اینتل Core i5-11600K در برابر i5-10600K و رایزن ۵ ۵۶۰۰X

اینتل حدودا دو ماه قبل از پردازنده‌های سری راکت‌لیک در مدل‌های مختلف مخصوص دسکتاپ رونمایی کرد. پردازنده‌هایی که از لحاظ توان سخت‌افزاری، عملکرد بسیار خوبی دارند و به ادعای اینتل، به شکل چشمگیری از نسل گذشته سریع‌تر هستند. اما برای اثبات این ادعا تنها یک راه وجود دارد و آن هم این است که به بررسی‌ها روی بیاوریم. در نتیجه تصمیم گرفتیم به مقایسه‌ی بهترین پردازنده‌ی میان‌رده‌ی این نسل یعنی اینتل Core i5-11600K با مدل مشابه از نسل گذشته یعنی Core i5-10600K بپردازیم. البته چون اینتل رقیب مستقیم AMD نیز به حساب می‌آید، یکی از میان‌رده‌های قدرتمند تیم سرخ‌ها یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X هم به این مقایسه وارد شده تا عملکرد پردازنده‌ی جدید اینتل در مقابل این پردازنده نیز بررسی شود.

پردازنده‌های اینتل از نسل ۱۰ به بعد پیشرفت بسیار خوبی داشتند. چرا که اینتل تصمیم گرفت بعد از سال‌ها، قابلیت Hyperthreading را به سری i5 اضافه کند. بدین ترتیب دیگر شاهد تعداد برابر هسته‌های فیزیکی و فرعی نیستیم. بلکه مانند i7ها و i9ها و حتی i3ها، اینبار i5ها ۶ هسته و به میزان دو برابر آن یعنی ۱۲ رشته دارند. بدین ترتیب در انجام بازی‌ها یا اجرای برنامه‌های مختلف، عملکرد این پردازنده‌ها بسیار بهتر می‌شود.

البته اینتل تعداد هسته و رشته را از نسل ۱۰ به ۱۱ تغییر نداده. یعنی در این مقایسه، Core i5-11600K و Core i5-10600K هر دو از ۶ هسته و ۱۲ رشته دارند و تنها تفاوت عمده‌ی آن‌ها به فرکانس هسته‌ها بر می‌گردد. همچنین هر دوی آن‌ها از توان مصرفی ۱۲۵ وات و کش سطح سوم ۱۲ مگابایت برخوردارند. تفاوتی که بین این دو وجود دارد همانطور که اشاره شد به فرکانس هسته‌ها برمی‌گردد. جایی که در مدل سال گذشته، محدوده‌ی فرکانس بین ۴٫۱ و ۴٫۸ گیگاهرتز متغیر بود. در حالی که در مدل جدید این میزان بین ۳٫۹ و ۴٫۹ گیگاهرتز قرار دارد که به خاطر پشتیبانی از AVX-512، فرکانس پایه از ۴٫۱ در مدل قدیمی به ۳٫۹ گیگاهرتز کاهش داشته.

در رابطه با تفاوت این دو پردازنده و در واقع این دو نسل باید به این نکته هم اشاره کنیم که معماری ساخت آن‌ها هم کاملا متفاوت است. سری راکت‌لیک، یعنی نسل جدید طی فرآیندی بسیار پیچیده که اینتل آن را Cypress Cove می‌نامد تولید شده‌اند. به این شکل که از پردازنده‌های ۱۰ نانومتری سری آیس‌لیک الگوبرداری شده ولی نتیجه، تراشه‌های ۱۴ نانومتری راکت‌لیک از آب درآمد. این موضوع دقیقا راجع به گرافیک هم صدق می‌کند.

جالب اینجاست که نمی‌دانیم اینتل چرا تلاش نکرد از همان فناوری ۱۰ نانومتری برای ساخت این پردازنده‌ها استفاده کند و جهشی به سری آلدرلیک داشته باشد. آلدرلیک نامی است که این شرکت برای پردازنده‌های ۱۰ نانومتری نسل ۱۲ خود در نظر گرفته که گفته می‌شود اواخر امسال هم رونمایی می‌شوند. سوکتی که برای این پردازنده‌ها در نظر گرفته شده کاملا جدید (LGA 1700) بوده که فقط از رم‌های DDR5 پشتیبانی می‌کند.

اما برای اینکه ببینیم در عمل، تلاش‌های اینتل چه نتیجه‌ای داده، باید به مقایسه‌ی دو مدل مشابه از دو نسل با یکدیگر بپردازیم که برای این منظور، Core i5-10600K و Core i5-11600K انتخاب شده‌اند. اما مقایسه با دو مدل از یک شرکت اصلا جذاب نمی‌شود. به همین خاطر تصمیم گرفتیم مدلی بسیار توانمند و کم‌مصرف با فناوری ساخت جدیدتر و بهتر از AMD یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X را هم داشته باشیم تا ببینیم عملکرد دو شرکت در ساخت یک میان‌رده‌ی قدرتمند چگونه بوده.

