زیبا و نفس‌گیرش شناخته می‌شود، آغاز کرد؛ جایی که به عنوان انیماتور کلیدی کار می‌کرد. پس از کارگردانی «کی-اون!» و برخی دیگر از سریال‌ها، او برای پیوستن به استودیوی ساینس سارو (Science SARU) استودیوی قبلی خود را ترک کرد.
با سبک منحصر به فرد خود در استفاده از پاها برای نشان دادن احساسات، یامادا برخی از بهترین انیمه‌های شوجو و برشی از زندگی را خلق کرده است. این سبک و تخصص یامادا برخی از بهترین نمایش‌های انیمه در زندگی روزمره را خلق کرده است که موقعیت‌ها و داستان‌های بسیار قابل ارتباطی ایجاد کرده‌اند. این نمایش‌های دلپذیر مطمئناً هر طرفداری را با شادی به وجد می‌آورند، زیرا انیمه‌های او دارای احساسی گرم و دلپذیر هستند که در هیچ انیمه‌ی دیگری وجود ندارد.
۴. کونیهیکو ایکوهارا
آثار قابل توجه:
ملوان ماه (Sailor Moon)
- سال تولید: ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷
- تعداد قسمت: ۲۰۳
- امتیاز IMDb به انیمه: ۷.۷ از ۱۰
دختر انقلابی اوتینا (Revolutionary Girl Utena)
- سال تولید: ۱۹۹۷
- تعداد قسمت: ۳۹
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۱ از ۱۰
وقتی طرفداران درباره‌ی بهترین انیمه‌های شوجو یا دختر جادویی صحبت می‌کنند، «ملوان ماه» و «دختر انقلابی اوتینا» دو مورد از پرطرفدارترین‌ها هستند که هر دو توسط کونیهیکو ایکوهارا کارگردانی شده‌اند. او کار خود را از استودیوی تویی انیمیشن (Toei Animation) آغاز کرد و روی «ملوان ماه» کار کرد. چند سال بعد او گروه خود را به نام بی-پاپاس (Be-Papas) ایجاد کرد و روی «دختر انقلابی اوتینا» کار کرد تا زمانی که گروهش منحل شد.
با سبک نمادین خود در استفاده از عناصر تحولی، او «ملوان ماه» را تبدیل به انیمه‌ای انقلابی کرد که هیچ انیمه‌ای مانند آن نیست. او همچنین از این سبک در دو پروژه‌ی دیگر که آن‌ها را کارگردانی کرده است هم استفاده کرد. علاوه بر این سبک، او تم‌هایی را در آثارش وارد می‌کند که سرمایه‌داری را نقد می‌کنند. انیمه‌های این کارگردان که یکی از بهترین کارگردان‌های انیمه‌های سریالی است داستان‌های قدرتمندی را روایت می‌کنند که طبیعت انسان را به بحث می‌گذارند. ایکوهارا یکی از منحصر به فردترین سبک‌ها را در انیمه دارد و همیشه تجربه‌ای عالی با پیام‌های پنهان ایجاد می‌کند.
۳. هیدئاکی آنو
آثار قابل توجه:
نئون جنسیس اونگلیون (Neon Genesis Evangelion)
- سال تولید: ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶
- تعداد قسمت: ۲۶
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۵ از ۱۰
در حالی که طرفداران هیدئاکی آنو را به خاطر کارگردانی فیلم‌های سینمایی‌اش می‌شناسند، او ابتدا «نئون جنسیس اونگلیون» را کارگردانی کرد؛ انیمه‌ای که بسیاری از طرفداران آن را یک شاهکار می‌دانند. آنو به عنوان یک انیماتور کلیدی در دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی شروع به کار کرد و استودیوی جایناکس (Gainax) را که به خاطر انیمه‌های تجربی‌اش مانند «گورن لاگان» (Gurren Lagann) و «فولی کولی» (Fooly Cooly) شناخته شده است، تأسیس کرد. او در سال ۲۰۰۶ این استودیو را ترک کرد و استودیوی خارا (Khara) را تأسیس کرد که انیمه‌های محبوبی مانند «کایجو شماره‌ی ۸» (Kaiju No.8) و «دارلین در فرنکس» (Darling in the Franxx) را تولید کرده است.
آنو به خاطر دیدگاه تاریک خود در انیمه شناخته شده است و احساسات درونی را از طریق داستان‌گویی آوانگارد به طرز ماهرانه‌ای به تصویر می‌کشاند. سبک کارگردانی او تصویری زنده از طریق یک داستان آشفته ایجاد می‌کند که برای نمایش‌های روانشناختی عالی است؛ همان‌طور که در «نئون جنسیس اونگلیون» دیده می‌شود. پس از بازسازی داستان با یک دیدگاه جدید، سبک او حتی بیشتر مشهود است. با توانایی آنو در به تصویر کشیدن احساسات آسیب‌پذیر و احساسات قابل ارتباط از طریق یک داستان پیچیده، طرفداران آرزو می‌کنند که او انیمه‌های بیشتری کارگردانی کند.
