معرفی کتاب «بنفشههای عمو نوروز»؛ تجلی نو شدن

اگر به ادبیاتی علاقه دارید که مناسب همه سنین باشد و بتوان آنرا در روزهای نوروزی در کنار کوچکترها و بزرگهای خانواده خواند، «بنفشههای عمو نوروز» قطعاً ارزش خواندن دارد. این کتاب اثری است که با وجود حجم کم، دنیایی از مفاهیم عمیق را در خود جای داده است. «بنفشههای عمو نوروز» نه تنها یک داستان کودکانه، بلکه یک تجربه فکری و احساسی است که خواننده را با سؤالات مهمی درباره طبیعت، امید و نو شدن مواجه میکند.
درباره نویسنده
محمدهادی محمدی، نویسندهای است که بیش از چهل اثر برای کودکان و نوجوانان نوشته و در سال ۲۰۰۶ نامزد جایزهی هانس کریستین اندرسن شده و با این کتاب بار دیگر مهارتش را در بازآفرینی قصههای فولکلور نشان میدهد. او پیشتر با کتاب «در مرغزار خیال» جایزهی افتخاری میلدرد ال. بچلدر را در سال ۲۰۲۲ دریافت کرده بود و حالا با «بنفشههای عمو نوروز» داستانی شاعرانه و پر از رنگ خلق کرده است.
تصویرگریهای نوشین صفاخو، که با خطوط دقیق و رنگهای زنده، تضاد میان زمستان و بهار را به تصویر میکشد، این اثر را به یک تجربهی بصری و ادبی تبدیل کرده است. زمستان با کوههای برفی و رنگهای سردش در مقابل بهار با گلها و سبزیهایش قرار میگیرد و این تفاوت به داستان عمق میبخشد.
معرفی کتاب «بنفشههای عمو نوروز»
«بنفشههای عمو نوروز» نوشتهی محمدهادی محمدی، یک کتاب جذاب برای عید و بازآفرینی یکی از کهنترین روایتهای جشن ایرانی نوروز است که در سال ۱۳۹۴ توسط مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان منتشر شد. این کتاب با تصویرگری زیبای نوشین صفاخو، داستانی عاشقانه و نمادین را به تصویر میکشد که مخاطب را با افسانههای ایرانی و آداب و رسوم کهن آشنا میکند. همچنین با ترجمهی سارا خلیلی به زبان انگلیسی در دسترس خوانندگان غربی قرار گرفته و طرفداران بسیاری را به خود دیده است.
داستان از سفر ننه سرما، بانوی زمستان که کوهها و درهها را با برف و یخ میپوشاند، آغاز میشود که در قلعهی برفیاش تنها و دلتنگ است. او که از انزوای سردش خسته شده، به سوی سرزمین بهار میرود تا عمو نوروز، پیامآور بهار را ملاقات کند، کسی که با کیسهی بزرگش دانهها و گلها را در دشتها میپاشد. در مرز میان زمستان و بهار، ننه سرما در انتظار عمو نوروز به خواب میرود و وقتی او از راه میرسد، بهآرامی در دستانش بنفشههایی میکارد و میرود. این لحظهی لطیف، که هر سال در گذر از زمستان به بهار تکرار میشود، قلب داستان را میسازد.
«بنفشههای عمو نوروز» به موضوعاتی مانند تنهایی، دوستی، تغییر فصلها و چرخهی زندگی میپردازد. ننه سرما، که در سرزمین برفیاش از نبود همصحبت رنج میبرد و عمو نوروز، که با شادی دانهها را میکارد، دو سوی این داستان را شکل میدهند. این تضاد میان انزوای سرد زمستان و زندگی پرشور بهار، پیامی دربارهی نیاز به ارتباط و نو شدن دارد. محمدی با ظرافت نشان میدهد که چگونه این دو شخصیت در نهایت به دلیل دوراندیشی عمو نوروز، به درستی همدیگر را ملاقات نمیکنند، اما از طریق بنفشهها به هم پیوند میخورند.
محمدهادی محمدی، نویسنده و پژوهشگر برجستهی ادبیات کودکان، در این کتاب با لحن شاعرانه عشق میان دو نماد، ننه سرما و عمو نوروز، را به تصویر میکشد. سبک داستان عاشقانه است و متن بار عاطفی قوی دارد که با تصاویر رنگی و گویای نوشین صفاخو همراه شده است. این تصاویر لطیف، فضای داستان را برای کودکان دلنشینتر میکند و به درک بهتر مفاهیم کمک مینماید.
محمدی در این اثر برجسته، بنفشهها را نمادی از امید و آغاز دوباره نشان میدهد. گلی که در دستان ننه سرما کاشته میشود و پیوند میان زمستان و بهار را نشان میدهد. سرزمین زمستان نمادی از تنهایی و سکون است، در حالی که سرزمین بهار زندگی و حرکت را فریاد میزند.
