فیلم‌های «بتمن» از بدترین تا بهترین

هالیوود از مبارز شنل‌پوش سیر نمی‌شود. حالا با رابرت پتینسون که در تازه‌ترین سری فیلم‌های بتمن در نقش شوالیه‌ی تاریکی ظاهر شده است، ما با هشتمین بتمن لایو اکشن مواجهیم که قرار است با فاسدترین جنایتکاران گاتهام روی پرده‌ی نقره‌ای مبارزه کند. ورژن او تاریک‌تر از هر شوالیه‌ی تاریکی دیگری است که پیش از این دیده‌ایم و می‌شناسیم، که خود حرفی برای گفتن دارد. بتمن شاید ظالم‌ترین و ترسناک‌ترین ابرقهرمان چهان باشد. تیم برتون تاریکی و حس و حال تازه‌ای را به فیلم‌های ابرقهرمانی دی سی آورد. کریستوفر نولان با سه‌گانه‌ی به یادماندنی «شوالیه‌ی تاریکی»، اشل و عمق احساسی فیلم‌های ابرقهرمانی را وارد سطح تازه‌ای کرد. و خوانش زک اسنایدر از این ابرقهرمان بی‌رحمانه دلخراش بود.

طبعاً درخشش در میان این همه مرد خفاشی کار سختی است. حالا که هالیوود بتمنی جدید را به ما معرفی کرده وقت آن فرا رسیده است که بپرسیم بتمن پتینسون چگونه با دیگر بازیگران خوش‌فکری که در قالب این نقش فرو رفته‌اند، از نسخه‌‌ی دوست‌داشتنی کریستین بیل گرفته تا خفاش جورج کلونی با آن پوشش عجیب و غریبش برابری می‌کند. این شما و این تمام فیلم‌های بتمن که پتانسیل آن را داشتند وارد این فهرست شوند.

۱۳. بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت (Batman v Superman: Dawn of Justice)

• سال انتشار: ۲۰۱۶
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، ایمی آدامز، گل گدوت، لارنس فیشبرن، داین لین، جسی آیزنبرگ، جرمی آیرونز، هالی هانتر، جیسون موموآ
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۹ از ۱۰۰

زک اسنایدر تمام درس‌های اشتباه را از موفقیت فیلم‌های «شوالیه‌‌ی تاریکی» گرفت. «بتمن در برابر سوپرمن» به شدت تیره و تار است اما هیچ عمق احساسی برای جبران بدبختی شخصیت‌ها ندارد. جز این، طرح هم احمقانه است. فیلم روی این واقعیت می‌چرخد که اسم مادر بتمن و سوپرمن هر دو مارتاست. این دو ابرقهرمان با هم مبارزه می‌کنند، بیشتر به دلایل منیت‌محور احمقانه – و می‌خواهند یکدیگر را بکشند، تا وقتی که یکی از آن‌ها نام مادرشان را بر زبان می‌آورد و بعد تصمیم می‌گیرند بهترین دوستان هم شوند. به شدت احمقانه است.

جز این، بن افلک هم چیزی به نقش بتمن اضافه نمی‌کند، بنابراین این پرسش را در ذهن تماشاگر به وجود می‌آورد که چرا او یک حرفه‌ی کارگردانی موفق را برای ایفای این نقش رها کرده است. لااقل فیلم‌های بتمنِ به شدت تحریف‌شده‌ی جوئل شوماخر می‌تواند به شکلی لوس و سطحی سرگرم‌کننده باشد؛ «بتمن در برابر سوپرمن» صرفاً حمله به حسن نیت سینمادوستان است.