برای این تست، از مادربرد گیگابایت Aorus Z590 با بایوس ورژن F5a استفاده شده که در حال حاضر، جدیدترین مادربرد برای پردازنده‌های اینتل به حساب می‌آید. همچنین ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی رم DDR4 با زمان تاخیر CL14 هم به صورت دوال‌چنل روی آن قرار گرفته تا همه چیز با بالاترین سرعت در بنچمارک‌ها صورت گیرد. از لحاظ قدرت خنک‌سازی هم همه چیز در بهترین حالت قرار دارد و از خنک‌کننده‌ی قدرتمندی نظیر iCUE H150i Elite Capellix White شرکت معروف کورسیر استفاده شده. سیستم تست پردازنده‌ی AMD هم دارای مادربرد گیگابایت Aorus Master X570 است که آن هم جدیدترین و بهترین مدل مادربرد برای نماینده‌های AMD به حساب می‌آید.

به خاطر داشته باشید در بنچمارک‌های مخصوص نرم‌افزار، از گرافیک RTX 2080 Ti استفاده شده در حالی که وقتی به بازی رسیدیم، RTX 3090 روی همان سیستم، جایگزین گرافیک نسل گذشته شد. شما عزیزان می‌توانید در ادامه، نتیجه‌ی بررسی را در قالب تصاویری از بنچمارک‌ها مشاهده کنید. اما پیش از آن، بهتر است نگاهی داشته باشیم به مشخصات فنی هر سه پردازنده روی کاغذ تا ببینیم باید چه انتظاری از آن‌ها داشته باشیم.

مقایسه‌ی پردازنده‌‌ی Core i5-11600K با رایزن ۵ ۵۶۰۰X و Core i5-10600K در بنچمارک‌ها

Cinebench R20

بخش بنچمارک‌ها را با تست معروف Cinebench R20 آغاز می‌کنیم که به صورت خاص برای بررسی توان پردازشی پردازنده طراحی شده و با استفاده از فناوری Cinema 4D R20 کار می‌کند. این بنچمارک دقت عملکرد بسیار بالایی دارد و از تمام فناوری‌های روز نظیر Raytracing Embree و فناوری‌های جدید پردازنده‌های AMD نیز پشتیبانی می‌کند. در نتیجه‌ی این تست است که مشخص می‌شود آیا سیستم در صورت لود کامل پردازنده پایدار است، خنک‌کننده‌ی پردازنده تا چه اندازه قدرتمند و کافی است و اینکه آیا سیستم می‌تواند از پس عملیات سنگین سه‌بعدی نظیر رندرینگ بر بیاید یا خیر.

همانطور که می‌بینید، در بخش چند هسته‌ای، پردازنده‌ی Core i5-11600K توانست به نسبت نسل قبل خود حدودا ۲۰ درصد عملکرد بهتری به نمایش بگذارد. این میزان کاملا قابل توجه و چشمگیر است اما آنقدری کافی نبود تا نماینده‌ی تیم آبی بتواند بر رایزن ۵ ۵۶۰۰X غلبه کند و با اندکی اختلاف در رتبه‌ی پایین‌تر قرار گرفت. در این تست، پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای رایزن ۵ ۵۶۰۰X توانست تنها ۳ درصد سریع‌تر تست را به پایان برساند.

در بخش تک هسته‌ای اما اختلاف بین نماینده‌های اینتل همچنان به شکل چشمگیری پابرجاست اما جای رایزن ۵ ۵۶۰۰X و Core i5-11600K اینبار تغییر کرد و حالا نماینده‌ی اینتل توانست به لطف بهره‌مندی از فرکانس هسته‌ی بیشتر، با اختلاف بسیار ناچیزی یک پله بالاتر از پردازنده‌ی رقیب قرار بگیرد. بنابراین به نظر می‌رسد فرایند چند رشته همزمان پردازنده‌های AMD در این نسل هم بسیار قدرتمند است.

compression و decompression یک فایل ۳۲ مگابایتی در ۷zip

در این تست اما در حالت فشرده‌سازی فایل، می‌بینیم که نماینده‌های اینتل اصلا عملکرد خوبی از خود به نمایش نگذاشتند و در رده‌های آخر قرار گرفتند. مثلا می‌بینیم که عملکرد پردازنده‌ی قدرتمند نسل ۱۰ این شرکت یعنی Core i5-10600K تقریبا مشابه با پردازنده‌ی چند سال قبل AMD یعنی رایزن ۵ ۲۶۰۰ بوده. اما خب اینتل Core i5-11600K توانست حدودا ۱۴ درصد عملکرد بهتری از مدل قدیمی خود داشته باشد و امتیاز قابل قبولی را کسب کند. هرچند باز هم با اختلاف ۱۲ درصد، پشت سر رقیب اصلی خود یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X قرار گرفت.

