۵۰ فیلم برتر کارگردان‌های زن در ۱۰ سال گذشته
در این مطلب ۵۰ فیلم برتر به کارگردانی زنان را نام بردیم. این لیست شامل اولین کارگردانی‌ها و همچنین نمایشنامه‌هایی از استادان سینما و جنبش‌های بین‌المللی است.
عدم نامزدی اسکار برای کارگردانان زن در آخرین جشنواره‌ها به بحث‌هایی ختم شد که چه کسانی و چرا نادیده گرفته می‌شوند. آمارها نشان می‌دهد که از ۱۳۰۰ فیلم برتر تولید شده بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۹ ، فقط ۴.۸ درصد توسط زنان کارگردانی شده‌اند. در این دوره، آن فلچر چهار فیلم و لانا واچوفسکی سه فیلم ساختند. تنها ۱۳ زن از «گروه‌های محدود نژادی/ قومی» در ۱۳۰۰ فیلم برتر یا کمتر از ۱٪ فیلم‌ها را کارگردانی کردند. با این حال، در مدار فیلم مستقل در جشنواره‌های ایالات متحده، ۳۳ درصد از کارگردان‌ها زن بودند. با وجود این آمار ناراحت کننده، زنان کارگردان فیلم‌های بسیار خوبی تولید می‌کنند.
فیلم‌هایی که در لیست ما هستند حس متمایزی ایجاد می‌کنند که دیدگاه منحصر به فرد هنرمندان زن را نشان می‌دهد. آن‌ها اغلب چشم‌اندازهای متمایزی از زنان، به ویژه زنان جوان را در سناریوهای بالغ نشان می‌دهند. داستان‌هایی با موضوعات جهانی درباره‌ی روح انسان روایت شده‌اند که به دلیل توجه به فرهنگ و هویت ستایش می‌شوند. این فیلم‌ها غالبا توسط نویسندگان و کارگردانانی ساخته شده‌اند که از زندگی‌نامه‌ها، داستان‌های واقعی، یا منابع اصلی مبتنی بر واقعیت و تاریخ اقتباس کردند. فیلم‌های حاضر در فهرست ما هم شامل آثار سینمایی بین‌المللی کمتر شناخته شده‌ای هستند که برای اولین بار در جشنواره‌ها به نمایش درآمدند و همچنین فیلم‌های پرفروش و فرنچایزهایی که بیش از ۱ میلیارد دلار در گیشه فروش داشتند.
این لیست از فیلم‌های برتر در ۱۰ سال گذشته به کارگردانی زنان غالبا مسایل زنان و تجربیات زندگی فرهنگ‌های متفاوت و نهادهای سیاسی را محور قرار می‌دهند. داستان‌ها اغلب تجاوز جنسی و تاثیر آن را بررسی می‌کنند، معمولا با حساسیت متمایز و قواعد کمتر متعارف که از کلیشه فرار می‌کند. بسیاری از فیلم‌ها به کار خانگی و مادری و همچنین جنسیت و تجربه‌ی ستم دیدن در هویت نژادی و قومی می‌پردازند. زنان اغلب، اما نه همیشه، قهرمانان این فیلم‌ها هستند.
۵۰. من پیش از تو (Me Before You)
- کارگردان: تئا شاروک
- بازیگران: امیلیا کلارک، سم کلفلین، جانت مک تیر
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۵۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
اقتباس تئا شاروک از رمان مشهور جوجو مویس (که فیلمنامهی آن را نیز نوشته بود) به دلیل آنچه ارائه کننده‌ی احساس ناتوانی تلقی می‌شد مورد انتقاد قرار گرفت. سم کلفلین نقش مردی معلول را بازی می‌کند که قصد دارد آگاهانه و به کمک یک موسسه‌ی قانونی خودکشی به زندگی خود پایان دهد. امیلیا کلارک نقش همراه و پرستار جسورش را بازی می‌کند که قصد دارد روحیه‌اش را بالا ببرد، به خصوص پس از عاشق شدن. این عاشقانه به یکی از تقسیمات طبقاتی تبدیل می‌شود (پسر ثروتمند و دختر فقیر) در حالی که از توانایی در هسته‌ی طرح و تولید غافل می‌شود. شاروک پیش از این کارگردانی فیلم‌های تلویزیونی و سینمایی را بر عهده داشت.
۴۹. کلاود اطلس (Cloud Atlas)
- کارگردان: تام تیکور، اندی واچوفسکی، لانا واچوفسکی
- بازیگران: تام هنکس، هلی بری، جیم برودینت
- محصول: ۲۰۱۲
- امتیاز متاکریتیک: ۵۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
در سال ۲۰۱۲، از خواهران لیلی و لانا واچوفسکی، که کارگردان سه‌گانه‌ی «محدودیت» (Bound) و «ماتریکس» (The Matrix) هم بودند، در مصاحبه‌ای سوال شد که آیا «کلاود اطلس»، اقتباس جدیدی که ۱۰۰ میلیون دلار هزینه داشته و ساخت آن چهار سال به طول انجامیده در مورد تناسخ است؟ لانا واچوفسکی پاسخ داد که آن‌ها نمی‌خواهند تفاسیر را محدود کنند، اما ما «در زندگی خودمان نیز تناسخ داریم. ما زندگی جدیدی داریم.» «کلاود اطلس» دارای یک طرح گسترده است که در آن بازیگران، از جمله تام هنکس و هلی بری، چندین شخصیت مختلف را در طول زمان‌های متفاوت بازی می‌کنند.
۴۸. شکست‌ناپذیر (Unbroken)
- کارگردان: آنجلینا جولی
- بازیگران: دامنل گلیسون، میاوی، گرت هدلند
- محصول: ۲۰۱۴
- امتیاز متاکریتیک: ۵۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
آنجلینا جولی با الهام از پرفروش‌ترین بیوگرافی لورا هیلنبراند درباره‌ی لوییس زمپرینی، دارنده‌ی مدال المپیک که در جنگ جهانی دوم خلبان بود و به شکل معجزه‌آسایی در اقیانوس و تنها در اردوگاه اسرا جان سالم به در برد. «شکست‌ناپذیر» دومین اثر جولی به عنوان کارگردان بود، این بار با بودجه، مقیاس و بازیگران بسیار بزرگتر از فیلم اولش «در سرزمین خون و عسل» (In the Land of Blood and Honey). این فیلم نقدهای متوسطی دریافت کرد، اما در گیشه موفق ظاهر شد و نامزد سه جایزه‌ی اسکار، از جمله بهترین فیلمبرداری شد.