۱۲. بتمن و رابین (Batman & Robin)

• سال انتشار: ۱۹۹۷
• کارگردان: جوئل شوماخر
• بازیگران: جورج کلونی، آرنولد شوارتزنگر، کریس اودانل، آلیشیا سیلورستون، اوما تورمن
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۲ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۲۸ از ۱۰۰

خب «بتمن و رابین» یک فاجعه بود، حتی با یکی اینکه یکی دو تا از بهترین سکانس‌های مبارزه فیلم‌های «بتمن» را دارد. چهارمین و آخرین قسمت سری اول فیلم‌های بتمن کمپانی برادران وارنر، دنباله‌ی «بتمن برای همیشه» (که البته ول کیلمر که بتمن قسمت اول بود، دیگر در آن بازی نکرد) و تنها فیلمی از این مجموعه است که تیم برتون هیچ نقشی در آن نداشته است. در این قسمت شخصیت‌های اصلی یعنی بتمن و رابین در تلاشند جلو آقای فریز و پویزن آیوی را بگیرند تا زمین به دست‌شان نیفتد، و در عین حال رابطه‌ی خودشان را هم حفظ کنند. همچنین این فیلم اولین حضور لایو اکشن شخصیت بت‌گرل  را رقم می‌زند که به بتمن و رابین در نبرد با شرورها کمک می‌کند.

جورج کلونی به اشتباه برای بازی در نقش بتمن انتخاب شده است، جذابیت زیاد او در جوک‌های بد گم شده است. آرنولد شوارتزنگر مثل خود آقای فریز یخ است (البته شاید بعضی‌ها بگویند معتدل.) همه‌ی بازیگران به طور آشکار قصه و هر آنچه را در فیلم هست مسخره می‌کنند. با این حال، می‌توانیم قدردان این باشم که افتضاح به بارآمده از این فیلم مدیران استودیو را تحریک کرد که ریسک‌های بیشتری را بپذیرند و استانداردهای بالاتری را برای فرنچایز خود در نظر بگیرند، و افرادی مانند سم ریمی (مرد عنکبوتی) و کریستوفر نولان (شوالیه‌ی تاریکی) را استخدام کنند تا قصه‌گویی ابرقهرمانی را دوباره زنده کنند.

۱۱. لیگ عدالت (Justice League)

• سال انتشار: ۲۰۱۷
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، ایمی آدامز، گل گدوت، ازرا میلر، جیسون موموآ، ری فیشر، جرمی آیرونز، داین لین، کانی نیلسن، امبر هرد، جی. کی. سیمونز
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۳۹ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۴۵ از ۱۰۰

آیا این فیلم از «بتمن در برابر سوپرمن» بهتر است؟ کمی. آیا خوب است؟ قطعاً نه. در «لیگ عدالت» که دنباله‌ی «بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت» است، بعد از مرگ سوپرمن در قمست اول مجموعه‌ای از ابرقهرمان‌های دی‌سی و مارول همراه با هم می‌خواهند جلو نابودی جهان را از شر شروران بگیرند. نتیجه یک آشفتگی درهم و برهم است، تا حدی به لطف جاس ویدون که در نیمه‌‌ی راه فیلمبرداری جانشین زک اسنایدر به عنوان کارگردان شد و تلاش کرد دیالوگ‌ها را با شوخ طبعی‌های مارول‌گونه‌ی خود قوی‌تر کند. اسنایدر، که به فیلم‌های کمیک‌بوکی تاریک و خونینش معروف است، و ویدون، کارگردان «انتقام‌جویان»، به عنوان فیلمساز نمی‌توانند از این متفاوت‌تر باشند، و نتیجه‌ی تلفیق دیدگاه این دو فیلمی است دوقطبی.

فیلمنامه نمی‌تواند هیچ حسی در تماشاگر نسبت به هیچ‌یک از قهرمانان ایجاد کند، و به جای مبارزات مهم شخصیت‌ها تمام تمرکزش را می‌گذارد روی نبردهای کسل‌کننده‌ی کامپیوتری با هیولاهای غول‌پیکر و دم‌دستی قابل حذف. به طرز عجیبی، بتمن بن افلک رهبر گروه قهرمانان است، با اینکه بازی‌اش چنان فاقد پویایی است که سخت می‌توان درک کرد که اصلاً چرا او به این سمت انتخاب شده است، و نه واندر ومنِ گل گدوت یا آکوامنِ جیسون موموآ که هر دو شخصیت‌های بسیار جالب‌تری هستند.

