گزارش تصویری از خودروهای کلاسیک نمایشگاه خودرو تهران (قسمت اول)

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۷ دقیقه

نمایشگاه خودرو تهران سرانجام در تاریخ 10 آذر به کار خود پایان داد. یکی از بخش‌های هیجان‌انگیز نمایشگاه، خودروهای کلاسیک ارزشمندی بودند که در 4 سالن مختلف قرار داشتند. یکی از این سالن‌ها متعلق به خودروهای موزه‌ی کلاسیک بود که به عنوان میراث ارزشمند کشور و نمونه‌های کم‌یاب جهانی محسوب می‌شوند. ما تصمیم گرفتیم که در گزارش تصویری ویژه، به این اتومبیل‌های کلاسیک و جذاب بپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.
در سالن اول نمایشگاه، 13 خودروی کلاسیک از 51 دستگاه موزه‌ی خودروهای کلاسیک به نمایش درآمده بود که به جرات جزو مرواریدهای ارزشمند نمایشگاه امسال بودند. درکنار هر خودرو، بنری از اطلاعات کلیدی اتومبیل قرار گرفته بود تا بازدیدکنندگان بتوانند درمورد آن‌ها اطلاعات بیشتری کسب کنند.

 

1- رولز-رویس کامارگ

خودروی اول محصول شرکت رولز-رویس به نام کامارگ است. کامارگ از سال 1975 میلادی به روی خط تولید رولز رویس رفت و سرانجام در سال 1986 میلادی توقف تولید شد. نام این مدل از منطقه‌ای در جنوب فرانسه گرفته شده و به عنوان اولین مدل این شرکت نگلیسی پس از جنگ جهانی به حساب می‌آید. کامارگ وقتی که به بازار عرضه شده بود، با قیمت فضایی 144 هزار دلار به فروش می‌رفت. نکته‌ی جالب درمورد امکانات این خودرو، سیستم تهویه مطبوع خودکار بود که در نوع خود جزو اولین خودروهای مجهز به این سیستم قلمداد می‌شود. این انگلیسی مغرور از پیشرانه‌ی 8 سیلندر خورجینی با حجم 6.75 لیتر بهره می‌برد.

 

2- آلفارومئو C6 

در کنار این انگلیسی آبی‌پوش مغرور، یک ایتالیایی قرمزپوش مظلوم ایستاده‌ بود. شناسایی برند این خودرو کار سختی نبود، چراکه کافی بود به جلوپنجره‌ی آن که حکم امضای طراحی آلفارومئو است دقت کنیم. آلفارومئو C6 بین سال‌های 1927 تا 1954 میلادی تولید می‌شد. این خودروی در ابتدا با حجم 1.5 لیتر عرضه شد اما آلفارومئو بعدها پیشرانه‌ی 6 سیلندر 2.5 لیتری را برایآن درنظر گرفت. طبق ادعای کارخانه، این ایتالیایی دوست‌داشتنی می‌تواند به حداکثر سرعت 165 کیلومتر بر ساعت برسد.

 

3- بنز 300

کمی‌ آن طرف‌تر، شاهکار طراحی بنز با رنگ آبی چشم‌نواز دیده می‌شد. بنز 300S با پلت‌فرم‌های شاسی با کدهای W186، W188 و W189 تولید شد. این اتومبیل از سال 1951 میلادی به روی خط تولید رفت و درنهایت درسال 1958 میلادی با علاقمندان خود خداحافظی کرد. بنز 300 اس در کلاس‌های کوپه، کابریولت و رودستر تولید شد. این آلمانی لوکس از یک پیشرانه‌ی 6 سیلندر خطی 3 لیتری بهره می‌برد تا به کمک گیربکس 4 سرعته دستی بتواند با تولید حداکثر توان 150 اسب‌بخاری به حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت برسد.

 

4- پورشه 911


محو تماشای چهره‌ی دوست‌داشتنی این بنز بودم که چشمم به یکی از مدل‌های قدیمی پورشه افتاد. درحقیقت خودرویی که جلوی من بود، پورشه 911 مدل 75 میلادی بود. این خودرو بین سال‌های 1963 تا 1999 روی خط تولید پورشه قرار داشت. اشتوتگارتی نمایشگاه از یک قلب قدرتمند بهره می‌برد؛ پیشرانه‌ی 6 سیلندر خورجینی با حجم 3 لیتر که آن زمان می‌توانست حداکثر قدرت 260 اسب‌بخار را تولید کند. به ادعای پورشه، صاحب این خودرو می‌تواند به حداکثر سرعت 300 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. شنیدن این اعداد و ارقام برای یک خودروی دهه 70 میلادی بسیار هیجان‌انگیز است. این خودرو در 3 کلاس کوپه، کابریولت و تارگا تولید شد.

