۷ فیلم کلاسیک که قرار بود پایان متفاوتی داشته باشند
فیلم‌های معروف بسیاری وجود دارند که محصول نهایی که ما از آن‌ها می‌بینیم پایانی متفاوت از فیلم‌نامه‌هایشان دارند و یا حتی بعد از فیلم‌برداری و تدوین قسمت‌هایی از آن حذف می‌شوند. در این مطلب ۷ فیلم کلاسیک را نام بردیم که به دلایل و انگیزه‌های متفاوت آن‌طور که پیش‌بینی شده بودند به پایان نرسیدند.
۷. ریدلی اسکات برای فیلم بیگانه (Alien) پایان غم‌انگیزتری می‌خواست
بیگانه مرزهای سینمای وحشت را جابه‌جا کرد. در سال ۱۹۷۹، الن ریپلی (با بازی سیگورنی ویور) آن‌قدر خوب و قوی ظاهر شد که برای قسمت‌های بعدی بدون معطلی انتخاب اول بود. بیگانه البته برجسته‌ترین نقش ویور بود و ریپلی به اندازه‌ی خود فیلم نمادین و مثال زدنی شد. با این وجود، اگر کارگردان ریدلی اسکات پایان مورد نظر خود را ارائه می‌داد، شاید این‌طور نمی‌شد.
اسکات در مصاحبه‌ای گفت: «من فکر کردم که بیگانه باید وارد شود، و ریپلی با نیزه به سمت او شلیک می‌کند و وقتی می‌بیند فایده‌ای ندارد، بنابراین ماسکش را کنار می‌زند و سرش را جدا می‌کند. با حالت چهره‌ی کاپیتان دالاس (با بازی تام اسکریت) می‌گوید من تمومش می‌کنم.» اسکات با تهدید فسخ قراردادش پایان نهایی را فیلم‌برداری کرد. ریپلی بر بیگانه پیروز می‌شود و سپس برای خواب مصنوعی به مخزن مخصوصش برمی‌گردد.
۶. پایان اصلی دکتر استرنجلاو (Doctor Strangelove) خیلی نابهنگام و تهاجمی بود
در فیلم دکتر استرنجلاو ساخته‌ی استنلی کوبریک، یک میز پر از شیرینی در اتاق جنگ وجود دارد. این صحنه به معنای هدایت بیننده به پایان اصلی فیلم بود. ژنرال ترگیدسون (با بازی جرج سی اسکات) با سفیر روسیه (با بازی پیتر بول) برای عکاسی از تخته‌ی بزرگ اتاق جنگ دست و پنجه نرم می‌کنند. سفیر روسیه یک شیرینی خامه‌ای را به سمت تورگیدسون پرت می‌کند و به اشتباه رییس جمهور مافلی (با بازی پیتر سلرز) را مورد اصابت قرار می‌دهد و اتاق به یک میدان نزاع بزرگ شیرینی خامه‌ای تبدیل می‌شود.
کوبریک سرانجام این صحنه را بسیار نامناسب و وحشیانه دانست. علاوه بر این، از آنجا که مرحله‌ی تولید استرنجلاو در زمان پس از ترور رییس جمهور کندی بود و رییس جمهور مافلی نزدیک به خانه مورد ضرب و شتم قرار گرفت، به همین دلایل غیرممکن، فیلم جنگ کیک‌های خامه‌ای با اینکه فیلم‌برداری شده بود تنها یک بار در سال ۱۹۹۹ در تیاتر ملی فیلم لندن به نمایش درآمد.
۵. انتخابات (Election) یک پایان بسیار متفاوت و بسیار نامناسب داشت
در فیلم انتخابات ساخته‌ی الکساندر پین، جیم مک آلستر (با بازی متیو برودریک) در انتخابات ریاست هیأت دانشجویی علیه تریسی فلیک (با بازی ریس ویترسپون) تقلب می‌کند. بعد از لو رفتن این خرابکاری جیم، اخراج می‌شود و سال‌ها بعد، تریسی را در واشنگتن دی سی به‌عنوان کارآموز کنگره می‌بیند. از آنجا که این واقعیت هنوز برایش تلخ است، او لیوان نوشابه‌اش را به سمت لیموزینی که تریسی سوار آن است پرتاب می‌کند.
در پایانی متفاوت، مک آلستر به‌عنوان فروشنده‌ی خودرو کار می‌کرده و قبل از رفتن به کالج با تریسی آشتی می‌کند. این پایان مقدس با تمایلات طنزآمیز فیلم انتخابات در تضاد است، چیزی که پایان انتخاب شده‌ی آن را حفظ می‌کند.