در خارج کردن فایل از حالت فشرده هم می‌بینیم که نماینده‌ی اینتل نتوانست ضعف خود را جبران کرده و به امتیاز قابل قبولی دست پیدا کند و خب می‌بینیم که فاصله‌ی نسبتا زیادی هم با نماینده‌ی تیم سرخ‌ها یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X دارد (۱۹ درصد). با این حال این پردازنده توانست ۱۴ درصد بهتر از Core i5-10600K عمل کند و ثابت کند ادعاهای اینتل مبنی بر بهبود چشمگیر کیفیت از نسل ۱۰ به ۱۱ بی‌اساس نبوده.

بنچمارک Sandra – عملکرد چند رشته‌ای

بعد از اینکه اینتل از پردازنده‌های نسل ۱۰ خود رونمایی کرد، بررسی‌های صورت گرفته از این پردازنده‌ها نشان داد که آن‌ها حداقل در تست Sandra کاملا ضعیف هستند و نمی‌توان روی کیفیت آن‌ها حساب کرد. اما با نسل یازدهم می‌بینیم که اوضاع به طور کل تغییر کرده و شاهد ۵۷ درصد رشد به نسبت قبل هستیم که پیشرفت چشمگیری را نشان می‌دهد. عملکرد اینتل در این سری آنقدر خوب بود که می‌بینیم حتی توانسته رایزن ۵ ۵۶۰۰X قدرتمند را هم با ۶ درصد اختلاف شکست دهد. این جز محدود بنچمارک‌هایی است که می‌بینیم پردازنده‌ی اینتل توانسته با اختلاف نسبتا خوبی نماینده‌ی AMD را در آن شکست دهد.

تست Blender

Blender پای ثابت تمامی بنچمارک‌های سنگین بوده و یک اپلیکیشن منبع باز برای مدل‌سازی سه‌بعدی، رندر، انیمیشن، و تولید پست به حساب می‌آید و می‌تواند معیار خوبی برای سنجش توان سخت‌افزاری سیستم باشد. در این بنچمارک، پردازنده‌‌های اینتل به ترتیب از نسل یازده و ده پشت سر هم قرار گرفتند در حالی که رایزن ۵ ۵۶۰۰X با تنها ۵ ثانیه کمتر توانست بالاتر از Core i5-11600K قرار بگیرد. (در این تست زمان اهمیت دارد بنابراین هرچه عدد کمتر باشد بهتر است).

بنچمارک V-Ray

در این بنچمارک اما که با رندر کردن، به تست قدرت پردازشی می‌پردازد، سه پردازنده دقیقا پشت سر هم قرار گرفتند. پردازنده‌ی نسل ۱۱ اینتل توانست در این بخش ۲۲ درصد عملکرد بهتری از نسل قبل خود داشته باشد و این پیشرفت خوب اینتل را در این زمینه نشان می‌دهد. اما خب باز هم هر دو پردازنده پایین‌تر از رایزن ۵ ۵۶۰۰X قرار گرفتند. هرچند فاصله‌ی نماینده‌ی نسل یازدهمی اینتل نسبت به این پردازنده آنقدرها زیاد نبود.

بنچمارک Corona 1٫۳

در این تست اما به تست سرعت پردازنده‌ها در رندر کردن پرداخته می‌شود که باز هم هر سه پردازنده‌ی مورد نظر با همان ترتیب پشت سر هم قرار گرفتند. اینبار نماینده‌ی تیم سرخ‌ها یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X حدودا ۴ درصد سریع‌تر ظاهر شد و دو پردازنده‌ی اینتل هم با فاصله‌ی ۱۴ درصدی به نسبت یکدیگر، پایین‌تر از رایزن قرار گرفتند.

بنچمارک کد کامپایل کرومیوم (Chromium)

در این بنچمارک که باز هم مدت زمان انجام فعالیت مهم‌ترین تاثیر را روی سنجش عملکرد پردازنده داشته، می‌بینیم که نماینده‌ی AMD یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X توانست بار دیگر بالاتر از دو رقیب خود از اینتل قرار بگیرد. اما خب فاصله‌ی آن با Core i5-11600K آنقدرها زیاد نیست و بهتر است بگوییم نامحسوس است (۲٫۵ درصد). اما پردازنده‌ی جدید اینتل در مقایسه با Core i5-10600K، بهبود چشمگیری در عملکرد داشت (۱۴ درصد).