۴۷. مک‌فارلند، آمریکا (McFarland, USA)
- کارگردان: نیکی کارو
- بازیگران: کوین کاستنر، ماریا بلو، دایانا ماریا ریوا
- محصول: ۲۰۱۵
- امتیاز متاکریتیک: ۶۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
نیکی کارو با کارگردانی تحسین برانگیز «سوارکار نهنگ» (Whale Rider)، که نویسنده‌ی آن هم بود، اولین کارگردانی چشمگیر خود را انجام داد. آخرین کار او به عنوان کارگردان «مولان» (Mulan) با بودجه‌ی زیاد و به صورت لایواکشن است که در سال ۲۰۲۰ اکران شد. «مک‌فارلند، آمریکا» محصول دیزنی یک درام ورزشی دارای رتبه PG و مملو از احساس خوب و فیلمی فراتر از یک ژانر معمولی است. داستان واقعی الهام‌بخش و از لحاظ بصری چشمگیر از یک تیم دبیرستانی در یک جامعه‌ی مکزیکی آمریکایی که به موفقیت می‌رسد.
۴۶. حالا کجا برویم (Where Do We Go Now?)
- کارگردان: نادین لبکی
- بازیگران: نادین لبکی، کلود باز موسابا، لیلا حکیم
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۶۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
دومین فیلم نادین لبکی بازیگر و کارگردان لبنانی، کمدی-درام «حالا کجا برویم؟» پس از اولین اکران خود، پرفروش‌ترین فیلم لبنانی و عربی شد. این داستان نمایشنامه‌ی باستانی «لیسیستراتا» (Lysistrata) را به روز می‌کند که زنان روستا با استخدام روسپیان، سعی می‌کنند مردان مسیحی و مسلمان محلی را از جنگ دور کنند. نایلا اسکارگیل، منتقد در تربوچت می‌گوید: «ژانر یا بیانیه‌ی سیاسی مبهم، این داستان رفاقت زنان است.»
۴۵. آقای جونز (Mr. Jones)
- کارگردان: آگنیشکا هولاند
- بازیگران: جیمز نورتون، ونسا کربی، پیتر سارسگارد
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۶۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
آگنیشکا هولاند کارگردان اصلی سینمای موج نو لهستان است که در سال ۱۹۹۱ با «اروپا اروپا» (Europa Europa) در سطح بین‌المللی شناخته شد. او قسمت‌هایی از سریال‌های «وایر» (The Wire) و «خانه‌ی پوشالی» (House of Cards) را کارگردانی کرده است که از جمله اعتبارات تلویزیونی و سینمایی او به شمار می‌رود. درام تاریخی «آقای جونز » از طریق داستان خود درباره‌ی روزنامه‌نگار ولزی که از قحطی هولودومور اوکراین در سال ۱۹۳۳ پرده برداشت، توضیحی درباره‌ی سیاست معاصر ارایه می‌دهد.
۴۴. بل (Belle)
- کارگردان: آما آسانته
- بازیگران: گوگو مبتها راو، تام فلتون، سم رید
- محصول: ۲۰۱۳
- امتیاز متاکریتیک: ۶۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
آما اسانته قبل از اولین کارگردانی خود با «راهی برای زندگی» (A Way of Life) به عنوان بازیگر کودک و نویسنده‌ی تلویزیون در بریتانیا شروع کرد. «بل»، دومین فیلم او، گوگو مبتها راو در داستان واقعی دیدو الیزابت بل متولد ۱۷۶۱ را به تصویر می‌کشد که مادرش زنی آفریقایی و برده و پدرش افسر بریتانیایی با اصالت بود. دیدو در نهایت توسط یک لرد و ارل (با بازی تام ویلکینسون) بزرگ می‌شود و هم پول و هم عنوان را به ارث می‌برد. این فیلم نژاد و جنسیت را از طریق نشانگرهای تاریخی تجارت برده و اشراف انگلیس بررسی می‌کند. سومین فیلم اسانته، «یک پادشاهی متحد» (A United Kingdom) که رابطه‌ی بین نژادی را بررسی می‌کند، این بار در دهه‌ی ۴۰ در آفریقای جنوبی اتفاق می‌افتد.
۴۳. مگان لیوی (Megan Leavey)
- کارگردان: گابریلا کوپرووات
- بازیگران: کیت مارا، رامون رودریگز، تام فلتون
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۶۶ از ۱۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
گابریلا کوپرووات با فیلم مستند «ماهی سیاه» (Blackfish)، اولین کارگردانی خود، برخورد تکان دهنده با نهنگ‌های اورکا در پارک‌های تفریحی را مورد توجه قرار داد. دومین فیلم او، درام «مگان لیوی»، کیت مارا را در نقش افسر دریایی مستقر در عراق و سگ بمب‌یاب همراهش را به تصویر می‌کشد. هر دو PTSD را تجربه می‌کنند و با هم شفا می‌یابند. در حالی که برخی از منتقدان داستان مبتنی بر واقعیت را بیش از اندازه رویایی می‌دانند، اکثرا فیلم را به دلیل قدرت و احساس آن ستایش می‌کنند.
۴۲. پاندای کنگ‌فوکار ۲ (Kung Fu Panda 2)
- کارگردان: جنیفر یو نلسون
- صداپیشه‌ها: جک بلک، داستین هافمن، آنجلینا جولی
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۶۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
«پاندای کونگ فوکار ۲» تا قبل از «زن شگفت‌انگیز» (Wonder Woman) پرفروش‌ترین فیلمی بود که توسط یک زن کارگردانی شد. جنیفر یو نلسون روی چندین فیلم متحرک کار کرد و اولین «پاندای کونگ فوکار» را پیش از این که اولین زنی باشد که به صورت انفرادی یک استودیوی پویانمایی را کارگردانی می‌کند، فیلمنامهی مصور آن را نوشت. نامزدی اسکار در بخش انیمیشن، او را به دومین زن کارگردانی که در پروژه‌ی انفرادی به این افتخار دست یافت، تبدیل کرد. او به کارگردانی «کونگ فو پاندا ۳» ادامه داد، پروژه‌هایی که مجموعا بیش از ۱ میلیارد دلار در گیشه به دست آوردند، در حالی که هدف آن‌ها نمایش با احترام فرهنگ کونگ فو بود.