۴. برو بیرون (Get Out) می‌توانست با یک ضدحال به پایان برسد
برو بیرون به کارگردانی جوردن پیل یک کلاسیک مدرن است که به طرز شگفت‌انگیزی جلا داده شده است و گفتار توصیفی آن به طرز عجیبی قابل استناد است. فیلم‌نامه‌ای بدون نقطه ضعفی مانند برو بیرون، به هیچ وجه بدون تجدید نظر به دست نمی‌آید. پیل چند پایان احتمالی طراحی کرده بود، اما فقط دو نمونه از آن‌ها به مرحله‌ی فیلم‌برداری رسید.
پیل در نهایت انتخاب کرد که کریس (با بازی دنیل کالویا) توسط دوستش رود (با بازی لیل ری هاوری) نجات پیدا کند. در پایانی دیگر، پلیس در حال حاضر شدن در صحنه است زیرا کریس رز (با بازی آلیسون ویلیامز) را خفه می‌کند. رود که به زندان محکوم می‌شود، کریس را ملاقات می‌کند. پایان دیگری که کنار گذاشته شد، نشان می‌داد که رود متوجه اتفاقی که برای کریس در حال رخ دادن است می‌شود و قصد دارد او را آگاه کند اما کریس به او می‌گوید: «نمی‌دانم درباره‌ی چه کسی صحبت می‌کنی.»
۳. هفت (Se7en) به چندین تجدید نظر نیاز داشت تا به پایان مشهورش برسد
پس از آنکه اندرو کوین واکر برای اولین بار هفت را نوشت، مدیران سینمای نیو لاین از او خواستند تا در فیلم‌نامه برای روشن‌تر شدن داستان تجدید نظر کند. با این حال، کارگردان دیوید فینچر به طور تصادفی پیش‌نویس اولیه‌ی واکر را دریافت کرد. فینچر که هنوز از مداخله‌ی استودیو در بیگانه ۳ (Alien 3) دل‌خون بود، از ساخت فیلم خودداری کرد مگر اینکه از پیش‌نویس اول به‌عنوان فیلم‌نامه‌ی اصلی استفاده شود.
حتی با این وجود، پایان فیلم، که در آن کارآگاه میلز (با بازی برد پیت) پس از اطلاع از قتل همسرش (با بازی گوینت پالترو) جان دوو (با بازی کوین اسپیسی) را می‌کشد، چندین بار تکرار شد. یکی از قسمت‌های پایانی داستان که فیلم‌برداری نشده این بود که به جای آن کارآگاه سامرست (با بازی مورگان فریمن) به دوو شلیک کرد. پایان ترجیحی فینچر این بود که پس از شلیک میلز به دوو، صحنه به رنگ سیاه دربیاید، اما در نهایت، او در برابر فشار استودیو سر تعظیم فرود آورد و وضوح بیشتری به این سکانس بخشید.
۲. درخشش (The Shining) در ابتدا یک بخش پایانی داشت
فیلم درخشش به کارگردانی کوبریک در ابتدا یک بخش پایانی داشت که سرنوشت وندی (با بازی شلی دووال) و دنی (با بازی دنی لوید) را مشخص می‌کرد. استوارت اولمن (با بازی بری نلسون) مدیر اورلوک با دیدن این دو در بیمارستان، به وندی اطلاع می‌دهد که جسد جک (با بازی جک نیکلسون) پیدا نشده است.
قبل از اینکه اولمن برود، او توپ تنیس جک را به سمت دنی پرتاب می‌کند، به این معنی که اولمن یکی از ابزارهای اورلوک است. این بخش پایانی در اولین اکران‌های درخشش در نیویورک و لس‌آنجلس گنجانده شد، اما کوبریک با احساس نارضایتی تماشاگران از این صحنه، آن را حذف کرد. اعتقاد بر این است که تمام کپی‌های این صحنه از بین رفته است و بعید است کسی آن را دوباره ببیند.
۱. سرگیجه (Vertigo) نزدیک بود قربانی کد هیز شود
سرگیجه‌ی آلفرد هیچکاک به قوانین اخلاقی و محدود کننده‌ی دلخواه هالیوود کاملا بی‌اعتنایی کرد. فیلم غیرمنتظره به پایان می‌رسد با این که اسکاتی (با بازی جیمز استوارت) برای دومین بار از دست دادن معشوق خود مادلین/جودی (با بازی کیم نواک) ناامید شده بود. با این حال، یک تلاش ناموفق برای اصلاح این پایان وجود داشت.
میج (با بازی باربارا بل گدس) به گزارش رادیویی درباره‌ی دستگیری مغز متفکری به نام گاوین الستر (با بازی تام المور) قبل از رسیدن اسکاتی به آپارتمانش گوش می‌دهد. میج و الستر از قسمت پایانی حذف شدند، بنابراین این صحنه وضوح و انطباق بیشتری با یکی از استانداردهای سختگیرانه‌ی کد هیز یعنی مجازات شخصیت‌های شرور داشت. پایان اضافی فیلم حفظ می‌شود و تنها گاهی در پخش رسانه‌های خانگی گنجانده می‌شود.
منبع: cbr
