گزیده نقدهای انیمیشن «برادران سوپر ماریو»؛ صدرنشین باکس آفیس
نزدیک به یک ماه است که از اکران فیلم «برادران سوپر ماریو» (The Super Mario Bros. Movie) در سینماهای جهان گذشته. در این مدت این فیلم به رکوردهای بسیار خوبی دست پیدا کرده. حالا «برادران سوپر ماریو» لقب پر فروش‌ترین اقتباس سینمایی از روی بازی‌های ویدیویی را به خود اختصاص داده. این فیلم با فروش بیش از یک میلیارد دلار در تنها ۲۶ روز، اولین فیلم سال ۲۰۲۳ و دهمین انیمیشن تاریخ سینما است که فروشش به بیش از یک میلیارد دلار رسیده است. این نکته هم جالب است که یک اقتباس از روی یک بازی ویدیویی قدیمی و نوستالژیک، پس از فیلم«پارک ژوراسیک»(Jurassic World) و فیلم«ای تی» (E.T. The Extraterrestrial ) حالا سومین فیلم پرفروش تاریخ یونیورسال در آمریکای شمالی محسوب می‌شود. ایلومینیشن اینترتینمنت با همکاری نینتندو و با نظارت کامل شیگرو میاموتو، خالق بازی سوپر ماریو، این فیلم را تولید کرده‌اند. فیلم به داستان پیدایش برادران ماریو و لوئیجی، دو لوله‌کش ایتالیایی-آمریکایی، می‌پردازد که به دنیای دیگری منتقل می‌شوند و درگیر نبردی بین «ماشروم کینگدام» به رهبری پرنسس پیچ و «کوپا» به رهبری باوزر می‌شوند.
اما موضوع اصلی این است که آیا واقعا این انیمیشن که در صدر گیشه نشسته است، واقعا محصول فوق‌العاده‌ای است؟ یا فاکتورهای دیگری آن را به این مرحله رسانده است. در یک ماه گذشته نقدهای زیادی درباره این انیمیشن منتشر شده و طرفداران و مخالفان زیادی هم پیدا کرده. در ادامه با بررسی چند گزیده نقد، به این انیمیشن بیشتر پرداخته‌ایم.
نقدهای منفی
فقط محبوبیت کافی نیست
منتقد سایت اسکرین‌رنت (screenrant.com) فیلم «برادران سوپر ماریو» را تلاشی ناکام می‌داند. این دومین بار است که پس از ۳۰ سال اقتباسی دوباره از بازی نوستالژیک و قدیمی سوپر ماریو ساخته می‌شود. فیلم اول که در ۱۹۹۳ ساخته شد، ناامیدکننده بود، اما محصول ۲۰۲۳ هم جز خاطره‌بازی و تصاویر قشنگ، محتوایی را به بیننده اضافه نمی‌کند. منتقد اسکرین‌رنت اولین مشکل فیلم را ضعف در شخصیت‌پردازی می‌داند. از تقابل ضعیف ماریو و لوئیجی به عنوان دو برادر تا سرعت تند داستان‌پردازی فیلم در نیمه دوم آن که دو برادر را وارد جهانی دیگر می‌شوند، همه بر شناخت مخاطب از کاراکترها اثر منفی می‌گذارد.
این که مبنای ساخت یک فیلم تنها نوستالژی یک اثر قدیمی باشد، نمی‌تواند یک اثر را به موفقیت برساند. «برادران سوپر ماریو» پر از ارجاعات به بازی است، از تخم‌مرغ‌های رنگ شده و قارچ‌ها گرفته تا اصرار بر برجسته کردن شعار همیشگی ماریو بر اینکه نباید تسلیم شد. در مجموع فیلم «برادران سوپر ماریو» برای طرفداران برند نینتندو که سازنده بازی است یا کسانی که خاطرات خوبی از بازی های ماریو در دوران کودکی خود دارند، بسیار مناسب است. اما اگر کسی عاشق ماریو نباشد، نمی‌تواند به راحتی با فیلم ارتباط برقرار کند. این به راحتی نشان می‌دهد که محبوبیت به تنهایی کافی نیست و محتوا سهم بیشتر در جذابیت یک اثر دارد.
بازی برای ماریو تمام شد
منتقد گاردین «برادران سوپر ماریو» را آخرین فرصت برای سازندگان این بازی می‌داند که می‌خواهند محصول خود را تبدیل به فیلمی جذاب کنند. در واقع شاید آشفتگی در داستان و محتوای تولید شده برای بچه‌ها که تنها از بازی نور و رنگ لذت می‌برند جذاب باشد، اما حتی نوجوانانی که با سوپر ماریو خاطره چندانی ندانرد، نمی‌توانند این فیلم را به عنوان یک محصول سرگرم کننده بپذیرند. انگار تنها سازندگان با استفاده از میراث ماریو سعی در اسختن اثری داشته‌اند تا به سود برسند. اما کمترین تلاش را حتی برای طرفداران خود کرده‌اند.
نقدهای مثبت انیمیشن «برادران سوپر ماریو»
سرگرم‌کننده مانند نسخه بازی
منتقد شبکه ای بی سی نیوز (abc News) «برادران سوپر ماریو» را یک اتفاق خوب می‌داند که می‌تواند در کنار بازی قدیمی یک مجموعه سرگم‌کننده را ارائه دهد. به هرحال نباید انتظار معجزه داشت. حتی ممکن است فیلم در برخی دقایق کسل‌کننده باشد، اما همین که سازندگان تلاش کرده‌اند از یک خط داستان که تبدیل به بازی شده، محصولی تولید کنند که بیش از یک میلیارد دلار بفروشد، یعنی مخاطب خودش را پیدا کرده. منتقدان بیشتر به محتوا و ساختار و ویژگی‌های فنی و تخصصی نگاه می‌کنند، در صورتی که برای یک ۵ ساله واقعی یا کودک درون همه ما، همین بازسازی بازی خودش یک اتفاق مهم است.
شاید مهم‌ترین راز موفقیت «سوپر ماریو» در گیشه، انیمیشنی بودن آن است. این ویژگی به شما این امکان را می‌دهد که هرچیزی را باور کنید، حتی اگر داستان عمیق و گاهی غیرمنطقی به نظر برسد. سازندگان این بار تصمیم‌گرفتند ماریو را به دنیایی ناشناخته ببرند تا هر اتفاقی برایش افتاد بیننده آن را بپذیرد. چون در نسخه‌ای که در سال ۱۹۹۳ ساخته شد، داستان در زمین می‌گذشت و بسیار ناامیدکننده بود.
کمدی، اکشن و آموزنده
منتقد شیکاگو سان‌تایمز (chicago.suntimes) نقد خود را با چند سوال درباره شخصیت‌های اصلی شروع کرده که آنها چند ساله هستند و واقعا اهل ایتالیا هستند یا نه؟ اما در ادامه با اشاره به این موضوع که شروع «برادران سوپر ماریو» کند و غیرقابل پذیرش است، داستان‌پردازی‌هایی که دو برادر را به سرزمینی ناشناخته می‌رساند نقطه قوت قصه می‌داند. حضور پرنسس هلو به عنوان کسی که به ماریو شهامت می‌دهد، تا به مبارزه ادامه دهد، از نکات مثبت دیگر این فیلم است. انگار سازندگان علاوه بر وفادار بودن به بازی، با واقعی سازی شخصیت‌ها محبوب می‌خواسته‌اند به جذابیت هرچه بیشتر فیلم و در ادامه آن بازی نوستالژیک بپردازند و موفق بوده‌اند. در پایان شاید کمی شعاری به نظر برسد که دو برادر مدام درباره اینکه تا وقتی با هم هستند چیزی نمی‌تواند آنها را از بین ببرد، صحبت می‌کنند، اما این پیام برای کودکان به عنوان طیف گسترده مخاطبان فیلم، جنبه آموزشی دارد و قابل پذیرش است. این را نباید فراموش کرد که چاشنی کمدی، در کنار اکشن زیاد فیلم، «برادران سوپر ماریو» را به این جایگاه در گیشه رسانده است.
منتقدان سخت‌گیرند
بسیاری از منتقدان که طرفدار «برادران سوپر ماریو» هستند، معتقدند، منتقدان مخالف، سخت‌گیر و حتی با دیوانگی درباره این فیلم نقد می‌نویسند. منتقد فوربس (forbes) فیلم را سرگرم‌کننده و حتی عالی می‌داند. ترکیبی ار هیجان، رنگ، تخیل و موسیقی که علاوه بر یادآوری بازی با داستان و صحنه‌ها کامل هماهنگ است. اما با وجود همه این ویژگی‌های مثبت، در سایت راتن تومیتوز به فیلم تنها ۶۰ درصد رای مثبت داده‌اند که اصلا قابل پذیرش نیست. چون تصمیم‌گیرنده اصلی درباره موفیقت یک انیمیشن نوستالژیک مردم هستند که با انفجار در گیشه، نشان دادند ماریو هنوز دوست‌داشتنی است.
یکی از دلایلی که ممکن است برخی منتقدان درباره «برادران سوپر ماریو» سخت‌گیری کنند احتمالا به این موضوع بر می‌گردد که آنها چندان طرفدار بازی و شخصیت این لوله‌کش نبوده‌اند. چون اگر کسی با این بازی خاطره داشته باشد متوجه می‌شود که این فیلم یکی از بهترین فرانچایزها و اقتباس‌هایی است که می‌توانسته تا به حال از روی یک بازی ویدیویی قدیمی ساخته شود. فیلمی که به علاقمندان ماریو این اجازه را می‌دهد که آن مرد کوچولو را روی بزرگترین پرده‌های سینما ببینند و با آن زندگی و خاطره بازی کنند.