۴۱. پروفسور مارستون و زن شگفت‌انگیز (Professor Marston & the Wonder Women)
- کارگردان: آنجلا رابینسیون
- بازیگران: لوک ایوانز، ربکا هال، تیلور مومسن
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
آنجلا رابینسون، نویسنده و کارگردان، در مصاحبه‌ای گفت: «دلیل شروع نوشتن این فیلم این بود که من آنقدر عصبانی بودم از این که بتمن فرنچایز و ریبوت‌های متعدد دارد …اما مرد مورچه‌ای، به عنوان ابرقهرمان خیلی دست‌کم گرفته شده.» نگارش و تولید فیلم رابینسون هشت سال به طول انجامید. این فیلم موضوعات پیرامون فمینیسم و هویت جنسیتی را بررسی می‌کند و داستان پروفسوری در دهه‌ی ۴۰ را روایت می‌کند که زن شگفت‌انگیز را اختراع کرد. این فیلم ایده‌های متداول پیرامون قدرت و جنسیت را به چالش می‌کشد.
۴۰. مائودی (Maudie)
- کارگردان: آیزلینگ والش
- بازیگران: سالی هاوکینز، ایتن هاوک، کری مچت
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
آیزلینگ والش قبل از فیلم «مائودی»، تحسین شده‌ترین فیلم او تا به حال، ۳۰ سال سابقه‌ی فعالیت در زمینه‌ی سینما و تلویزیون داشت. این فیلم با بازی سالی هاوکینز و ایتن هاوک، تصویری مسحورکننده از هنرمند مردمی مود لوئیس را ارائه می‌کند که مبتلا به آرتریت روماتوئید بود و در یک کلبه‌ی کنار جاده نقاشی می‌کرد. این فیلم ذهن هنری زنان را در کنار قراردادهای اجتماعی ظالمانه‌ای که زندگی آن‌ها را محدود می‌کند، بررسی می‌کند.
۳۹. در یک دنیای بهتر (In a Better World)
- کارگردان: سوزان بیر
- بازیگران: بریته نویمن، لارس بوم
- محصول: ۲۰۱۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
سوزان بیر ممکن است بیشتر برای کارگردانی فیلم ترسناک «جعبه‌ی پرنده» (Bird Box) شناخته شود، اما او از دهه‌ی ۹۰ به عنوان بخشی از جنبش فیلم دگما ۹۵ کارهای تحسین‌برانگیزی انجام داده است. فیلم‌های او از نظر انتقادی و مالی در دانمارک موفق بوده‌اند و فیلم «بعد از عروسی» (After the Wedding) در سال ۲۰۰۷ نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد. بیر، به عنوان کارگردان، در سال ۲۰۱۱ برای فیلم «در یک دنیای بهتر»، اسکار را در همان رده پذیرفت. درامی در مورد تجربه یک پزشک دانمارکی در اردوگاه‌های پناهندگان آفریقا که هنگام بازگشت به خانه با پسر ناهنجار خود درگیر می‌شود.
۳۸. باید درباره‌ی کوین صحبت کنیم (We Need to Talk About Kevin)
- کارگردان: لین رمزی
- بازیگران: تیلدا سوئینتن، جان سی ریلی، ازرا میلر
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
لین رمزی برای کارگردانی فیلم «تو هرگز واقعا اینجا نبودی» (You Were Never Really Here) در سال ۲۰۱۸ نادیده گرفته شد و کارهای او اخیرا در جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم تورنتو یک نگاه گذشته‌نگر داشت. «ما باید دربازه‌ی کوین صحبت کنیم» عملکرد برجسته‌ای از تیلدا سوینتون را در خود دارد و در زیرمجموعه‌ای از وحشت و اضطراب و ترس مادر در مواجهه با مشکلات روانی فرزندش قرار می‌گیرد.
۳۷. پسر عزیز (Honey Boy)
- کارگردان: آلما هارئل
- بازیگران: شایا لباف، لوکاس هیگز، بایرون باورز
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
آلما هارئل اولین فیلم خود، مستند «ساحل بمبئی» (Bombay Beach) را با دوربین دستی که در حراجی خریداری کرده بود، فیلمبرداری و کارگردانی کرد. او یکی از کارگردانان برنده جایزه‌ی ویدئوها و تبلیغات است و اخیرا سازمان «پیشنهاد قیمت را آزاد کنید» راه‌اندازی کرده است، سازمانی که آژانس‌های تبلیغاتی را به استخدام کارگردانان زن و دیگر خلاقان حاشیه‌ای سوق می‌دهد. «پسر عزیز» تحسین شده‌ترین اثر اوست و شایا لباف در یک فیلم نیمه اتوبیوگرافی (که نویسنده‌ی آن هم بوده) در مورد کودکی که در دوره‌ی بازپروری به سر می‌برد، بازی می‌کند.
۳۶. ملکه کاتوه (Queen of Katwe)
- کارگردان: میرا نایر
- بازیگران: لوپیتا نیونگو، دیوید اوویلو
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
میرا نایر فیلم‌های تحسین شده‌ای مانند «میسیسیپی ماسالا» (Mississippi Masala)، «عروسی مانسون» (Monsoon Wedding) و «نام خانوادگی» (The Namesake) را ساخته است، بسیاری از آن‌ها به عنوان «حساسیت پویای چندفرهنگی» شناخته می‌شوند. نایر در اوگاندا اقامت دارد و مدارس فیلم‌سازی را در سراسر آفریقا اداره می‌کند. لوپیتا نیونگو و دیوید اویلوو در فیلم محصول دیزنی با عنوان «ملکه کاتوه» بازی می‌کنند و داستان واقعی یک دختر جوان اوگاندی را ارائه می‌دهد که به یک شطرنج‌باز بین‌المللی تبدیل می‌شود. نایر برای این فیلم که بسیار الهام‌بخش‌تر از یک اثر احساسی معمولی در این ژانر است مورد ستایش قرار گرفت.