۱۰. بتمن (Batman)

• سال انتشار: ۱۹۶۶
• کارگردان: لسلی اچ مارتینسون
• بازیگران: آدام وست، برت وارد، لی مری‌وثر، سزار رومرو، بورگس مریدیت، فرانک گورشین، آلن نیپی‌یر، نیل همیلتون، ون ویلیامز، مج بلیک
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۹ از ۱۰۰

فیلم بتمن محصول ۱۹۶۶ در واقع نسخه‌ی سینمایی یک سریال تلویزیونی بتمن و اولین فیلم سینمایی بتمن بود که بعد از پایان سریال پخش شد. در این فیلم همه شرورهای اصلی، جوکر، ریدلر، پنگوئن، کت ومن، تصمیم می‌گیرند با هم متحد شوند تا در مقابل بتمن و رابین قرار بگیرند. لحن فیلم به‌طور قابل پیش‌بینی پیش پا افتاده و مبتذل است، و به نظر می‌رسد که تک‌تک دیالوگ‌ها به شوخی و مسخره ادا می‌شوند. اما این دوره‌ی بتمن با رابین، پیش از آنکه رابین را رها کند و برود در غارش و بیشتر وقتش را به تعمیر و پیشرفته‌تر کردن بت موبیل بگذراند، همیشه شیرین و سرگرم‌کننده بود. آیا بتمن هرگز دوباره سرگرم‌کننده خواهد بود؟ احتمالاً نه. امروز، ما به اندازه‌ی کافی ابرقهرمان شوخ‌طبع در تلویزیون و سینما داریم، بنابراین می‌توان بتمن را به حال خود رها کرد.

۹. بتمن؛ نقاب شبح (Batman: Mask of the Phantasm)

• سال انتشار: ۱۹۹۳
• کارگردان: بروس تیم
• بازیگران: کوین کانروی، دانا دلانی، هارت بوچنر، استیسی کیچ، ایب ویگودا، مارک همیل
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۵ از ۱۰۰

«سریال انیمیشنی بتمن» (Batman: The Animated Series) برای یک برنامه‌‌ کودک تلویزیونی به طور حیرت‌انگیزی تاریک و پیچیده بود. وقتی برادران وارنر از سازندگان این سریال خواستند فیلمی را برای پرده‌ی بزرگ بسازند، نویسندگان فیلمی بلندپروازانه‌تر از حد و اندازه‌های سریال تولید کردند. «بتمن؛ نقاب شبح» اولین انیمیشن سینمایی جهان دی‌سی و تنها انیمیشن سینمایی دی‌سی است که در سینماها اکران شده است.

فیلم به عاشقانه‌ی بین بتمن و زنی به نام آندریا می‌پردازد که زمانی به طور ناگهانی و بدون توضیح از زندگی بتمن رفته و حالا دوباره برگشته است. فیلم که در زمان اکرانش محبوب بود، دست روی این موضوع گذاشته است که چگونه آسیب روحی شخصیت‌هایش را منزوی می‌کند، در عین حال قصه‌ی فرد ناشناسی که رؤسای مافیای جرم و جنایت را در گاتهام به قتل می‌رساند، روایت می‌کند، در واقع اینکه چگونه بروس وین به بتمن تبدیل می‌شود و دست به اولین تلاش برای مبارزه با فساد می‌زند.

۸. بتمن برای همیشه (Batman Forever)

• سال انتشار: ۱۹۹۵
• کارگردان: جوئل شوماخر
• بازیگران: ول کیلمر، نیکول کیدمن، جیم کری، تامی لی جونز، کریس اودانل، درو بریمور
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۰ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۵۱ از ۱۰۰

فیلمی دیوانه‌وار با مجموعه‌ای از ستارگان دهه‌ی نود میلادی و یک سری آهنگ پرطرفدار از گروه یو ۲ (U2) و آقای سیل (Seal) به کارگردانی جوئل شوماخر که قسمت سوم سری اول فیلم‌های بتمن کمپانی برادران وارنر و دنباله‌ی (به تنهایی مستقل) «بازگشت بتمن» با حضور ول کیلمر است که جای مایکل کیتون را در لباس مبارز شنل‌پوش گرفته است. در «بتمن برای همیشه» که حتی از «بازگشت بتمن» شوخ و شنگ‌تر است، شوماخر سعی کرد بعد از فیلم‌های تیم برتون (برتون در این فیلم هم تهیه‌کننده است) لحن را سبک‌تر و فیلم را کمی سرگرم‌کننده‌تر کند. که البته زیاد موفق نشد.