۲. ماسااکی یواسا
آثار قابل توجه:
مرد شیطانی: بچه‌ی غرغرو (Devilman Crybaby)
- سال تولید: ۲۰۱۸
- تعداد قسمت: ۱۰
- امتیاز IMDb به انیمه: ۷.۶ از ۱۰
کهکشان تاتامی (The Tatami Galaxy)
- سال تولید: ۲۰۱۰
- تعداد قسمت: ۱۱
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۴ از ۱۰
ماسااکی یواسا کار خود را به عنوان انیماتور برای نمایش‌های محبوب کودکان آغاز کرد و بعداً دو اثر برجسته‌ی خود «کایبا» (Kaiba) و «کهکشان تاتامی» را کارگردانی کرد. طی سال ۲۰۱۳، او استودیوی ساینس سارو را تأسیس کرد و انیمه‌های افسانه‌ای مختلفی از جمله «مرد شیطانی: بچه‌ی غرغرو»، «پینگ پنگ انیمیشن» (Ping Pong Animation) و «دست‌هایتان را از ایزوکن دور نگه دارید!» (Keep Your Hands Off Eizouken) را کارگردانی کرد. یواسا به خاطر تمرکز آوانگارد و سبک هنری خاص خود شناخته شده است و در میان بزرگترین نام‌های انیمه برجسته است.
یواسا یکی از تأثیرگذارترین کارگردان‌های انیمه‌های سریالی است که از سبک تجربی خود برای ارائه‌ی داستان‌های عمیق از طریق انیمیشن خلاقانه استفاده می‌کند و برخی از منحصر به فردترین انیمه‌ها را ایجاد کرده است. بیشتر انیمه‌های او تمایل به کوتاه بودن دارند و تجربه‌ای فشرده و پر از شادابی و خلاقیت را ارائه می‌دهند. سبک کارگردانی او از چیزهای روزمره الهام می‌گیرد و آن‌ها را به یک فرم هنری تبدیل می‌کند و به او اجازه می‌دهد داستان‌های معنادار و نوآورانه‌ای ایجاد کند که همه می‌توانند با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.
۱. شینیچیرو واتانابه
آثار قابل توجه:
کابوی بیباپ (Cowboy Bebop)
- سال تولید: ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹
- تعداد قسمت: ۲۶
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۹ از ۱۰
سامورایی چامپلو (Samurai Champloo)
- سال تولید: ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵
- تعداد قسمت: ۲۶
- امتیاز IMDb به انیمه: ۸.۵ از ۱۰
با انیمه‌هایی مانند «کابوی بیباپ»، «سامورایی چامپلو»، «اسپیس دندی» (Space Dandy) و «لازاروس» (Lazarus)، شینیچیرو واتانابه شناخته‌شده‌ترین کارگردان انیمه است. او کار خود را در استودیوی محبوب انیمه‌ی علمی-تخیلی سانرایس آغاز کرد و سپس بین استودیوهای معروفی مانند بونز (Bones) و منگلوب (Manglobe) جابه‌جا شد و اکنون در استودیوی ام‌ای‌پی‌پی‌ای کار می‌کند. با توجه به این که او یک مولف است، سبک او به شدت موسیقی را در جهان خود ادغام می‌کند؛ ترکیبی از ژانرها و تم‌های بالغانه.
با توجه به این که طرفداران بسیاری از انیمه‌های او را کامل می‌دانند، سبک واتانابه ثابت می‌کند که در ایجاد جهان‌های منحصر به فرد، شخصیت‌ها و داستان‌های مؤثر کارآمد است. با ترکیب ژانرهای علمی-تخیلی، وسترن، فیلم نوآر نیویورکی دهه‌ی ۱۹۴۰ میلادی، موسیقی جاز و فیلم‌های اکشن هنگ کنگ، او «کابوی بیباپ» را ایجاد کرد؛ یکی از تحسین‌شده‌ترین انیمه‌ها توسط طرفداران و منتقدان. سبک منحصر به فرد واتانابه یک نعمت برای انیمه است و نمایش‌های ویژه‌ای را ایجاد می‌کند که هرگز لحظات کسل‌کننده‌ای ندارند. طرفداران هر زمان که او یک انیمه‌ی جدید خلق می‌کند، گوش می‌دهند و همین نکته او را به یکی از بهترین کارگردان‌های انیمه‌های سریالی تبدیل می‌کند.
منبع: collider