بنچمارک DaVinci Resolve Studio ۱۶

Davinci Resolve یکی از برترین اپلیکیشن‌های ادیت و تدوین ویدیو است که از آن در ویرایش فیلم‌های هالیوودی نیز استفاده می‌شود. در تمامی تست‌های پردازنده معمولا Davinci Resolve نیز حضور دارد تا پردازنده به صورت جدی محک بخورد. در این تست می‌بینیم که پردازنده‌ی جدید اینتل توانست مثل همیشه عملکردی بهتر (حدودا ۱۰ درصد) از Core i5-10600K از نسل گذشته داشته باشد اما باز هم مغلوب رایزن ۵ ۵۶۰۰X شد؛ هرچند با اختلافی بسیار ناچیز.

ادوبی پریمیر پرو ۲۰۲۰

در ادوبی پریمیر اما فاصله‌ی بین ۱۱۶۰۰K و ۱۰۶۰۰K به ۱۶ درصد رسید اما خب این موضوع باز هم باعث نشد رایزن ۵ ۵۶۰۰X شکست بخورد و همچنان نماینده‌ی AMD را هرچند با اختلافی کم اما بالاتر از نماینده‌های تیم آبی می‌بینیم.

ادوبی فتوشاپ ۲۰۲۰

در برنامه‌ی فتوشاپ اما داستان تغییر کرد. نه تنها Core i5-11600K اینبار هم با فاصله‌ی معناداری، پردازنده‌ی هم‌رده از نسل قبل را پشت سر گذاشت (۲۱ درصد) بلکه توانست با اختلاف بسیار کمی، بالاتر از رایزن ۵ ۵۶۰۰X قرار بگیرد که تا به این لحظه تقریبا در ۹۰ درصد تست‌های نرم‌افزاری عملکرد بهتری داشت. البته اختلاف بین این دو آنقدر کم هست که باید تقریبا آن‌ها را برابر بدانیم.

ادوبی افتر افکتس ۲۰۲۰

در اپلیکیشن ادوبی افتر افکتس هم نتیجه‌ی کاملا مشابهی را شاهد هستیم. ۱۹ درصد اختلاف عملکرد بین پردازنده‌های اینتل (با برتری پردازنده‌ی نسل جدید) و اختلاف بسیار کم با رایزن ۵ ۵۶۰۰X (باز هم برتری با پردازنده‌ی نسل جدید اینتل) بدین ترتیب در دو تست پشت سر هم، شاهد برتری نماینده‌ی نسل یازدهمی اینتل بر رایزن ۵ ۵۶۰۰X هستیم.

توان مصرفی

اما می‌رسیم به توان مصرفی این پردازنده‌ها تا ببینیم قدرتی که ارائه می‌دهند تا چه اندازه روی توان کلی سیستم تاثیر گذاشته‌. نتیجه اما بسیار جالب بود. اگرچه Core i5-11600K توانست تقریبا در تمامی تست‌های نرم‌افزاری، پا به پای رایزن ۵ ۵۶۰۰X پیش برود و فاصله‌ی خود را در کمترین حالت نگه دارد، اما توان مصرفی سیستم را ۴۱ درصد افزایش داد. در بالا می‌توانید توان مصرفی سیستم را حین انجام بنچمارک Blender Open Data مشاهده کنید. در این بخش نماینده‌ی قدیمی اینتل اندکی وضعیت بهتری دارد اما رایزن ۵ ۵۶۰۰X به لطف معماری ساخت پیشرفته‌تر، توانسته عملکرد کاملا کم‌مصرف و بهینه‌ای داشته باشد.

مقایسه‌ی پردازنده‌‌ی Core i5-11600K با رایزن ۵ ۵۶۰۰X و Core i5-10600K در بازی‌ها

معمولا وقتی مقایسه‌ای بین پردازنده‌های اینتل و AMD صورت می‌گیرد، در بنچمارک‌های مربوط به نرم‌افزار و کار، پردازنده‌های AMD عملکرد بهتری به نسبت همتاهای خود از اینتل دارند. اما وقتی به بازی می‌رسیم، نتیجه کاملا برعکس می‌شود و غالبا نماینده‌های تیم آبی پیروز می‌شوند. البته طی یکی دو سال اخیر، این فاصله کمتر شده و تقریبا می‌توان گفت میان‌رده‌های هر سری عملکرد مشابهی نسبت به هم دارند. حال باید دید با معرفی نسل‌های جدید، عملکرد دو شرکت در بازی‌ها چه تغییری کرده. چون در بنچمارک‌های نرم‌افزاری، تغییر خاصی را شاهد نبودیم و همچنان نماینده‌ی AMD است که هرچند با اختلاف کم اما پیروز است.