به نوعی این فیلم هم خیلی شلوغ و هم کمی خسته‌کننده است، و هوش و ذکاوت کافی را برای پیشی گرفتن از فیلم‌های قبلی ندارد.  با این حال، دنبال کردن فیلم های برتون کار سختی بود، و این فیلم احتمالاً سرگرم‌کننده‌تر از آن چیزی است که شما به یاد دارید. فیلم به مبارزه‌ی بتمن، همزمان با رابطه‌ی عاطفی با یک روانشناس (نیکول کیدمن)، با دو شخصیت شرور (جیم کری و تامی لی جونز) که می‌خواهند از ذهن تمام ساکنان گاتهام اطلاعات بیرون بکشند، می‌پردازد، همچنین به سرپرستی پذیرفتن یک پسر آکروبات‌کار یتیم که بعد می‌شود همان یار او رابین (کریس اودانل).

۷. بتمن (Batman)

• سال انتشار: ۱۹۸۹
• کارگردان: تیم برتون
• بازیگران: مایکل کیتون، جک نیکلسون، کیم بیسینگر، پت هینگل، بیلی دی ویلیامز، جک پالانس
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۲ از ۱۰۰

تیم برتون در «بتمن» محصول ۱۹۸۹ که اولین فیلم ابرقهرمانی‌ اوست، با ایده‌های عجیب و غریبی که بعدها در «بازگشت بتمن» شکوفا می‌شود بازی‌بازی می‌کند. تا پیش از این فیلم تمام بتمن‌ها لوده و خنده‌دار بودند. شخصیت بتمن خود بسیار تاریک‌ است، البته اگر در خوانش از آن، این ایده که مردی بالغ لباس موجودات و دلقک‌ها را به تن می‌کند، احمقانه به نظر نیاید.

«بتمن» محصول ۱۹۸۹ که اولین قسمت از اولین سری فیلم‌های بتمن برادران وارنر است و مایکل کیتون را در لباس شوالیه‌ی تاریکی دارد، به روزهای اول بتمن در مبارزه با فساد گاتهام و کشمکش‌هایش با جوکر می‌پردازد. برتون با این فیلم موفق شد بتمن را به یک برند تبدیل کند و ارزش این فیلم عمدتاً در تاریخچه‌ای است که می‌سازد و داستان‌ها و فیلم‌هایی که بعدها با الهام‌ از آن ساخته شدند. جک نیکلسون جوکر را در قالب یک دیوانه‌ی مبتلا به اختلال روحی به نمایش گذاشته است که امکان ندارد موقع تماشایش به این فکر نکنیم که چطور کار او بعدها سرمشق نسخه‌ی ترسناک‌تر و باابهت‌تر هیث لجر شد.

۶. فیلم لگو بتمن (The Lego Batman Movie)

• سال انتشار: ۲۰۱۷
• کارگردان: کریس مک کی
• بازیگران: ویل آرنت، زک گالیفیاناکیس، مایکل سرا، رزاریو داوسون، رالف فاینز، ماریا کری
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰

شاید کسانی که فیلم‌های بتمن را دنبال می‌کنند گاهی نیاز داشته باشند از درخشش بتمن و لباس سیاهش دور باشند، و نسخه‌ی اسباب‌بازی ویل آرنت حقیقتاً جایگزینی گیج‌کننده است. فیلم لگو بتمن از مسخره کردن این ابرقهرمان غمگین لذت می‌برد و حقیقتاً جای تعجب دارد که برادران وارنر به این فیلم اجازه دادند بتمن‌های گذشته را تا این اندازه مسخره کند، به ویژه نسخه‌ی هم‌زمان، پر سر و صدا و «خود را جدی فرض کن» زک اسنایدر.