 

5- مرسدس‌بنز 600 پولمن


و باز هم مرسدس‌بنز اما یکی از کم‌یاب‌ترین و ارزشمند‌ترین اتاق‌های آن. مرسدس‌بنز 600 پولمن جزو یکی از خواستنی‌ترین خودروهای کلاسیک دنیا به حساب می‌آید. پولمن بین سال‌های 1963 تا 1981 میلادی روی خط تولید قرار داشت و به واسطه‌ی طراحی لوکس، امکانات رفاهی متنوع و مشخصات فنی خوب به عنوان نهایت یک خودروی لوکس جذاب زمان شناخته می‌شد. یک پیشرانه‌ی 8 سیلندر خورجین با حجم 6.3 لیتر در قلب این آلمانی قرار گرفته است. راننده می‌تواند به حداکثر سرعت 207 کیلومتر ب رساعت برسد. یک گیربکس 4 سرعته‌ی خودکار، نیروی محرکه را به چرخ‌های عقب توزیع می‌کرد. از نکات مهم و جالب این خودرو، سقف آن است که سقف نیمه‌ی دوم خودرو به عنوان یک خودروی کانورتیبل باز می‌شود. پولمن یک خودرو تشریفاتی لوکس تمام‌عیار بود!

 

6- اسکن تراپلن


در کنار پولمن، یک خودروی به اصطلاح قارقارکی و کالسکه‌ای قرار داشت. اسکن تراپلن اتومبیل کلاسیکی بود که بین سال‌های 1932 تا 1939 میلادی تولید و عرضه شد. یک پیشرانه‌ی 6 سیلندر خطی با حجم 2.9 لیتر، قلب این آمریکایی بود. خودرویی که در موزه به نمایش درآمده بود، جزو محصولات سری اول به حساب می‌آید و کم‌تر از 39 هزار کیلومتر راه رفته بود که در نوع خود بسیار جالب است. همین ویژگی‌ها باعث شده تا اسکن تراپلن نمایشگاه به عنوان یک میراث فرهنگی برای خودروهای ارزشمند سالم کشورمان قلمداد شود.

 

7- پنترجی 


در وسط سالن خودروهای کلاسیک، یک اتومبیل جذب نظر هر بازدیدکننده‌ای را به خود جلب می‌کرد. پنترجی نام این خودرو است که متولد سال 1972 میلادی (1351 شمسی) بود. این خودرو از سال 1972 میلادی به روی خط تولید رفت تا سرانجام در سال 1981 توقف تولید شد. یک پیشرانه‌ی 6 سیلندر خطی، قلب این انگلیسی بااصالت است که با حجم 4.2 لیتر می‌تواند حداکثر توان 190 اسب‌بخار را تولید کند. شاید برایتان جالب باشد که رسیدن از وضعیت سکون تا سقف 100 کیلومتر بر ساعت تنها 6.4 ثانیه زمان می‌برد. از این خودرو 426 دستگاه تولید شده است.

 

8- موریس آکسفورد

در سمت راست سالن، تعدادی خودروی کلاسیک به چشم‌ می‌خوردند. اولین پرچم‌دار این میدان، موریس آکسفورد بود. موریس آکسفور بین سال‌های 1913 تا 1926 میلادی تولید می‌شد و نمونه‌ی به نمایش درآمده، متولد سال 1925 (1304 شمسی) بود. این خودروی انگلیسی از یک پیشرانه‌ی 4 سیلندر خطی با حجم 1.5 لیتر بهره می‌برد تا حدود 14 اسب‌بخار قدرت تولید کند؛ بله، 14 اسب‌بخار! حداکثر سرعتی هم که می‌شد با این خودرو رسید، 60 کیلومتر بر ساعت بود که برای آن دورانی که هرکسی در آرزوی داشتن یک خودرو بود، بسیار جذاب و وسوسه‌برانگیز بود.

 

9- کادیلاک کابرلیوت مشکی

درکنار موریس، یک محصول قدیمی از شرکت کادیلاک دیده می‌شد. این خودرو کابرلیوت مشکی متولد سال 1955 میلادی بود. سری 62 کادیلاک از سال 1945 میلادی به روی خط تولید رفت و بعدها نامش به کادیلاک Calais تغییر کر. موتور این آمریکایی، 5400 سی‌سی حجم دارد و به لطف گیربکس 4 سرعته می‌تواند به حداکثر سرعت 180 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. تعداد کل فروخته شده از سری 62 کادیلاک حدود 4 درصد از کل آمار فروش کادیلاک بوده است.

