گزارش تصویری از خودروهای کلاسیک نمایشگاه خودرو تهران (قسمت اول)

نمایشگاه خودرو تهران سرانجام در تاریخ ۱۰ آذر به کار خود پایان داد. یکی از بخش‌های هیجان‌انگیز نمایشگاه، خودروهای کلاسیک ارزشمندی بودند که در ۴ سالن مختلف قرار داشتند. یکی از این سالن‌ها متعلق به خودروهای موزه‌ی کلاسیک بود که به عنوان میراث ارزشمند کشور و نمونه‌های کم‌یاب جهانی محسوب می‌شوند. ما تصمیم گرفتیم که در گزارش تصویری ویژه، به این اتومبیل‌های کلاسیک و جذاب بپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.
در سالن اول نمایشگاه، ۱۳ خودروی کلاسیک از ۵۱ دستگاه موزه‌ی خودروهای کلاسیک به نمایش درآمده بود که به جرات جزو مرواریدهای ارزشمند نمایشگاه امسال بودند. درکنار هر خودرو، بنری از اطلاعات کلیدی اتومبیل قرار گرفته بود تا بازدیدکنندگان بتوانند درمورد آن‌ها اطلاعات بیشتری کسب کنند.

 

۱- رولز-رویس کامارگ

خودروی اول محصول شرکت رولز-رویس به نام کامارگ است. کامارگ از سال ۱۹۷۵ میلادی به روی خط تولید رولز رویس رفت و سرانجام در سال ۱۹۸۶ میلادی توقف تولید شد. نام این مدل از منطقه‌ای در جنوب فرانسه گرفته شده و به عنوان اولین مدل این شرکت نگلیسی پس از جنگ جهانی به حساب می‌آید. کامارگ وقتی که به بازار عرضه شده بود، با قیمت فضایی ۱۴۴ هزار دلار به فروش می‌رفت. نکته‌ی جالب درمورد امکانات این خودرو، سیستم تهویه مطبوع خودکار بود که در نوع خود جزو اولین خودروهای مجهز به این سیستم قلمداد می‌شود. این انگلیسی مغرور از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر خورجینی با حجم ۶.۷۵ لیتر بهره می‌برد.

 

۲- آلفارومئو C6 

در کنار این انگلیسی آبی‌پوش مغرور، یک ایتالیایی قرمزپوش مظلوم ایستاده‌ بود. شناسایی برند این خودرو کار سختی نبود، چراکه کافی بود به جلوپنجره‌ی آن که حکم امضای طراحی آلفارومئو است دقت کنیم. آلفارومئو C6 بین سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۵۴ میلادی تولید می‌شد. این خودروی در ابتدا با حجم ۱.۵ لیتر عرضه شد اما آلفارومئو بعدها پیشرانه‌ی ۶ سیلندر ۲.۵ لیتری را برایآن درنظر گرفت. طبق ادعای کارخانه، این ایتالیایی دوست‌داشتنی می‌تواند به حداکثر سرعت ۱۶۵ کیلومتر بر ساعت برسد.

 

۳- بنز ۳۰۰

کمی‌ آن طرف‌تر، شاهکار طراحی بنز با رنگ آبی چشم‌نواز دیده می‌شد. بنز 300S با پلت‌فرم‌های شاسی با کدهای W186، W188 و W189 تولید شد. این اتومبیل از سال ۱۹۵۱ میلادی به روی خط تولید رفت و درنهایت درسال ۱۹۵۸ میلادی با علاقمندان خود خداحافظی کرد. بنز ۳۰۰ اس در کلاس‌های کوپه، کابریولت و رودستر تولید شد. این آلمانی لوکس از یک پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی ۳ لیتری بهره می‌برد تا به کمک گیربکس ۴ سرعته دستی بتواند با تولید حداکثر توان ۱۵۰ اسب‌بخاری به حداکثر سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.

 

۴- پورشه ۹۱۱

محو تماشای چهره‌ی دوست‌داشتنی این بنز بودم که چشمم به یکی از مدل‌های قدیمی پورشه افتاد. درحقیقت خودرویی که جلوی من بود، پورشه ۹۱۱ مدل ۷۵ میلادی بود. این خودرو بین سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۹۹ روی خط تولید پورشه قرار داشت. اشتوتگارتی نمایشگاه از یک قلب قدرتمند بهره می‌برد؛ پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خورجینی با حجم ۳ لیتر که آن زمان می‌توانست حداکثر قدرت ۲۶۰ اسب‌بخار را تولید کند. به ادعای پورشه، صاحب این خودرو می‌تواند به حداکثر سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. شنیدن این اعداد و ارقام برای یک خودروی دهه ۷۰ میلادی بسیار هیجان‌انگیز است. این خودرو در ۳ کلاس کوپه، کابریولت و تارگا تولید شد.