فیلم به تلاش بتمن برای غلبه بر بزرگ‌ترین ترسش یعنی مبارزه با جوکر و جلو تازه‌ترین نقشه‌ی شوم او را گرفتن می‌پردازد. در این فیلم رابین مایکل سرا بسیار جذاب است و هارلی کویین جنی اسلیت در دم به یاد می‌ماند. جز این، فیلم یک نکته‌ی هوشمندانه دارد. عشق واقعی بتمن ریچل داوز یا سلینا کایل نیست، بلکه خود جوکر است. یکی بدون دیگری نمی‌تواند وجود داشته باشد. جدال عاشق بین بتمن آرنت و جوکر زک گالیفیاناکیس واقعاً خنده‌دار است.

۵. بازگشت بتمن (Batman Returns)

• سال انتشار: ۱۹۹۲
• کارگردان: تیم برتون
• بازیگران: مایکل کیتون، میشل فایفر، کریستوفر واکن، دنی دویتو، مایکل مورفی، مایکل گاف
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۰ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۶۸ از ۱۰۰

زمانی بود که فیلم‌های بتمن تماماً خشونت و جدال نبود، کمی به لذت و سرگرمی هم اهمیت می‌داد. از یک‌جا به بعد بود که سازندگان فیلم‌های ابرقهرمانی تصمیم گرفتند به جز خشونت همه چیز و به طور ویژه لذت را از این فیلم‌ها بگیرند. تا پیش از آن مثلاً در «بازگشت بتمن» تیم برتون یک میشل فایفر در نقش کت‌ومن دارد که می‌درخشد. یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات هالیوود نساختن اسپن‌آف بر اساس کت‌ومنی بود که فایفر در این فیلم خلق کرده است. اما برادران وارنر در فرصت دوباره دادن به تیم برتون برای ساختن یک فیلم بتمن دیگر درست عمل کردند. تیم برتون، تیم برتونی‌ترین فیلم‌ را درباره‌ی مشتی انسان تنها و گمگشته ساخته است.

قسمت دوم سری اول فیلم‌های بتمن کمپانی برادران وارنر با مایکل کیتون در لباس شوالیه‌ی تاریکی قصه‌ی نبرد بتمن با پنگوئن که می‌خواهد تمام پسران تازه به دنیا آمده‌ی گاتهام را بکشد، روایت می‌کند و همین‌طور رویارویی او با کت‌ومن که می‌خواهد از مکس شرک، شریک پنگوئن در به کنترل درآوردن گاتهام، انتقام بگیرد.

۴. شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد (The Dark Knight Rises)

• سال انتشار: ۲۰۱۲
• کارگردان: کریستوفر نولان
• بازیگران: کریستین بیل، مایکل کین، گری اولدمن، ان هتوی، تام هاردی، ماریون کوتیار، جوزف گوردون لویت، مورگان فریمن
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۷ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۷۸ از ۱۰۰

کسانی که روی فیلم‌های بتمن که نولان ساخته است تعصب دارند و به طور کلی تمام مخاطبان و طرفداران فیلم‌های ابرقهرمانی، «شوالیه‌ی تاریکی» را بهترین قسمت سه‌گانه‌ی نولان (یا حتی بهترین فیلم بتمن) می‌دانند. با این حال، «شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد»، قسمت سوم و آخر سه‌گانه‌ی نولان با بتمن کریستین بیل، پیش از آنکه شنل را به رابرت پتینسون بسپارد، هنوز هم یکی از بهترین فیلم های ابرقهرمانی است که تا کنون ساخته شده است. فیلم هشت سال بعد از اتفاقات «شوالیه‌ی تاریکی» است و بین شرور بروس وین را مجبور می‌کند که برای نجات گاتهام از ویرانی هسته‌ای دوباره لباس بتمن را به تن کند.