بازی‌هایی که قرار است عملکرد این سه پردازنده در آن‌ها محک بخورند به ترتیب شامل واچ‌داگز لیجن، F1 2020، هورایزن زیرو داون، بوردرلندز ۳، Death Stranding، هیتمن ۲، جنگ ستارگان Serious Sam 4 ،Squadrons، رینبو سیکس سیج و Shadow of the Tomb Raider می‌شوند. تمامی این بازی‌ها اما در وضوح ۱۰۸۰P و با تنظیمات سطح Ultra اجرا شدند و گرافیکی هم که در این تست پردازنده‌ها را همراهی می‌کرد، RTX 3090 بود.

Watch Dogs Legion

در بازی واچ‌داگز لیجن، نماینده‌ی جدید اینتل فقط با یک اختلاف فریم متوسط و کمترین میزان فریم، بالاتر از رایزن ۵ ۵۶۰۰X قرار گرفت در حالی که فاصله‌ی آن با پردازنده‌ی نسل گذشته‌ی اینتل حدودا ۶ درصد بود (۵ یا ۶ فریم). البته این تفاوت خصوصا در این سطح از فریم‌ریت ناچیز است و عملکرد هر سه پردازنده عالی ارزیابی می‌شود.

F1 2020 (دایرکت‌ایکس ۱۲)

در بازی F1 2020، پردازنده‌ی اینتل Core i5-11600K نتوانست برتری خود را حفظ کند و به رتبه‌ی آخر در بین سه پردازنده دست پیدا کرد که خب کمی عجیب بود. این پردازنده با مدل نسل گذشته‌ی خود تنها ۱ فریم در هر دو حالت متوسط و کمترین میزان فاصله داشت اما رایزن ۵ ۵۶۰۰X توانست به ترتیب در میزان متوسط و کمترین میزان فریم، ۱۳ و ۱۰ درصد عملکرد بهتری از خود به نمایش بگذارد که محسوس است. البته همانطور که گفته شد، در این میزان از فریم‌ریت، تفاوت هرچقدر هم زیاد باشد مهم نیست اما خب این موضوع باعث نمی‌شود فراموش کنیم رایزن ۵ ۵۶۰۰X توانست همتای خود از اینتل را شکست دهد. چیزی که معمولا در بنچمارک‌های بازی نمی‌دیدیم. حال باید دید آیا این برتری فقط یک‌بار بوده یا باز هم تکرار می‌شود.

Horizon Zero Dawn

هورایزن زیرو داون یک بازی وسیع است که فشار زیادی به پردازنده وارد می‌کند. در این بازی اما باز هم دیدیم که نماینده‌ی AMD توانست بهترین عملکرد را از خود به نمایش بگذارد. البته در کمترین میزان فریم‌ریت، عملکرد این پردازنده با Core i5-11600K برابر بود ولی در میزان متوسط فریم، دیدیم که ۳ درصد سریع‌تر از رقیب ظاهر شد. پردازنده‌ی جدید اینتل هم دقیقا با همین اختلاف، مدل نسل گذشته را پشت سر گذاشت که خب در واقع باید بگوییم هر سه پردازنده عملکرد مشابهی در این بازی داشتند.

بوردرلندز ۳ (دایرکت‌ایکس ۱۲)

در بازی بوردرلندز ۳ اما اینتل Core i5-11600K توانست با اختلاف نسبتا خوبی به نسبت رقیب خود از AMD به رتبه‌ی اول برسد. اختلاف دو پردازنده در این بخش ۴ درصد بود که خب ناچیز است اما جای امیدواری برای نماینده‌ی اینتل وجود دارد که توانسته بالاخره خودی نشان دهد. جالب اینجاست در این تست، حتی نماینده‌ی نسل گذشته‌ی اینتل هم بالاتر از رایزن ۵ ۵۶۰۰X قرار گرفت تا متوجه شویم بازی بوردرلندز ۳ خیلی رابطه‌ی خوبی با نماینده‌های AMD ندارد. چون ۵ پردازنده‌ی برتر در این بازی متعلق به اینتل هستند.

Death Stranding

در بازی Death Stranding هم پردازنده‌ی جدید اینتل در صدر قرار گرفت اما عملکرد آن می‌توان گفت کاملا مشابه رایزن ۵ ۵۶۰۰X بود. در میزان فریم متوسط، هر دو موفق شدند با ۱۹۸ فریم به کار خود پایان دهند اما در کمترین میزان فریم‌ریت، نماینده‌ی اینتل با تنها ۱ اختلاف، بالاتر قرار گرفت که خب این موضوع اصلا به چشم نمی‌آید. اما هر دوی این پردازنده‌ها به نسبت Core i5-10600K فوق‌العاده بهتر ظاهر شدند (۱۸ درصد) و توانستند به ترتیب در بخش متوسط و کمترین میزان فریم‌ریت، ۳۰ و ۲۳ فریم بیشتر به نمایش بگذارند.