۳۵. در تاریکی (In Darkness)
- کارگردان: آگنیشکا هولاند
- بازیگران: آگنیه‌شکا گروخوفسکا، مارچین بوساک
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
«در تاریکی» نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار برای بهترین فیلم خارجی زبان، داستان واقعی یهودیان در یک شهر لهستانی تحت اشغال نازی‌ها است که از فاضلاب‌های زیرزمینی به عنوان راه فرار استفاده می‌کنند. فیلم (Angry Harvest) کارگردان آگنیشکا هولاند (محصول آلمان) نامزد بهترین فیلم خارجی زبان شد و برای فیلمنامهی اقتباسی «اروپا اروپا» که کارگردان آن هم بود، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار شد. هولاند یک کارگردان برجسته‌ی لهستانی است که اخیرا به خاطر کارگردانی قسمت‌های تلویزیونی معتبر و فیلم‌های بلند سیاسی‌اش شناخته شده است.
۳۴. تام‌بوی (Tomboy)
- کارگردان: سلین سیاما
- بازیگران: متیو دومی، ملون لیوانا، سوفی کاتانی
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
سلین سیاما فیلم‌هایش را با حداقل بودجه و در عین حال با زیبایی و ویژگی‌هایی که سیالیت هویت جنسیتی را بررسی می‌کند، به تصویر می‌کشد. «تام‌بوی»، پس از «نیلوفرهای آبی» (Water Lilies) تحسین شده،دومین اثر اوست و پسری ۱۰ ساله‌ی ترنس را نشان می‌دهد که هویت مایکل را برای خود انتخاب می‌کند و تا زمانی که بچه‌های بی‌رحم و والدینش او را مجبور به دختر شدن می‌کنند، مردانه زندگی می‌کند. داستان بلوغ این فیلم به شکل مبهمی پایان یافت، اما به دلیل توجه به کودکان ترنس مورد تحسین قرار گرفت.
۳۳. یخ‌زده (Frozen)
- کارگردان: کریس باک، جنیفر لی
- صداپیشه‌ها: کریستین بل، ایندیا منزل، جاش گد
- محصول: ۲۰۱۳
- امتیاز متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
جنیفر لی نویسنده و کارگردان فیلم پرفروش «یخ‌زده» (همراه با دنباله‌اش «یخ‌زده ۲» (Frozen II)) بود که ایده‌ی «رها کردن» را به یک سنگ محک فرهنگی برای کودکان تبدیل کرد. این فیلم برنده‌ی اسکار بهترین انیمیشن بلند شد و او به اولین زن با بیش از ۱ میلیارد دلار درآمد از یک فیلم تبدیل شد. فیلمنامهی لی در خلق شخصیت‌های شاهزاده خانم با تمرکز بر رابطه‌ی خواهری و نه تکرار عشق با مردان یا داستان‌های تکراری ازدواج و عروسی منحصر به فرد است.
۳۲. گاو نر (Bull)
- کارگردان: آنی سیلورستاین
- بازیگران: امبر هاوارد، راب مورگان، یولوندا راس
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۶۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۷ از ۱۰
اولین کارگردانی بلند آنی سیلورستاین (که نویسنده‌ی آن هم بوده) در تمام جشنواره‌های فیلم مورد تقدیر قرار گرفت. سیلور استاین سابقه‌ی مددکاری اجتماعی و ساخت فیلم مستند دارد. «گاو نر» داستان دختری نوجوان را همراه با مادری زندانی دنبال می‌کند که خانه‌ی یک ستاره‌ی گاوبازی را غارت می‌کند. صاحب خانه به او اجازه می‌دهد تا خسارت او را جبران کند، اما او در نهایت تحت نظر او گاوبازی فرا می‌گیرد. «گاو نر» در دنیای ناشناخته‌ی راندو سیاه در تگزاس اتفاق می‌افتد و به دلیل مطالعه‌ی شخصیت‌های حساس آن مورد ستایش قرار گرفته است.
۳۱. زن شگفت‌انگیز (Wonder Woman)
- کارگردان: پتی جکینز
- بازیگران: گل گدوت، کریس پاین، کانی نیلسن
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
کارگردانی پتی جنکینز با «هیولا» (Monster) آغاز شد، داستان واقعی یک روسپی روانی که قاتل سریالی شد (شارلیز ترون برنده‌ی اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن برای این نقش شد). دومین ساخته‌ی جنکینز، «زن شگفت‌انگیز»، با استقبال فوق‌العاده‌ای در گیشه همراه شد و گل گدوت در نقش ابرقهرمان بازی کرد. این فیلم به دلیل ارائه‌ی یک قهرمان پیچیده و دلسوز با جذابیت جهانی که نمایشی پویا از قدرت زن ناشی می‌شود، مورد ستایش قرار گرفت.
۳۰. بلبل (The Nightingale)
- کارگردان: جنیفر کنت
- بازیگران: اشلینگ فرنچوسی، سم کلفلین، دیمون هریمن
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
فیلم قبلی جنیفر کنت با نام «بابادوک» (The Babadook) یک فیلم ترسناک واقعی بود، اما در اینجا او به تاریخ وحشیانه‌ی استعمار جنگ سیاه ۱۸۲۰ در تاسمانی می‌پردازد. کنت این فیلم را نوشت و کارگردانی کرد که درباره‌ی یک محکوم ایرلندی و یک راهنمای بومی است که در تلاش برای انتقام از افسر سادیست بریتانیایی (با بازی سم کلفلین) با یکدیگر همراه می‌شوند. این فیلم تجاوز جنسی و قتل و استعمار را به خوبی به تصویر می‌کشد.
۲۹. دیترویت (Detroit)
- کارگردان: کاترین بیگلو
- بازیگران: جان بویگا، ویل پولتر، آلجی اسمیت
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ ا ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
اگرچه منتقدان برخورد ماهرانه با شورش‌های شهر ۱۹۶۷ در شهر دیترویت بین پلیس و سیاه‌پوستان را ستایش می‌کنند، اما کی آستاین کالینز منتقد در راینر معتقد است که به نظر می‌رسد انتخاب‌های خاصی باعث خشونت و نژادپرستی پلیس می‌شود که فیلم می‌خواهد با دلپذیر کردن آن‌ها افشاگری کند. بیگلو برای تمرکز بیشتر بر قتل‌های وحشیانه در متل الجزایر از فیلمبرداری مستندگونه استفاده می‌کند. این سبک دوربین به ثبت وقایع و رنج‌ها کمک می‌کند، اما کمتر برای ثبت زندگی درونی قربانیان مناسب است.
۲۸. آستانه‌ی هفده سالگی (The Edge of Seventeen)
- کارگردان: کلی فرمون کریگ
- بازیگران: هیلی استاینفیلد، هالی لو ریچاردسون، بلیک جنر
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
کلی فریمون کریگ اولین کمدی نوجوانانه‌ی خود را نوشت و کارگردانی کرد، یک به روز رسانی حساس در زمین جان هیوز، که در پی یک نوجوان ۱۷ ساله (با بازی هایلی استاینفلد) و از اتفاقات ناامید کننده‌ی دبیرستانی با دوستان و دوستدارانش می‌گذرد. منتقدان این فیلم را به عنوان پرتره‌ای ظریف از دوران نوجوانی تحسین کردند که به روشی تازه و جذاب مطالب آشنای مربوط به سن بلوغ را که با درد واقعی و طنز پر شده است، زنده می‌کند.
۲۷. فرشگان سفید میپوشند (Angels Wear White)
- کارگردان: ویویان کیو
- بازیگران: گنگ لی، ویکی چن، میجون ژو
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
ویویان کیو نویسنده و کارگردان این فیلم درباره‌ی دختران جوانی است که مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند و ساختار اجتماعی که از طریق سرپوش گذاشتن و سرزنش قربانی آسیب‌ها را بدتر می‌کند. این فیلم رنج شدیدی را با به تصویر کشیدن تصویری چشمگیر از درد انسان در محیط‌های سرد و بالینی به تصویر می‌کشد. کیو تصاویر فوق‌العاده‌ای از یک مجسمه‌ی غول‌پیکر مرلین مونرو در افتتاحیه و اختتامیه فیلم به عنوان تلنگری بر استفاده‌ی ابزاری از زن به کار برد.
۲۶. معصومان (The Innocents)
- کارگردان: آن فونتن
- بازیگران: لو د لاخه، آگاتا کولشا، آگاتا بوزک
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
درام آن فونتین درباره‌ی یک راهبه‌ی زن، تاریخ تجاوزهای جمعی توسط سربازان در جنگ جهانی دوم را بررسی می‌کند. یک پرستار فرانسوی برای کمک به راهبه‌هایی که در معرض آسیب جنسی و حاملگی‌های ناشی از آن قرار گرفته‌اند، فرا خوانده می‌شود. این فیلم تجربه زنان مذهبی و زن ستیزی در دوران جنگ را ارائه می‌دهد.
۲۵. پاریا (Pariah)
- کارگردان: دی ریس
- بازیگران: آدپرو اودوی، پرنل واکر، آشا دیویس
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۷۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
اولین اثر نویسنده و کارگردان فیلم «پاریا» یک داستان نیمه اتوبیوگرافی درباره‌ی نوجوانی است که هویت همجنس‌گرای خود را کشف می‌کند. این فیلم اختلافاتی را که بین والدینش ایجاد می‌شود به تصویر می‌کشد، وندل پیرس پدرش و کیم وینز را به عنوان مادر مخالفش به تصویر می‌کشد. «پاریا» از نظر بصری زیباست و داستان یک زن جوان که هویت خود را در آغوش گرفته و دردسرها و امید همراه با حقیقت را ارائه می‌دهد.
۲۴. خون سامی (Sami Blood)
- کارگردان: آماندا کرنل
- بازیگران: لنا سیسیلا اسپاروک، میا اریکا اسپاروک، ماژ دوریس ریمپی
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۷۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
آماندا کرنل این پرتره درباره‌ی مدارس بازپروری که به دنبال القای فرهنگ غالب به کودکان هستند را نوشت و کارگردانی کرد. «خون سامی» در دهه‌ی ۳۰ در سوئد اتفاق می‌افتد و یک دختر ۱۴ ساله‌ی سامی را که از اقلیت قومی است، از خانواده‌ی خود جدا کرده و در مدرسه‌ی دولتی، جایی که او تحت تعصب و ظلم است قرار می‌دهد. کرنل (که از نژاد سامی است) این فیلم را با احساس غم‌انگیز نفرت خود از دوران نوجوانی و تبعیض نسبت به هویت فرهنگی هر انسانی به تصویر می‌کشد.
۲۳. یک زندگی ساده (A Simple Life)
- کارگردان: آن هویی
- بازیگران: دینی ایپ، اندی لو، گپائول چون
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
آن هویی یکی از چهره‌های مهم سینمای موج نو هنگ کنگ در دهه‌ی ۸۰ است که شامل جان وو و وانگ کار وای می‌شود و سبکی بود که با سبک فیلم تجربی متمایز همگام شد. «یک زندگی ساده» یک موفقیت بزرگ در گیشه بود که به رابطه‌ی بین خدمتکار قدیمی و ارباب او می‌پردازد که مجبور می‌شود پس از دریافت کمک‌های اجرایی با احساسات خود روبرو شود. این فیلم با امضای سبک هوی، توجه به جزییات، اجراهای واقعی و تمرکز قوی بر روی شخصیت‌ها ساخته شده و مضامین کم اهمیت و عمیقا احساسی را روایت می‌کند.
۲۲. نان‌آور (The Breadwinner)
- کارگردان: نورا تومی
- صداپیشه‌ها: سارا چادری، لارا صدیق، علی بدشاه
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
سبک انیمیشن خیره کننده‌ی «نان‌آور» این اقتباس جدید را در مورد یک دختر افغان به نام پروانه روایت می‌کند که در دوره‌ی طالبان و زمانی است که زنان نمی‌توانند بدون یک حضور مرد خانه را ترک کنند. پس از دستگیری پدرش، پروانه در پوشش یک پسر از خانواده‌اش حمایت می‌کند. نورا تومی قبل از اینکه سکان هدایت فیلم «نان‌آور» را بر عهده بگیرد، «راز کلز» (The Secret of Kells) را کارگردانی کرده بود. منتقدان آن را شاعرانه و هولناک دانستند و تومی جایزه‌ی اسکار بهترین انیمیشن سینمایی را برای این فیلم دریافت کرد.
۲۱. روزی زیبا در محله (A Beautiful Day in the Neighborhood)
- کارگردان: ماریل هلر
- بازیگران: تام هنکس، متیو ریس، کریس کوپر
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
اولین اثر ماریل هلر، «خاطرات یک دختر نوجوان» (The Diary of a Teenage Girl)، به دلیل سبک بصری خلاقانه و دیدگاه پیچیده‌ای از گرایشات زنان نوجوان مورد استقبال قرار گرفت. «روزی زیبا در محله»، فیلم زندگینامهای فرد راجرز با بازی تام هنکس، به دلیل توجه به یک موضوع بالقوه (یک فرد خوب) با پیچیدگی احساسی مورد استقبال منتقدان قرار گرفت.
۲۰. وجده (Wadjda)
- کارگردان: هیفا المنصور
- بازیگران: ریم عبدالله، واد محمد، مریم المقدی
- محصول: ۲۰۱۲
- امتیاز متاکریتیک: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
اولین فیلم بلند هیفا المنصور، که نویسندگی و کارگردانی آن را نیز بر عهده داشت، اولین فیلمی بود که توسط یک زن سعودی ساخته و به طور کامل در کشور خود فیلمبرداری شد. این فیلم همچنین اولین فیلم از کشور عربستان سعودی بود که نامزد بهترین فیلم خارجی زبان شد و آن را دریافت کرد. داستان درباره‌ی دختر جوانی است که دوچرخه می‌خواهد و به خاطر موضوعات رادیکال نمی‌تواند به خواسته‌اش برسد. المنصور در ادامه کارگردانی فیلم‌های «مری شلی» (Mary Shelley)، «همیشه بعد از ظهر» (Nappily Ever After) و «کاندیدای ایده‌آل» (The Perfect Candidate) را بر عهده گرفت.
۱۹. بوک‌اسمارت (Booksmart)
- کارگردان: اولیویا وایلد
- بازیگران: کیتلین دیور، بنی فلداستین، جسیکا ویلیامز
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۸۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
اولین کارگردانی الیویا وایلد بازیگر زن، کمدی رفاقت‌های دبیرستانی را با محوریت زن ارائه می‌دهد که هم مورد انتقاد منتقدان و هم تماشاگران قرار گرفته است. «بوک‌اسمارت» از فرمول یک شب دیوانه کننده پیروی می‌کند، اما به کمدی نوجوانان خشن، گرایش فمینیستی تزریق می‌کند که بر دوستی پیچیده‌ی بین دو فوق لیسانس فارغ‌التحصیل با بازی بنی فلداستین و کیتلین دیور متمرکز است.
۱۸. اسب تورین (The Turin Horse)
- کارگردان: بلا تار
- بازیگران: یانوش درژی، اریکا بوک
- محصول: ۲۰۱۱
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
به ندرت از اگنس هرانیتسکی در بحث آثار نویسنده‌ی باشکوه بلا تار، که به خاطر سینمای کند و متفکرانه و استفاده‌ی بی‌دریغ از برداشت‌های طولانی مشهور است، نام برده می‌شود. هرانیزکی فیلم‌های تار را ویرایش می‌کند و در سه فیلم پایانی تار اعتبار مشترک دریافت می‌کند. «اسب تورین» که بسیار مورد ستایش قرار می‌گیرد، رویدادی را به تصویر می‌کشد که در آن فردریش نیچه اسبی را در آغوش گرفته و برایش گریه می‌کند چرا که توسط سوارکارش کتک خورده است.
۱۷. هرگز میتوانی مرا ببخشی؟ (Can You Ever Forgive Me?)
- کارگردان: ماریل هلر
- بازیگران: ملیسا مک‌کارتی، ریچارد ای گرانت، جین کرتین
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
دومین فیلم بلند ماریل هلر، اقتباس از کتاب لی اسرائیل درباره‌ی زندگی او به عنوان یک جاعل، به طرز ماهرانه‌ای تقلید ادبی را به تصویر می‌کشد. هلر به هنرنمایی‌های استادانه‌ای از ملیسا مک کارتی و ریچارد ای گرانت در داستانی دست می‌یابد که کمتر درباره‌ی جنایت یقه سفیدها و بیشتر مدیتیشنی در مورد تنهایی و استعدادهای ناشناخته است.
۱۶. کفرناحوم (Capernaum)
- کارگردان: نادین لبکی
- بازیگران: زین الرافعی، یوردانوس شیفراو، بولواتیف بانکول
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۷۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۴ از ۱۰
جی وایسبرگ، منتقد ورایتی، «قدرت و مهارت» کارگردانی نادین لبکی در فیلم «کفرناحوم» را «جهشی بزرگ در همه‌ی بخش‌ها» می‌داند و آن را از فیلم‌های قبلی او متمایز می‌کند. لبکی به دلیل استفاده از بازیگران غیرحرفه‌ای و تشویق آن‌ها به بداهه‌پردازی در حین کارگردانی برای رسیدن به واقع‌گرایی شهرت دارد. در فیلم «کفرناحوم» که یکی از بهترین فیلم‌های عربی سال‌های اخیر است، زین الرافعی نقش زین را بازی می‌کند، یک بچه‌ی خیابانی نادیده گرفته شده که از پدر و مادرش برای به دنیا آوردنش شکایت می‌کند.
۱۵. افتخار (Glory)
- کارگردان: کریستینا گروزووا
- بازیگران: استفان دلوبینبو، مارگیتا گوشیوا
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم:۷.۶ از ۱۰
«افتخار» دومین فیلم از برنامه‌ی «سه‌گانه‌ی بریده‌ی روزنامه» است که درباره‌ی زندگی در بلغارستان پس از کمونیسم از سوی کارگردانان کریستینا گروزوا و پتر والچانف که سه فیلم تحسین شده ساخته‌اند، تهیه شده است. این فیلم مصائب بوروکراتیک مردی را به نمایش می‌گذارد که کار خوبی انجام می‌دهد و درگیر یک کابوس روابط عمومی می‌شود. فیلم مضامین پوچی و فساد را بررسی می‌کند و با بدتر شدن اوضاع به قلب طنزی تاریک نزدیک می‌شود.
۱۴. گل‌گرفته (Mudbound)
- کارگردان: دی ریس
- بازیگران: کری مولیگان، جیسون کلارک، جیسون میشل
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۸۵ از د۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
سومین فیلم بلند دی ریس اولین نامزدی اسکار را برای نتفلیکس به ارمغان آورد. ریس به همراه نویسنده‌ی همکار خود برای فیلمنامهی اقتباسی، مری جی بلیج دو بار (برای بازیگر نقش مکمل زن و آهنگ اصلی) نامزد شد، در حالی که ریچل موریسون اولین (و تنها) فیلمبردار زنی بود که تا کنون نامزدی دریافت کرد. «گل‌گرفته» بر روی دو خانواده‌ی سیاه و سفید در میسیسیپی ۱۹۴۰ متمرکز است و ریشه‌های نژادپرستانه‌ی عمیقی را که زندگی آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد کشف می‌کند.
۱۳. مادر دوم (The Second Mother)
- کارگردان: آن میولارت
- بازیگران: رجینا کیسی، میشل ژیلسس، کامیلا ماردیلا
- محصول: ۲۰۱۵
- امتیاز متاکریتیک: ۸۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
چهارمین فیلم بلند آنا میولارت، «مادر دوم»، نگاهی انتقادی به اختلافات طبقاتی در داستان خود در مورد خدمتکار یک خانواده ثروتمند برزیلی یا «مادر دوم» دارد. رجینا کاز نقش وال را بازی می‌کند، که دختر خود را برای مراقبت از فرزند دیگری نادیده می‌گیرد. دختر بزرگش بعد از یک دهه دوری می‌آید و مادرش را بسیار نزدیکتر به پسر خانواده‌ی ثروتمند می‌بیند.
۱۲. پرندگان مهاجر (Birds of Passage)
- کارگردان: کرستینا کالیگو
- بازیگران: کارکینا مارتینز، ناتالیا ریس، جوزه آکتوسا
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۸۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
کریستینا گالگو در جریان ساخت «پرندگان مهاجر» از همسر و همکارش جدا شد. این زوج برای فیلم قبلی خود «آغوش ابلیس» (Embrace the Serpent) که به آن‌ها اجازه‌ی ساخت «پرندگان مهاجر» را داد که به طور گسترده‌ای یک شاهکار محسوب می‌شد، مورد استقبال بین‌المللی قرار گرفتند. سبک بصری فیلم محیط طبیعی و خشونت وحشیانه را به تصویر می‌کشد زیرا تاریخ جامعه‌ی وایو در کلمبیا را نشان می‌دهد، که در دهه‌ی ۷۰ به خاطر تجارت مواد مخدر تخریب شد.
۱۱. سلما (Selma)
- کارگردان: ایوا دوورنی
- بازیگران: دیوید اویلو، کارکن اوجوجو، تیم راث
- محصول: ۲۰۱۴
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
فیلم «سلما» ایوا دوورنی (درباره‌ی راهپیمایی دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور در سال ۱۹۶۵) نامزد اسکار بهترین فیلم (تنها فیلمی بود که در آن سال یک فرد رنگین‌پوست نامزد کارگردانی شده بود)، اما کارگردان آن نادیده گرفته شد. یک نامزدی، که به طور گسترده‌ای به عنوان یک تحقیر مهم و بدون لیاقت تلقی شد. دوورنی قبلا دو فیلم مستقل تحسین شده و برنده‌ی جایزه قبل از «سلما» ساخته بود. از آن زمان، او کارگردان فیلم «چین‌خوردگی در زمان» (A Wrinkle in Time) با بودجه‌ی هنگفت، مستند تحسین شده‌ی «سیزدهم» (13th) و مجموعه‌ی تلویزیونی مشهور «وقتی آن‌ها ما را می‌بینند» (When They See Us) بود.
۱۰. زمستان استخوان‌سوز (Winter’s Bone)
- کارگردان: دبرا گرانیک
- بازیگران: جنیفر لارنس، جان هاکس، گرت دیلاهانت
- محصول: ۲۰۱۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
جنیفر لارنس پس از بازی قدرتمندش در داستان فوق‌العاده‌ی دبرا گرانیک درباره‌ی بچه‌هایی که ممکن بود خانه‌ی خود را بعد از مفقود شدن پدرشان از دست بدهند، به ستاره تبدیل شد. گرانیک از سبکی استفاده می‌کند که در آن محیط طبیعی، جنگل‌های میسوران، استرس فقر و محدودیت را منتشر می‌کند.
۹. لازاروی خوشحال (Happy as Lazzaro)
- کارگردان: آلیس رورواچر
- بازیگران: نیکولتا براسچی، الیزابتا روکتی
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
سومین فیلم سینمایی کارگردان ایتالیایی آلیس رورواچر برنده‌ی بهترین فیلمنامهی جشنواره‌ی فیلم کن شد. رورواچر داستان خود را در مورد مشارکت در یک زمین کشت تنباکو با عناصر ریالیسم جادویی تزریق می‌کند. کایل ترنر، در دروغ‌های سفید کوچک، می‌نویسد که این فیلم «وصیت مناسب، دلهره‌آور و سوزاننده برای رابطه‌ی سوریال و مادی آن با طبقه و کار است»
۸. داستان (The Tale)
- کارگردان: جنیفر فاکس
- بازیگران: لورا درن، سوفی نیلیس، الیزابت دبیکی
- محصول: ۲۰۱۸
- امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
«داستان» جنیفر فاکس مدیتیشنی در مورد حافظه‌ی آسیب‌زا است. فاکس این فیلم زندگینامهای را نوشت و کارگردانی کرد که خاطرات او از سواستفاده‌ی جنسی را در دوران کودکی روایت می‌کند و از طریق ساختار فیلم وقایع را درک می‌کند. لورا درن در نقش جنیفر در بزرگسالی بازی می‌کند، در حالی که ایزابل نلیس سن ۱۳ سالگی او را بازی می‌کند.
