۲۵ سال زندگی با وایفای؛ دنیای بدون سیم
۲۵ سال قبل موسسه مهندسان برق و الکترونیک استاندارد وایفای ۸۰۲.۱۱ را معرفی کرد. از آن زمان سرعت وایفای افزایش یافته و اینترنت بیسیم جهان را تغییر داده است. در ادامه به روند طی شده برای این فناوری میپردازیم.
دنیای بدون سیم
در دنیای پیش از وایفای، دسترسی به اینترنت و شبکههای محلی با اتصالات سیمی صورت میگرفت. در آن زمان یا از خط تلفن برای این کار استفاده میشد یا کابلهای اترنت (Ethernet). اما در ژوئن ۱۹۹۷ موسسه مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) اولین استاندارد وایفای را معرفی کرد و روند تغییرات آغاز شد.
پیدایش ایدهی استفاده از شبکههای کامپیوتری بیسیم به اواخر دهه ۶۰ میلادی برمیگردد اما در دهه ۸۰ بود که به لطف فناوریهایی مانند CDPD و Mobitex کاربرد تجاری این ایده امکانپذیر شد. اما بهرهگیری از این فناوریها هم بسیار هزینهبر بود و عمدتا برای خدمات ایمنی عمومی مورد استفاده قرار میگرفتند.
در سال ۱۹۹۰، دو شرکت بزرگ NCR و AT&T توسعهی اولین محصول تجاری بیسیم LAN را با نام WaveLAN آغاز کردند. بعد از چند سال انتظار نوبت به معرفی اولین نسخهی وایفای شد که در ابتدا IEEE 802.11b Direct Sequence نام داشت ولی در نهایت نام وایفای برای آن انتخاب شد که مخفف Wireless Fidelity است. دو سال بعد هم شرکتها تصمیم گرفتند اتحادیه وایفای را بنیانگذاری کنند تا در زمینهی مدیریت و نامگذاری این استاندارد بهتر تصمیمگیری کنند.
نگاهی به تمام استانداردهای وایفای در گذر زمان
در طول ۲۵ سال گذشته، حداقل ۸ استاندارد اصلی وایفای معرفی شده است. برای نام اصلی این استانداردها همچنان عدد ۸۰۲.۱۱ استفاده میشود ولی اتحادیه وایفای برای سادهسازی، از نامهای سادهتری استفاده میکند. در ادامه به طور مختصر و مفید به استانداردها نگاهی میاندازیم.
- ۸۰۲.۱۱ (۱۹۹۷): اولین استاندارد وایفای از حداکثر سرعت ۲ مگابیت در ثانیه و باند ۲.۴ گیگاهرتز پشتیبانی میکرد.
- ۸۰۲.۱۱b (1999): در این نسخه حداکثر سرعت به ۱۱ مگابیت در ثانیه رسید و اولین نسخهی وایفای بود که به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.
- ۸۰۲.۱۱a (1999): در این نسخه سرعت ارتباط در باند ۵ گیگاهرتز به ۵۴ مگابیت در ثانیه رسید. اما از آنجایی که بیشتر کاربران از ۸۰۲.۱۱b استفاده میکردند، این نسخه چندان مورد استفاده قرار نگرفت.
- ۸۰۲.۱۱g (2003): با این بهروزرسانی، کاربران از حداکثر سرعت ۵۴ مگابیت در ثانیه بهرهمند شدند و بین کسبوکارها و کاربران خانگی مورد استقبال زیادی قرار گرفت.
- ۸۰۲.۱۱n (2008): این نسخهی جدید تحت عنوان وایفای ۴ شهرت پیدا کرد و حداکثر سرعت ۶۰۰ مگابیت در ثانیه را امکانپذیر کرد.
- ۸۰۲.۱۱ac (2014): وایفای ۵ در باند ۵ گیگاهرتز از سرعت بین ۴۳۳ تا ۱۱۰۰ مگابیت در ثانیه را پشتیبانی میکند.
- ۸۰۲.۱۱ax (2019, 2020): وایفای ۶ و ۶E در باندهای ۲.۴، ۵ و حتی ۶ گیگاهرتز از سرعت بین ۶۰۰ تا ۹۶۰۸ مگابیت در ثانیه پشتیبانی میکند.
- ۸۰۲.۱۱be: محصولات مبتنی بر استاندارد وایفای ۷ قرار است از سال آینده راهی بازار شوند. به لطف این استاندارد جدید، کاربران در شرایط ایدهآل میتوانند از حداکثر سرعت ۴۰ گیگابیت در ثانیه استفاده کنند.
- وایفای ۷ چیست و چه تفاوتی با نسلهای قبلی دارد؟
از ایده تا بازار
اگرچه اولین نسخهی وایفای در سال ۱۹۹۷ معرفی شده، اما در سال ۱۹۹۹ این استاندارد به طور گسترده در اختیار کاربران قرار گرفت. اپل در سال ۱۹۹۹ با ارائهی این قابلیت برای لپتاپ iBook نقش مهمی در فراگیری وایفای ایفا کرد.
در سال ۲۰۰۳ با معرفی استاندارد ۸۰۲.۱۱g که از حداکثر سرعت ۵۴ مگابیت در ثانیه پشتیبانی میکرد، این تکنولوژی مورد توجه بیشتری قرار گرفت و سازندگان مودمهای خانگی هم به طور گسترده به این فناوری توجه نشان دادند. در حال حاضر بین کاربران، استانداردهای ۸۰۲.۱۱n و ۸۰۲.۱۱ac بیشترین فراگیری را دارند.
این روزها تقریبا تمام کاربران از فناوری وایفای استفاده میکنند و به لطف همین فناوری، ارائهی اینترنت در مکانهای عمومی مانند کافیشاپها، هتلها و فرودگاهها امکانپذیر شده است. تصور اینکه دنیای ما بدون وایفای چگونه خواهد بود، کار دشواری است. این فناوری آمده است که بماند و به نظر میرسد تا دههها همراه ما خواهد بود.
منبع: How To Geek
هیچکس نمیدونه
هیچکس نمیدونه
اونایی که ۴۰ ۵۰ ۶۰ سالهشونه
قبل از اینترنت و موبایل
چـــیکـــارمیـــــکـــــردن؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!
بــا چــــــــــی وَر میـرفتن؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!