یک ساعت اول فیلم بسیار امیدوارکننده است؛ سن بروس بالا رفته و از نقش‌اش به عنوان محافظ گاتهام خسته شده است. کت‌ومن آن هاتاوی و رابین جوزف گوردون لویت جان تازه‌ای به مبارزه برای روح شهر بخشیده‌اند. و با اینکه حتی یک کلمه از حرف‌های بین را نمی‌شود فهمید، صحنه‌هایی که در آن او یک هواپیما را با هواپیمای دیگری می‌گیرد و جلوتر بمب‌هایی که در زمین فوتبال گاتهام منفجر می‌کند، بعضی از بهترین صحنه‌های اکشن نولان تا به امروز هستند. اما زمانی که بین بروس وین را می‌اندازد در آن گودال در میانه‌ی ناکجاآباد، فیلم واقعاً افت می‌کند. عجیب است که بتمن نیمی از فیلم بتمن را در زندانی دورافتاده با کمر شکسته سپری کند. در عین حال، تلاش بین برای رهبری جنبش اشغال وال استریت هم به طور کامل به ثمر نمی‌نشیند. به همین خاطر، پایان و پیام سیاسی مورد نظر آن هم نسبتاً درهم می‌شود.

۳. بتمن (The Batman)

• سال انتشار: ۲۰۲۲
• کارگردان: مت ریوز
• بازیگران: رابرت پتینسون، زوئی کراویتز، پل دینو، جفری رایت، جان تورتورو، پیتر سارسگارد، اندی سرکیس، کالین فارل
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۵ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۷۲ از ۱۰۰

شاید این حرف کمی متعصبانه باشد، اما اگر مت ریوز به ساخت فیلم‌های بتمن ادامه دهد، احتمالاً نولان را به‌عنوان استاد فیلم‌های بتمن به پولش برساند. «بتمن» ۲۰۲۲، که بعد از سه‌گانه‌ی «شوالیه‌ی تاریکی» نولان بازراه‌اندازی فرنچایز فیلم‌های بتمن محسوب می‌شود، به نبرد دو ساله‌ی بتمن با فساد گاتهام می‌پردازد و مبارزه با ریدلر، قاتلی زنجیره‌ای که الیت‌های شهر را می‌کشد. فیلم یک تریلر جنایی نوآر است، اما حرف‌هایی هم برای گفتن دارد. سه‌گانه‌ی «شوالیه‌ی تاریکی» اولین بار در دوران نامشخص پس از حوادث یازده سپتامبر اکران شد و از ترس ما در لحظه استفاده کرد – تهدید تروریسم، نظارت حاصل از لایحه‌ی میهن‌دوستی امریکا، و جنگ‌های فرهنگی بر سر اشغال وال استریت.

به طور مشابه، بتمن سال ۲۰۲۲ هم با تمرکز بر امتیاز بروس به عنوان یک سفیدپوست فوق‌العاده ثروتمند، چگونگی پیشرفت خطرناک جنبش‌های حاشیه‌ای در رسانه‌های اجتماعی و پرسش‌هایی در این باره که آیا ترس یا امید نیروی سیاسی قوی‌تر است، کاملاً بر شرایط امروز دلالت دارد. فیلم مطمئناً ایراداتی دارد؛ گاهی خیلی ترسناک می‌شود و بخشی از لذتی را که از فیلم‌های ابرقهرمانی انتظار داریم از دست می‌دهد. باید دید ریوز و پتینسون در مرحله‌ی بعدی با مبارز شنل‌پوش چه می‌کنند.