مخاطب هیچ سختیای در خواندن این قصه کودکانه ندارد و داستان او را به راحتی با خود همراه میکند. ساختار داستان ساده اما شاعرانه است و از روایتی خطی پیروی میکند که با توصیفات تصویری و تکرار عباراتی مانند “در غروب زمستان و سپیدهدم بهار” حالتی آهنگین مییابد. این تکرار، که ریشه در سنت قصهگویی شفاهی دارد و به داستان ریتمی دلپذیر میبخشد. با این حال، کوتاهی متن ممکن است برخی خوانندگان را از عمق بیشتر محروم کند. تصویرگریها نقش بزرگی در تکمیل روایت دارند و گاهی بیش از متن، احساسات را منتقل میکنند.
تفسیرهای مختلفی از این داستان میتوان ارائه داد. برخی آن را قصهای دربارهی گذر زمان و تغییر میدانند، در حالی که دیگران آن را داستانی از دوستی ناکام اما پرمعنا میبینند. این اثر همچنین میتواند بهعنوان تصویری از تعادل طبیعت و نقش انسان در آن دیده شود. از نظر پذیرش عمومی، کتاب با نقدهای مثبتی روبرو شده و منتقدانی مانند دانیل بالانتین در فوروارد ریویوز آن را ستودهاند، اما هنوز به اندازهی آثار دیگر محمدی شناختهشده نیست. تأثیر ادبی آن در حوزهی ادبیات کودکان قابل توجه است و به بازآفرینی قصههای پارسی کمک کرده، هرچند شاید به پای شاهکارهای جهانی نرسد.
این کتاب با استقبال خوبی از سوی منتقدان و مخاطبان روبهرو شده است. منتقدان به بازآفرینی موفق یکی از کهنترین روایتهای جشن ایرانی نوروز اشاره کردهاند و تأکید داشتهاند که این داستان مخاطب را با افسانههای ایرانی و آداب و رسوم کهن آشنا میکند. همچنین، چاپ این کتاب در آمریکا نیز نشاندهندهی پذیرش و علاقهی جهانی به این داستان ایرانی است.
با این حال، برخی ممکن است چالشهایی را در درک نمادگراییهای عمیق داستان برای کودکان کوچکتر مشاهده کنند. همچنین، آشنایی کمتر کودکان امروزی با افسانههای کهن ممکن است مانعی در درک کامل مفاهیم داستان باشد.
نقاط ضعف داستان در کوتاهی بیش از حد و گاه فقدان جزئیات احساسی نهفته است. شخصیتها، بهویژه ننه سرما، میتوانستند بیشتر توسعه یابند تا خواننده ارتباط عمیقتری احساس کند. چالش اصلی برای خوانندگان، بهویژه غیرایرانیها، ممکن است نیاز به آشنایی با نوروز و فرهنگ پارسی باشد که بدون زمینهسازی ممکن است برخی لایهها را از دست بدهند.
چرا باید کتاب «بنفشههای عمو نوروز» را بخوانیم؟
خواندن «بنفشههای عمو نوروز» برای کودکان و حتی بزرگسالان دلایل متعددی دارد. این کتاب نه تنها به معرفی و حفظ فرهنگ و آداب و رسوم کهن ایرانی میپردازد، بلکه با زبان شاعرانه و تصاویر زیبا، حس زیباییشناسی مخاطب را تقویت میکند. همچنین، مفاهیم عمیق نمادین موجود در داستان، فرصتی برای تفکر و تأمل دربارهی چرخهی زندگی و طبیعت فراهم میآورد.
این کتاب برای کسانی که به فرهنگها، طبیعت و داستانهای کوتاه با پیامهای بزرگ علاقه دارند، گنجی کوچک است. همچنین، به شما کمک میکند تا دربارهی تنهایی، امید و زیبایی تغییر فصلها فکر کنید. تصویرگریهای زنده و متن لطیفش حتی اگر کودک نباشید، شما را مجذوب میکند و لحظهای از شلوغی زندگی دور میکند.
محمدهادی محمدی در «بنفشههای عمو نوروز» با نگاهی شاعرانه به طبیعت و تغییر فصلها، سؤالات مهمی را مطرح میکند که حتی در جهان امروز نیز بسیار مرتبط هستند. اگر به دنبال اثری هستید که هم از نظر ادبی غنی باشد و هم ذهن شما را به چالش بکشد، این کتاب انتخاب مناسبی است. علاوه بر این، سبک نوشتاری محمدی که ساده اما تأثیرگذار است، باعث میشود کتاب برای کودکان و طیف گستردهای از خوانندگان جذاب باشد.
در مجموع، «بنفشههای عمو نوروز» اثری ارزشمند است که با بازآفرینی یکی از کهنترین روایتهای ایرانی، به غنای ادبیات کودک و نوجوان کمک کرده و پلی میان نسلها و فرهنگها ایجاد میکند.
منبع: دیجیکالا مگ