تا سال ۲۰۵۰ نصف جمعیت جهان نزدیکبین میشود

طبق گزارشی که موسسهی بینایی «برین هولدن» (Brien Holden) در استرالیا منتشر کرده، تا سال 2050 تقریبا نصف جمعیت جهان نزدیکبین خواهد بود و به لنزهای طبی یا عینک احتیاج خواهد داشت. در سال 2000 یک چهارم جمعیت جهان نزدیکبین بود. در وحلهی اول شاید فکر کنیم که علت افزایش نزدیکبینی مطالعهی زیاد و خیره شدن به صفحه نمایش کامپیوترها و گوشیهای هوشمند است. اما تاکنون شواهد قابل توجهی برای این فرضیه پیدا نشده است. در حال حاضر، محققان معتقدند که افراد، به خصوص کودکان مدت زمان خیلی کمی را در فضاهای بیرونی میگذرانند. مطالعات مختلفی نشان داده که اگر به اندازهی کافی در معرض نور آفتاب قرار نگیریم و مدت زمان بیشتری را در خانه یا محیطهای بسته بگذرانیم، احتمال ابتلا به نزدیکبینی بیشتر میشود.
در هر صورت، ظاهرا تاثیر وراثت در نزدیکبینی بسیار کمتر از چیزی است که قبلا تصور میکردیم. «یان مورگان»، یک محقق چشمپزشکی از دانشگاه ملی استرالیا میگوید میگوید: «قبلا تصور میکردیم که چشمپزشکی کاملا وراثتی است، اما در واقع سبک زندگی بر این بیماری تاثیر میگذارد.» محققان در پژوهشی که انجام دادهاند یک عامل موثر در نزدیکبینی است. آنها در تحقیق جدیدشان پی بردند کودکانی که به مدت سه سال هر روز 40 دقیقه بیشتر وقتشان را بیرون از خانه میگذرانند، کمتر به نزدیکبینی مبتلا میشوند.
انتظار میرود تا سال 2050 الگوی پراکندگی نزدیکبینی بر اساس گروه سنی به شدت تغییر کند. طبق پیشبینیهایی که محققان انجام دادهاند با گذر زمان تعداد افراد نزدیکبین بیشتر میشود.
در کشورهایی که میزان تولید ناخالص داخلی بیشتر است، افراد بیشتری نزدیکبین میشوند. محققان میگویند شاید علت این موضوع این باشد که افرادی که از موقعیت اجتماعی و اقتصادی بهتری برخوردار هستند، مدت زمان کمتری را در فضای بیرون میگذرانند. اولین آثار و شواهد افزایش نزدیکبینی در آسیا مشاهده شد. مثلا در سنگاپور درصد نزدیکبینی در میان مردان جوان در اواخر دههی 70 میلادی تا اواسط دههی 90 از 26 درصد تا 66 درصد افزایش پیدا کرد و تا اواخر دههی 90 هم به 83 درصد رسید.
تا سال 2050 تقریبا 10 درصد جمعیت جهان به نزدیکبینی شدید مبتلا میشود. ابتلا به نزدیکبینی شدید خطر آب مروارید، آب آوردن چشم و دیگر ناراحتیهای چشم را افزایش میدهد و میتواند منجر به نابینایی شود.
منبع: Scientific American