 

10- فورد مدل A 


درگیر ابهت کادیلاک بودم که نگاهم به فورد افتاد؛ البته نه موستانگ. فورد مدل A کالسکه‌ای، خودروی دوست‌داشتنی این جمع بود که با رنگ‌آمیزی زیبا و ترکیب آبی-مشکی، دقایقی شما را به لطافت طراحی آن زمان می‌برد. گویا سوار ماشین زمان شده بودید و به اواخر دهه‌ی 20 میلادی سفر کرده‌اید! فورد مدل A در طول سالیان 1928 تا 1931 میلادی تولید می‌شد و دومین موفقیت بزرگ فورد بعد از نسل قبلی مدل T به حساب می‌آید. این ماشین کلاسیک یک پیشرانه‌ی 4 سیلندر 3.3 لیتری دارد و به کمک یک گیربکس 3 سرعته، نیروی محرکه را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند. نتیجه‌ی این مهندسی آلمانی، رسیدن به حداکثر سرعت 40 اسب‌بخاری و حداکثر سرعت 105 کیلومتر بر ساعتی بود. قیمت مدل A از 385 دلار آغاز می‌شد و تا 1400 دلار برای مدل لوکس می‌رسید. آن زمان داشتن فورد مدل A یک آرزوی شیرین و رویایی بود!

 

11- مرسدس‌بنز 170s

البته وقتی به کنار این فورد نگاه می‌کردید، نظرتان درمورد آرزوی بشر در زمان‌های مختلف به چالش کشیده می‌شد. مرسدس‌بنز 170s به جرات می‌تواند نهایت یک خودروی کلاسیک دانست. همان خودرویی که وقتی حرف از کلاسیک به میان می‌آید، بیشتر ما در ذهنمان تصویرش را می‌کشیم. خودروی لوکسی مثل بنز با طراحی با ابهت، گلگیرهای برجسته و مشخصات فنی بالا. ماشینی که هنوز که هنوزه در بسیاری از سریال‌ها و فیلم‌های پست‌مدرن می‌بینیم. این اشتوتگارتی هیجان‌انگیز بین‌ سال‌های 1949 تا 1952 میلادی تولید می‌شد. موتور 4 سیلندر این آلمانی قادر بود تا این سدان لوکس را به حداکثر سرعت 140 کیلومتر بر ساعت برساند. شاید دیدن چهره‌ی جذاب بنز 170 اس یکی از لذت‌بخش‌ترین سرگرمی‌های خودرودوستان باشد.

 

12- فراری 365


البته همه‌ی این صحبت‌ها برای زمانی است که چشمتان به فراری 365 جی‌تی 4 BB نیفتد! خودروی آبی‌رنگ نمایشگاه با چراغ‌های مخفی و لوگوی زرد رنگ فراری، از دور توجه هر کسی را برای چند لحظه جلب می‌کرد. از این ماشین 387 دستگاه تولید شد که 58 دستگاه آن برای استفاده در انگلیس، فرمان راست بود. برای همین، این تعداد بسیار کم‌یاب و درصورت پیدا شدن نمونه‌ی سالم، بسیار گران‌قیمت هستند. موتور 12 سیلندر تخت با حجم 5 لیتر قادر بود تا این ایتالیایی مغرور را ظرف 7.2 ثانیه از وضعیت سکون به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برساند. این شتاب مدیون موتور 360 اسب‌بخاری بود که می‌توانست این ماشین را به حداکثر سرعت 330 کیلومتر بر ساعت برساند.

 

13- فیات تیپو

و نوبت به آخرین ماشین کلاسیک از گنجینه‌ی ارزشمند خودروهای موزه‌ی کلاسیک می‌رسد. فیات تیپو بین‌ سال‌های 1921 تا 1923 میلادی یعنی تنها برای 2 سال تولید می‌شد. این خودرو با یک پیشرانه‌ی 6 سیلندر خطی و حجم 4.8 لیتر می‌توانست در زمان خود 77 اسب‌بخار تولید کند و به حداکثر سرعت 140 کیلومتر بر ساعت برسد. نیروی تولید شده به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد.



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *تعداد پاسخ به پرسش امنیتی تمام شده است. لطفا مجدد تلاش نمایید.

۴ دیدگاه
  1. امیررازقی

    با سلام
    اینه که وقتی اسمه ماشینهای برند حاضری هزینه داشتنشو رو پرداخت کنی (البته نه تو ایران) چون میدونی تاریخچه قوی دارند و در گذر زمان به اینجا نرسیدن نه مثله ماشینهای چینی که هیچ اصل و نصبی ندارن و نگاه کردنشون هم هیچ لذتی نداره چه برسه به رانندگی و داشتنه اونها
    بعضی از مدلهای قدیمی بعد از گذشت۵۰ سال هنوز جذابیت داره که نشان دهنده تحقیقات و زحمت گروهی بوده که برای طراحیش انجام دادن

  2. ///mahdispd

    عالیی و فوق العاده
    باز اینا باعث میشدن ابروریزی ماشینای چینی کم تر بشه

  3. سبحان

    خیییلی عالی و جالب بود

  4. محمد فعال

    ممنون از شما جناب آقای شاهسون به خاطر گزارش خوبتون.
    بنده از نزدیک شاهد تلاش و فعالیت شما برای تهیه این گزارش بودم.
    امیدوارم که در آینده بتوانیم بیشتر در خدمت شما باشیم.

دسته‌بندی‌های منتخب برای شما
X