هیتمن ۲

بعد از اینکه اینتل در دو تست به‌سختی توانست AMD را شکست دهد، نماینده‌ی تیم سرخ باز هم جبران کرد و در تست سوم توانست با اختلاف ۹ فریم (متوسط)، گوی سبقت را از رقیب قدرتمند خود از تیم آبی برباید. اختلاف دو پردازنده در کمترین میزان فریم‌ریت تنها ۲ فریم است ولی در میزان متوسط به ۸ درصد می‌رسد. اختلاف نماینده‌ی جدید و قدیم اینتل هم ۱۰ درصد به سود Core i5-11600K است (با محاسبه‌ی اختلاف در کمترین میزان فریم‌ریت).

Star Wars: Squadrons

در بازی جنگ ستارگان باز هم این پردازنده‌ی رایزن ۵ ۵۶۰۰X بود که توانست با اختلاف چشمگیری، Core i5-11600K را از میان بردارد (با فاصله‌ی ۲۱ درصد). جالب اینجاست که در این بازی، پردازنده‌ی نسل یازدهمی اینتل حتی با اختلاف ۴ درصد پایین‌تر از مدل نسل دهمی خود قرار گرفت تا نتیجه‌ی بسیار عجیبی رقم بخورد. نکته‌ی قابل تامل در این تست اما همان اختلاف عجیب رایزن به نسبت پردازنده‌ی اینتل بود که در میزان فریم متوسط، حدودا ۴۰ فریم تفاوت بینشان دیده شد که اصلا رقم کمی نیست.

Serious Sam 4

ظاهرا اینتل دیگر حرفی برای گفتن در مقابل AMD ندارد. حداقل این چیزی است که در اکثر بنچمارک‌ها مشاهده می‌کنیم؛ حتی بنچمارک‌های مربوط به بازی. اگر هم در شرایطی پیروزی برای نماینده‌ی اینتل باشد اختلاف کم است اما می‌بینیم که وقتی پردازنده‌ای از AMD بهتر ظاهر می‌شد، اغلب اوقات اختلاف زیاد است. به عنوان نمونه همین بازی Serious Sam 4 که رایزن ۵ ۵۶۰۰X توانست با اختلاف ۱۳ فریم یا به عبارتی ۱۴ درصد (فریم متوسط)، رقیب قدرتمند خود را پشت سر بگذارد. در این تست Core i5-10600K با اختلاف ناچیزی (۳ فریم) پایین‌تر از مدل نسل یازدهمی خود قرار گرفت.

رینبو سیکس سیج (Rainbow Six Siege)

در بازی رینبو سیکس سیج اما بار دیگر نتیجه‌ی عجیبی رقم خورد. اینکه نماینده‌ی AMD بالاتر از پردازنده‌های اینتل باشد نکته‌ی عجیب این ماجرا نیست چرا که به نظر می‌رسد این طبیعی‌ترین اتفاقی بود که می‌توانست رخ دهد. نکته‌ی عجیب این است که بار دیگر پردازنده‌ی نسل یازدهمی اینتل با حدودا ۱۰ فریم اختلاف پایین‌تر از پردازنده‌ی نسل دهمی شرکت قرار گرفت. رایزن ۵ ۵۶۰۰X هم با ۱۴ درصد عملکرد بهتر و با حدودا ۶۰ فریم بیشتر به نسبت Core i5-11600K در صدر قرار گرفت.

Shadow of the Tomb Raider

در بازی معروف و محبوب Shadow of the Tomb Raider که یکی از بازی‌های پردازنده-محور به حساب می‌آید، باز هم Core i5-11600K نتوانست نماینده‌ی رایزن را پشت سر بگذارد و با اختلاف حدودا ۱۲ فریم (۶ درصد)، پایین‌تر از آن قرار گرفت. اختلاف این پردازنده با نماینده‌ی نسل دهمی اینتل هم حدودا ۱۱ درصد بود که محسوس است. هرچند وقتی میزان فریم‌ریت بالاتر از ۱۰۰ می‌رود، اختلافات اینچنینی خیلی روی روند بازی تاثیر نمی‌گذارند اما نشان‌دهنده‌ی قدرت بیشتر پردازنده‌هاست.

عملکرد متوسط پردازنده‌ها در بازی‌ها

بعد از اینکه عملکرد پردازنده‌ها را در این ۱۰ بازی بررسی کردیم، یک نتیجه‌گیری کلی هم از عملکرد آن‌ها داشتیم تا ببینیم بالاخره بهترین ۶ هسته‌ای بازار برای بازی‌ها کدام است. Core i5-11600K پردازنده‌ی توانمندی است اما فقط توانسته ۵ درصد در بازی‌ها بهتر از پردازنده‌ی نسل دهمی اینتل یعنی Core i5-10600K ظاهر شود. این اختلاف خوب است و از این بابت که حداقل در مجموع پیشرفتی بوده خوشحالیم اما خب به نظر می‌رسد این AMD است که بعد از مدت‌ها توانسته بالاخره در بازی‌ها هم اینتل را پشت سر بگذارد و بهترین ۶ هسته‌ای بازار را تولید کند (با اختلاف ۷ درصد به نسبت Core i5-11600K). از طرفی کش سطح سوم ۳۲ مگابایتی رایزن هم جایی برای بحث باقی نمی‌گذارد و باید بدون چون و چرا آن را قدرتمندتر از نماینده‌ی اینتل بدانیم.

اورکلاک

اما اورکلاک بخش جدانشدنی از پردازنده‌هاست و در صورتی که کاربران احساس کنند پردازنده ممکن است نتواند پاسخگوی نیازشان باشد، آن را اورکلاک می‌کنند و اینجاست که باز هم شرکت‌ها شانسی دوباره پیدا می‌کنند تا توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند.

هر سه‌ی این پردازنده‌ها قابلیت اورکلاک شدن دارند اما خب در این بررسی‌ها فقط دو پردازنده‌ی اینتل اورکلاک شدند و نماینده‌ی AMD در همان حالت عادی خود بررسی شد. اینتل Core i5-11600K اما فقط تا ۴٫۹ گیگاهرتز توانست عملکرد پایداری داشته باشد. البته با فرکانس ۵٫۰ گیگاهرتز توانست ویندوز را بوت کند منتها با مشکلاتی در پایداری مواجه شد و در نهایت بررسی‌کنندگان مجاب شدند آن را روی ۴٫۹ تنظیم کنند.

Core i5-10600K اما توانست تا ۵٫۱ گیگاهرتز نیز اورکلاک شود تا بدین ترتیب از لحاظ فرکانس ۱۲ درصد پیشرفت داشته باشد. جالب اینجاست در حالی که پردازنده‌ی نسل یازدهمی اینتل در حالت عادی ۲۰ درصد بهتر از مدل نسل دهمی است، وقتی آن‌‌ها را تا بالاترین حد ممکن اورکلاک کنید، اختلاف بین ‌آن‌ها به ۱۰ درصد کاهش پیدا می‌کند.

Core i5-10600K اما ۶٫۵ درصد افزایش در فرکانس داشت که همین میزان افزایش فرکانس ۶٫۵ درصدی باعث شد در نتیجه‌ی بنچمارک Cinebench R20 حدودا ۳ درصد پیشرفت را شاهد باشیم. اما خب جالب اینجاست حتی در این صورت هم این دو پردازنده نتوانستند رایزن ۵ ۵۶۰۰X را پشت سر بگذارند.

بعد از اینکه سه پردازنده را بعد از اورکلاک پردازنده‌های اینتل در بنچمارک Cinebench R20 سنجیدیم، تصمیم گرفتیم در همین حالت، آن‌ها را در بازی واچ داگز لیجن هم مورد بررسی قرار دهیم. نتیجه‌ی این اقدام، افزایش ۱ درصدی نرخ فریم اینتل Core i5-11600K بود که خب اصلا چشمگیر نیست. جالب اینجاست Core i5-10600K حتی در حالت اورکلاک هم پایین‌تر از رایزن ۵ ۵۶۰۰X قرار گرفت. شاید فکر کنید این بررسی‌ها ممکن است اشتباه باشند اما به گفته‌ی وب‌سایت منبع، سه‌بار پردازنده‌ها مورد بررسی قرار گرفتند.

در نهایت اما در یک بازی پردازنده-محور نیز به تست این پردازنده‌ها در شرایط اورکلاک پرداختیم که مشابه آنچه که در بنچمارک Cinebench R20 شاهد بودیم، هیچ بهبود چشمگیری با اورکلاک پردازنده‌ی اینتل Core i5-11600K بدست نیامد (تغییر مشاهده شده ۳ درصد بود). جالب‌تر اینکه حتی در حالت اورکلاک باز هم دو نماینده‌ی اینتل نتوانستند نتیجه‌ای نزدیک به رایزن کسب کنند.

نتیجه، ارزش خرید

پردازنده‌ی اینتل Core i5-11600K در میان ۶ هسته‌ای‌های بازار یک پردازنده‌ی بسیار توانمند و سریع به حساب می‌آید که به نسبت نسل قبل توانست پیشرفت محسوسی داشته باشد. اینتل مدعی شده بود این فاصله ۲۰ درصد است که نه آنقدر زیاد اما فاصله‌ی محسوسی را شاهد بودیم. این یعنی رایزن ۵ ۵۶۰۰X شاید واقعا بهترین پردازنده‌ی ۶ هسته‌ای باشد اما در این زمینه تنها نیست. البته از لحاظ مصرف انرژی هیچ یک از نماینده‌های اینتل حتی نزدیک به نماینده‌ی AMD نیستند که خب این موضوع به فناوری ساخت بر می‌گردد.

در بخش بازی، باز هم این نماینده‌ی AMD بود که در مجموع ۱۰ بازی، ۷ درصد بهتر از اینتل Core i5-11600K ظاهر شد. در حالی که فاصله‌ی بین پردازنده‌های اینتل ۵ درصد بود. البته فاصله‌ی بین این محصولات در یک سری بازی‌ها بیشتر بود که موارد این چنینی خصوصا در بازی‌ها کاملا طبیعی است.

البته نباید فراموش کنید که بازی‌ها با پردازشگر گرافیکی فوق‌العاده قدرتمند RTX 3090 و در وضوح ۱۰۸۰P به نمایش درآمدند تا بدین ترتیب بتوانند به طور کاملا خالص توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند. همین ۷ درصد تفاوتی که به آن اشاره کردیم اگر در وضوح ۱۴۴۰P بازی‌ها را اجرا می‌کردیم کاملا از بین می‌رفت و تفاوت خاصی بین پردازنده‌ها در بازی دیده نمی‌شد. بنابراین اگر برای بازی به دنبال پردازنده هستید، باید بدانید پرداخت هزینه‌ی بیشتر برای نماینده‌ی AMD ارزش ندارد و منطقی نیست. همانطور که ترجیح پردازنده‌های نسل ۹ و ۱۰ اینتل به پردازنده‌های Zen 2 منطقی نبود.

در حال حاضر رایزن ۵ ۵۶۰۰X با قیمت حدودا ۳۶۵ دلار به فروش می‌رسد در حالی که اینتل Core i5-11600K در آمازون حدودا ۲۷۰ دلار قیمت دارد. بنابراین ۲۶ درصد تفاوت قیمتی را شاهد هستیم در حالی که تفاوت بین پردازنده‌ها در بازی تنها ۷ درصد بود. بدین ترتیب برای اولین بار شاهد شرایطی هستیم که در آن، باید بگوییم پردازنده‌ای از AMD به خاطر قیمت بالاتر به نسبت برتری‌اش در مقایسه با نماینده‌ی اینتل، ارزش خرید ندارد.

البته در بازار داخل، قیمت دو پردازنده تقریبا برابر است و در این صورت ارزش خرید نماینده‌ی AMD بسیار بیشتر است. چرا که در تمامی زمینه‌ها می‌توانید روی توانایی‌های بیشتر آن به نسبت رقیب از اینتل حساب کنید. خصوصا اینکه مادربردهای بیشتر با قیمت کمتری وجود دارند که از این پردازنده پشتیبانی کرده و تمام پتانسیل‌های آن را آزاد کنند. حتی خرید پردازنده‌ی Core i5-10600K که حدودا ۲ میلیون تومان قیمت کمتری هم به نسبت دو پردازنده‌ی بالا دارد، در مواردی که تمایل دارید به انجام بازی بپردازید و در محدودیت بودجه قرار دارید منطقی خواهد بود.

آنچه که در نتیجه‌ی این مطلب می‌تواند بدست بیاید این است که اگر برای بازی به دنبال پردازنده می‌گردید، می‌توانید Core i5-10600KF را با قیمت بسیار مناسب تهیه کنید و مبلغ اضافه را برای خرید کارت گرافیکی قدرتمندتر استفاده کنید. اما خب اگر در محدودیت بودجه قرار ندارید، پلتفرم AMD می‌تواند منطقی‌ترین گزینه باشد. این یعنی عملکرد اینتل در ساخت پردازنده‌ای که بتواند در انجام بازی‌ها، کاربران را متقاعد کند به نسل جدید کوچ کنند خیلی موفقیت‌آمیز نبوده.

به نظر می‌رسد اینتل باید مانند AMD، جهش چشمگیری داشته باشد و از فناوری ساخت پیچیده‌تر و جدیدتری در تولید پردازنده‌هایش استفاده کند. تراشه‌های ۱۴ نانومتری در حالی که AMD به تولید نمونه‌های ۷ نانومتری پرداخته کمی توی ذوق می‌زنند و بدیهی است اینتل نتواند خیلی موفقیت‌آمیز عمل کند.

منبع:‌ TechSpot