 

۵- مرسدس‌بنز ۶۰۰ پولمن

و باز هم مرسدس‌بنز اما یکی از کم‌یاب‌ترین و ارزشمند‌ترین اتاق‌های آن. مرسدس‌بنز ۶۰۰ پولمن جزو یکی از خواستنی‌ترین خودروهای کلاسیک دنیا به حساب می‌آید. پولمن بین سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۸۱ میلادی روی خط تولید قرار داشت و به واسطه‌ی طراحی لوکس، امکانات رفاهی متنوع و مشخصات فنی خوب به عنوان نهایت یک خودروی لوکس جذاب زمان شناخته می‌شد. یک پیشرانه‌ی ۸ سیلندر خورجین با حجم ۶.۳ لیتر در قلب این آلمانی قرار گرفته است. راننده می‌تواند به حداکثر سرعت ۲۰۷ کیلومتر ب رساعت برسد. یک گیربکس ۴ سرعته‌ی خودکار، نیروی محرکه را به چرخ‌های عقب توزیع می‌کرد. از نکات مهم و جالب این خودرو، سقف آن است که سقف نیمه‌ی دوم خودرو به عنوان یک خودروی کانورتیبل باز می‌شود. پولمن یک خودرو تشریفاتی لوکس تمام‌عیار بود!

 

۶- اسکن تراپلن

در کنار پولمن، یک خودروی به اصطلاح قارقارکی و کالسکه‌ای قرار داشت. اسکن تراپلن اتومبیل کلاسیکی بود که بین سال‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۹ میلادی تولید و عرضه شد. یک پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی با حجم ۲.۹ لیتر، قلب این آمریکایی بود. خودرویی که در موزه به نمایش درآمده بود، جزو محصولات سری اول به حساب می‌آید و کم‌تر از ۳۹ هزار کیلومتر راه رفته بود که در نوع خود بسیار جالب است. همین ویژگی‌ها باعث شده تا اسکن تراپلن نمایشگاه به عنوان یک میراث فرهنگی برای خودروهای ارزشمند سالم کشورمان قلمداد شود.

 

۷- پنترجی 

در وسط سالن خودروهای کلاسیک، یک اتومبیل جذب نظر هر بازدیدکننده‌ای را به خود جلب می‌کرد. پنترجی نام این خودرو است که متولد سال ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ شمسی) بود. این خودرو از سال ۱۹۷۲ میلادی به روی خط تولید رفت تا سرانجام در سال ۱۹۸۱ توقف تولید شد. یک پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی، قلب این انگلیسی بااصالت است که با حجم ۴.۲ لیتر می‌تواند حداکثر توان ۱۹۰ اسب‌بخار را تولید کند. شاید برایتان جالب باشد که رسیدن از وضعیت سکون تا سقف ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت تنها ۶.۴ ثانیه زمان می‌برد. از این خودرو ۴۲۶ دستگاه تولید شده است.

 

۸- موریس آکسفورد

در سمت راست سالن، تعدادی خودروی کلاسیک به چشم‌ می‌خوردند. اولین پرچم‌دار این میدان، موریس آکسفورد بود. موریس آکسفور بین سال‌های ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۶ میلادی تولید می‌شد و نمونه‌ی به نمایش درآمده، متولد سال ۱۹۲۵ (۱۳۰۴ شمسی) بود. این خودروی انگلیسی از یک پیشرانه‌ی ۴ سیلندر خطی با حجم ۱.۵ لیتر بهره می‌برد تا حدود ۱۴ اسب‌بخار قدرت تولید کند؛ بله، ۱۴ اسب‌بخار! حداکثر سرعتی هم که می‌شد با این خودرو رسید، ۶۰ کیلومتر بر ساعت بود که برای آن دورانی که هرکسی در آرزوی داشتن یک خودرو بود، بسیار جذاب و وسوسه‌برانگیز بود.