۲. بتمن آغاز می‌کند (Batman Begins)

• سال انتشار: ۲۰۰۵
• کارگردان: کریستوفر نولان
• بازیگران: کریستین بیل، مایکل کین، لیام نیسون، کیتی هلمز، گری اولدمن، کیلین مورفی، مورگان فریمن، چارلز ادواردز، اسپنسر وایلدینگ، مارک استرنج
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۴ از ۱۰۰
• امتیاز متاکریتیک به فیلم: ۷۰ از ۱۰۰

«بتمن آغاز می‌کند» در فیلم‌های بتمن یک تغییر اساسی از لباس‌های مسخره به سمت داستانی مبتنی بر فاسدترین شهر تخیلی جهان بود. همچنین شروعی خیره‌کننده برای یکی از بهترین سه‌گانه‌های سینمایی تمام دوران. این فیلم که در واقع بازراه‌اندازی دیگری از فرنچایز فیلم‌های بتمن به حساب می‌آید، قصه‌ی بچگی بروس وین از کشته شدن مادر و پدرش و تبدیل شدنش به بتمن را روایت می‌کند و همین‌طور مبارزه‌ی او با رأس الغول و مترسک که می‌خواهند گاتهام را تخریب کنند.

کریستین بیل بهترین گزینه برای نقش بتمن است؛ او می‌تواند هم نقش خفاش مرموز را خوب بازی کند و هم در قالب دون ژوان کمی زبان‌باز (نزدیک به همان شخصیتی که در فیلم «روانی امریکایی‌« (American Psycho) بازی کرده است) خوب ظاهر شود. و فیلم بیشتر به لطف مایکل کین، بسیار خنده‌دارتر از آن چیزی است که احتمالاً به خاطر دارید. البته مشکلاتی هم دارد؛ مترسک (به‌رغم تلاش‌های قهرمانانه‌ی کیلیان مورفی برای آنکه شخصیت را به اندازه‌ی کافی ترسناک جلوه دهد) یک ابرشرور مطرود است که تحت الشعاع یک ابرشرور دیگر یعنی رأس الغول که نقش‌اش را لیام نیسون بازی می‌کند، قرار می‌گیرد.

فیلم در انتها هم دچار از هم گسیختگی می‌شود؛ اکشن آشفته و درهم است، و همین‌طور اصول اخلاقی بتمن. تمام حکایت او در طول فیلم این است که از کشتن امتناع می‌کند، تا اینکه البته عمداً رأس الغول را در قطاری سریع السیر رها می‌کند تا بمیرد. با تمام این اوصاف، «بتمن آغاز می‌کند» اولین فیلم ابرقهرمانی بود که رنج قهرمان خود را جدی گرفت و تأثیر آن بر فیلم‌های سیاه آینده، خوب یا بد، انکارناپذیر است.

۱. «شوالیه‌ی تاریکی» (The Dark Knight)

• سال انتشار: ۲۰۰۸
• کارگردان: کریستوفر نولان
• بازیگران: کریستین بیل، مایکل کین، هیث لجر، گری اولدمن، آرون اکهارت، مگی جیلنهال، مورگان فریمن، وینسنت ریوتا
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰

«شوالیه‌ی تاریکی» یک شاهکار است و همچنان مقام بهترین فیلم ابرقهرمانی تمام دوران را به نام خود دارد. این تریلر جنایی با تمام پیچ و خم‌های داستانی‌اش، از دزدی دلقک‌ها در همان صحنه‌ی اول تا انتخاب سرنوشت‌ساز بتمن برای نجات ریچل داوز (مگی جیلنهال) یا هاروی دنت (آرون اکهارت)، مخاطب را میخکوب می‌کند.

نولان عاقلانه بیشتر اکشن‌ها را نه روی بتمن، که بر هاروی دنت و کمیسر گوردون متمرکز می‌کند که هر دو در قصه قوس‌ احساسی کامل هم دارند، در حالی که بروس وین تا حد زیادی مشغول مطالعه و بررسی هرج و مرجی است که خودش صرفاً با زدن ماسک ایجاد کرده است. اما دلیل اصلی اینکه این فیلم همیشه در فهرست بهترین فیلم‌های تمام دوران باقی می‌ماند، بازی به یادماندنی هیث لجر در نقش جوکر است که برای این نقش بعد از مرگش برنده‌ی اسکار بهترین نقش مکمل شد، و الحق که لیاقتش را داشت.

• آیا فیلم بتمن جدید از شوالیه تاریکی بهتر است؟

منبع: time