۷. وداع (The Farewell)
- کارگردان: لولا وانگ
- بازیگران: آکوافینا، تزی‌ما
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۸۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
در فیلم «وداع» به کارگردانی لولا وانگ، اوکوافینا به چین سفر می‌کند تا با مادربزرگ در حال مرگش خداحافظی کند که به او گفته نشده است که بیمار است. این فیلم هم تنش‌های نسلی و هم تجربه‌ی زن جوانی را که بین دو فرهنگ گرفتار شده است، بررسی می‌کند. وانگ، نویسنده و کارگردان کمدی خانوادگی، از تجربیات خود به عنوان یک آمریکایی-چینی با تجربه‌ی خانوادگی مشابه در سابقه‌ی خود استفاده کرد.
۶. سوارکار (The Rider)
- کارگردان: کلویی ژائو
- بازیگران: برادی جندرو، لیلی جندرو، تیم جندرو
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
وسترن متفکرانه‌ی کلویی ژائو، دومین اثر او، که او همچنین نویسنده و تهیه کننده‌ی آن بود، داستان بهبود یک سوارکار رودو را پس از یک جراحت شدید روایت می‌کند. فیلم با مستندسازی داستان زندگی واقعی بردی ژاندرو، بازیگر اصلی فیلم، بین مستند و داستان در نوسان است. پدر و خواهر او در فیلم، خانواده‌ی واقعی‌اش هستند.
۵. تونی اردمان (Toni Erdmann)
- کارگردان: مارن آده
- بازیگران: پیتر زمونیشک، زاندرا هولر، تریستان پوتر
- محصول: ۲۰۱۶
- امتیاز متاکریتیک: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
کمدی مارن آده درباره‌ی یک زن میانسال، مدیر اجرایی و پدری است که زندگی حرفه‌ای او را به هم می‌ریزد. این فیلم نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی زبان برای آلمان شد و چندین جایزه و افتخار در سطح بین‌المللی کسب کرد. اده همچنین فیلمنامه را نوشت، که عمیقا به موضوع پیرامون روابط پدر و دختر می‌پردازد که به ندرت در سینما دیده می‌شود.
۴. لیدی برد (Lady Bird)
- کارگردان: گرتا گرویگ
- بازیگران: سورشا رونان، لاری میت کالف، تریسی لتس
- محصول: ۲۰۱۷
- امتیاز متاکریتیک: ۹۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
دومین اثر گرتا گرویگ، که همچنین نویسنده‌ی آن هم هست، نامزد اسکار بهترین کارگردانی شد، برای فیلمی که نگاهی اصلی به درام مدرن در سن بلوغ با شخصیت اصلی ناراضی خود ارائه می‌دهد. لیدی برد جوانی جاه‌طلب و جسور است و لاری متکالف و تریسی لتس به عنوان والدین لیدی برد نیز اجراهای موثری را ارائه می‌دهند.
۳. سی دقیقه پس از نیمه شب (Zero Dark Thirty)
- کارگردان: کاترین بیگلو
- بازیگران: جسیکا چستین، جیسون کلارک، جوئل اجرتون
- محصول: ۲۰۱۲
- امتیاز متاکریتیک: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
کاترین بیگلو با تریلر پلیس دهه‌ی ۹۰ «فولاد آبی» (Blue Steel)، کارگردانی فیلم‌هایی مانند «کی۱۹؛ ویدومیکر» (K-19: The Widowmaker) و «پیگلت» (Piglet’s Big Movie) را قبل از تبدیل شدن به اولین (و هنوز تنها) زنی که برنده‌ی اسکار بهترین کارگردانی در سال ۲۰۰۹ شد، بر عهده گرفت. «مهلکه» (The Hurt Locker) در ادامه‌ی کارهای او، «سی دقیقه پس از نیمه شب»، با سبک مستندگونه و واضح ساخته شده است. «سی دقیقه پس از نیمه شب» زنی را در مرکز درام جنگی قرار می‌دهد به همراه جسیکا چستین در نقش یک بازپرس سیا که اسامه بن لادن را سرنگون می‌کند.
۲. زنان کوچک (Little Women)
- کارگردان: گرتا گرویگ
- بازیگران: سرشه رونان، اما واتسون، فلورنس پیو
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
سومین اثر تحسین شده‌ی گرتا گرویگ، که نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشت، اقتباس از رمان دهه‌ی ۶۰ لوئیزا می الکات برای مخاطبان معاصر است. گرویگ چهارمین اقتباس و منعکس کننده خصلت فرهنگی معاصر پیرامون خشم زنان، وضعیت اقتصادی آن‌ها و گزینه‌های آن‌ها برای ازدواج یا عدم ازدواج است. نسخه‌ی گرویگ از جو مارچ سرشه رونان رمانی با عنوان «زنان کوچک» تولید می‌کند، اما در مورد قرارداد و انعقاد آن نیز مذاکره می‌کند – آیا قهرمان باید مطابق خواسته ناشرش ازدواج کند یا مصالحه‌ای را ایجاد کند که مشابه داستان خود باشد؟
۱. پرتره‌ی بانویی در آتش (Portrait of a Lady on Fire)
- کارگردان: سلین سیاما
- بازیگران: نوئمی مرلون، آدل اند
- محصول: ۲۰۱۹
- امتیاز متاکریتیک: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
چهارمین فیلم سلین سیاما، «پرتره‌ی بانویی در آتش»، با تمرکز بر دیدگاه یک زن، مفاهیم مشاهده و لذت را دوباره پیکربندی می‌کند. نگاه مردانه‌ی لورا مولوی (که به عنوان وابسته به عشق شهوانی و تسلیم شناخته می‌شود) ریشه در پرتره و نقاشی دارد. داستان سیاما دو زن را در ۱۷۶۰ فرانسه دنبال می‌کند، یک هنرمند و سوژه‌ی نقاشی‌اش؛ سوژه برای نامزدش نیاز به پرتره دارد. سیاما مخاطبان خود را مجبور می‌کند که به معنی نگاه کردن و نگاه کردن به شیوه‌های جدید از طریق تمایل شخصیت‌های اصلی او فکر کنند. سبک سینمایی او ترکیباتی شبیه به پرتره ایجاد می‌کند، در عین حال از تصاویری استفاده می‌کند که ظاهر معمولی را مختل کرده و در برابر سرکوب فشار می‌آورد.
منبع: stacker