 

۹- کادیلاک کابرلیوت مشکی

درکنار موریس، یک محصول قدیمی از شرکت کادیلاک دیده می‌شد. این خودرو کابرلیوت مشکی متولد سال ۱۹۵۵ میلادی بود. سری ۶۲ کادیلاک از سال ۱۹۴۵ میلادی به روی خط تولید رفت و بعدها نامش به کادیلاک Calais تغییر کر. موتور این آمریکایی، ۵۴۰۰ سی‌سی حجم دارد و به لطف گیربکس ۴ سرعته می‌تواند به حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. تعداد کل فروخته شده از سری ۶۲ کادیلاک حدود ۴ درصد از کل آمار فروش کادیلاک بوده است.

 

۱۰- فورد مدل A 

درگیر ابهت کادیلاک بودم که نگاهم به فورد افتاد؛ البته نه موستانگ. فورد مدل A کالسکه‌ای، خودروی دوست‌داشتنی این جمع بود که با رنگ‌آمیزی زیبا و ترکیب آبی-مشکی، دقایقی شما را به لطافت طراحی آن زمان می‌برد. گویا سوار ماشین زمان شده بودید و به اواخر دهه‌ی ۲۰ میلادی سفر کرده‌اید! فورد مدل A در طول سالیان ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۱ میلادی تولید می‌شد و دومین موفقیت بزرگ فورد بعد از نسل قبلی مدل T به حساب می‌آید. این ماشین کلاسیک یک پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۳.۳ لیتری دارد و به کمک یک گیربکس ۳ سرعته، نیروی محرکه را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند. نتیجه‌ی این مهندسی آلمانی، رسیدن به حداکثر سرعت ۴۰ اسب‌بخاری و حداکثر سرعت ۱۰۵ کیلومتر بر ساعتی بود. قیمت مدل A از ۳۸۵ دلار آغاز می‌شد و تا ۱۴۰۰ دلار برای مدل لوکس می‌رسید. آن زمان داشتن فورد مدل A یک آرزوی شیرین و رویایی بود!

 

۱۱- مرسدس‌بنز 170s

البته وقتی به کنار این فورد نگاه می‌کردید، نظرتان درمورد آرزوی بشر در زمان‌های مختلف به چالش کشیده می‌شد. مرسدس‌بنز 170s به جرات می‌تواند نهایت یک خودروی کلاسیک دانست. همان خودرویی که وقتی حرف از کلاسیک به میان می‌آید، بیشتر ما در ذهنمان تصویرش را می‌کشیم. خودروی لوکسی مثل بنز با طراحی با ابهت، گلگیرهای برجسته و مشخصات فنی بالا. ماشینی که هنوز که هنوزه در بسیاری از سریال‌ها و فیلم‌های پست‌مدرن می‌بینیم. این اشتوتگارتی هیجان‌انگیز بین‌ سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۲ میلادی تولید می‌شد. موتور ۴ سیلندر این آلمانی قادر بود تا این سدان لوکس را به حداکثر سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت برساند. شاید دیدن چهره‌ی جذاب بنز ۱۷۰ اس یکی از لذت‌بخش‌ترین سرگرمی‌های خودرودوستان باشد.

 

۱۲- فراری ۳۶۵

البته همه‌ی این صحبت‌ها برای زمانی است که چشمتان به فراری ۳۶۵ جی‌تی ۴ BB نیفتد! خودروی آبی‌رنگ نمایشگاه با چراغ‌های مخفی و لوگوی زرد رنگ فراری، از دور توجه هر کسی را برای چند لحظه جلب می‌کرد. از این ماشین ۳۸۷ دستگاه تولید شد که ۵۸ دستگاه آن برای استفاده در انگلیس، فرمان راست بود. برای همین، این تعداد بسیار کم‌یاب و درصورت پیدا شدن نمونه‌ی سالم، بسیار گران‌قیمت هستند. موتور ۱۲ سیلندر تخت با حجم ۵ لیتر قادر بود تا این ایتالیایی مغرور را ظرف ۷.۲ ثانیه از وضعیت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برساند. این شتاب مدیون موتور ۳۶۰ اسب‌بخاری بود که می‌توانست این ماشین را به حداکثر سرعت ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت برساند.

 

۱۳- فیات تیپو

و نوبت به آخرین ماشین کلاسیک از گنجینه‌ی ارزشمند خودروهای موزه‌ی کلاسیک می‌رسد. فیات تیپو بین‌ سال‌های ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳ میلادی یعنی تنها برای ۲ سال تولید می‌شد. این خودرو با یک پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی و حجم ۴.۸ لیتر می‌توانست در زمان خود ۷۷ اسب‌بخار تولید کند و به حداکثر سرعت ۱۴۰ کیلومتر بر ساعت برسد. نیروی تولید شده به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد.